پاورپوینت کامل شیعیان پیشگامان تقریب مذاهب اسلامی ; گفت وگو با آیت الله محمدعلی تسخیری ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیعیان پیشگامان تقریب مذاهب اسلامی ; گفت وگو با آیت الله محمدعلی تسخیری ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیعیان پیشگامان تقریب مذاهب اسلامی ; گفت وگو با آیت الله محمدعلی تسخیری ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیعیان پیشگامان تقریب مذاهب اسلامی ; گفت وگو با آیت الله محمدعلی تسخیری ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

اشاره

مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در سال ۱۳۶۹ ه. ش، به دستور مقام معظم رهبری و انتصاب دبیر کل و اعضای شورای عالی از سوی معظم له آغاز به کار نمود و ارکان آن عبارتند از: مجمع عمومی، شورای عالی و دبیر کل.

اهم فعالیت های مجمع عبارتند از: مرکز تحقیقات علمی مجمع، دانشگاه مذاهب اسلامی، کنفرانس های بین المللی وحدت اسلامی، برگزاری دوره-« آموزشی تربیت مبلّغ تقریبی، برگزاری دوره-« آموزشی سفیران تقریب، اطلاع رسانی و شبکه اینترنت و …

آیت الله محمدعلی تسخیری، دبیر کل مجمع و از سرشناس ترین چهره های تقریبی جهان اسلام، در سال ۱۳۲۳ ه.ش مطابق با ۱۳۶۴ ه. ق در نجف اشرف در یک خانواده روحانی متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در نجف گذراند و دروس حوزوی را از محضر آیات شهید سیدمحمدباقر صدر، سیدمحمدتقی حکیم، شیخ صدرا بادکوبه ای و شیخ مجتبی لنکرانی فرا گرفت. همزمان دروس دانشگاهی را در رشته ادبیات عرب و فقه و اصول در دانشکده فقه نجف فرا گرفت و در سال ۱۳۵۰ ه. ش به حوزه علمیه قم راه یافت و در محضر آیات گلپایگانی، میرزا هاشم آملی، وحید خراسانی تحصیلات عالیه حوزوی را گذراند. وی از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون مسئولیت های گوناگون فرهنگی را در داخل و خارج کشور به عهده داشته و در ده ها مرکز و شورای فرهنگی و اسلامی عضویت داشته است که برخی از مهم ترین آنها، عبارتند از: رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، مشاور مقام معظم رهبری در امور فرهنگی جهان اسلام، عضو مجمع فقه اسلامی جده، نایب رئیس اتحادیه جهانی علمای اسلام و دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی.

آیت الله تسخیری تاکنون با حضور در صدها همایش و محفل اسلامی — مذهبی و تألیف ده ها کتاب و مقاله، در گسترش جریان تقریبی و وحدت هرچه بیشتر امت اسلامی نقش به سزایی داشته است.

هر ساله همزمان با ایام ولادت نبی اکرم(ص)، کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی با حضور اندیشمندان سرشناس جهان اسلام برگزار می شود. بیست و دومین دوره این کنفرانس با شعار -«امت اسلامی؛ چالش ها، راهکاره-»، ۲۳ لغایت ۲۵ اسفند ۱۳۸۷ در تهران برگزار شد. بدین مناسبت نشریه اخبار شیعیان پیرامون برخی مسائل و دستاوردهای فعالیت های تقریبی، با دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی به گفت وگو نشست.

ضمن تشکر از مساعدت شما، با توجه به ضیق وقت، حضرتعالی فعالیت مجمع را چگونه ارزیابی می نمایید؟

بنده معتقدم که مجمع تقریب در این مسیر تا حد زیادی موفق بوده. این ایده را از تهران به کل جهان اسلام منتقل کرده و استقبال علمای جهان اسلام از آن خوب بوده است؛ چون این ایده با تعالیم اسلام، هدف های قرآنی، هدف های سنت و رفتار ائمه(ع) کاملاً منسجم بوده و من معتقدم با اصل منطق انسانی هم سازگار است و لذا احساس می کنم که استقبال خوبی شده است؛ علمای جهان اسلام از مجامع بین اللملی علمی و حتی از مجامع سیاسی نسبت به این ایده رفتار مثبتی از خودشان نشان داده اند.

آیا تقریب در همه-« زمینه ها و شئون اسلامی از قبیل اعتقادات، اخلاق و… است یا اختصاص به دانش فقه دارد؟

نه، تقریب فقط در فقه نیست؛ انحصار ندارد. اصلاً عرض کردم، تقریب یک منطق انسانی است. هر انسانی وقتی می خواهد با انسان دیگر برخورد کند، سعی می کند زمینه های مشترک را پیدا کند و این زمینه ها را توسعه بدهد و بعداً هم همکاری در اجرای این زمینه های مشترک. پس می بینیم که تقریب یک حرکت انسانی است. این حرکت انسانی هرچه زمینه های مشترک بیشتر داشته باشد، فعال تر می شود، مثلاً ما با شیعیان زمینه های مشترکمان خیلی عظیم بوده، گواینکه بین علمای ما اختلافاتی هست. سنی ها هم زمینه های مشترک زیادی دارند. خوب ما با اتباع و ادیان زمینه های مشترک داریم و اصلاً دنبال زمینه های مشترک رفتن، منطق قرآنی است. قرآن می فرماید: -«قُل یَا هلَ الکِتَابِ تَعَالَو ا إ؛ِلَی کَلَمَه سَوَاء بَینَنَا وَبَینَکُم…-» پس می بینیم که اصلاً قرآن دعوتش، دعوت اعتقادی است و فقط در زمینه های فقه نیست. در زمینه تمدن هست، در زمینه های تاریخ هست، در زمینه های اعتقادات هست؛ در همه-« زمینه ها مسئله تقریب مطرح است.

با توجه به اینکه حضرتعالی فرمودید که منطق تقریب منطق انسانی است، انسان ها از جهاتی مرز و جغرافیا و مذهب نمی شناسند، اما به نظر می رسد در این زمینه، شیعیان از دیگر فرق و ادیان، به ظاهر پیشروترند. آیا تصدیق می نمایید؟

این طبیعی است؛ چون اهل بیت(ع) بیشتر اسلام را شناختند (اَهلُ البیت اَد ری¨ بِما فی البَیت — بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۲۷۳) و بیشتر و نزدیک تر به منطق قرآن و منطق پیامبر اکرم(ص) هستند و می بینیم که رفتار ائمه(ع) چه با ائمه مذاهب دیگر و چه با افرادی که از پیروان خودشان نبودند، رفتار تقریبی بود. امام صادق(ع) با آن چهار هزار شاگرد چگونه رفتار می کرد که عاشقش بودند؛ با اینکه شاید یک سوم شاگردانش شیعه بودند، البته اگر بخواهیم کمی مبالغه کنیم، اکثراً شیعه نبودند، ولی عاشق امام و رفتار امام بودند. لابد امام یک رفتار تقریبی و یک برخورد انسانی — اسلامی داشت که اینها این طور عاشق بودند.

تلقی بعضی این است که منطق تقریب، منطق ضعف است، در حالی که حضرتعالی می فرمایید این نوع نگاه نقطه قوت است. لطفاً توضیح دهید.

بله، این نقطه قوت است. ما وقتی که می گوییم قرآن سعی می کند منطق وحدت و منطق اخوت را گسترش دهد (انمّا المؤمنون اخوه)، سعی می کند منطق عقلانی را گسترش دهد، منطق گفت وگو را (وَلَا تُجَادِلُوا هلَ الکِتَابِ إ؛ِلّا بِالّتِی هِیَ حسَنُ) بین خودتان دیگر از باب اولاست و وقتی که قرآن و پیغمبر این منطق را دارد، هرچه ما نزدیک به این منطق بشویم، یعنی نقطه قوت بیشتری داریم. لذا آنهایی که ادعا می کنند اگر ندای تقریب می دهیم، معنایش نقطه ضعفی در موضعمان است، آنها تقریب را نشناختند و خیال می کنند تقریب به معنای عقب نشینی از اعتقادات یا از مواضع، حتی فقه است. این طور نیست، ما تقریبی ها داعی این هستیم که همه به اعتقاداتشان و به اصولشان بچسبند و بر این نکات اساسی شان تأکید کنند، ولی دنبال نقاط مشترک باشند تا نقاط اختلاف. ما با اهل سنت شاید در ۹۵ درصد زندگی مشترک هستیم؛ در اعتقادات فقه. متأسفانه بعضی ها ۹۵ درصد را فراموش می کنند و سعی می کنند که روی ۵ درصد متمرکز شوند. اختلاف هم طبیعی است و اختلاف اجتهادی و اختلاف دید است؛ زاویه های دید مختلف است. طبیعی است، نوع استنباط مختلف است. من می خواهم بگویم که تقریب خودش نقطه قوت است و مطرح کردنش کاشف از نقاط ضعف نیست، بلکه کاشف از منطقی بودن یک مذهب و عقلانی بودن آن است و ائمه اطهار(ع) نقش عقل را در بین ما قوی تر و قوی تر تأکید کردند به تبعیت از قرآن که قرآن نقش عقل را اساسی در برخورد یک انسان دارد.

آیا با توجه به روایات رسیده از ائمه اطهار(ع( )صَلوا فی عشائِرهم وعُودوا مَرضاهُم وَاشهَدوا جَنائِزُهم و …) اشاره به همین منطق انسانی — تقریب — دارد؟

قطعاً، بعضی از شیعیان می خواستند از جامعه جدا شوند و بعضی از اصحاب حتی می خواستند مسئله تبرّی را فی مابین مسلمانان مطرح کنند. در احادیث ما احادیث زیادی هستند که اشخاصی از امام سؤال می کنند که ما می خواهیم تبری¨ بجوییم از آنان، امام فرموده که چرا از آنان تبرّی می جویید، عرض کردند ریشان عین ری ما نیست، ما به شما اعلم هستیم از آنها، پس باید تبرّی بجوییم، امام در جوابشان می فرماید اگر معیار اعلمیت است، ما به خودمان اعلمیم از شما. پس ما باید از شما تبرّی بجوییم، ما که خودمان بهتر از شما آشنا هستیم. منطق این نیست که هر که اعلم است از کسی که علم کمتری دارد، تبرّی بجوید. یعنی ائمه سعی می کردند که شیعه در قلب جامعه و الگوی جامعه باشد (انّا لانعدّ الرَجل مُؤمناً حتی یکون لِجمیعِ اَمرنا متبعاً مریداً اِلاّ وانّ مَن اتباع اَمرنا … الکافی، ج ۲، ص ۷۸) یعنی ائمه می خواستند هم شیعیان تمیّز به وَرَع و تقوا و اجتهاد داشته باشند و هم در قلب جامعه باشند، در رگ های جامعه مثل خون تازه باشند و بروند جنایزشان را تشییع کنند، نمازهایشان را حاضر بشوند (مِن صلّی مَعهُم فی الصّفِ الاَولِ ک§انَ کَمَن صلّی خَلفِ رسول الله(ص) کافی، ج ۳، ص ۳۸۰) بعضی ها می گویند این تقیه است، صلاه-« خلف رسول الله، چه منطق تقیه است؟ این مسئله با جامعه بودن است، خود را جزء جامعه قرار دادن است، عدم انزوا از جامعه است. بعضی ها متأسفانه افراط گر هستند. به من بعضی ها می گفتند که ما حاضر نیستیم آب وضوی ما در یک جوی با آب وضوی سنی ها جاری شود. گفتم یعنی تو آدم افراط گری، تو از امام صادق(ع)، امام صادق تری؟ امام صادق(ع) می گوید شما برو در صف اولشان نماز بخوان و در قلب یک جامعه باش. آن وقت جنابعالی آب وضویت با آب وضوی دیگر مذاهب در یک جوی جاری نمی شود؟ این افراط گری است و افراط هم در هر چیزی وارد بشود، خراب می کند. افراط در تشیع مصیبت است، افراط در تسنن وهابیت و مصیبت است. افراط حتی در عبادت به جای اینکه مفید باشد رهبانیت است، افراط در علم و تقدیس علم، علم را حجاب می کند به قول امام و با اینکه نور است، ولی حجاب می شود.

حضرتعالی برخی افراط گری ها، چه از سوی اهل تسنن و چه از سوی شیعیان را چگونه تحلیل می کنید؟ لطفاً مواضع جدید قرضاوی را تحلیل نمایید.

افراط گری در هر چیزی ضرر و مرض است و می بینیم که القاعده به اهل سنت چه ضربه هایی زدند و چه افراطی گری های شیعیان فاطمی، اسماعیلی ها تحت سرپرستی حسن صباح، چه رعبی در جهان اسلام در قرن پنجم به وجود آوردند و روحیه جهان اسلام را خراب کردند و زمینه ای فراهم کردند برای حمله های صلیبی ها. حمله های صلیبی در اول قرن ششم هجری شروع شد. قبل از این حمله ها، این تروریست ها در جهان اسلام حرکت کردند. من معتقدم رفتار آنها با رفتار القاعده امروز هیچ فرقی ندارد. افراط در هر چیزی ضربه می زند در آن چیز؛ من معتقدم ما در مسیر تقریب ضد افراطی هستیم. اما مسئله قرضاوی، من معتقدم قرضاوی یک عمری را در راه تقریب طی کرده و خدمات زیادی را در زمینه تقریب انجام داده. متأسفانه در شرایط اخیر، ما رفتیم دیدم که اطرافش را عده ای از منحرفان و افراد افراطی و حتی از افراد خانواده اش گرفته اند و این شیخ را وادار به این موضع گیری های غیرصحیح و افراط گر کردند. حتی خودش از مواضع خودش هم عدول کرده بود، یعنی به عنوان مثال، خودش در یک جایی حدیث …( ستفرّق امتی عَل