پاورپوینت کامل نوگرایی اسلامی و دغدغه نوگرایان ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نوگرایی اسلامی و دغدغه نوگرایان ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نوگرایی اسلامی و دغدغه نوگرایان ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نوگرایی اسلامی و دغدغه نوگرایان ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نوگرایی اسلامی و دغدغه نوگرایان ۳۰ اسلاید در PowerPoint

سؤال: منظور از نوگرایی اسلامی چیست و دغدغه نوگرایان چه بوده است؟

پاسخ: نوگرایی اسلامی، حرکت و گرایشی فکری عقلی است که مسلمانان در قرون ۱۹ و ۲۰ در مواجهه با غرب اتخاذ کردند. نوگرایی، پدیده ای مختص به اسلام نیست، بلکه در شرایطی همسان در سایر ادیان نیز به چشم می خورد.)۱( نوگرایی اسلامی یا تجددگرایی اسلامی، مفهومی است که در ترجمه ذژخذزححرپ حخذچدژب به کار می رود و به طور کلی بیانگر نحوه پاسخ مسلمانان به فناوری و پیشرفت های چشم گیر غرب در دو قرن اخیر است. برای آن که دقیقاً با این مفهوم آشنا شویم، لازم است با مراحل و سیر تاریخی نوگرایی اسلامی و در واقع، سیر تاریخی چگونگی مواجهه مسلمانان با غرب و فناوری غرب، آشنا شویم. بررسی مراحل تاریخی این جریان از توان این مقاله خارج است؛ بنابراین به مطالعات یکی از جامعه شناسان معاصر)۲( که تا حدودی از عهده این کار برآمده است، تکیه می کنیم. از نظر ایشان بیشتر کشورهای اسلامی در جریان مواجهه با غرب، سه حالت داشته اند که می توان بر اساس آن، سیر تاریخی جریان فوق را به سه مرحله مشخص تقسیم کرد:

۱. مرحله غرب گرایی: در نخستین مرحله، مسلمانان به طور آگاهانه و برای اقتباس پاره ای از شیوه های غربی، از خود نوعی گرایش به غرب بروز دادند، تا از طریق به کارگیری ابزار و شیوه های غربی، به مقابله با خود غرب بپردازند. چنین گرایشی، در ابتدا، ناشی از شیفتگی به غرب نبوده، بلکه کاملاً آگاهانه و برای مبارزه با آن بوده است. آغازگر فراگرد غرب گرایی در این مرحله، زمامداران اسلامی بودند. آنها برای تجدید سازمان کشورهای اسلامی، شیوه ها و فرآورده های غربی را به کشورهای اسلامی وارد کردند. در این میان، آنچه به طور عمده از غرب اقتباس شد، تاکتیک های نظامی غرب و ساز و برگ های جنگی، روش های اداری و سیستم آموزش غرب بود. )۳( هر چند تعیین دقیق زمان این مرحله، اندکی مشکل می نماید، اما می توان گفت که این مرحله در دهه های آخر سده هجدهم و سال های اول سده نوزدهم آغاز گردید و تا آغاز قرن بیستم ادامه داشت. )۴(

۲. مرحله »غرب زدگی«: مرحله دوم، از آغاز قرن بیستم رخ نمود. در واقع، در ایران و ترکیه به طور مشخص و در مصر و مناطق دیگر جهان اسلام نیز تا حدی، دهه اول قرن بیستم، بخصوص سال های ۱۳۲۴ تا ۱۳۲۸ ه؟. ق )۱۹۰۶ تا ۱۹۱۰ م( را می توان به عنوان سال های پایان مرحله غرب گرایی و آغاز مرحله غرب زدگی قلمداد کرد. دوران فاجعه بار غرب زدگی در سال های بین جنگ جهانی اول و دوم به اوج خود رسید.)۵( مرحله ای که باید آن را مرحله »تسلیم به غرب و تقلید چشم و گوش بسته و محض از آن« دانست.)۶( در این مرحله، برخلاف مرحله اول که رویکرد به غرب، به نحوی آگاهانه و فقط در سطح دولت ها صورت گرفته بود و توده مردم با آن بیگانه بودند، غرب زدگی سطحی عمومیت یافت و طرز تفکر زندگی اجتماعی مردم را متحول ساخت. در دوره نخست، نظام آموزشی جدید از غرب اقتباس شد، و جوانان به اروپا اعزام گردیدند و در دوره دوم، همین نسل تحصیل کرده در دانشگاه ها و محیط های جدید غرب، با کمک استعمارگران خارجی گام به گام زمام امور را به دست گرفت. این جوان های از غرب برگشته، به عنوان دیوان سالاران و نخبگان و روشنفکران، قدرت سیاسی، مدیریت اقتصادی و اداری و فعالیت های فرهنگی، ادبی، علمی و آموزشی را در انحصار خود درآوردند. )۷( در واقع، در دوره دوم، استعمارگران بودند که در پشت پرده، رهبری جریان غرب زدگی را به دست گرفتند. از آن جا که زمامداران کشورهای اسلامی هیچ گونه برنامه مدون و مشخصی برای پیشرفت کشورهای خویش نداشتند، کشور را به انحصار تقلید از غرب در آورده و به تدریج به تقلید کورکورانه از غرب روی آوردند. بسیاری از آنان با دلباخته شدن به فناوری غرب، در مسیر تقلید از آن، حتی از بدیهیات احکام دین اسلام نیز چشم پوشیدند. تعطیلی مدارس دینی، منع اذان و اقامه به زبان عربی، گسترش و اشاعه نظام حقوقی سوئد به جای نظام شرع اسلام، تغییر خط عربی به لاتین، کشف حجاب و اجباری کردن پوشش غربی و ده ها اقدام مشابه که آتاتورک در ترکیه پیاده کرد و نیز اقدامات مشابه و خائنانه رضاخان در ایران که کاملاً مقلد و تابع آتاتورک بود؛ و همین طور اقدامات بعدی فرزندش محمدرضا شاه، همه در همین راستا می گنجد. ترکیه در غرب زدگی گوی سبقت را از دیگر کشورهای اسلامی ربود، و این معلول عواملی چون فعالیت های عناصر وابسته به غرب و نیز برخی از محافل صهیونیستی و امپریالیستی و رواج ژورنالیسم به سبک غربی بود. ظهور روزنامه ها و مطبوعات متنوع در ترکیه، می تواند زنگ خطری جدی برای بسیاری ا