پاورپوینت کامل نیم قرن تلاش و جهاد علمی ;نگاهی به زندگی، حجت الاسلام سید محمد باقر شفتی ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیم قرن تلاش و جهاد علمی ;نگاهی به زندگی، حجت الاسلام سید محمد باقر شفتی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیم قرن تلاش و جهاد علمی ;نگاهی به زندگی، حجت الاسلام سید محمد باقر شفتی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیم قرن تلاش و جهاد علمی ;نگاهی به زندگی، حجت الاسلام سید محمد باقر شفتی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۵

مقدمه:

اندیشه علمای شیعه در باب حکومت، براین پایه استوار است که امر اداره جامعه پس از پیامبر، به استناد آیه «اولی الامر»(۱) به ائمه معصوم می رسد و با توجه به غیبت امام دوازدهم شیعیان و بیان توقیعی(۲) از آن حضرت، مبنی بر اینکه در زمان غیبت کبری و در حوادث روزگار به راویان احادیث ما رجوع کنید، و حضرت صاحب الامر(عج) علما را حجت خود بر مسلمین می داند، علما امر اداره حکومت را در دایره وظایف خود دانسته، هرگونه حکومت دیگر را غیرمشروع می دانند.

عدم مشروعیت حکومت های قبل از صفویه، طبق نظر برخی از علمای شیعه محرز بوده است تا اینکه در سال ۱۹۰۷ ه .ق صفویان روی کار آمدند و مذهب تشیع را مذهب رسمی ایران اعلام نمودند. در این زمان علمای شیعه با توجه به اعتقادات خود در باب مشروعیت حکومت به دو دسته تقسیم شدند: دسته ای نظر قبلی را اعلام داشته، بر عدم مشروعیت حکومت تأکید می کردند که این گروه در اقلیت بودند. دسته دوم که اکثریت علمای این عصر را تشکیل می دادند، به نظر دیگری روی آوردند که اگر حکومتی جائر و ستمگر نبوده و برقرار کننده نظم و امنیت در جامعه باشد، می توان با آن همکاری نمود. البته این دسته بر شیعی بودن حکومت هم تأکید زیادی داشتند.

گذشته از این، «کار عمده عالمان دین در عصر صفوی، توضیح مذهب تشیع در درجه نخست و پایمال سازی مذهب تسنن و سپس سرکوبی تصوف بود».(۳) مساعی حکومت در سرکوبی تسنن و تصوف و حمایت و ارادت شاهان صفوی نسبت به تشیع و علمای شیعه، مشروعیت این حکومت را تحت الشعاع قرار می داد.

صفویان با این ادعا که از نسل ائمه شیعه هستند، خود را مصداق اولی الامر می دانستند. با سقوط اصفهان به دست افغان های سنی مذهب، بحث مشروعیت حکومت آنها مطرح شد و افغان ها برای کسب مشروعیت، در صدد برقراری رابطه با عثمانی ها بودند. بحث مشروعیت و عدم مشروعیت حکومت در زمان نادرشاه نیز مطرح شد، اما مشروعیت نادر به شمشیرش بود، نه به واسطه علما و حمایت از مذهب تشیع؛ سایه شمشیر نادری عدم مشروعیتش را می پوشاند.

دامنه این بحث به عصر زندیه نیز کشیده شد، چنانکه کریم خان از اینکه خود را شاه بنامد، ابا کرده و ترجیح داد، لقب وکیل الرعایا را انتخاب کند. کریم خان عدم مشروعیت حکومت خود را از طریق مشروعیت ایلی که از آن برخوردار بود، برطرف کرد.

در اوایل دوره قاجاریه به علت عدم وجود آرامش و امنیت در کشور، مجالی برای این بحث نبود. با روی کارآمدن فتحعلی شاه و ایجاد آرامش و ثبات نسبی در کشور، مسئله مشروعیت حکومت به طور مشخص مطرح می شود. فتحعلی شاه سعی کرد، برای خود مشروعیت دست و پا کند، لیکن او نه زور نادری را داشت و نه نسبت نامه صفویان را. از این جهت کشمکش با علما در می گیرد، طی این دوران، قدرت علمای اصولی به دلیل پیروزی مکتب شان بر اخباری ها، به اندازه ای زیاد شد که «سلطنت فتحعلی شاه دومین پادشاه قاجار را شیخ جعفر نجفی، یکی از علمای مشهور زمان تأیید کرد و او [شاه] را به عنوان نایب خود دانست] البته]. این تأیید نجفی از شاه، پیش از آنکه به عنوان جواز مشروعیتی برای سلطنت قاجاریان توسط عالمان باشد، بر نقش عالمان به عنوان سرچشمه مشروعیت، بر طریق عقیده نیابت عامه تأکید دارد».(۴)

همزمان با روی کارآمدن قاجاریه پیروزی مکتب اصولی بر اخباری رخ داد که به وسیله محمد باقر بهبهانی مشهور به وحید و مجدد به انجام رسید؛ در این زمان علمای اصولی بسیار قدرتمندی در حوزه ها حضور داشتند و به وسیله اصل اجتهاد با اکثریت مقلّدین خود در ارتباط بودند و مقلدین، بیش از آنکه از شاه اطاعت کنند، تابع نظرات مرجع تقلید خود بودند؛ سید محمد باقر شفتی یکی از علمای قدرتمند و بانفوذ زمان فتحعلی شاه و محمد شاه قاجار است که در این مختصر سعی شده است، به نظرات و اقدامات ایشان پرداخته شود.

شفتی کیست؟

محمد باقر در قریه ای از قرای طارم علیا، با نام چرزه، در ۶۰ کیلومتری شفت گیلان، در یک خانواده روحانی و از طبقات متوسط به سال ۱۱۷۵ ه .ق به دنیا آمد. تا سن ۷ سالگی در چرزه ساکن بود. وی در سال ۱۱۸۲ ه .ق به همراه پدر و مادر به شفت مهاجرت می کند.(۵)

محمد باقر تا سال ۱۱۹۲ ه .ق در شفت، به تحصیل مقدمات دروس حوزوی می پردازد؛ از اساتید این دوره تحصیلی ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست، اما از روی قراین می توان اولین معلم وی را پدر روحانی اش دانست.

محمد باقر پس از کسب مقدمات، جهت تحصیل علوم حوزوی روانه عتبات عالیات می شود، زیرا این مقطع از تاریخ ایران، یعنی دوره هرج و مرج بعد از مرگ کریم خان زند، محیطی نبود که علما بتوانند در آن به درس و بحث بپردازند و اکثرا به عتبات که نسبت به بقیه نقاط ایران، کمتر در خطر تاخت و تاز و جنگ و گریز قرار داشت، مهاجرت می کردند و به تبع آن ها شاگردان و طلاب نیز برای فراگیری علوم حوزوی به عتبات می رفتند.

طی هشت سالی که محمد باقر در عتبات بوده، در کربلا در درس محمد باقر بهبهانی مشهور به وحید حضور می یافت و از درس مرحوم علامه سید علی صاحب ریاض استفاده می کرد».(۶) شفتی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۲۰۴ه .ق در قم، محضر میرزا ابوالقاسم قمی را به مدت شش ماه درک کرده، در کاشان در درس ملامهدی نراقی حاضر شد.(۷)

در اعیان الشیعه در مورد اساتید شفتی آمده است: «فقید امام رئیسی [شفتی]، به خاطر طلب دانش از اصفهان، سوی عراق مهاجرت کرد. در نجف از بحرالعلوم طباطبایی و در کربلا از صاحب ریاض(۸) و در کاظمین از صاحب المحصول(۹) کسب علم کرده، در بازگشتش به ایران، در عبور از قم از صاحب قوانین الاصول (۱۰) کسب فیض کرده است،(۱۱) حجت الاسلام(۱۲) شفتی بعد از کسب علوم حوزوی از محضر اساتید بزرگوار حوزه های مختلف، به سال ۱۲۱۶ یا ۱۲۱۷ ه .ق به اصفهان وارد شد و در مدرسه چهارباغ سکونت گزیده، به تدریس پرداخت، ولی به دستور متولی مدرسه میرزا محمد رضا مدرس خاتون آبادی از مدرسه اخراج شد.(۱۳) سید حجت الاسلام در بدو ورود به اصفهان بسیار فقیر بود، به طوریکه غیر از یک جلد کتاب و [یک] سفره نان چیزی نداشت.(۱۴) فقر شفتی در بدو ورود به اصفهان، با توجه به تمکن مالی که بعدا کسب می کند، نشان می دهد، وی ثروتش را از هنگام ورود به شهر اصفهان تا آخر عمر به دست آورده است. سید شفتی بعد از اخراج از مدرسه چهار باغ، خانه ای در محله قبله دعا خرید و تا آخر عمر در آن خانه به سر برد. سید محمد باقر بعد از عمری پربرکت و کار و تلاش در راه برقراری دین خدا دارفانی را وداع گفت. وفات وی به علت مرض استسقاء در بعد از ظهر روز یکشنبه دوم ماه ربیع الاول سال ۱۲۶۰ ه .ق روی داد».(۱۵)

حکومت از منظر حجت الاسلام شفتی

حجت الاسلام به آن دسته از عالمان دین تعلق دارد که معتقد بودند، حکومت مخصوص حضرت مهدی(عج) است و پس از غیبت آن حضرت، امر اداره جامعه در دایره وظایف خود آنها قرار داد. و بر عدم مشروعیت حکومت های غیر این، پای می فشردند، لذا شفتی هم که از این گروه بود، مشروعیتی برای قاجارها قایل نبود و با گفتار و رفتار خود عدم مشروعیت حکومت قاجار را به آنها گوشزد می کرد.

در سفری که فتحعلی شاه به اصفهان داشت، از شفتی می خواهد تا از وی چیزی طلب کند؛ سید حجت الاسلام اظهار می دارد که به چیزی احتیاج ندارد و با اصرار شاه، سرانجام از وی می خواهد نقاره خانه دولتی را که نشانه دولت و پادشاهی است، در اصفهان تعطیل کند و شاه از این تقاضا خشمگین می شود.

شفتی با این تقاضا اساس