پاورپوینت کامل سفره قرآن در ضیافت ماه رمضان ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفره قرآن در ضیافت ماه رمضان ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفره قرآن در ضیافت ماه رمضان ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفره قرآن در ضیافت ماه رمضان ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

حضرت آیت اللّه جوادی آملی

پاورپوینت کامل سفره قرآن در ضیافت ماه رمضان ۲۴ اسلاید در PowerPoint

از وجود مبارک حسن بن علی علیهما السلام پرسیدند: ما الزهد؟ زهد که از ملکات نفسانی است، چیست؟ حضرتش طبق این نقل فرمودند: الرغبت فی التقوی و الزهادت فی الدنیا، تحف العقول/۲۲۵. علاقه به تقوا و بی رغبتی به دنیا، ملکه زهد را تشکیل می دهد. این زهد دوم، لغوی است و آن زهد اول اصطلاحی. وقتی انسان زاهد است که مایل به فضیلت تقوا باشد و از دنیا بی رغبت. ماه مبارک رمضان که تنها ماهی است که نام شریفش در قرآن کریم آمده، سفره خدا را به ما معرفی کرد. اگر در تعبیرات رسول گرامی صلی اللّه علیه وآله وسلم آمده که «شما در ماه مبارک رمضان مهمان خدایید»، سفره این ضیافت را قرآن مشخص کرد. فرمود: ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن است: شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن، بقره/۱۸۵. معرف این ماه همان سفره قرآن است که در این سفره، صدها نعمت است و یکی از آن نعم، روزه است؛ این ماه را به قرآن معرفی کرد، نه به روزه! ما باید بفهمیم در این سفره چه هست، اولاً؛ ما را راه می دهند یا نه، ثانیاً؛ شرط ورود چیست، ثالثاً؛ آن شرط را تهیه کنیم؛ تا سر رود، به سر رو و تا پا، به پا بپو! اگر در این جا یک بت پرستی می شود منّا اهل البیت، چرا ما توبه نکنیم و آن چنان نشویم؟! و اگر یک زن عادی مثل فضه می شود که آیات سوره «هل اتی» در شأن او هم نازل می شود، چرا خواهران ما مثل او نشوند؟! ما وقتی می توانیم جایمان را در این ضیافت مشخص کنیم که بفهمیم در این سفره چه چیزهایی هست و شرطش چیست. حال اگر در روایات فراوان فریقین آمده است: «رمضان» اسمی از اسمای خداست؛ این شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن، این قرآن، در «شهر» نازل شد یا در «رمضان» نازل شد!

رمضان از اسمای الهی و لزوم تسبیح اسم های خدا

هم در جوامع روایی ما آمده، هم در جوامع روایی اهل سنت که رمضان اسمی از اسمای خداست. شما نگویید رمضان آمد، رمضان رفت؛ بگویید: ماه رمضان آمد، ماه رمضان رفت. چون «رمضان» اسمی از اسمای خداست و این آمد و رفت ندارد؛ الکافی، ۴/۷۰-باب فی النهی عن قول الرمضان بلاشهر؛ از طرفی ذات اقدس اله به ما دستور داد: نه تنها ذات خدا را تسبیح کنید و بگویید: سبحان اللّه؛ بلکه اسم خدا را هم تسبیح کنید: سبح اسم ربک الاعلی؛ اعلی/۱. اسم خدا را تنزیه کنید، آن اسم همچون مسمی، منزه از هر نقص و عیب است. سوره مبارکه «واقعه» مشخص کرده که قرآن کتاب الهی است، این کتاب یک کتاب دیگری دارد که در آن کتاب ذخیره است؛ انه لقرآن کریم؛ فی کتاب مکنون؛ لایمسه الا المطهرون؛ واقعه/ ۷۷ ـ ۷۹. کتاب ها یکی پس از دیگری اند، کتاب اعمال هم به شرح ایضاً. ان کتاب الابرار لفی علیین؛ و ما ادراک ما علیون؛ کتاب مرقوم؛ یشهده المقربون، مطففین/ ۱۸-۲۱. کتاب ابرار در علیین است، خود علیین کتاب است.

کتاب در کتاب است، مطلب در مطلب است. قهراً اولی لفظ خواهد بود، دومی عین؛ اولی ذهن خواهد بود، دومی عین. ذهن در ذهن نیست، لفظ در لفظ نیست، مفهوم در مفهوم نیست؛ بلکه لفظ و مفهوم و ذهن در عین است. همان طوری که آن جا روشن شد، قرآن کتابی است در مخزن دیگر که آن کتاب، کتاب مکنون و مستور است و همان طوری که آن جا روشن شد، این قرآنی که جوامع انسانی در خدمت آن هستند، الفاظی دارد و برای هدایت و راهنمایی مردم آمده است؛ کسی بخواهد این قرآن را دست بزند، یا این قرآن را ببوسد؛ خطش را ببوسد، کلمه اش را ببوسد، باید با وضو باشد و اگر بخواهد آن کتاب مکنون را درک کند، باید فکرش از ماسوای خدا مطهر باشد؛ «لایمسه» هم به این قرآن بر می گردد، هم به آن کتاب مکنون. اگر کسی بخواهد دست به این قرآن بزند، باید با وضو باشد؛ اگر خواست دست فکرش به معنای قرآن برسد، باید فکرش از هر چه غیر اوست طاهر شده باشد؛ پس یک قرآنی است