پاورپوینت کامل بررسی روایا ت تحریف سوره نسا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی روایا ت تحریف سوره نسا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی روایا ت تحریف سوره نسا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی روایا ت تحریف سوره نسا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

چکیده

شبهه تحریف قرآن کریم از دیر زمان مطرح بوده و پیوسته مورد انکار و رد علما و محققین بزرگ اسلام بوده است، جز برخی گروه ها یا افرادی که به دلیل آشنایی اندک با اصول و پایه های عقاید اسلامی شبهه را مهم دانسته و خواسته اند به گونه ای آن را توجیه کنند. منشأ این شبهه برخی از اخباری است که در کتب روایی اهل سنت و شیعه درج شده است که به ظاهر تحریف کلام الهی را می رساند، لکن این دسته از روایات در مواردی قابل تأویل بوده و تعداد کثیری از این اخبار نیز به لحاظ سندی از ناحیه غلات، مجاهیل، ضعفا و غیرثقات بوده، بدین جهت نزد محدثان بزرگ شیعه فاقد اعتبار و حجیت است. در این مقاله سعی شده با بررسی دلالی و سندی مهم ترین روایت تحریف، یعنی تحریف سوره نساء و به خصوص آیه سوم آن که در آن ادعای حذف ثلث کلام الله شده، صیانت و سلامت لفظی قرآن، مستند شود.

کلید واژه ها: تحریف قرآن، اخبار تحریف، بررسی روایات.

بررسی اجمالی تحریف و وقوع آن در قرآن:

الف )تحریف و اقسام آن:

وا ژه تحریف از ریشه «حرف» به معنای کناره گیری، عدول و تغییر شئ است. از این رو در قرآن کریم آمده است «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَی حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ»۱ تحریف کلام نیز به معنای تغییر دادن، کنار زدن کلام از موضع طبیعی و مقصود واقعی آن است.۲

در اصطلاح نیز تحریف به چند معنا آمده است:

۱. تحریف در دلالت کلام یا تحریف در معنی؛ یعنی تفسیر و تأویل ناروا به گونه ۲. ای که لغت،۳. وضع و قرینه ۴. ای بر آن دلالت نداشته باشد وتنها بر طبق میل خود،۵ آن را تفسیر و تأویل نموده باشند. از این ۶. رو اینگونه تأویل غیر مستند را تأویل باطل و تفسیر به رأی شمرده ۷. اند.۳ نظیر آیه شریفه که درباره برخی از یهودیان نازل شده است «مِنَ الَّذِینَ هَادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ»۴ در وقوع چنین تحریفی اختلافی نبوده و در برخی از روایات از چنین تحریفاتی به شدت منع شده است که از آن جمله خبر کلینی در کافی با اسناد خویش از امام باقر علیه السلام است که آن حضرت در نامه ۸. ای به سعد ۹. الخیر چنین می ۱۰. نگارند: «وکان من نبذهم الکتاب أن أقاموا حروفه حرفوا حدوده فهم یروونه لا یرعونه،۱۱. والجهال یعجبهم حفظهم للروایه والعلماء یحزنهم ترکهم للرعایه؛ آنان با حفظ حروف و الفاظ کتاب خدا و تحریف معانی و احکام آن،۱۲. آن را پشت سر انداختند،۱۳. آنان قرآن را می ۱۴. خوانند،۱۵ برای دیگران نقل می ۱۶. کنند ولی احکام آن را مراعات نمی ۱۷. کنند. نادانان از خواندن و نقل آیات قرآن خوشحالند لکن عالمان و دانشمندان از اینکه احکام و حدود قرآن رعایت نمی ۱۸. شود غمگینند»۵

تحریف قرائی در حروف یا حرکات وکلمات قرآن بدون تغییر معنای آن؛ که مربوط به مصاحف و علت اختلاف قرائات است، اگرچه قرائاتی در مورد قرآن گفته شده؛ ولی همواره قرائت ا صل، رایج بوده است.۶

تحریف و کم و زیاد شدن یک آیه از قرآن به شرط آنکه موجب تغییر در قرآن منزل نگردد و رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز آن آیه را خوانده باشند؛ تحریف به این معنی و خصوصیات یاد شده در مورد قرآن گزارش شده است. به عنوان نمونه «بسمله» از جمله آیاتی است که به اتفاق مسلمین، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله قبل از هر سوره جز سوره توبه آن را قرائت می نموده است. لکن بین علمای اهل سنت اختلاف است که آیا این آیه از قرآن است یا خیر. جمعی از ایشان گفته اند که این آیه جزو قرآن نیست، بلکه پیروان مالک خواندن آن را در نماز های واجب قبل از سوره حمد مکروه می دانند، مگرآنکه بسمله را به قصد پرهیز از مخالفت با دیگر مسلمانان قبل از «حمد» در نماز بخوانند که در این صورت مکروه نخواهد بود و جمعی دیگر قائل شده اند که بسمله جزئی از قرآن است و شیعه اتفاق نظر دارد بر اینکه بسم الله جزو تمام سور قرآن است بجز سوره توبه.۷

تحریف به زیاده، بدین معنا که کلمه، آیه و یا سوره ای غیر الهی در قرآن ثبت شده باشد. از ابن مسعود روایت شده است که برخی کلمات را به عنوان تفسیر در خلال آیه می آورد تا مراد آیه را روشن تر سازد چنانکه در آیه تبلیغ جمله «إن علیا مولی المومنین» را زیاد نموده است و آیه را چنین می خواند: «یأَیها الرسول بلغ ما أُنزل إلیک من رّبک– ان علیا مولی المومنین – و إن لّم تفعل فما بلّغت رسالته‏»۸ تحریف بدین معنا به اجماع تمام مسلمین باطل، بلکه بطلانش نیز از ضروریات است.۹

تحریف به نقیصه و کاستن حرف، کلمه، آیه و یا سوره ای از قرآن؛ در این خصوص برخی گمان برده اند قرآن بیش از اندازه موجود بوده است و یا به جهت سهو و اشتباه و یا به عمد از آن کاسته شده است – تحریف به این معنا همان مطلب اختلافی است که گروه اندکی آن را پذیرفته اند و جمع زیادی منکر آن شده اند . به دلیل برخی اخبار اهل سنت که « حشویه »۱۰ آن را روایت نموده اند – و نیز اخباری از شیعه که « اخباریون»۱۱ بدان دامن زده اند مساله کاستی از قرآن مطرح شده؛ ولی اجماع امت اسلامی بر آن است که هرگز چیزی از قرآن کاسته نشده است.۱۲ شایان ذکر است که چنین تحریفی بیشتر محل نزاع در بررسی روایات تحریف سوره نساء با قائلین به تحریف است.

ب) دلایل صیانت قرآن از تحریف:

در آغاز به بررسی آیات و سپس دیگر دلایل پرداخته می شود:

آیه شریفه«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ»۱۳ این آیه متضمن ضمانت و وعده الهی بر حفظ قرآن از هر گونه تحریف است و وعده الهی تخلف ناپذیر است. خداوند متعال در آیه شریفه با چند تأکید و سیاق حصر، به صراحت بیان داشته است که قرآن از هر گونه دستبردی مصون است.

آیه شریفه «وَإِنَّهُ لَکِتَابٌ عَزِیزٌ لا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ»۱۴ در آیه تمام اقسام باطل از قرآن نفی شده است که مستلزم نفی هر گونه تحریف از قرآن و مصون بودن آن از هر گونه آسیب، تغییر و بطلان نیز هست.۱۵

حدیث ثقلین که فریقین آن را نقل کرده اند؛ «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا أبد»۱۶ و در آن بر تمسک به قرآن، دستور داده شده و لازمه وجوب تمسک همیشگی به قرآن، عدم تحریف آن است.۱۷

روایت عرض امام صادق علیه السلام که فرمودند: «کل حدیث لا یوافق کتاب الله فهو زخرف»؛ هر حدیثی که با کتاب خدا موافقت ندارد زینت شده و (دست ساز) است.۱۸ طبق حدیث مذکور، قرآنی که معیار و مقیاس حق و باطل است چگونه ممکن است خود تحریف شده باشد درحالی که امام صادق علیه السلام آن را برای همیشه به عنوان معیار میزان حق و باطل بیان می نماید.۱۹

اعجاز قرآن؛ اعجاز امری مسلم و قطعی است و قرآن در موارد متعددی دعوت به تحدی نموده است.۲۰ از این رو علمای اسلامی مساله اعجاز قرآن را دلیلی بر رد شبهه تحریف دانسته اند چرا که احتمال زیادت، آنگونه که برخی از خوارج گفته اند که سوره یوسف تماما بر قرآن افزوده شده است، چون یک سرگذشت عاشقانه است و جایی در قرآن ندارد؛ یا کاستن، آنگونه که عبدالله بن مسعود گمان برده است که دو سوره معوذتین، دو دعای مبطل السحرند و جزو قرآن نیستند، درباره قرآن به کلی منتفی است؛ زیرا لازمه آن امکان هماوردی با قرآن است و آیا بشر را یارای آن است که همانند قرآن بیاورد به گونه ای که هرگز با آن تفاوتی از حیث فصاحت و بلاغت و بیان و محتوی نداشته باشد؟۲۱

۶. رخصت ائمه بر قرائت هر یک از سور در نماز؛ فقهای شیعه بر آن هستند که نمازگزار در نمازهای واجب پس از قرائت سوره حمد می بایست یکی از سوره های دیگر قرآن را به شکل کامل و صحیح بخواند. از طرفی ائمه اجازه بر قرائت هر یک از سوره های قرآن را پس از حمد داده اند در نتیجه اگر قرآن تحریف شده بود با رخصت ائمه منافات داشت؛ چرا که هر گونه نقصان یا زیادی در سور قرآن در هنگام قرائت در نماز موجب بطلان نماز خواهد شد و اگر ائمه احتمال تحریف در سور قرآن را می دادند آن را متذکر می شدند و بر مدعیان تحریف لازم بود که سوره ای را که احتمال تحریف در آنها بوده در نماز بخوانند، زیرا اشتغال یقینی نیازمند برائت یقینی است و اگر احتمال تحریف را در همه سور می دادند از خواندن همه آنها پرهیز می نمودند درحالی که اجازه بر قرائت تمام سور دلیلی بر عدم تحریف آنها است.۲۲

۷ .گواهی تاریخ؛ قرآن از روز نخست مورد عنایت همگان به ویژه مسلمین بوده و هست. نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله شخصا حافظ قرآن بوده و پیوسته دستور حفظ، ثبت و ضبط آن را می دادند و مسلمین موظف بودند آن را ثبت و حفظ نمایند و بدین منظور از آن نسخه های متعدد تهیه می کردند و در خانه های خویش در میان صندوق یا کیسه های مخصوص نگهداری می کردند. از همان زمان مساله حفظ قرآن رواج یافت و عده بی شماری به عنوان حافظان قرآن پیوسته در میان جوامع اسلامی جایگاه بلندی یافتند و علاوه بر ثبت و ضبط قرآن در مصاحف، نسخه های متعددی تهیه و در سراسر بلاد اسلامی منتشر نمودند. چگونه ممکن است با چنین اهتمام وافری در تمامی اعصار و مکان ها از ناحیه مسلمین و حراست از کتاب آسمانی این کتاب هدایت گر دچار تغییراتی شده باشد؟۲۳

بررسی دلالی و سندی روایات تحریف آیات سوره نساء:

سوره نساء به لحاظ اهمیت اخبار تحریف در خصوص آن، مورد بررسی محققان بوده است. در این سوره حدود شصت روایت از سوی مدعیان تحریف، ذیل نوزده آیه؛ ۳، ۲۴، ۴۷، ۴۲، ۵۹، ۵۴، ۶۶، ۶۵، ۶۴، ۶۳، ۷۹، ۹۴، ۱۳۵، ۱۳۷، ۱۶۳، ۱۶۶، ۱۶۸، ۱۷۰ و ۱۷۴ وجود دارد که بررسی تفصیلی اهم آنها چنین است:

آیه سوم:

در آیه سوم سوره نساء: «وَإِنْ خِفْتُمْ أَلا تُقْسِطُوا فِی الْیَتَامَی فَانْکِحُوا مَا طَابَ لَکُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَی وَثُلاثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلا تَعْدِلُوا» روایت به شرح ذیل است که:

یشبه القسط فی الیتامی نکاح النساء ولا کل النساء یتامی، فهو مما قدمت ذکره من اسقاط المنافقین من القرآن و بین قوله فی الیتامی و بین نکاح النساء من الخطاب والقصص أکثر من ثلث القرآن»۲۴ این روایت از جهات ذیل قابل بررسی است:

خبر مذکور در زمره اخباری قرار می گیرد که فاقد ا صل و سندی معتبر هستند؛ چرا که اصل خبر از متفردات ابی منصور احمد بن علی طبرسی (م ۶۲۰ ) بوده و در دیگر مصادر روایی شیعه و اهل سنت از آن خبری نیست و احتجاج طبرسی بدلیل وجود مراسیل و مجاهیل فراوان نزد علمای شیعه فاقد اعتبار است و از آنجا که مولف کتاب نیز معلوم نیست و محتمل بین چندین نفر است، بدان اعتنا نمی کنند.۲۵

محتوای روایت نیز برخلاف ادله صیانت قرآن از تحریف است چرا که کلام الهی به زبان عربی و مخاطبان اولیه کلام الله مجید نازل گردیده و می بایست به لحاظ قواعد دستوری و زبانی نیز تابع زبان مخاطبین خود باشد و خلاف آن معارض حکمت الهی است. از این رو با اندک تأملی در آیه مذکور می بینیم که آیه سوم سوره نساء آنگونه که علامه طباطبایی در تفسیر المیزان بدان اشاره نموده است۲۶ از اتصال لفظی و محتوایی تامی با آیات قبل و بعد خود برخوردار است و چگونه ممکن است زمانی که آیه حاوی مضمون تام و جامعی است و معنایی کامل را به مخاطبین خود عرضه می دارد فاقد ثلث کلام الهی در میان الفاظ و معانی خویش باشد؟!

وزن و آهنگ آیات قرآن به گونه ای است که چنانچه نقص یا زیادتی در بین الفاظ آن صورت پذیرد، در وزن و آهنگ آن اختلال روی می دهد و این امر با اعجاز قرآن سازگاری ندارد؛ زیرا همانگونه که پیش از این در دلائل صیانت قرآن از تحریف بیان نمودیم قرآن کریم در آیات متعددی اعجاز خود را مطرح کرده و تحدی به مثل آن نموده است، بیان می دارد که: «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الإنْسُ وَالْجِنُّ عَلَی أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا»۲۷ تحدی قرآن حکایت از اعجاز آن دارد و ادعای هر گونه تحریف به نقیصه و زیاده را در قرآن موجود منتفی می داند؛ چرا که در صورتی که ثلث قرآن از آیه مذکور کاسته شده باشد، دیگر این کلام، کلام خداوند نخواهد بود و قرآن فصاحت و بلاغت خود را از دست می دهد، درحالی که اعجاز قرآن همواره ثابت بوده و برای کسی هماوردی آن میسور نشده است و هر گونه تحریفی نوعی اختلال در نظم و اسلوب ویژه و بلاغت قرآن وارد می کند و آن را از منزلت کلام الهی به منزلت کلام بشری می رساند و اعجاز بلاغی و لفظی آن را ساقط کرده، درحالی که اعجاز لفظی قرآن همواره مورد توجه علمای مسلمان و حتی کسانی که متهم به مبارزه با قرآنند،۲۸ بوده و هست.

چگونه کلامی که نسل به نسل و سینه به سینه با اهتمام نبی خدا صلی الله علیه و آله و صحابه ایشان و دیگر مسلمین در تمامی زمان ها و مکان ها با پشتوانه «وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ»۲۹ از دستبرد و تحریف دشمنان قسم خورده اسلام مصون مانده است، باخبری واحد که در دیگر منابع و مصادر روایی شیعه خبری از آن نیست و تنها از متفردات احتجاج طبرسی است، مورد خدشه و تغییر قرار گیرد و بخش عظیمی از قرآن رایج در میان مسلمین حذف گردیده باشد؟ آنگونه که شیخ جعفر کبیر کاشف الغطاء (م۱۲۲۸) در صیانت قرآن از تحریف بر همین رویه استدلال نموده است: «روایات نقیصه به روشنی مردود شناخته شده است و ظاهر آن نمی تواند مورد قبول باشد به ویژه روایاتی که ثلث (بیش از دو هزار آیه) قرآن یا بسیاری از آن را افتاده پنداشته است؛ زیرا اگر چنین اتفاقی رخ داده بود باید شهرت همگانی می یافت، چون داعیه نقل بر آن بسیار است و همواره دشمنان اسلام آن را دستاویز قرار می دادند و بزرگترین طعن بر قرآن کریم تلقی می نمودند… . چگونه ممکن است چنین شده باشد درحالی که مسلمانان فوق العاده در حفاظت و حراست وضبط آیات و حروف آن کوشا بوده اند؟»۳۰

آیه بیست وچهارم:

در آیه ۲۴ سوره نساء آمده است: «وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلا مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ کِتَابَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَأُحِلَّ لَکُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِکُمْ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً وَلا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا تَرَاضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِیضَهِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا» و در ذیل آیه چندین روایت در مصادر شیعه مبنی بر تحریف آیه مذکور از ناحیه اخباریین مطرح گردیده است.۳۱ که به عنوان نمونه به دو خبر ذیل اشاره می نماییم:

«العیاشی عن محمد بن مسلم عن أبی جعفر علیه السلام قال: قال جابر بن عبد الله عن رسول الله صلی الله علیه واله: انهم غزوا معه فأحل لهم المتعه ولم یحرمها، وکان علی علیه السلام یقول لو لا ما سبقنی به ابن الخطاب یعنی عمر ما زنی الا شقی وکان ابن عباس یقرأ: فما استمتعتم به منهنّ – الی اجل مسمی- فئاتوهن أُجورهن فریضه وهؤلاء یکفرون بها ورسول الله صلی الله علیه واله أحلها ولم یحرمها؛۳۲

امام باقر علیه السلام می فرمایند: جابر از سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله سخن می گفت از آن جمله گفت: من و یارانم با رسول خدا صلی الله علیه و آله به جنگ می رفتیم و حضرت متعه را برایمان حلال کرد و تا زنده بود حرام نکرد و علی علیه السلام بارها می فرمود: اگر پسر خطاب، عمر قبل از من به خلافت نمی رسید احدی جز شقی مرتکب زنا نمی شد و ابن عباس آیه را اینگونه بیان می کرد (فما استمتعتم به منهن- الی اجل مسمی – فئاتوهن أُجورهن فریضه) و می گفت: این دستگاه خلافت به این آیه کفر ورزیدند ولی رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را حلال کرد و تا زنده بود تحریمش نکرد»

«علی بن إبراهیم، عن ا بیه، عن ابن أبی عمیر، عمن ذکره، عن أبی عبد الله علیه السلام قال: إنما نزلت: فما استمتعتم به منهن -الی اجل مسمی- فئاتوهن أُجورهن فریضه؛۳۳

روایات مذکور نمی تواند دلائلی بر تحریف به نقیصه باشد و از جهات ذیل قابل بررسی است:

۱. آنچه که بوضوح از اخبار مذکور بر می آید آن است که عبارت « الی اجل مسمی» بیان و تفسیری برای «فما استمتعتم به منهن» است، نه آنکه الی اجل مسمی در عصر نزول و اندکی پس از آن جزئی از قرآن بوده و بعدها به سبب عواملی چون جمع آوری قرآن توسط خلفا از قرآن کاسته شده باشد و قرائت ابن عباس در خبر عیاشی و نظائر آن-که سبب توهم قائلین به تحریف گردیده– حکایت از تحریف به نقیصه آیه ۲۴ ندارد، زیرا آنگونه که علامه عسکری نیز بیان داشته اند «قرأ» در عصر معصومین علیهم السلام به معنای تعلیم لفظ به همراه معنای آن بوده است و نبی اکرم صلی الله علیه و آله همواره به اصحاب خود امر می فرمودند که بیان آیات الهی را به همراه آیه بنویسند.۳۴

۲. همچنین لفظ نزلت هکذا، نزلت، تنزیله کذا، هکذا انزلت و نظائر آن که نمونه ای از آن در خبر کافی آمد از اصطلاحاتی است که در زمان معصومین علیهم السلام جهت تفسیر آیه به کار می رفت و این معانی نزد علمای معاصر ائمه چون کلینی، قمی، عیاشی، صدوق و… کاملا روشن و معلوم بود و آنها از این الفاظ تفسیر آیات را می فهمیدند و از این رو ما به عنوان نمونه در تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم و تفسیر عیاشی می بینیم که ایشان ابتدا نصی که در مصحف رایج میان مردم وجود داشت را می آوردند و سپس دست به تفسیر آیات می زدند و از این رو در تفسیر ایشان کلامی مبنی بر اینکه آیه ای از قرآن براساس اینگونه روایات تحریف شده باشد وجود ندارد، چرا که اینها به اجماع بر این بودند که آنچه در بین مردم متداول است همان قرآن منزل است و نقص و زیادتی در آن صورت نپذیرفته است.۳۵

۳. از سوی دیگر عبارت «الی اجل مسمی» در وزن و آهنگ آیه اختلال ایجاد می نماید و نقیصه مذکور با اعجاز و تحدی کلام باری تعالی سازگاری ندارد و هماوردی قرآن را میسور می کند. درحالیکه اعجاز قرآن همواره ثابت بوده و هماوردی آن برای کسی میسر نشده است.

آیه چهل وهفتم:

در آیه ۴۷ نساء آمده است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَی أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَکَانَ أَمْرُ اللَّهِ» در ذیل آیه سه خبر۳۶ گزارش شده است که به بررسی دو خبر مهم ذیل خواهیم پرداخت:

«السیاری عن محمد بن علی عن محمد بن سنان، عن عمار بن مروان، عن منخل، عن جابر عن أبی عبد الله علیه السلام قال: نزل جبرئیل علیه السلام علی محمد صلی الله علیه وآله بهذه الآیه هکذا: یأَیها الّذین أُوتوا الکتب ءامنوا بما نزّلنا -فی علی- مصدّقا لّما معکم.»۳۷

السید المحدث التوبلی فی التفسیر البرهان مرسلاعن عمرو بن شمر، عن جابر قال: قال أبو جعفر علیه السلام: نزلت هذه الآیه علی محمد صلی الله علیه وآله هکذا: یا أیها الذین اوتوا الکتاب آمنوا بما أنزلت فی علی مصدقا لما معکم من قبل أن نطمس وجوها فنردها علی أعقابها.۳۸

این روایات از جهات ذیل قابل بررسی است :

الف ) در این دسته از اخبار رواه غالی وغیر ثقه ای وجود دارند که حتی بدون توجه به بررسی متنی و محتوایی خبر، ذهن آدمی به سوی مختلق بودن خبر سوق داده می شود و چگونه مدعیان تحریف به قرآن در راستای اثبات مدعای خویش به چنین اخبار سست و ضعیفی استناد نموده اند که در ذیل به احوال برخی از این راویان اشاره می شود:

۱.احمد بن محمد بن سیار؛ کنیه وی اباعبدالله و معروف به سیاری است،۳۹ ابن غضائری درباره وی می گوید: ضعیف، متهالک، غال، محرف.۴۰

۲.محمد بن علی الکوفی؛ معروف به ابا سمینه، نجاشی در احوال وی گفته: ضعیف جدا، فاسد الاعتقاد و ابن غضائری هم از او با عنوان کذاب و غالی یاد نموده است.۴۱

۳.منخل بن جمیل؛ ضعیف، فاسد الروایه،۴۲ متهم به غلو۴۳ که غلاه احادیث فراوانی به وی نسبت داده اند.۴۴

۴. عمرو بن