پاورپوینت کامل دبیر شورای عالی حوزه;اجرای هر برنامه ای در حوزه، بدون نظر مراجع تقلید ناقص است ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دبیر شورای عالی حوزه;اجرای هر برنامه ای در حوزه، بدون نظر مراجع تقلید ناقص است ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دبیر شورای عالی حوزه;اجرای هر برنامه ای در حوزه، بدون نظر مراجع تقلید ناقص است ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دبیر شورای عالی حوزه;اجرای هر برنامه ای در حوزه، بدون نظر مراجع تقلید ناقص است ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۵

مسئولیت معنوی و اساسی حوزه ها، با مراجع است. مراجع ، روح حوزه را اداره می کنند و اصولاً درس های مقدماتی و متوسطه برای این است که افراد در دروس مراجع و شخصیت های رده اول حوزه حاضر شوند و به مراتب عالی دست یابند؛ لذا هر برنامه ای در حوزه که در آن دیدگاه مراجع در نظر گرفته نشده باشند، ناقص است و به نتیجه نمی رسد. باید به نظرات مراجع، احترام کامل گذاشت و در عین حال، مشترکات رجال بزرگ و نظرات متفاوت آنها را گرفت و با نظم و قانون، کارهای اجرایی را تنظیم کرد.

اشاره: نزدیک به دو سال از دیدار جمعی از فضلای حوزه با رهبرمعظم انقلاب و سخنان مهم ایشان در خصوص تحول در حوزه های علمیه می گذرد. آنچه در پی می آید، حاصل گفت وگوی خبرنگار مرکز خبر حوزه های علمیه با آیه اللّه محمد یزدی، دبیر شورای عالی حوزه و رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است که در آن به پرسش هایی درباره کارهای صورت گرفته برای تحقق مطالبات رهبری، دیدگاه مراجع عظام تقلید در این زمینه و تأثیر کارهای انجام گرفته، پرداخته شده و همزمان با آغاز سال تحصیلی حوزه های علمیه، تقدیم خوانندگان ارجمند می شود.

قبل از هر چیزی، از آن جلسه تاریخی بگویید؟

در آن دیدار، بحث های بسیار خوبی درباره حوزه مطرح شد. انصافاً جلسه بسیار خوبی بود و به هر حال مباحث فراوانی بیان کردند که علی القاعده مسئولان حوزوی باید برای پاسخ گویی به آن مطالب اقدام، می کردند. چرا که ایشان هم در سطح مرجعیت و هم رهبری قرار دارند و لذا مطالب ایشان را باید به عنوان ارشاد و یا مطالبه پی گیری کرد. می بایست به نظرات مراجع عظام به عنوان معیار توجه نمود. ما به دیدگاه های مقام معظم رهبری، به عنوان یکی از مراجع توجه می کنیم؛ ایشان یکی از مراجع بزرگ هستند و خدماتشان به حوزه در جهات مختلف، کتابخانه و کارهای دیگر، و آشنایی ایشان با دنیای اسلام و مسایل کشور نیز امتیاز بزرگی است که در نظرات ایشان متبلور است و لذا ما توجه ویژه ای به آرای ایشان می کنیم.

آیا از دیدگاه مقام معظم رهبری نسبت به آن جلسه اطلاع دارید؟

مکرر این جمله را از ایشان شنیدم که «آن جلسه از نظر من، به مراتب بهتر از جلسه دانشگاهیان و دانشجویانی است که این جا می آیند و گزارش می دهند» و به خصوص اظهارات متخصصان که در رشته های مختلف اظهار نظر کرده بودند، توجه ایشان را جلب کرده و سبب افزایش امیدواری شان نسبت به حوزه و آینده حوزه شده بود؛ به همین دلیل، در بیاناتی که در آن دیدار داشتند، به مسایل حوزه، پیشرفت و تکامل آن توجه خاصی نمودند.

اولین اقدام برای پاسخ به فرمایشات ایشان چه بود؟

در اولین فرصت، از اثرگذاران حوزه دعوت کردیم. از آقایان طباطبایی، ربانی، اعرافی، حسینی بوشهری و شرعی، مسئولان جامعه الزهرا، دفتر تبلیغات اسلامی، جامعه المصطفی و مدیران حوزه های برادران و خواهران دعوت کردیم و در اولین جلسه شورای عالی حوزه نیز پیشنهاد دادم باید پاسخ مناسبی داده شود، ولی دبیر وقت شورای عالی حوزه گفتند که زود است. من دیدم اگر بخواهیم منتظر تصمیمات شورای عالی باشیم، کار درست نمی شود، لذا جلسه را با افرادی که عرض شد شروع کردیم و نام آن، «شورای پیشبرد و ارتقای حوزه» شد.

واکنش مدعوین به حضور در آن جلسه چگونه بود؟

خوشبختانه آقایان استقبال کردند و کارها خیلی زود شکل گرفت و اساسنامه ای تنظیم و کمیسیون ها و وظایف آن تبیین شد. بعد از چند جلسه، قرار شد شورای عالی، نماینده ای در این شورا داشته باشد و بنا شد آیه الله مقتدایی به عنوان نماینده شورای عالی در جلسات شرکت کند. درگام های بعدی، ارتباطاتی با حوزه های اصفهان و مشهد صورت گرفت و بنا شد همکاری کنند.

کارها با مانع خاصی مواجه نبود؟

خیر فقط یکی از آقایان، تأکید داشت شورای پیشبرد از پشتیبانی قانونی برخوردار نیست، و باید برای آن فکری کرد که من عرض کردم بهترین پشتیبانی این شورا، خود اعضای آن می باشند، زیرا اعضای شورای پیشبرد و ارتقا، هر کدام در بخش قابل توجهی از امور مربوط به حوزه های علمیه تأثیرگذارند.

أآیا با تغییراتی که در شورای عالی حوزه انجام گرفت، سازوکار اجرایی در شورای پیشبرد تغییر نکرد؟

بعد از تغییراتی که در شورای عالی انجام شد، پشتیبانی قانونی از شورای پیشبرد هم مورد توجه قرار گرفت و پس از بحث و بررسی در جلسات شورای عالی، نتیجه بر این شد که شورای پیشبرد و شورای عالی حوزه، هر کدام استقلال خودش را حفظ و شورای عالی حوزه از نتایج کار کمیسیون ها استفاده کند و هیچ کدام از شوراها، تابع یک دیگر نباشند.

چرا؟

استدلال دوستان این بود که دفتر تبلیغات، جامعهالزهرا و جامعهالمصطفی ، دارای اساسنامه و هیئت امنای مستقل هستند و از شورای عالی نیز تاثیر نمی پذیرند، اما در عین حال در جریانات حوزوی نقش ایفا می کنند. هم چنین قرار شد مصوبات شورای پیشبرد که در حیطه کاری شورای عالی است، نیازمند تأیید شورای عالی باشد.

کارهای شورای پیشبرد، با طرح چه موضوعاتی آغاز شد؟

قبل از پاسخ به این سؤال، این را عرض کنم که در ابتدا قرار بود، به جای شورای پیشبرد از تعبیر ستاد پیشبرد استفاده شود، ولی با توجه به این که ستاد، کار اجرایی را برعهده دارد و این شورا بنا بود به دنبال سیاست گذاری و برنامه ریزی به عنوان منشأ تحول و اصلاح در مسئولان اجرایی باشد، در نهایت، شورای پیشبرد و ارتقای حوزه با ترکیبی که عرض شد، تشکیل و در ادامه، اساسنامه تصویب و دبیرخانه آن راه اندازی گردید. به هر حال، کارها شروع شد و کمیسیون ها فعال شدند و آقای امینی، دبیر این شورا هم گزارش خوبی از فعالیت ها تهیه کردند و معلوم شد کمیسیون ها در موضوعات مختلفی، چون کتب درسی، جذب، آموزش و مسایل دیگر، با حضور مناسب اعضا از قم، اصفهان و مشهد فعالیت داشته است.

بیشترین موضوعاتی که در جلسات کمیسیون ها مطرح شد، چه بود؟

کار کمیسیون ها بیشتر روی شناخت ضعف ها و نواقص موجود در حوزه بود که می بایست اینها برطرف شود یا مثبت هایی که باید تقویت یا اصلاح شود؛ مثلاً، بررسی کردند که در آموزش حوزه چه ضعف ها و کمالاتی وجود دارد و چگونه باید ضعف ها را برطرف و کمالات را تقویت کرد. یا در جذب حوزه هم همین کار را کردند و در یکی، دو قسمت دیگر که در حوزه بسیار نقش دارد و الآن کار شورای پیشبرد هم به تدریج به این سمت پیش می رود که پاسخ گوی سؤالات باشد.

واکنش مراجع معظم تقلید به این اقدامات چه بود؟

خوشبختانه بعد از بیانات مقام معظم رهبری، اکثر مراجع عظام نسبت به این بیانات اظهار موافقت و حمایت کردند و پی گیری این مطالبات را خواستار شدند.

چقدر در برنامه ریزی هایتان به نظر مراجع توجه دارید؟

مسئولیت معنوی و اساسی حوزه ها با مراجع است. مراجع ، روح حوزه را اداره می کنند و اصولاً درس های مقدماتی و متوسطه برای این است که افراد در دروس مراجع و شخصیت های رده اول حوزه حاضر شوند و به مراتب عالی دست یابند؛ لذا هر برنامه ای در حوزه که در آن دیدگاه مراجع در نظر گرفته نشده باشند، ناقص است و به نتیجه نمی رسد. باید به نظرات مراجع احترام کامل گذاشت و در عین حال، مشترکات رجال بزرگ و نظرات متفاوت آنها را گرفت و با نظم و قانون، کارهای اجرایی را تنظیم کرد .

نکته قابل توجه این است که در حوزه نمی شود به مراجع باید و نباید گفت؛ باید به شکل متعارف، معقول و منطقی، مطالب خود را به عرض آنها رساند تا هر وقت خودشان صلاح دانستند اقدام کنند. آنها ممکن است وقتی ادله را ببینند، نظرشان تغییر کند، چنانچه در مسایل فقهی هم همین طورند.

برخی از طلاب تصور می کنند مراجع با این امور مخالف اند؟

من بعضاً در گوشه وکنار می شنوم که مراجع تأیید نکرده اند، اما این طور نیست. مراجع بنام و معروف حوزه، همه شان یا تصریح به موافقت کرده اند یا به نوعی گفته اند که موافقت بقیه کافی است. حضرات آیات مکارم، صافی و شبیری، موافق تحقق تحول در حوزه اند و حضرت آیه اللّه وحید هم فی الجمله به این مسئله اشاره داشته اند. بنابراین، ناکافی بودن وضع فعلی حوزه در برابر تقاضاهای دنیای اسلام، مورد قبول همه است. باید به طلاب محترم حوزه عرض کرد که طبق تجربه ما، وقتی اکثریت طلاب چیزی را بخواهند، مراجع هم قبول خواهند کرد. مراجع ما شخصیت های وارسته ای هستند، با هیچ کس قصد و غرضی ندارند و وقتی اطلاعات به طور کامل به آنها داده شود، مخالفت نخواهند کرد.

به نظر شما، مطالبه جدی مراجع معظم در این زمینه چیست؟

آن چه مقام معظم رهبری و دیگر مراجع به آن تصریح کرده اند، این است که از وضع کنونی حوزه، نه این که راضی نباشند، ولی کافی نمی دانند؛ به این معنا که نمی گویند وضع بدی است، اما توقع ش