پاورپوینت کامل روزهای پایانی حیات مکی ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روزهای پایانی حیات مکی ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روزهای پایانی حیات مکی ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روزهای پایانی حیات مکی ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

اگر کسی می انگارد که تکنولوژی ثمره ی نهضت انبیاست که هیچ، و اگر نه باید دل به غایات متعالی انبیا بسپارد و در پرتوی این نور به جهان اطراف خویش بنگرد؛ کمال انسان در قرب حق است و سالک این طریق هرگز نباید این حقیقت را از یاد ببرد. آیا قرب حق مستلزم این است که ما از صنم فریبای تکنولوژی دل بکنیم؟ سخن از دل کندن نیست؛ سخن از آن است که این صنم صورتی است که روح تمدن غرب را به خویش گرفته است و از آن جز در ذهن جدایی نمی پذیرد. اختیار روش ها و ابزار با غفلت از این حقیقت خود به خود اختیارکننده را در جهت آن غایات سوق خواهد داد. هرچند که ما قرب حق را می خواهیم، چه بسا که این فریفته گی در برابر صنم فریبای تکنیک کار را به آن جا بکشاند که ما، در حیرت میان ظاهر و باطن، طریق بت پرستی اختیار کنیم و خود ندانیم.

به هر تقدیر برای پایه گذاری عالمی بر مبنای اسلام ناچاریم که با یقینی برآمده از ایمان به اسلام، و در پرتوی آن، به تمدن غرب و لوازم و محصولات آن نظر کنیم. با این معرفت رفته رفته لوازم خروج از این غفلت فراگیر ناشی از سیطره ی تمدن غرب فراهم خواهد شد. در کنار این معرفت جویی و به موازات آن، لاجرم باب جهادی مسلحانه نیز گشایش می یابد تا اسلام بتواند از قدرت و حاکمیت لازم برای تأسیس جهانی برمبنای قرآن برخوردار شود و درعین حال در کشاکش این جهاد اصغر و اکبر انسان های کاملی که باید بنیان عالم جدید را بر فکر و عمل خویش استوار دارند پرورش پیدا کنند، چراکه جهان آینده بدون تردید جهان اسلام است. (آوینی ۱۳۸۲: ۱۴۸و۱۴۶)

*

تجلی تام اسلام چیزی جز یک تمدن جهان شمول نیست؛ شاکله ای که مبتنی بر وحی دست گاه اعتقادی اش را بنا می کند و از آن جا به سازمان تشریعی خویش می رسد، و به مکتب اخلاقی و عرفانی خود؛ نیز در هم این حوالی است که مراتب نرم افزارهای این شاکله نضج می یابند و بر مبنای هم این عناصر سامان های اجتماعی این تمدن شکل می گیرند؛ در نهایت بر فراز همه ی این مراتب تمدنی است که نرم لایه ی فرهنگ اسلامی را می توان رؤیت کرد.

تقریباً شبیه هم این شَما را می توان برای پارادایم های مدرن و پسامدرن غرب ترسیم کرد؛ با این تفاوت که بر مراتب تمدنی غرب، از بینه های بنیادین تا ظهورات فرهنگی آن، این ابلیس است که حکم می راند. غرب ذاتی شیطانی دارد و غایات و سازوکارها و برون دادهای آن فی الجمله از این شیطنت و طاغوتیت مبرا نیستند. بنیاد هویت غرب، تولای انسان نفس زده به ولایت ابلیس است؛ انسانی که معاذ الله خداوند را مرده می انگارد، یا بازنشسته، یا بی معنا، و یا مغلوب ابلیس؛ ابلیسی که از مجرای حکومت نفس اماره دموکراسی بر شئون حیات بشر حکم می راند و او را در درکات ظلمات به هبوط می برد.

هر تمدن سامانه ای است با مراتب، انحا و اجزایی با نسبت هایی سامان مند و سازواره ای (ارگانیک) با یک دیگر که در نهایت در هیأت یک کل واحد ظهور می یابند؛ که مثلاً ما از آن به شاکله ی تمدن اسلام یا پارادایم تمدن غرب تعبیر می کنیم. اما هم آن طور که اسلام را نمی توان صرفاً به یک دست گاه ذهنی از جهان بینی و مجموعه ی مشخصی از دستورات و مناسک فقهی فروکاست، قضاوت در مورد غرب را نیز نمی توان با شمول یا کارآمدی پاره ای از تئوری یا تکنولوژی های آن، یا ناگزیری ما در استخدام آن ها مساوق دانست؛ آن زمان که ما درباره ی اسلام یا غرب صحبت می کنیم، بیان ما درباره ی بینه ای است که تلقی خاصی از عالم را در خود دارد و غایات انسان را در چهارچوب این تلقی سامان می دهد؛ این گونه تکنیک های خاصی از این غایات متولد می شوند و فرهنگی که بر همه ی این داستان سایه افکن است با تک تک و تمامیت این مراتب و اجزاء و اتفاقات هم ارز و هم گن است؛ مسأله آن است که همه ی این امور به یک اندازه غرب اند، و غربی اند.

وضعیت شالکه ی اسلام اما قدری متفاوت از این است. امروز اسلام بیش از آنی که صاحب تمدنی تام باشد، در هیأت مکتب و جریانی مذهبی است که پس از هزار سال به تازه گی باز حکومت تشکیل داده و در ابتدای دوران تمدن سازی خویش است. این روزها اسلام هنوز به فراوانی در صدق و کذب براهین جهان بینی اش خوانده می شود، و نه با معناداری های نرم افزارهای آن، یا کارآمدی سامان های اجتماعی اش، و یا فراگیری و باورزایی ظهورات فرهنگی اش. غرب اما، در سیر خویش با نهایت خود فاصله ای ندارد و عملاً به تمامیت به ظهور رسیده است. این گونه حتا برخی از پایان مسیر غرب و ایستایی تاریخ عالم در امروز این تمدن سخن به میان می آورند.

هم این ظهور تام شاکله ی غرب را باید یکی از ارکان استیلای غرب دانست. چه انسان در هر عصر در بطن تمدنی که در آن زیست می کند شکل می گیرد و هویت می یابد. انسان موجودی ذاتاً ناقص است، هرچند به فطرت درمی یابد که در اتصال به حق غنی و مبرا از نقص است. انسان مدرن هرچند مشتاق غنا است، اما از ولایت نفس اماره گریزی ندارد و این نقطه ی آغاز ساینس، تکنولوژی و سامان های مدرن غرب است. حال، انسان مدرن در پاره ای از ابعاد نقص خویش خارج از مسیر ولایت انبیا به توهم غنا رسیده است. تعریف این انسان از خود، انسانی تکنولوژیک و ساینس بسنده است با نقص هایی از هم این جنس و غنایی که با به ولایت پذیرفتن این امور در پارادایم غرب حاصل می شود. این روزها این چرخه ی تعیین هویت این گونه ی انسان تکنولوژیک و تولید مراتب تمدنی متناسب با آن هویت به تمامیت رسیده است.

این در حالی است که مسیر نهضت انبیا با استمرار امروزین اش در اسلام ناب محمدی و انقلاب آخرالزمانی سال ۱۳۵۷، تنها انسان هایی را در اختیار دارد که مبتنی بر فطرت الاهی خویش را تعریف می کنند، اگر نه در ساخت تمدنی، بسیاری از مراتب تمدنی انقلاب در اشغال مراتب تمدنی غرب شیطانی است. این گونه بسیاری از اهل اسلام ممکن است که مثلاً در مرتبه ی جهان بینی به توحید مؤمن