پاورپوینت کامل زخم کهنه ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زخم کهنه ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زخم کهنه ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زخم کهنه ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۴

ایام ولادت با سعادت پیغمبر اسلام (ص) «هفته وحدت» نامگذاری شده است. نامگذاری این ایام، توسط امام راحل (ره) صورت گرفت. تدبیری حکیمانه از بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی که با نگاهی تیزبین و فکری دور اندیش، مسائل را مورد توجه قرار می داد.

بی شک امروزه مسلمین به اتحاد و اتفاق نیازی مبرم دارند و درد اساسی جهان اسلام، همین کینه های کهنه، میان مسلمانان و تفرقه های موجود است؛ اما متأسفانه در همین ایام، مجالسی در گوشه و کنار کشور، با نام «عیدالزهرا» یا «فرحه الزهرا» تشکیل می شود که همه دستاوردهای وحدت اسلامی را بر باد می دهد و تمام بافته ها را رشته می کند و معضلاتی جدی و اساسی به همراه دارد. محتوای برنامه های این مجالس، ضربه هایی عمیق به وحدت اسلامی وارد می آورد. احساسات و عواطف برادران اهل تسنن را جریحه دار می کند و موجب ایجاد تفرقه و شکاف میان مسلمین می شود؛ گذشته از این، در برخی از این مجالس کارهایی صورت می پذیرد که قطعاً خلاف شرع و حرام است.

اگر کمی بیندیشیم و با نگاهی عمیق به این مسئله بنگریم و از روزهای کشورمان فراتر رویم، متوجه اثرات زیان بار آن می شویم. تصاویر بسیاری از این مجالس به صورت فیلم و سی دی در سطحی وسیع پخش می شود، و بسیاری آنها به مناطق اهل تسنن یا خارج کشور هم می رسد و موجب تحریکات شدید مذهبی و فرقه ای، به خصوص در میان فرقه وهابیت می شود. همین مسائل باعث می شود که بعضی فرقه های اهل تسنن، شیعه را کافر، نجس و مهدورالدم می دانند و برخی از آنها قربه الی الله، به عملیات انتحاری در مناطق شیعه نشین روی می آورند (مثل انفجارهای کربلا، بغداد، نجف و…) همین کارهاست که چهره شیعه را در عالم اسلام، غیر منطقی جلوه داده، بهانه به دشمنان می دهد.

بسیاری شیعیان در کشورهای هند، پاکستان و… به دلیل همین کارهای جاهلانه ما کشته می شوند. آیا خون آنها احترامی ندارد؟ مسبب اصلی قتل آنها کیست؟ آیا کسانی که بر پایی چنین جشن هایی را بر عهده دارند و از آن مهم تر، این افکار غلط را ترویج می کنند، نباید در پیش خدای متعال،

پاسخ گوی این اعمال تفرقه انگیز باشند؟ چرا ما به عکس العمل کارهای خود توجهی نداریم؟

مردم معمولاً در مسائل مذهبی خود، تابع و پیرو علما و روحانیت اند. در قضیه وحدت اسلامی نیز عکس العمل های حوزه و روحانیت در بر پایی چنین مجالسی بسیار مؤثر است؛ ولی متأسفانه برخی از این افکار اشتباه، در مورد وحدت اسلامی در میان طلاب و فضلای حوزه هم وجود دارد.

اصلاح این تفکر تفرقه برانگیز باید از درون خود حوزه آغاز شود. طلاب باید این مسئله را جدی بگیرند و با اصلاح تفکرات خود، مردم را به اتحاد اسلامی فرا بخوانند تا دیگر شاهد بر پایی چنین مراسم تفرقه انگیزی نباشیم. اگر این تفکر در حوزه اصلاح شود، جامعه خود به خود اصلاح خواهد شد قال رسول الله (ص): «صنفان من امتی اذا صلحا صلحت امتی و اذا فسدا فسدت امتی قیل یا رسول الله و من هم؟ قال: الفقهاء و الامراء»(۱)؛ دو گروه از امت من هستند که اگر صالح شوند، مردم صالح می شوند و اگر فاسد، مردم فاسد: علما و زمامداران.

«مخالفین اتحاد اسلامی برای اینکه از وحدت اسلامی مفهومی غیر منطقی و غیر عملی بسازند، آن را به نام وحدت مذهبی توجیه می کنند تا در قدم اول با شکست مواجه گردد. بدیهی است که منظور علمای روشنفکر اسلامی از وحدت اسلامی، حصر مذاهب به یک مذهب یا اخذ مشترکات و طرد مفترقات که نه معقول و منطقی است و نه مطلوب و عملی نیست. منظور این دانشمندان متشکل شدن مسلمین است در یک صف، در برابر دشمنان مشترکشان» (۲). فرقه های اسلامی با همه اختلافاتی که در کلام، فقه و… دارند، مشترکات زیادی هم با یکدیگر دارند. خدای واحد، قبله واحد، کتاب واحد، پیغمبر واحد، بسیاری احکام فقهی مشترک و… و به واسطه همین مشترکات می توان زمینه اتحاد مسلمین را برای رویارویی با دشمن مشترکشان که با اساس اسلام مخالف است، فراهم کرد. به گفته شهید مطهری «در اصطلاحات معمول عرف، فرق است میان حزب واحد و جبهه واحد، وحدت حزبی ایجاب می کند که افراد از نظر فکر و ایدئولوژی و راه و روش و بالاخره همه خصوصیات فکری به استثنای مسائل شخصی، یک رنگ و یک جهت باشند؛ اما معنی وحدت جبهه این است که احزاب و دسته جات مختلف در عین اختلاف در مسلک و ایدئولوژی و راه و روش، به واسطه مشترکاتی که میان آنها هست، در مقابل دشمن مشترک در یک صف جبهه بندی کنند».(۳)

مگر قرآن به صراحت بر اتحاد تأکید نمی کند: «و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لاتفرقوا»(۴). اگر مسلمانان با یکدیگر متحد باشند، دیگر شاهد حمله های وحشیانه صهیونیست های نژاد پرست، به قدس شریف، قبله اول مسلمانان نخواهیم بود؛ دیگر سنگینی چکمه های نظامیان خود خواه و بی عقل امریکایی و انگلیسی را، بر شهرهای مقدس نجف، کربلا، کاظمین و سامرا احساس نخواهیم کرد؛ دیگر سایه سنگین استکبار جهانی را بر سر ملت مظلوم و مسلمان افغانستان نخواهیم دید؛ دیگر شاهد شکنجه های ددمنشانه مسلمانان در ابوغریب و گوانتانامو نخواهیم بود و دیگر… . در این میان، دشمنان اسلام و مسلمانان، بیشترین سود را می برند و با ایجاد تحریکات مذهبی، سعی در خشکاندن ریشه اسلام دارند.

مسئله «وحدت اسلامی» در تفکرات حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری و دیگر علمای روشنفکر ما، جایگاه ویژه ای دارد. امام راحل (ره) به علت نگاه عمیق و آینده نگر خود، مسئله وحدت را از همان روزهای آغاز نهضت مورد توجه قرار داده بود. ایشان در یکی از سخنرانی های خود در خرداد سال ۱۳۴۳ می فرماید: «برنامه ما که برنامه اسلام است، وحدت کلمه مسلمین است، اتحاد ممالک اسلامی است، برادری جمیع فرق مسلمین است در تمام عالم، هم پیمانی با تمام دول اسلامی است در سراسر جهان، مقابل صهیونیست، مقابل اسرائیل، مقابل دول استعمار طلب»(۵). این بیانات نشان می دهد که فرقه های مسلمان همه اختلافات اساسی که با یکدیگر دارند باید برای مقابله با دشمن واحد باید یکی شوند و از دشمنی با یکدیگر بپرهیزند.

حضرت امام (ره) در جای دیگر، اسلام را عامل سیادت مسلمین می داند و اتحاد در وظیفه واجب آنها: «تا وحدت کلمه نباشد، تا رؤسای اسلام وحدت کلمه در خودشان ایجاد نکنند، تا فکر نکنند بر بدبختی های ملت اسلام، بدبختی های احکام اسلام، غربت اسلام و قرآن کریم، سیادت نمی توانند بکنند. باید فکر کنند، عمل کنند تا سیادت کنند و اگر این مطلب را انجام بدهند، سید دنیا خواهند شد»(۶).

«نکته ای که هیچ جای تردید در آن نیست اینکه وظیفه هر فرد مسلمانی که در دورترین نقاط جهان اسلام به سر می برد، همان وظیفه ای است که خلق مسلمان فلسطین بدان موظف اند: «المسلمون ید واحدهٌ علی من سواهم یسعی بذمتهم أدناهم».(۷) تفرقه جویی و نژاد پرستی در کار نیست و بین ملت های اسلامی هیچ گونه امتیازی وجود ندارد، جز تقوا و پرهیز کاری».(۸)

در این بیانات گهر بار، تفرقه عامل تسلط بیگانگان بر مسلمانان و عامل ذلت آنها معرفی شده است: «این تفرقه در بین مسلمین است که باعث شده که اجانب بر ما تسلط پیدا کنند، واجب است بر همه مسلمین که با هم باشند» (۹). «اگر مسلمین با هم بودند، اینطور ذلیل نبودند، زیر دست اجانب و عمال اجانب، مسلمین قریب یک میلیارد جمعیت اند؛ ولی یک میلیارد جمعیت متفرق و جدا از هم اگر یک حکومت بود مثل صدر اسلام، ما به این روز نمی نشستیم»(۱۰).

ایشان با اشاره به وحشت قدرت های استکباری از وحدت و اتحاد مسلمین می فرماید: «همان طور که همه می دانیم در سده های اخیر، آتش افروز این معرکه خطرناک، قدرت های جهان خوار شرق و غرب می باشند که از وحدت بیش از یک میلیارد مسلمان وحشت دارند و با تمام قوا، مستقیماً یا به دست عمال منحرف خود، به این اختلافات دامن می زنند تا به مقدرات مسلمانان جهان مسلط و بر آنها حکومت نموده و ذخایر بی پایان آنها را چپاول کنند».(۱۱)

امام راحل (ره) در جایی دیگر، با الهام از این آیه کریمه که «و أطیعوا الله و رسوله و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم…»(۱۲)، می فرماید: «قرآن کریم اخبار کرده است بر اینکه اگر تنازع کنید، فشل می شوید، شما آثار فشل را در مسلمانان مشاهد می کنید».(۱۳)

همچنین مقام معظم رهبری بر مسئله «وحدت مسلمانان» تأکید فراوانی دارد و می فرماید: «مسلمانان باید آگاه باشند و بمانند. فریب دشمن و تبلیغات ترفندآمیز او را نخورند، وحدت و همدلی ما، نخستین آماج آنهاست. باید اجازه نداد که بهانه های فرقه ای و مذهبی و طائفه ای، بهانه های اختلاف شود».(۱۴)ایشان در جایی دیگر، با اشاره به قدرت عظیم اسلام می فرماید: «ما معتقدیم که اسلام نیروی عظیمی در دنیاست. ما بیش از یک میلیارد مسلمان هستیم. اگر این یک میلیارد، حتی فقط با هم ارتباط دوستانه، نمی گویم اتحاد داشته باشند، مطمئنا قادر خواهند بود که در همه مسائل جهانی نقش بزرگی ایفا کنند. دست هایی در بین این جامعه عظیم تفرقه ایجاد می کند. این، مسئله مهمی است. همه باید چشمشان را باز کنند، این دست ها را بشناسند، شعارها، وحدت مسلمین است» (۱۵). «مسلمین، وضع کنونی خودشان را بفهمند و بشناسند و حس کنند که دشمنان اسلام، چه خواب های وحشتناکی برای آینده مسلمین دیده اند. این قضیه اتحاد مسلمین را همه فرق اسلامی، چه شیعه و چه سنی، چه مذاهب مختلف اهل سنت، چه مذاهب شیعه، باید جدی بگیرند. وحدت اسلامی هم معنایش معلوم است همین مذاهبی که هستند هر کدام در منطقه کار خودشان، کارهای معمولی خودشان را انجام بدهند، اما روابطشان را با یکدیگر حسنه کنند»(۱۶).

نکته قابل توجه اینکه این همه تأکیداتی که رهبر کبیر انقلاب، مقام معظم رهبری و دیگر علمای روشنفکر اسلامی مثل شهید مطهری بر قضیه «وحدت اسلامی» دارند، همگی در آیات نورانی وحی و گفتار و کردار امامان معصوم (ع) ریشه دارد؛ برای مثال در سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۰۵، آمده است: «ولا تکونوا کالذین تفرقوا و اختلفوا من بعد ما جاءهم البینات و اولئک لهم عذاب عظیم»؛ و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند، پس از آنکه نشانه های روشن (پروردگار) به آنها رسید و آنها عذاب عظیمی دارند. یا در سوره مبارکه حجرات، آیه ۱۰ آمده است: «انما المؤمنون اخوه فاصلحوا بین اخویکم و اتقوا الله لعلکم ترحمون»؛ مؤمنان برادر یکدیگرند، پس دو برادر خود را صلح و آشتی دهید و تقوای الهی پیشه کنید، باشد که مشمول رحمت او شوید.

با رجوع به سیره امامان معصوم (ع) مشاهده می کنیم که ا