پاورپوینت کامل چرا شیعیان به جای شستن، پاها را مسح می کنند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا شیعیان به جای شستن، پاها را مسح می کنند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا شیعیان به جای شستن، پاها را مسح می کنند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا شیعیان به جای شستن، پاها را مسح می کنند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

مسح پاها در وضو پشتوانه قرآنی و حدیثی دارد، اکنون هر دو را به صورت موجز بیان می کنیم:

ظاهر آیه ششم سوره مائده حاکی از آن است که انسان نمازگزار به هنگام وضو دو وظیفه دارد: یکی شستن ( در مورد صورت و دست) و دیگری مسح ( در مورد سر و پاها.) این مطلب از تقارن و مقایسه دو جمله زیر روشن می شود:

۱. «فاغسلوا وجوهکم وأیدیکم …لی المرافق»؛

۲. «و امسحوا بروِسکم و أرجلکم …لی الکعبین».

چنانچه ما این دو جمله را به فرد عرب زبانی که ذهن او مسبوق به اختلافات فقهی نباشد ارائه کنیم، بی تردید خواهد گفت که طبق این آیه، وظیفه ما نسبت به صورت و دست، شستن؛ و نسبت به سر و پاها، مسح است. از نظر قواعد ادبی، لفظ «أرجلکم» باید عطف بر کلمه «روِسکم» باشد که نتیجه آن همان مسح پاهاست، و نمی توان آن را بر لفظ پیشین «وأیدیکم» عطف کرد که نتیجه آن شستن پاها می باشد؛ زیرا لازمه آن این است که میان معطوف «وأرجلکم» و معطوف علیه «وأیدیکم» جمله معترضه ای «فامسحوا بروِسکم» قرار گیرد، که از نظر قواعد عربی صحیح نیست و گذشته از این مایه اشتباه در مقصود می باشد. ضمناً در این قسمت ( مسح کردن پاها) فرقی میان قرائت جرّ و قرائت نصب وجود ندارد و برمبنای هر دو قرائت، کلمه «أرجلکم» عطف بر کلمه «روِسکم» است؛ با این تفاوت که اگر بر ظاهر روِسکم عطف شود مجرور، و اگر بر محلّ آن عطف شود منصوب خواهد بود. علمای امامیه در تحقیق مفاد آیه وضو بحث های گسترده ای دارند که طبرسی در مجمع البیان به برخی از آن ها اشاره کرده است. مجمع البیان:۲/۱۶۳؟-۱۶۷؛ الانصاف فی مسایل دام فیها الخلاف:۱/۱۰؟۴۰.

ریشه اختلاف

بی تردید ظاهر آیه، حاکی از آن است که وظیفه نمازگزار به هنگام وضو، مسح پاهاست، و مفاد آیه، دو کلمه بیش نیست:

۱. غسلتان: شستن دستها و صورت.

۲. مسحتان: مسح بر سر و پاها.

هرگاه از ابن عباس در مورد کیفیت وضو می پرسیدند، او در پاسخ می گفت: نزل القرآن بالمسح: وحی الهی بر مسح بر پا وارد شده است.

و نیز می گفت: «مردم اصرار بر شستن کردند، در حالی که مسح فرمان داده شده است». الدرالمنثور: ۳/۱-۴. ولی باید دید چگونه این اختلاف با ظهور آیه در مسح پدید آمد، از بررسی روایات و تاریخ تشریع وضو به دست می آید که دو عامل سبب پیدایش انحراف از ظاهر آیه شده است:

۱. سلطه ها و حکومت ها

سلطه ها و حکومت ها بیشترین تأثیر را در تغییر حکم مسح پاها داشتند، بالاخص حجاج بن یوسف که اصرار می ورزید باید پاها شسته شود، زیرا آلودگی پاهای نمازگزاران که غالباً پابرهنه بودند، بسیار ناراحت کننده بود. انس بن مالک، از اصحاب پیامبراکرم صلی اللّه علیه وآله وسلم که عمری طولانی داشت، مدتی در کوفه زندگی می کرد. به وی خبر دادند که حجاج می گوید: فاغسلوا بطونهما وظهورهما: ظاهر و باطن پاها را بشویند، وقتی وی این جمله را شنید، سخت شورید و گفت: صدق اللّه و کذب الحجّاج؛ قال اللّه تعالی:«وامسحوا بروِسکم وأرجلکم». تفسیر طبری: ۶/۸۲، تفسیر قرآن ابن کثیر: ۲/۲۰. دعوت مردم بر شستن پا از طرف اموی ها بسیار جدی و سرسختانه بود به گونه ای که فقیهان معاصر، جرئت مخالفت نداشتند. احمد بن حنبل از ابومالک اشعری نقل می کند که وی به بستگان خود گفت: همدیگر را خبر کنید تا من نماز رسول خدا را برای شما بخوانم، وقتی همگان گرد آمدند، وی گفت: در میان شما بیگانه ای نیست؟ گفتند: خیر، وی ظرف آبی طلبید، پس از شستن دهان و بینی، سه بار صورت و دست ها را شست، آنگاه بر سر و روی پا مسح کشید و نماز گزارد. مسند احمد: ۵/۳۴۲؛ معجم کبیر طبرانی: ۳/۲۸، شماره ۳۴۱۲.

۲. تقدیم مصلحت اندیشی بر ظهور آیه

تقدیم مصلحت بر نص قرآنی و حدیث پیامبر، اساس بسیاری از بدعت ها است و ما به قسمتی از آن ها در کتاب خاصی به نام «بدعت» اشاره کرده ایم. اتفاقاً همین نظریه، انگیزه عدول از مسح و روی آوردن به غسل شده است. ابوبکر رازی، معروف به جصاص( ۵۰) در کتاب «احکام القرآن» می نویسد: آیه وضو از نظر وجوب مسح یا غسل، مجمل است، لازمه احتیاط این است که پاها شسته شود؛ زیرا در این صورت، هر دو احتمال انجام می گیرد. احکام القرآن: ۲/۳۴۶. ادعای