پاورپوینت کامل زمان خودسازی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زمان خودسازی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زمان خودسازی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زمان خودسازی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

اشاره: آیت الله حاج آقا رضا بهاءالدینی از معدود فقهایی است که تمام ابعاد وجودی انسان را ارج می نهاد و به پرورش و تربیت همه جانبه و شکوفا کردنِ آن می پرداخت. اشتغال به فقه و اصول وی را از پرداختن به اخلاق دور نساخت و توجه به تربیت انسانی نیز او را به انزوا نکشاند. او اگر چه از تعلقات مادی خویش را رها ساخته بود، لکن گریز از تعلق او را به بی توجهی و بی تعهدی در برابر سرنوشت جامعه سوق نداده بود.

آن عارف وارسته به اندیشه کردن و تفکر توجه ویژه ای داشت و با جلا دادن دل خود، جانش را از جلال و جمال الهی سیراب ساخته بود. هیچ کس گمان نمی برد این عارف متخلق گوشه گیر، در کوچه پس کوچه های شهر قم، این همه از وقایع روز و جریانات زمان آگاه باشد و چنان به تحلیل حوادث بپردازد که تو گویی مسئول تیزبینی به تفسیر سیاسی نشسته است. چه انگیزه ای جز تعهد توأم با آگاهی این زاهد رهیده از رنگ تعلق را، راهی دیار رهروی رهیده از بند حیات درشهر دورافتاده در کاشمر می کند و به زیارت مزار مدرس – مرد ذکاوت دیانت و شجاعت – در دل خراسان می کشاند! راستی، کدامین عارفی است که به مردان دین و سیاست این همه ارج نهد و کدامین سیاست دان دین آشنایی است که چنین دراخلاق و عرفان غرق شود.

هر چند همیشه غفلت شده و آن طور که شاید و باید از محضر اولیای الهی استفاده نشده و گاهی هم که استفاده شده گفتگوها مکتوب و ثبت نشده است و آیندگان از آن محروم شده اند. ولی بحمدالله متن موجود ازمعدود مصاحبه ها با آیت الله بهاءالدینی است که ثبت و ضبط نیز شده است.۱ نظر شما را به بخش هایی از آن جلب می کنیم:

پرسش:

چگونه و از کجا باید خودسازی را آغاز کرد؟

آیت الله بهاءالدینی:

پایه و اساس تمام کمالات انسان، توحید و منشأ تمام بدبختی های او، شرک است. در ابتدای امر، باید تمام کوششمان را به کار بندیم تا موحّد گردیم و خود را از هر گونه شرک پاک کنیم. البته از توحید و برائت از شرک دم زدن، به زبان بسیار آسان است؛ اما در عمل بسیار مشکل است. اگر کسی از مرحله لقلقه زبان بگذرد و توحید و ایمان را وجدان کند[= باتمام وجود دریابد]، گام بزرگی را در این زمینه برداشته است. البته معارف اسلام و مدارج ایمان، مانند نور، مراتب و درجات مختلفی دارد که بالاترین مرتبه آن مخصوص پیامبر و اولیای خداست و ما نمی توانیم به آن برسیم، ولی باید در این مسیر بکوشیم تا خود را هر چه بیشتر به اولیای خدا نزدیک کنیم.

پیامبر اکرم به مرتبه اقامه صلاتِ معراجی رسید. صلاتی که در «ایاک نعبد و ایاک نستعین» آن، حصر عبودیت خدا و سلب استعانت از ماسوای حق است، انقطاع از ماسوی الله است. این صلات منتهای تکامل بشری است. انسان باید در نتیجه معارف، عبادات و ترک محرمات، به این صلات برسد؛ صلاتی که با یک شرک هم منافات دارد، ما به هر اندازه در امور خود به غیر خداوند توجه داریم، به همان اندازه هم با «ایاک نعبد و ایاک نستعین» فاصله داریم. باید سعی کنیم تا این فاصله کم شود و در عمل به حصر عبودیت خدا و سلب استعانت از غیر خدا برسیم، آن گاه تمام امورمان اصلاح می شود.

پرسش:

در کدام مرحله از عمر آمادگی برای خودسازی بیشتر است؟

آیت الله بهاءالدینی:

به این سؤال باید از دو بُعد جواب داد: طبیعی، اجتماعی. از نظر طبیعی، انسان تا حیات دارد، نباید فرصت خودسازی را از دست دهد و هیچ گاه نباید خود را فراموش کند. در لحظه لحظه عمر، انسان باید به فکر خود باشد. البته ایام جوانی غنیمتی است که نباید از آن غافل ماند و به سادگی آن را از دست داد؛ چون در این ایام، نفس برای ساخته شدن مستعدتر است و قوای انسان توان کامل دارد.

امّا از نظر اجتماعی، انسان باید تا قبل از اینکه در اجتماع مسئولیتی قبول کند، خود را بسازد. زمانی باید مسئولیت اجتماعی قبول کند که خود را کاملاً ساخته و به اجتماع، نظر غیرالهی نداشته باشد؛ چرا که همراه با داشتن پست و مقام، خودسازی بسیار مشکل است و شخص غیر خود ساخته هم به درد اجتماع نمی خورد. کسی می تواند به ادای وظیفه بپردازد و به حال مردم مفید باشد که هیچ گونه طمعی به اجتماع نداشته باشد، از اجتماع، مقام و موقعیت و منصب نخواسته باشد. مردم هم از چنین شخصی استقبال می کنند و به خوبی میان او و کسی که برای اکتساب پا به جامعه گذاشته است، فرق می گذارند. اگر این گونه باشد، ما در جامعه تنازع و مزاحمت نخواهیم داشت. البته میان افرادی که قصد اکتساب ندارند، ممکن است اختلاف سلیقه و رای باشد، امّا منازعه و مزاحمت نیست.

پرسش:

امّا به نظر می رسد انسان در میان اجتماع و در برخورد با مردم و حوادث گوناگون اجتماعی بهتر به ضعف های خود پ

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.