پاورپوینت کامل آداب دعا (۴)؛ آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آداب دعا (۴)؛ آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آداب دعا (۴)؛ آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آداب دعا (۴)؛ آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

اشاره

دعا، پلی برای ارتباط انسان، این فقیر مطلق، با معبود یکتا و غنی مطلق است. دعا، ارتباط بنده با خدا است؛ همان گونه که قرآن، سخن خدا با بند نیازمند است؛ به همین سبب از دعا به «قرآن صاعد» تعبیر می کنند. دعا، در ادبیات دینی ما اهمیت ویژه ای دارد و آداب خاصی برای آن بیان می کنند، ضمن اینکه بسیاری از معارف ما در قالب دعا ارائه شده است؛ لذا توجه به آداب و شرایط دعا، تأثیر ویژه ای در استجابت آن دارد.

عالم ربانی، آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(ره) در المراقبات به تفصیل به اهمیت دعا و شرایط آن پرداخته است. با توجه به غنای مطلب و نیز شخصیت سترگ نویسنده، برآن شدیم که مطالب آن را با کمترین تغییر به خوانندگان محترم ارائه دهیم. آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در ابتدا به تعریف دعا، اهمیت دعا، عظمت دعا از دیدگاه معصومان علیهم السلام و سپس به بیان شرایط عقلی و نقلی دعا پرداخته و بیش از بیست شرط برای دعا بیان فرموده است که بحمدالله سه بخش آن در شماره های پیش ارائه شد. در این شماره، به برخی دیگر از شرایط دعا از جمله شرایط زمانی و اوقات مناسب برای دعا، شرایط باطنی دعا و همچنین حالات مضر برای استجابت دعا، از دیدگاه این عالم ربّانی خواهیم پرداخت.

۲۲.انتخاب اوقات مخصوص برای دعا

اوقات مناسب دعا

و نیز سزاوار است اوقات مخصوصی را برای دعا و حاجات خود انتخاب کند. اوقات فراوانی از قبیل:

الف. شب و روز جمعه

از امام باقر (ع) روایت شده است:

إِنَّ اللهَ تَعَالَی لَیُنَادِی کُلَّ لَیْلَهِ جُمُعَهٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ أَوَّلِ اللَّیْلِ إِلَی آخِرِهِ… أَ لَا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ یَتُوبُ إِلَیَّ مِنْ ذُنُوبِهِ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَتُوبَ إِلَیْهِ؛[۱] خداوند متعال، در هر شب جمعه از اول شب تا آخر آن، از بالای عرش خود ندا می دهد… آیا بنده مؤمنی نیست که پیش از طلوع فجر از گناهان خود توبه کند، تا توبه او را قبول کنم.

امام باقر(ع) به همین ترتیب چند حاجت را بیان کردند، تا آنجا که فرمودند: فَلَا [فَمَا] یَزَالُ یُنَادِی بِهَذَا حَتَّی یَطْلُعَ الْفَجْرُ؛[۲] پیوسته این ندا سر داده می شود، تا اینکه فجر طلوع کند.

و روایت شده است که خداوند، برآوردن حاجت بنده مؤمن را تا روز جمعه به تأخیر می اندازد.[۳]

و از پیامبر(ص) روایت شده است: إِنَّ یَوْمَ الْجُمُعَهِ سَیِّدُ الْأَیَّامِ وَ أَعْظَمُهَا عِنْدَ اللهِ تَعَالَى وَ أَعْظَمُ عِنْدَ اللهِ مِنْ یَوْمِ الْفِطْرِ وَ یَوْمِ الْأَضْحَى؛ روز جمعه، سرور و بزرگ ترین روزها نزد خداست و از روز فطر و روز قربان نیز بزرگ تر است.

تا آنجا که فرمود: وَ فِیهِ سَاعَهٌ لَا یَسْأَلُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ مَا لَمْ یَسْأَلْ حَرَاماً؛[۴] در این روز، وقتی هست که کسی در آن چیزی از خدای متعال نمی خواهد، مگر اینکه آن را به او عنایت می فرماید؛ الا اینکه حرامی را بخواهد.

…در روز جمعه، دو وقت است؛ یکی مابین فراغت خطیب از خطبه و منظم شدن صفوف مردم، و دیگری پایان روز. در روایت آمده است: «تا زمانی که نیمه خورشید پنهان شود».[۵]

ب. بین ظهر و عصر روز چهارشنبه برای نفرین کردن کفّار

ج. وقت نماز عشا

روایت شده است: «این وقت به هیچ یک از امت های گذشته عطا نشده است».[۶]

د. یک ششم اول از نیمه دوم شب

عمر بن اُذینه از امام صادق(ع) روایت کرده است که آن حضرت(ع) فرمودند: همانا در شب، ساعتی است که بنده مؤمنی در آن نماز نخوانده و دعا نمی کند، مگر اینکه دعای او مستجاب می شود؛ …هنگامی که نیمی از شب بگذرد و یک ششم اول نیمه شب فرا رسد.[۷]

امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: حضرت داوود در این ساعت، آماده جنگ شد و فرمود: هر کس در این ساعت دعا کند، دعایش پذیرفته می شود، مگر [باج گیران، جاسوسان، شب گردان و نیروهاى انتظامىِ حکومت ستم گر، یا نوازنده طنبور و طبل ].[۸]

ه. آخر شب تا طلوع فجر

گفته اند مراد از آخر شب، یک سوم آخر شب است. روایت شده که رسول خدا(ص) فرمودند: إِذَا کَانَ آخِرُ اللَّیْلِ یَقُولُ اللهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَی هَلْ مِنْ دَاعٍ فَأُجِیبَهُ هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیَهُ سُؤْلَهُ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیْهِ؛[۹] وقتی آخر شب فرا رسد، خدای متعال می فرماید: «دعاکننده ای هست تا او را اجابت کنم؟ کسی خواسته ای دارد تا خواسته اش را بدهم؟ کسی آمرزش می خواهد تا او را بیامرزم؟ توبه کننده ای هست تا توبه او را قبول کنم؟»

در روایت دیگری [در ادامه روایت] آمده است: یَا طَالِبَ الْخَیْرِ أَقْبِلْ یَا طَالِبَ الشَّرِّ أَقْصِر؛[۱۰] ای طالب خیر و خوبی! [به بیداری شب] روی کن و ای طالب شرّ! [از آن] روی برگردان.

در روایتی آمده است: «اگر تا طلوع فجر بخوابد، شیطان در گوش هایش ادرار می کند».[۱۱] پس پند گیرید عاقلان!

سید بزرگ، ابن طاووس(ره) – همان کسی که استادم(ره) می گفت: غیر از معصومان علیهم السلام کسی در علم مراقبت، مانند او نیامده است – در اینجا [در پاسخ به این دعوت] جوابی تهیه دیده است تا مراقبان در جواب این منادی بگویند. تا جایی که می دانیم [سید بن طاووس] اولین کسی است که این عمل را انجام و این سنت را رواج داد؛ همان گونه که روز بلوغ خود را جشن گرفت و عقیده داشت خداوند متعال در این روز، لباس با ارزش تکلیف را به او پوشانیده و شرافتی نصیب او کرده است؛ به همین سبب نیز این روز را روز بزرگی می دانست. این عمل نیز مراقبت ارزشمند و بزرگی است که در هیچ کدام از علمای مجاهد ما سابقه ندارد. جوابی که [سید] برای این منادی تهیه کرده، در کتاب عده الداعی آمده است. که ابتدای آن چنین است: اللّهُمَ إِنِّی قَد صَدَّقتُ..[۱۲]

و. بین الطلوعین

گمان می کنم این وقت، مخصوص به دعای رزق باشد.

ز. شب های قدر [و احیا]

سه شب قدر، در ماه رمضان که برترین آن شب بیست و سوم است و شب های احیا که عبارتند از شب اول رجب و شب نیمه شعبان و شب عید فطر و قربان و روز عرفه و روز فطر و قربان.

ح. هنگام وزیدن بادها و باریدن باران ، از بین رفتن سایه ها و ریختن اولین قطره خون مقتول مؤمن زیرا درهای آسمان، در چنین اوقاتی باز است.

ط. هنگام اذان ظهر

در روایت آمده است: «إِذَا زَالَتِ الشَّمْسُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ الْجِنَانِ وَ قُضِیَتِ الْحَوَائِجُ الْعِظَامُ» فَقُلْتُ : «مِنْ أَیِّ وَقْتٍ» فَقَالَ(ع): «مِقْدَارَ [بِمِقْدَارِ] مَا یُصَلِّی الرَّجُلُ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ مُتَرَسِّلا»؛[۱۳] «هنگام اذان ظهر، درهای آسمان و بهشت باز شده، حوائج بزرگ روا می گردد». راوی می پرسد:«به چه مقدار؟» فرمودند: «به مقداری که مرد بتواند سر فرصت، چهار رکعت نماز بخواند».

ی. از طلوع فجر تا طلوع خورشید

ک. بعد از نمازهای واجب

از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده است: سَمِعْتُ النَّبِیَّ(ص) وَ هُوَ یَقُولُ: «مَنْ أَدَّی لِله مَکْتُوبَهً فَلَهُ فِی أَثَرِهَا دَعْوَهٌ مُسْتَجَابَهٌ»؛[۱۴] از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمودند: «کسی که نماز واجبی به جا آورد، در پی آن دعای مستجابی خواهد داشت».

ابن فحام می گوید: رَأَیْتُ أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ(ع) فِی النَّوْمِ فَسَأَلْتُهُ عَنِ الْخَبَرِ فَقَالَ: «صَحِیحٌ إِذَا فَرَغْتَ مِنَ الْمَکْتُوبَهِ فَقُلْ وَ أَنْتَ سَاجِدٌ: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مَنْ رَوَاهُ وَ بِحَقِّ مَنْ رُوِیَ عَنْهُ صَلِّ عَلَی جَمَاعَتِهِمْ وَ افْعَلْ بِی کَذا وَ کَذا»؛[۱۵] امیرالمؤمنین(ع) را در خواب دیدم و از او درباره این روایت پرسیدم. حضرت فرمودند: «این روایت صحیح است. هنگامی که نماز واجب را به جا آوردی، در سجده بگو: خدایا! از تو می خواهم به حق کسی که این حدیث را روایت کرده و به حق کسی که از او روایت شده ، بر تمام آنان صلوات بفرست و… [= حاجت خود را بیان کن]».

از امام صادق(ع) روایت شده است: إِنَّ اللهَ فَرَضَ عَلَیْکُمُ الصَّلَاهَ فِی أَحَبِ الْأَوْقَاتِ [أَفْضَلِ السَّاعَاتِ ] إِلَیْهِ فَاسْأَلُوا اللهَ حَوَائِجَکُمْ عَقِیبَ فَرَائِضِکُم؛[۱۶] خداوند متعال نمازها را در عزیزترین اوقات نزد خود بر شما واجب کرده است؛ بنابراین حوائج خود را پس از نمازهایتان درخواست نمایید.

این روایت دلالت می کند که محبوب ترین اوقات، به اجابت نزدیک تر است.

ل. بعد از نماز وتر، نماز فجر، نماز ظهر و نماز مغرب

روایت شده است: بعد از نماز مغرب، به سجده رود و در سجده دعا کند.[۱۷] و روایت شده است : بعد از نماز وتر، به سجده رفته، برای چهل مؤمن دعا کند.

دعا، در بیشتر اعمال