پاورپوینت کامل لیلهالقدر باشیم نه لیلهالقبر ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل لیلهالقدر باشیم نه لیلهالقبر ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لیلهالقدر باشیم نه لیلهالقبر ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل لیلهالقدر باشیم نه لیلهالقبر ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۱

آنچه در پی می اید بیانات حکیم متأله، حضرت آیهاللّه جوادی آملی است که در شب های قدر ماه مبارک رمضان سال های گذشته در حرم ملکوتی کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه سلام اللّه علیها ایراد شده و اینک در آستانه شب های قدر جهت استفاده حوزویان و مبلغان ارجمند تقدیم می گردد.

شب های قدر، ثقلین است که هم قرآن در آن نازل شده و هم شهادت سید اوصیاء حضرت علی علیه السلام است. از رسول گرامی اسلام صلی اللّه علیه وآله درباره قرآن رسیده که دوروا مع کتاب اللّه حیث مادار و درباره علی علیه السلام نیز از آن حضرت رسیده که فرمود: علی مع القرآن و مع الحق یدور معه حیث مادار. یعنی هر جا قرآن است علی علیه السلام حضور دارد و هر جا علی علیه السلام است، قرآن حاضر است. همین حضور هماهنگ را وظیفه ما دانسته اند، و گفته اند: هر جا قرآن است شما باشید دوروا مع کتاب اللّه حیث مادار عمل به این دستور نبوی ما را لیله القدری می کند. در شب قدر، قرآن نازل شده پس هر جا لیله القدر است، قرآن هم است. در طول سال هر جا سخنی از قدر است، سخنی از قرآن است، اگر طبق رهنمود نبوی ما هم در مسیر کتاب خدا باشیم، هر جا قرآن باشد ما باشیم، قهراً ما هم به نوبه خود شب قدر و روز قدر خواهیم بود. و اگر درباره حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها آمده است که این بانو، لیله قدر است، تمثیل است و نه تعیین، سایر معصومین علیهم السلام نیز همگی لیله قدر هستند. هر جا قرآن است، قدر است، و هر جا عترت است قرآن است. از آن جهت که این چهارده نور یک واقعیت هستند، این قرآن در یک لیله القدر است و آن لیله قدر به این صور چهارده گانه ظهور می کنند. ما که شیعه این خاندانیم، اگر در خدمت قرآن باشیم، به نوبه خود قدریم و لیله قدر، چون این قرآن در قدر و لیله قدر نازل شده است.

باید بدانیم که بین لیله القبر و لیلهالقدر فرقی روشن است و تشخیص این دو، مشکل است. کار شیطان این است که مغالطه می کند؛ یک تفکر، وقتی در تحلیل عقلی اش دچار شبهه می شود باید بدانید که در آنجا فرشته حضور ندارد، این شیطان است که گاهی موضوع را به جای محمول و محمول را به جای محمول دیگر می نشاند، ماده ای را به جای ماده دیگر و یا صورتی را به جای صورت دیگر، تنظیم می کند، لذا مغالطه رخ می دهد.

هیچ جا مغالطه پیش نمی اید مگر به شیطنت شیطان و هیچ علمی صائب و صحیح به دست نمی اید مگر به الهام فرشتگان، این که به ما گفته اند همیشه به فکر خویشتن باشید، خود را مراقبت کنید، محاسب و مراقب خود باشید، برای این است که بیگانه، یعنی شیطان، شستشوی مغزی ندهد، لذا تشخیص مغالطه، کار علوم قرآنی و مثل آن است. به همین جهت بزرگانی که در این رشته کوشیده اند، به ما گفته اند برخی ها لیلهالقبرند و برخی ها لیلهالقدر، آن دل هایی که ظرف معارف قرآن است، لیلهالقدر است و آن دل هایی که اندیشه های مرده از یک سو و انگیزه های مرده از سوی دیگر در آن می ریزد، لیلهالقبر است، نه لیلهالقدر.

کسی که فکر زنده در او ظهور ندارد، تصمیم زنده در او ظهور ندارد و عزم و اراده زنده ندارد. و هر چه در او جا می گیرد یا اندیشه های مادی است که مرده است و یا انگیزه های دنیایی که باز مرده است. آنچه به اوصاف رذیله برمی گردد، جسد سرد دارد و به اختلاف، کینه، عداوت، حرص و آز و فرومایگی و مانند آن برمی گردد، مرده است. اگر در جان کسی اندیشه های مرده دسته بندی شد و در دل او انگیزه های مرده تعبیه شد، چنین انسانی در درون خود قبر دارد، نه قدر، اما اگر کسی دارای اندیشه های زنده بود، در بخش جزم، علمی، دارای انگیزه های زنده بود در بخش عزم عملی و علمی مطالب زنده را می فهمد و در جانش ظهور پیدا می کند؛ چنین انسانی لیلهالقدر است. اگر ما خواستیم تشخیص بدهیم لیلهالقبریم یا لیلهالقدر، باید تمام این اندیشه ها و جزم های علمی را از یک سو بر قرآن عرضه کنیم و تمام انگیزه ها و عزم و اراده عملی را از سوی دیگر بر قرآن عرضه کنیم، چون کتاب الهی قرآن حی لایموت است. هم علمش زنده است و هم دستور عملی اش– پس چون قرآن علمش زنده است باید اندیشه های علمی خود را بر ترازوی علم او توزین کنیم؛ و چون رهنمود علمی اش زنده است، پس باید انگیزه های عملی خود را در این ترازوی زنده ارزیابی کنیم تا بفهمیم لیلهالقبریم یا لیلهالقدر– پس اگر درباره حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها گفته اند لیلهالقدر است، حق است اما تعیین نیست تمثیل است، چون لیلهالقدر درباره ذوات مقدس دیگر هم صادق است و این حصر، حصر مطلق نیست، حصر نسبی و اضافی است، چون شیعیان اینها هر یک می توانند به نوبه خود لیله قدر باشند، منتها ائمه معصومین علیهم السلام در اوج و شیعیان آنها در حضیض هستند.

اما خاصیت شب قدر چیست؟

همین که ما قرآن بر سر می گیریم و به پیشگاه ثقلین عرض ادب می کنیم، برای این است که اگر خدای نکرده کسی لیلهالقبری بود، بشود لیلهالقدری؛ و اگر انشاءاللّه لیلهالقدری بود، به مقام بالاتر صعود کند. ماه مبارک رمضان سهم مؤثری برای رسیدن به کمالات عالیه دارد. ما در طی ۱۱ ماه اثر خوردن را دیده ایم، به ما گفتند در یک ماه اثر روزه را هم ببینید. هنر آن ۱۱ ماه خوردن، لیلهالقبر ساختن است، ولی هنر این یک ماه روزه گرفتن، لیلهالقدر کردن است. همین که خدمت معارف قرآن و اخلاق قرآنی باشیم به نوبه خود در قدر هستیم.

تمام دعاها و مناجاتی که از اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده است، به انسان درس هویت شناسی می دهد. به خصوص به طلاب عزیز توصیه می شود که دعای ابوحمزه ثمالی را در سحرهای ماه مبارک رمضان تلاوت نمایند؛ این دعا در حد یک جزء قرآن است که هزاران معارف در آن است.

اما این دعاها و مناجات باید با سوز و گداز خوانده شود تا اثربخش باشد؛ لذا کسانی مؤفق خواهند بود که بین لیلهالقبر و لیلهالقدر فرق گذاشته باشند؛ اینها اشکشان سوختنی است، دل را متأثر می کند. شما می بینید که وقتی زباله بسوزد بوی بد آن رهگذران را متأثر می کند، ولی وقتی عود می سوزد انسان را معطر می کند. دل اگر زباله شد، وقتی هم که بسوزد بد بو است، ولی دل اگر عود بود، وقتی بسوزد معطر می شود، اشکی که جاری می شود دود است ولی کسی که برای دنیا دلش بسوزد و دلش در تمام عمر جای کینه بود و جای غیرخدا بود، جای رقابت بی جا و عناد بود، دیگران را هم می سوزاند و اذیت می کند مثل همان زباله که دودش دیگران را اذیت می کند ولی آن دلی که جای صفا و جای وفا بود و جای وفاق، ایثار و احسان بود، این عود خواهد بود، وقتی بسوزد فضا را معطر خواهد کرد، پس اگر دل ما سوخت و دیدیم اثر نکرد، باید بر خویشتن خویش بنالیم، و این زباله را عود کنیم و این لیلهالقبر را لیلهالقدر کنیم. آنگاه است که با یک قطره اشک، دریای عذاب فروکش می کند. خداوند آنچنان ارحم الراحمین است که احدی همتای رحمت خدای رحیم نیست. بنگریم به سخن پیامبر صلی اللّه علیه وآله که خداوند او را رحمهللعالمین خطاب می