پاورپوینت کامل درنگی در بایسته های حوزه(قسمت پایانی) ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درنگی در بایسته های حوزه(قسمت پایانی) ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درنگی در بایسته های حوزه(قسمت پایانی) ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درنگی در بایسته های حوزه(قسمت پایانی) ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

گفتوگوباحجهالاسلاموالمسلمیندکتررضارمضانیامامجمعهمحترمکرج

در پیش شماره ۳۸ افق حوزه، قسمت اول مصاحبه با جناب حجهالاسلام والمسلمین دکتر رضا رمضانی پیرامون بایسته های حوزه تقدیم حضور شما خوانندگان ارجمند گردید؛ آن چه در پی می آید قسمت دوم و پایانی این مصاحبه است.

استفاده از ابزارهای جدید اطلاع رسانی را تا چه اندازه برای طلاب و حوزه ها ضروری می دانید؟

عصر امروز، عصر ارتباطات و ماشینیزم است و مجموعه های دینی باید از پیشرفت هایی که در حوزه ارتباطات اتفاق می افتد، آگاه باشند. حاکمان و کارگزاران مجموعه هایی این چنین باید تلاش نمایند تا قدرت، ثروت و همه امکانات، در خدمت تکریم و تجلیل از انسان قرار گیرد و امنیت به معنای واقعی در جامعه حاکم شود نه آن که استفاده از این امکانات، به گمراهی، بی قیدی، لاابالی گری و اباحی گری منجر شود. باید بتوانیم در عصر ارتباطات برای ایجاد ارتباط سالم انسان ها با رعایت تعهدات آن استفاده کنیم. کسانی که این تکنولوژی را در اختیار دارند، چنین هدفی ندارند؛ حال، یا چنین درکی را پیدا نکرده اند و یا تعمداً چنین کاری را انجام می دهند. اگر زیبایی فرهنگ ها انتقال داده شود بستر مناسبی برای کمال یابی و کمال جویی است. در چنین شرایطی حوزه علمیه می تواند با تأسیس مراکز مختلف، در این زمینه به شناسایی چالش ها، موانع، ضرورت ها، اولویت ها و مانند آن بپردازد. باید سایت های مختلف در زمینه های گوناگون تخصصی جهت اطلاع از شبهات و پاسخ گویی به آن ها راه اندازی شود. گرچه در این زمینه کارهایی انجام شده است ولی کافی نیست و باید به شکل علمی تر و تخصصی تر ادامه پیدا کند.

در عرصه اطلاع رسانی، بایستی یک ساختار مطلوب برای عرضه یک حکومت جهانی ارائه دهیم و حوزویان و دانشگاهیان متکفل تولید نرم افزار باشند. حوزه باید در رأس آن چه که مقام معظم رهبری به نهضت تولید نرم افزاری و جنبش علمی تعبیر فرمودند پیشتاز باشد؛ ما با توجه به مبانی دینی، در بخش تفکر و اندیشه می توانیم بهترین حوزه علم و اندیشه و تعقل را در اختیار بگذاریم.

آیا در ارتباط با مردم و به خصوص جوانان، منطق و برهان رسمی تأثیر بیشتری دارد یا عاطفه و اخلاق؟ و این دو چه نسبتی با یکدیگر دارند؟

آن چه که از متن قرآن و روایات برداشت می شود این است که هر یک از این عوامل، در جای خود مؤثر است. از این آیه شریفه که شرح وظایف انبیا الهی را می گوید: ادع الی سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم بالتی هی احسن، (نحل/۱۲۵) معلوم می شود که همه این ابزارها می توانند مؤثر باشند. منتهی باید ببینیم که در چه فضا و موقعیتی قرار داریم، نیاز زمانه چیست و با چه نسلی مواجهیم؟ آن کس که می خواهد در حوزه گفت وگو، به ارائه منطق بپردازد، قطعاً با رعایت نکات اخلاقی تأثیر بیشتری خواهد گذاشت. هم چنین در حوزه عاطفه، وجدان و عقل نیز نقش اخلاق بسیار مهم است و این دلیل بعثت انبیا است. پیامبر عظیم الشأن صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق اتمام مکارم اخلاق نکته بسیار ظریفی است، یعنی همه انبیا مکارم اخلاق را دنبال می کردند اما حضرت خاتم صلی الله علیه وآله وسلم درصدد تکمیل و تتمیم آن مکارم اخلاق بود.

منطق، عاطفه و اخلاق در تعامل با یکدیگر می توانند بستر مناسبی را برای جذب فراهم کنند. نکته دیگر آشنایی با زبان مردم به ویژه جوانان است و لذا حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: نحن معاشرالانبیا نکلم الناس علی قدر عقولهم، ما انبیا با مردم به اندازه عقولشان سخن می گوییم. در مکانی، اصطلاحات علمی تأثیرگذار است و در مکانی دیگر، لازم است انسان به زبان مردم با آنان صحبت کند؛ شناختن زبان مردم خیلی مهم است.

آموزش های غیرمستقیم از طریق تمثیل و داستان و مانند آن نیز می تواند تأثیرگذار باشد. شاید حدود هزار و پانصد آیه در قرآن کریم درباره داستان ها آمده است که معلوم می شود نقش مهمی دارند.

در کسوت امامت جمعه، چه مواردی را برای طرح در خطبه ها ضروری می دانید و اصولاً معیار و ملاک جامع و مانع بودن خطبه ها چیست؟

از وظایفی که برعهده این رسانه است، اول ترویج معنویت است. باید تقوا را در حوزه های مختلف آن مثل تقوای فردی، اجتماعی، سیاسی، تقوای جوان و مانند آن مطرح کرد.

دوم تقویت روحیه علمی در جامعه است. چه این که امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: العلم اصل کل خیر، نمازجمعه می تواند بهترین جای آگاهی دادن در طول هفته در بخش های مختلف باشد. سفارش می کنم طلاب عزیز خطبه هفده نهج البلاغه را به دقت مطالعه کنند. حضرت در بخشی از سخنان خود، از کسانی که در جهل و گمراهی زندگی می کنند و در گمراهی می میرند، شکایت می کند. اگر روحیه علمی در نماز جمعه تقویت شود، حضور هم، حضور شایسته خواهد بود. اگر کسی می خواهد مطلبی بگوید، سعی کند به جا و به وقت سخن بگوید. به این آیه شریفه هم عمل کند که لاتقف ما لیس لک به علم، از آن چیزی که آگاه نیستی پیروی نکن. اگر در حوزه سیاست وارد نیست نظر ندهد، اگر در حوزه فرهنگ یا اقتصاد وارد نیست نظر ندهد.

وظیفه سوم، رشد دادن فطریات، چه در بخش گرایش ها و چه در بخش انشا، وظیفه چهارم، کمک به رشد فضایل اخلاقی، وظیفه پنجم تبیین فرهنگ سیاست گذاری، وظیفه ششم تبیین علمی تئوری های نظام سیاسی و وظیفه دیگر بررسی حوادث و وقایع است که در روایات هم به عنوان شرح وظیفه امام جمعه آمده است.

چگونهمیتواندرخطبههاینمازجمعهدربعداجتماعیالگوسازینمود؟

یکی از ضرورت ها به نظر بنده تبیین جامعه قرآنی، یعنی چگونگی و راه های جامعه سازی قرآنی و ویژگی های آن است؛

ما در خطبه ها حدود هفتاد جلسه است که درباره جامعه قرآنی بحث می کنیم و بیش از چهل ویژگی، مانند تفکر محوری، مردم سالاری، مسئولیت پذیری، دشمن شناسی و… مشخص کرده ایم. انس و ارتباط با قرآن چالش زداست و موانع را رفع می کند؛ منتهی ارتباط با قرآن باید ارتباط متنی باشد و نه حاشیه ای. باید توجه داشت که قرآن تذکره است، کتاب هدایت و کتاب نامه محبوب است. به تعبیر حضرت امام قدس سره، قرآن آدرس است. این آدرس را باید دنبال کرد تا به مقصد برسیم. لذا ما بحث جامعه قرآنی را بسیار ضروری می دانیم. طرح مباحث نهج البلاغه، خصوصاً مباحثی که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در زمان حکومت خود بیان فرمودند، نیز ضرورت دارد؛ این بحث ها برای کارگزاران و مسئولان نظام راهگشا خواهد بود. هم چنین باید صحیفه سجادیه را که متأسفانه از آن غفلت می شود، در حالی که به تعبیر بزرگان دائرهالمعارف شیعه است، حسب ضرورت ها مطرح کنیم. از طرفی طرح چالش ها و دفاع از دین، باید به دور از مسایل جناحی باشد. در نماز جمعه نباید به بحث های جناحی پرداخته شود، بلکه ویژگی های جامعه دینی، تبیین تئوری های نظام، مانند بحث استقلال، آزادی و جمهوریت برپایه اسلامیت، عوامل کارآمدی نظام، چگونگی و چرایی نهضت خدمت رسانی که امسال هم به همین نام است، ارائه تئوری های مدیریت دینی، طرح مباحث اخلاقی و اخلاقیت دینی، بحث سعادت و زندگی با نگاه دینی و حکومت دینی و مانند آن بایستی طرح و بررسی شود. البته نقد عالمانه و مشفقانه در جای خود مؤثر خواهد بود، ولی باید با توجه به واقعیت های روزگار و منصفانه، عادلانه و واقع بینانه باشد.

شهرستان کرج وضعیت اجتماعی پیچیده و ویژه ای دارد، در این گونه جوامع، چه عواملی می تواند در توفیق روحانیون نقش ایفا کند؟

کرج یک کلان شهر است و به تعبیر مقام معظم رهبری یک ایران کوچک در دل ایران بزرگ! تعدد فرهنگ ها و آداب و رسوم، کار فرهنگی را دشوار می کند. لذا با توجه به این پیچیدگی ها ابتدا باید نیازشناسی کرد، سپس آفت شناسی و آسیب شناسی. ما به این واقعیت رسیده ایم که با وجود پیچیدگی هایی که در شهر کرج هست، ظرفیت های بسیار قوی نیز وجود دارد. از جمله شهرهایی که در ماه های محرم و صفر اهتمام بسیار به جلسات و مباحث مربوط به ائمه معصومین علیهم السلام دارد، شهر کرج است. به عنوان مثال اکنون بیش از هزاروسیصد هیأت در کرج وجود دارد. اهتمام ما بیشتر به تقویت بنیه معنوی و دینی، تقویت روحیه علمی، بحث، گفت وگو و پرسش، جلسات حلقه نقد، مباحث روزآمد مانند فمینیسم، سکولاریسم، پلورالیسم، آزادی و مباحثی مانند آن است.

توجه به چه عواملی در تأثیرگذاری رفتار روحانیت در قشر جوان نقش اساسی دارد؟

نکاتی که روحانیون شایسته است که به آن توجه نمایند، چنین است: ۱ـ آشنایی با مشکلات جوانان با توجه به واقعیت های روزگار و ناهنجاری هایی که با آن مواجهیم ۲ـ تا حدودی آشنایی به جامعه شناسی و روان شناسی ۳ـ تحمل، صبر و طمأنینه و حلم و بردباری ۴ـ حفظ ابهت علمی و معنوی ۵ـ داشتن اخلاق نبوی و علوی. روحانیت باید در طرح آموزه های دینی با توجه به ادبیات جوان و نوجوان، ساده زیستی و سیره علوی، پیشکسوت باشد و دعوت از جوانان، در کنار آن ها بودن و دوست داشتن آنان و حضور در میان