پاورپوینت کامل عاشورای حسینی (ع) و میلاد مسیح (ع) از دیدگاه امام موسی صدر ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عاشورای حسینی (ع) و میلاد مسیح (ع) از دیدگاه امام موسی صدر ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عاشورای حسینی (ع) و میلاد مسیح (ع) از دیدگاه امام موسی صدر ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عاشورای حسینی (ع) و میلاد مسیح (ع) از دیدگاه امام موسی صدر ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۸

پیام امام موسی صدر، با عنوان »صلح، پیوند پاینده اسلام و مسیحیت«، که به مناسبت تقارن عاشورای حسینی علیه السلام و میلاد حضرت مسیح علیه السلام و با تأکید بر مفهوم صلح در این دو حادثه تاریخی ایراد شده است، در سایت مؤسسه فرهنگی، تحقیقاتی امام موسی صدر منتشر شد. این پیام در ۲۲ دسامبر ۱۹۷۷، مطابق با یکم دی ۱۳۵۶ منتشر شد که در آن سال نیز عاشورای حسینی علیه السلام با ایام میلاد حضرت مسیح علیه السلام مقارن و سبب صدور این پیام امام موسی صدر به مردم لبنان گردید. متن این پیام با گرامی داشت یاد آن روحانی جلیل القدر و مصلح فرزانه، در ذیل تقدیم خوانندگان ارجمند افق حوزه می شود.

مردم لبنان! ۱۳۳۷ سال پیش در سال ۶۱هجری، در چنین روزهایی، حسین علیه السلام، پسر علی علیه السلام و فاطمه سلام اللّه علیها، و نواده پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله، با همه خویشان و یارانش شهادت را پذیرا شد. پیکرهای لِه شده ایشان چندین روز در سرزمین کربلا در معرض وزش بادهای داغ و آفتاب سوزان و شنهای روان صحرا قرار داشت. هم زمان، خانواده او و خانواده های همراهانش برای اسارت و کوچ اجباری، در بدترین شرایط، به شهرهای دور، آماده می شدند. بعدها، در چنین روزهایی، در همان مکان، پرچم های انقلابی توفنده برافراشته شد و حکومت سرکشان را درهم کوبید و تخت های آنان را به لرزه در آورد و آنان را از روی زمین و صفحه تاریخ پاک کرد. انقلابی که از کربلا نشئت گرفت و فراگیر شد و به سرزمین های دور و نزدیک رفت، تنها یکی از آثار شهادت حسین علیه السلام و پرتو ناچیزی از مشعل فروزانی بود که حسین علیه السلام در نیمه دوم قرن اول هجری برافروخت. آوردگاهی که نبرد عاشورا در آن شکل گرفت در حقیقت همان آوردگاه ارزش های انسانی است که هرگز از ایمان جدا نیست و ابعاد آن با آدمی و حیاتش، در هر زمان و زمینی ادامه می یابد. دیواره های زندان خویشتن آدمی را درهم می کوبد، میان او و هم نوعانش پیوند برقرار می کند و انسان را به موجودی سترگ بدل می سازد که شخصیتی فراتر از محدوده های زمانی و مکانی و توانمندتر از انسان عادی می یابد. حسین علیه السلام ارزش ها را با شهادت خود پاس داشت، با مرگ خود حیاتی دوباره بخشید، با خون خویش بر پیشانی تاریخ منقوش ساخت و پس از آن که دل ها را لرزاند و عقل ها را با ژرفای مصیبت از خواب بیدار کرد، آن ها را در اعماق دل و ذهن انسان ها رسوخ داد. انسان های هم روزگار حسین علیه السلام در بالاترین مراتب انحراف می زیستند، انحراف فراگیری که با به بیراهه رفتن حکومت ها آغاز گردید، سپس همه بخش های جامعه را فراگرفت، سرانجام به جان ها و وجدان ها سرایت کرد و یا آن ها را مسخّر و زرخرید خود گردانید یا بر آن ها نفوذ و غلبه یافت. خلافت متعهد و پاسخگو به سلطنتی موروثی بدل گشت که بنا به میل خود فرمان می داد و آن چه را خود می خواست اجرا می کرد. جهاد، که دری از درهای بهشت بود، به ماجراجویی های کاسب کارانه تغییر ماهیت داد. اموال عمومی از بیت المال به خزانه های سلطان انتقال یافت. مناصب از دست شایستگان کاردان بیرون رفت و در اختیار دونان قرار گرفت. حیات و آزادی آدمی هیچ ارزشی نداشت. آن گاه که حاکم بر او خشم می گرفت، او یا در مرج عذرا به قتل می رسید یا به ربذه تبعید می شد یا به واسطه مزدورانی که صدر اسلام را درک کرده بودند، با جعل حدیث، مورد حمله واقع می شد. این رویدادها رخ می دهند، منکرات و بدعت ها پدید می آیند و تکرار می شوند و در برابر خود هیچ مانع یا معترض یا دست کم پرسشگری نمی یابند. اما در این سال و در لبنان، این مناسبت بزرگ ابعادی نو می یابد و این ناشی از سرشت تعامل تاریخ و جغرافیا در قضایایی است که با حیات عمومی انسان پیوند دارد. پس از فتنه داخلی ای که ارزش ها را به مسلخ برد، آن هم ارزش هایی که حسین علیه السلام با شهادتش حیاتی دوباره به آن ها بخشیده بود، چگونه می توان با آن خاطره بزرگ و مفاهیم برآمده از آن زیست و از آن الهام گرفت؟ در برابر این جنبه منفی، نقطه مثبتی هست که آن نیز خاص لبنان است، هر چند ابعادی جهانی نیز در کنا