پاورپوینت کامل راه چاره و درمان خودفراموشی چیست؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راه چاره و درمان خودفراموشی چیست؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راه چاره و درمان خودفراموشی چیست؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راه چاره و درمان خودفراموشی چیست؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

برای این که بتوانیم بر خودفراموشی و از خود بیگانه شدن غلبه کنیم، رعایت چند نکته لازم به نظر می‌رسد.

*۱ ـ نظم و برنامه‌ریزی و استفاده از فرصت؛

تأثیر نظم در زندگی غیر قابل انکار است. جوانی که به امید موفقیت تلاش می‌کند، با غفلت از این عامل مهم، ره به جایی نخواهد برد.

نظم در زندگی، رفتاری موقتی نیست که بتوان با رعایت آن در کوتاه‌مدت به نتیجه رسید، بلکه این اصل مهم باید همواره در زندگی جاری باشد و به صورت یک عادت مطلوب در آید.

ارزش نظم در اسلام تا آن اندازه مورد توجه قرار گرفته که حضرت امام علی (علیه السلام) در آخرین لحظات زندگی، پیروان خود را به این مهم سفارش می‌فرمایند: «اوصیکم بتقوی‌الله و نظم امرکم».[۱] شما را به پرهیزگاری و نظم در کارها سفارش می‌کنم.

برای برقراری نظم در زندگی باید با برنامه‌ریزی به کارهای روزانه پرداخت و هر کاری را در وقت مناسب انجام داد. امام موسی کاظم (علیه السلام) می‌فرمایند: سعی کنید که وقت خویش را چهار قسمت کنید: ۱ـ ساعتی برای مناجات؛ ۲ـ ساعتی برای امر معاش؛ ۳ـ ساعتی برای معاشرت با دوستان و افراد مورد اطمینان که عیوب شما را به شما می‌شناسانند و در نهادشان نسبت به شما دلسوزند و اخلاص دارند؛ ۴ـ ساعتی نیز برای لذت حلال و تفریحات سالم؛ و به سبب همین قسمت آخر است که بر سه قسمت دیگر قدرت (و نشاط) پیدا خواهید کرد.[۲]

بنابراین، لازم است برای رسیدن به پیروزی، با یک برنامه‌ریزی دقیق و منطقی و با استفاده مناسب از فرصت‌ها، تمام کارهای روزانه انجام گردد و از درهم ریختگی و بی‌نظمی که عامل رکود و آفت پیروزی است، به شدت پرهیز شود.

*۲ ـ ذکر خدا؛

دستور صریح خداوند این است که مومنان باید خدا را بسیار یاد کنند: «یا ایهاالذین آمنوا اذکروالله ذکراً کثیراً و سبّحوه بکرهً و اصیلاً».[۳]

البته باید دانست که ذکر، در اذکار زبانی یا نماز و عبادت خلاصه نمی‌شود، بلکه مصادیق بسیار دارد، از جمله ذکر نعمت‌های خداوند، ذکر کمک‌ها و توفیقات الهی، ذکر آیات الهی، ذکر دستورهای الهی در هنگام عمل و رعایت فرمان‌های خداوند، ذکر معاد و مرگ و از همه مهم‌تر ذکر ذات خداوندی؛ بدین معنا که او را در همه احوال حاضر و ناظر دانسته و توجه داشته باشیم که معبود مطلق، اوست و رشته تمام امور به دست اوست؛ باید تنها از او کمک خواست و بر او توکل کرد.

به همین سبب، ذکر کثیر خداوند از مهم‌ترین وظایف انسان دانسته شده است. انسان سرگردان در بیابان خودفراموشی، باید به یاد خدا باشد و او را نظاره‌گر اعمال خود بداند؛ چراکه عالم محضر خداوند است و نباید در پیشگاه حضرت دوست، معصیتی صورت گیرد که خود فرمود: «الم یعلم بان‌الله یری»[۴] آیا نمی‌دانید که خداوند ناظر شماست؟

پس همواره به یاد خدا باشیم و او را حاضر و ناظر بدانیم؛ چراکه در پرتو یاد خداست که انسان خود را آن‌چنان‌ که هست، می‌یابد.

*۳ـ عبادت؛

به همان نسبت که وابستگی و غرق‌شدن در مادیات انسان را از خود جدا می‌کند، عبادت انسان را به خویشتن باز می‌گرداند. عبادت به‌هوش‌آورنده و بیدارکننده انسان است.

در پرتو عبادت و در یاد خداوند است که انسان خود را آن‌چنان که هست می‌بیند، به نقص‌ها و کسری‌های خود آگاه می‌گردد و از بالا به هستی، حیات و زمان و مکان می‌نگرد. در عبادت است که انسان به حقارت و پستی آمال و آرزوهای محدود مادی پی می‌برد و می‌خواهد که خود را به قلب هستی برساند.

پس در همه حال باید خود را به سلاح دعا و نیایش مجهز کرد، چرا که دعا یکی از وظایف عبد واقعی است و عبادتی[۵] است که اگر انسان از آن سرباز زند، رحمت خاصه خداوند شامل حالش نخواهد شد: «قل ما یعبوا بکم ربّی لولا دعاؤکم»[۶] ای پیامبر، بگو اگر دعای شما نباشد، خداوند به شما عنایتی نخواهد کرد.

*۴ـ دعا؛

همان‌طوری که ذکر خداوند موجب تقرب بنده در پیشگاه خداوند است؛ دعا نیز موجب جلب رحمت و عنایات خداوندی است. لذا در مواقع مناسب با ایجاد آمادگی و تهیه مقدمات، باید ضمن دعای قلبی، از ادعیه زبانی نیز غفلت نکرد.

بنابراین، فرد برای این که بتواند خویشتن خویش را باز یابد، بهتر است که بخشی از اوقات زندگی خود را به نماز و دعا و راز و نیاز با خداوند بی‌نیازی بگذراند که در پرتو ذکر او قلب‌ها آرام می‌گیرند و در ساحل امنیت و آرامش و اطمینان لنگر می‌اندازند.