پاورپوینت کامل آیهالله العظمی سیدمحسن حکیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیهالله العظمی سیدمحسن حکیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیهالله العظمی سیدمحسن حکیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیهالله العظمی سیدمحسن حکیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

تولد: ۱۲۶۴ش وفات: ۱۳۴۹ش

عمر: ۸۵ سال محل دفن: نجف اشرف

اساتید: حضرات آیات عظام: ملامحمدکاظم خراسانی، میرزا محمدحسین نایینی، آقاضیاءالدین عراقی، شیخ محمدحسین کاشف الغطاء و…

شاگردان:

حضرات آیات شهید سیداسدالله مدنی، شهید حیدری ایلامی، شیخ حسین وحید خراسانی، شیخ مسلم ملکوتی، شهید سیدمصطفی خمینی و…

آثار:

مستمسک العروهالوثقی، حقایق الاصول، منهاج الصالحین، منهاج الناسکین، نهج الفقاهه و…

ولادت:

فقیه مجاهد و مرجع فقید شیعه، حضرت آیهالله العظمی سیدمحسن حکیم در سال ۱۲۶۴ شمسی در نجف اشرف دیده به جهان گشودند. والد ارجمندشان به نام سیدمهدی حکیم نیز از دانشوران مشهور نجف بود. جدبزرگشان، امیرسیدعلی نام داشت. وی پزشک مخصوص شاه عباس صفوی بود که همراه موکب شاهی به زیارت مرقد منور امیرالمؤمنین، امام علی؟ع؟رفت، اما فضای معنوی آن شهر و تقاضای اهالی نجف باعث شد تا در آن شهر ماندگار شود و برای همیشه خادم آستان ملکوتی علوی و حکیم ساکنان و مجاوران آستان مقدس آن حضرت گردد.

تحصیل علوم دینی:

این عالم ربانی در شش سالگی در سوگ ارتحال نشستند، اما برادر بزرگشان به نام سیدمحمود ایشان را تحت حمایت خود به قرائت قرآن و حفظ آیات وحی مشتاق نمود و از نه سالگی به فراگیری دروس مقدماتی حوزه پرداختند.

نخستین استاد ایشان برادرشان سیدمحمود بود که ادبیات عرب، منطق و بخش هایی از فقه و اصول را نزد وی تلمذ نمودند. سپس از دیگر اساتید حوزه علمیه نجف بهره بردند و در دوران تحصیل، مدت سه سال توفیق یافتند تا از محضر استاد بزرگ نجف آیهالله العظمی ملامحمدکاظم خراسانی مستفیض گردند. پس از ارتحال مرحوم آخوند خراسانی در محفل علمی آیهالله العظمی آقاضیاءالدین عراقی حضور یافتند و دو دوره اصول آن استاد فرزانه را درک کردند. هم چنین مدت زمانی در درس فقه و اصول حضرات اعلام شیخ علی باقر جواهری و میرزا محمدحسین نایینی شرکت نمودند و از دریای دانش آن دو فقیه فرزانه و پارسا نیز کامیاب گردیدند.

در مکتب حکیم عارف:

حضرت آیهالله حکیم پس از آن که به مراحل والایی از فضل و دانش نقلی دست یافتند به حضور حکیم عارف و مشهور عراق، جناب سیدمحمدسعید حبوبی راه یافته و از نفس گرم آن مرد الهی بهره مند گردیدند. مرحوم حبوبی در چهره سیدمحسن حکیم آینده ای تابناک می دید و در فرصت های گوناگون به آینده درخشان ایشان اشاره می کرد و او را از حمایت های معنوی خویش برخوردار می ساخت.

در میدان جهاد:

با شعله ور شدن آتش جنگ جهانی اول توسط دولت های غربی، برخی از مناطق کشور عراق مورد تجاوز نیروهای انگلیسی قرار گرفت. مراجع بزرگ شیعه علیه متجاوزان اعلان جهاد کرده و با فراخوانی مردم به جنگ علیه متجاوزان، خود نیز در جبهه های جنگ حاضر شدند. حضرت آیهالله حکیم به همراه سیدمحمد حبوبی و بعضی دیگر از علما در جبهه راست شعیبیه مشارکت داشتند. مرحوم حبوبی به خاطر کهولت سن فرماندهی سپاه و مهر خود را به آقای حکیم سپرده و به رزمندگان گفت: «آقای حکیم حفظه الله، امین و مورد اعتماد من است، هر حکمی کند، باید انجام گیرد»

سیاست و تدبیر:

آیهالله العظمی حکیم، سیاست و تلاش برای اصلاح امور مسلمانان را بخش مهمی از دیانت و تکلیف شرعی خود می دانستند و با دیانت و تدبیر لازم بدان همت می ورزیدند.

ایشان در یکی از نامه هایشان چنین نگاشته اند: «اگر سیاست به معنای اصلاح امور مردم و تلاش برای بالا بردن و پیشرفت آن ها و نیک تر ساختن کارهایشان باشد، پس دین مقدس اسلام جز برای پرداختن بدین امور نیامده است و طبیعی است که مؤمنان باید با همه توان بدان پراخته، آن را واجب بدانند».

این فقیه مجاهد با چنین بینشی به پیش رفتند و چه خوب جامعه طوفان زده و پر حادثه عراق را در سال های سیاه اشغال بیگانگان و کودتاگران و بروز اندیشه های کمونیستی رهبری نمودند.

بی اعتنایی به ملک فیصل:

روزی فیصل دوم پادشاه عراق به نجف اشرف سفر کرد. مقامات رسمی از آیهالله العظمی حکیم خواستند تا به رسم دیرینه در حرم مطهر امیرالمؤمنین علی؟ع؟به استقبال شاه بشتابند! آن بزرگوار به همراه دو تن از استادان حوزه به ملاقات فیصل رفتند و مراسم به خوبی پایان یافت.

چند سال بعد، شاه دیگربار عزم نجف کرد و مقام های رسمی مجدداً از مرحوم حکیم دعوت کردند تا در م