پاورپوینت کامل فرزانگان;آیهاللّه میرزا محمدعلی مدرس چهاردهی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرزانگان;آیهاللّه میرزا محمدعلی مدرس چهاردهی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرزانگان;آیهاللّه میرزا محمدعلی مدرس چهاردهی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرزانگان;آیهاللّه میرزا محمدعلی مدرس چهاردهی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۴

تولد: ۱۲۵۲ قمری محل تولد: قریه چهارده آستانه اشرفیه

وفات: ۱۳۳۴ قمری مزار: حرم مطهر امام علی علیه السلام

عمر: ۸۲ سال

اساتید: بزرگانی چون: شیخ مرتضی انصاری، سیدحسین کوه کمره ای، میرزا حبیب اللّه رشتی، شیخ علی خلیلی تهرانی، ملامحمد نصیرالدین مدرس چهار دهی و… .

شاگردان: حضرات آیات: آقاضیاءالدین عراقی، محمدجواد بلاغی، شیخ آقابزرگ تهرانی، سیدشهاب الدین مرعشی نجفی، میرزاحسن علیاری تبریزی و… .

آثار: وسیلهالنجاه، شرح قواعد الاحکام، شرح زیارت جامعه کبیره، شرح صحیفه سجادیه، رساله در توحید و… .

تولد: فقیه ارجمند، آیهاللّه میرزا محمدعلی مدرس چهار دهی از عالمان وارسته و اساتید برجسته حوزه علمیه نجف اشرف در قرن چهارده قمری به شمار می آید.

وی در خاندانی از اهل علم و فضل، در قریه »چهار ده« از توابع آستانه اشرفیه در استان سر سبز گیلان دیده به جهان گشود. دوران کودکی را تحت تعالیم پدر و محبت های مادر سپری و رشد نمود.

تحصیل: میرزا محمدعلی مقدمات علوم دینی را ابتدا در محضر پدر عالمش آیهاللّه ملامحمد نصیرالدین چهار دهی که از عالمان موجه و متقی گیلان بود فراگرفت، سپس راهی مدرسه صالحیه در قزوین شد و تحصیلاتش را در محضر اساتید آن دیار ادامه داد. این دانشور جوان چندی بعد، با کوله باری از عشق و امید عازم عتبات عالیات شد تا از برکات مشاهد مشرفه و از خرمن فضل و دانش فرزانگان آن دیار خوشه چینی کند. ایشان مدت دو سال در کربلا به تحصیل پرداخت، آنگاه به نجف اشرف، بزرگترین دانشگاه فقه و معارف اهل بیت علیهم السلام در آن عصر رفت و از محضر اساتید پرآوازه آن حوزه قویم بهره های علمی و اخلاقی فراوان برد. از افتخارات ایشان این است که سال آخر عمر پربرکت شیخ اعظم مرتضی انصاری رحمهاللّه علیه را درک کرد و نام خویش را در شمار شاگردان برجسته و نامدار شیخ به ثبت رسانید.

بر مسند تدریس: جناب مدرس چهار دهی اکثر ساعات شبانه روز، به تدریس و مطالعه مشغول بود و درس ایشان در میان فضلا و طلاب، مشتاقان فراوانی داشت. جلسات درس او یکی از پرجمعیت ترین حوزه درسی نجف به شمار می رفت، و برای این که موجب کم رونق شدن سایر دروس نشود و از طرفی طلاب و فضلا بتوانند از محضر دیگر اساتید بهره مند گردند، در ساعات خلوتی چون بین الطلوعین و بعد از نماز ظهروعصر اقدام به تدریس می کرد، که این امر، حاکی از تواضع و اخلاص ایشان بود. این استاد عالی قدر با این که مراحل عالی علم و معرفت را طی کرده بود و در معقول و منقول از چهره های ارزشمند و کم نظیر حوزه علمیه نجف به شمار می رفت، برخلاف سیره معمول و متداول بزرگان که به تدریس خارج فقه و اصول می پردازند، تا آخر عمر به تدریس سطح همت ورزید. مرتضی مدرسی چهار دهی، از نوادگان ایشان، در کتاب سیمای بزرگان می نویسد: »آقا میرزا محمدعلی، در زمان تحصیل خود متوجه شد که اکثر طلاب علوم دینی بدون تکمیل دروس سطح و استعداد لازم علمی، در درس های خارج شرکت می کنند و عمرشان هدر می رود و از طرف دیگر، اساتید عالی مقام نجف اشرف هم، حاضر نبودند کتب درسی حوزه را تدریس نمایند… لذا میرزای چهار دهی بعد از تکمیل مراتب علمی، نذر شرعی نمود که تدریس خود را منحصر به کتب درسی حوزه نموده و هرگز اقدام به تدریس خارج نکند، و بر همین اساس، تا آخرین ساعات زندگانی خود، وفای به نذر شرعی خود نمود و بیشتر کتب درسی، شامل فقه، اصول، کلام، ریاضیات و… تدریس می کرد و به همین جهت به »مدرس« شهرت یافت…« این استاد فرزانه، ۶۰ سال، صاحب کرسی تدریس بود و شاگردان بسیاری به عالم اسلام تحویل داد. بسیاری از آیات و مشاهیر علما، از ایشان اجازه اجتهاد، روایت و امور حسبیه گرفتند.

از نگاه صاحب نظران: شیخ آقابزرگ تهرانی در طبقات اعلام الشیعه در تجلیل از استاد بزرگوارش می نویسد: »طلاب و محصلین، استقبال بی نظیر از درس او نمودند و از حسن خلق او و سعه صدرش و اخلاص و رعایت حال طلاب بهره مند می شدند… من ندیدم در دوران تحصیل خود، در سطوح و بعد از آن کسی را، شاگردانی به اندازه او داشته باشد… از ابتدای ورودم به نجف در سال ۱۳۱۳ قمری در درس مکاسب وی شرکت کردم و از حضرتش اجازه روایت گرفتم.« آیهاللّه العظمی مرعشی نجفی رحمهاللّه علیه نیز درباره آن استاد ارجمند چنین فرموده است: »استاد مکرم ما، علامه شیخ میرز