پاورپوینت کامل فصل دوم; ۱۰ رمضان ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فصل دوم; ۱۰ رمضان ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فصل دوم; ۱۰ رمضان ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فصل دوم; ۱۰ رمضان ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۹

۱. رحلت ابوطالب علیه السلام

با نگاهی به شخصیت و زندگانی حضرت ابوطالب علیه السلام

الف) آشنایی با ابوطالب علیه السلام

نام: عبد مناف

لقب: شیخ الابطح (بزرگ سرزمین مکه)، سیدالبطحاء

کنیه: ابوطالب

نام پدر: عبدالمطلب

نام مادر: فاطمه بنت عمرو بن عائذ

زمان و مکان تولد: ۳۵ سال پیش از تولد رسول گرامی اسلام و در شهر مکه

مدت عمر: ۸۵ سال

تاریخ وفات: هفتم یا دهم رمضان سال ۱۰ بعثت

آرام گاه: در قبرستان معلّی (قبرستان ابوطالب)

ب) شخصیت ابوطالب علیه السلام

ابوطالب ۷۵ سال پیش از بعثت، در خاندان بزرگی از ساکنان مکه، به دنیا آمد که بعدها با توجه به نام
فرزند اولش، طالب، «ابوطالب» نام گرفت. پدرش، عبدالمطلب، پسران زیادی داشت، ولی ابوطالب
در میان آنها از امتیازهای ویژه ای بهره مند بود. او شخصیتی والا و ممتاز داشت. شخصیت معنوی و
اجتماعی او تا آن اندازه بود که مردم او را «سرور سرزمین بطحاء»، «شیخ قریش» و «رئیس مکه»
می خواندند. او پناه و مدافع بی پناهان بود. به دردهای اجتماعی و نیاز محرومان توجه داشت و تا
می توانست سنگری نیرومند برای حمایت از ضعیفان بود.

ج) ایمان ابوطالب علیه السلام

ـ بیشتر دانشمندان شیعه معتقدند که ابوطالب به پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله ایمان آورده بود، ولی برای
آنکه بتواند از پیامبر اسلام حمایت کند، اظهار مسلمانی نمی کرد.

ـ امام صادق علیه السلام فرمود: «ابوطالب همچون اصحاب کهف بود که ایمان خود را پنهان می داشتند
و تظاهر به شرک می کردند و خداوند به آنان دو پاداش داد».

برخی از دلایل ایمان ابوطالب عبارتند از:

یک ـ اشعار و سخنان ابوطالب علیه السلام

در تعدادی از اشعار و سخنان ابوطالب، آشکارا از پیامبری رسول خدا صلی الله علیه و آله و حقانیت او یاد شده است.
این سخنان، گواه روشنی بر اعتقاد و ایمان ابوطالب به اسلام است. اینک چند نمونه از اشعار او:

ای پادشاه حبشه بدان که محمد پیامبر است همچون موسی و مسیح، پسر مریم!

همان نور هدایت را که آن دو آورده بودند، او آورده است و همه پیامبران الهی به فرمان
خداوند راهنمایی می کنند و از گناه باز می دارند.

و نیز در جای دیگر گفته است:

آیا نمی دانید که ما محمد را مانند موسی، پیامبر یافته ایم و نام و نشان او در کتاب های پیشین
آسمانی بیان شده است.

دو ـ پشتیبانی های ابوطالب از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله

پشتیبانی های بی دریغ ابوطالب از پیامبر اسلام حدود هفت سال بی هیچ خستگی ادامه یافت و در
این مدت، او در برابر قریش ایستاد و رنج ها و سختی های فراوان متحمل شد که اینها گواه روشن
دیگری بر ایمان و اعتقاد اوست. منکران ایمان او انگیزه این همه تلاش های او را خویشاوندی
می دانند. در صورتی که باید دانست پیوند خویشاوندی هرگز نمی تواند انسان را به فداکاری ها، تحمل
زحمت های طاقت فرسا و استقبال از خطرهای گوناگون وادارد. این گونه فداکاری ها همیشه پشتوانه
ایمانی و اعتقادی، لازم دارد.

د) ابوطالب، یگانه پشتیبان پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله

پس از آنکه پیامبر اسلام به رسالت و پیامبری برگزیده شد، در برابر انواع آزارها و شکنجه ها و
مخالفت های مشرکان قرار گرفت. در این بحران شدید، ابوطالب از آغاز بعثت تا هنگام وفاتش، یگانه
پشتیبان پیامبر بود و با توجه به نفوذ و قدرت و شجاعتی که داشت، همچون سپری محکم و
آسیب ناپذیر برای پیامبر به شمار می رفت. او با پشتیبانی های گوناگون، از شخص پیامبر و آیین آن
حضرت پاسداری و نگهبانی می کرد.

ه) وفات ابوطالب علیه السلام

ابوطالب علیه السلام ، عموی گران قدر پیامبر، در سال ۱۰ بعثت با فاصله کمی از رحلت حضرت خدیجه علیهاالسلام
دار فانی را وداع گفت. هنگامی که رحلت حضرت ابوطالب را به رسول خدا صلی الله علیه و آله خبر دادند، بر سر
جنازه عموی گرامی خود حاضر شد، صورت وی را مسح کرد و سپس فرمود: «عمو جان! در کودکی
تربیتم کردی، در یتیمی کفالتم فرمودی و در بزرگی یاری ام کردی. خدا از سوی من به تو پاداش خیر
دهد».

هنگامی که جنازه ابوطالب را تشییع می کردند، پیامبر با پای برهنه در حالی که به سختی
می گریست، از پی جنازه او راه می رفت و به علی علیه السلام دستور داد ایشان را غسل و کفن کند.

و) آخرین وصیت ابوطالب علیه السلام به خویشان و نزدیکان

وقتی هنگام وفاتِ ابوطالب رسید، اقوام و خویشاوندان خود را فرا خواند و خطاب به آنان گفت:

تا زمانی که به سخنان محمد صلی الله علیه و آله گوش فرا دهید و از دستورهایش پیروی کنید، خیر و نیکی
را از دست نخواهید داد. پس او را یاری و پیروی کنید تا رشد و هدایت یابید.

***

درود بی کران و رحمت بی پایان الهی بر تو باد ای یار راستین پیامبر! ای پدر بزرگوار علی علیه السلام و
ای مؤمن مخلص که برای یاری اسلام شب و روز نشناختی و لحظه ای نیاسودی!

می خواهیم که درس بزرگ نگهبانی از اسلام و ایثار و فداکاری و ایمان را از مکتب تو بیاموزیم و
چون تو سربلند و پیروز به سرای آخرت درآییم!

۲. رحلت حضرت خدیجه علیهاالسلام

نگاهی به زندگانی شخصی و اجتماعی حضرت خدیجه علیهاالسلام

الف) آشنایی با حضرت خدیجه علیهاالسلام

نام: خدیجه

لقب: کبری، طاهره، مبارکه

کنیه: ام هند، ام المؤمنین، امّ الزهراء

نام پدر: خُوَیلد بن اسد

نام مادر: فاطمه بنت زائده

زمان و مکان تولد: ۵۵ سال قبل از بعثت، در مکه معظمه

تاریخ ازدواج با پیامبر: ۱۰ ربیع الاول، پانزده سال قبل از بعثت (سال ۲۵ عام الفیل)

مدت زندگی با پیامبر: ۲۵ سال

مدت عمر: ۶۵ سال

زمان و مکان رحلت: ۱۰ رمضان سال دهم بعثت در مکه معظمه

در حقیقت، آن حضرت بر اثر تحمل فشارها و سختی های سه سال محاصره شدید در شعب
ابی طالب از دنیا رفت.

مرقد شریف: قبرستان معلّی

ب) زندگانی حضرت خدیجه علیهاالسلام

۱. خدیجه علیهاالسلام از لحظه های آغازین نزول وحی و بعثت پیامبر که دورانی بسیار سخت و بحرانی بود،
همراه و یاور پیامبر بود. او در راه هم گامی با همسرش، انواع آزارها و رنج ها و پریشانی ها را به جان
خرید و با وجود سن بسیار راضی شد سختی ها را تحمل کند. وی تمام ثروت و دارایی خود را در راه
تکوین بنای اسلام و پیشبرد آن صرف کرد.

۲. تاریخ گواهی می دهد که ازدواج خدیجه با پیامبر، مولود ایمان خدیجه به تقوا و شهرتش به
پاکدامنی و عفت و نیز امانت و صداقت محمد صلی الله علیه و آله بود. خانه خدیجه علیهاالسلام پس از ازدواج با محمد صلی الله علیه و آله ،
همچنان کعبه آمال و خانه امید مردم بینوا بود و هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به پیامبری مبعوث شد،
خدیجه، نخستین زنی بود که به او ایمان آورد.

۳. خانه خدیجه، پناه گاه مستمندان و یتیمان بود و هر نیازمندی به خانه او پناه می برد، در کمال
لطف و مهربانی نیازش برطرف می شد. او مال و مکنت فراوانی داشت. خانه اش از بهترین خانه های
مکه به شمار می آمد و اتاق خودش که مشرف به خانه کعبه بود، با صندلی هایی از عاج و صدف و
پرده هایی از حریر آراسته شده بود.

۴. او دارای اخلاق حمیده و متصف به درایت و عقل و عفت بود تا جایی که در همان دوران
جاهلیت، او را «طاهره» می نامیدند.

ج) نقش ثروت خدیجه در پیشبرد اسلام

خدیجه علیهاالسلام ، ثروتمندترین شخص جزیره العرب بود و ایثار و فداکاری عجیب آن حضرت پس از
ازدواج با پیامبر سبب شد که همه اموالش را در اختیار پیامبر بگذارد تا آن حضرت آن اموال را در راه
خدا مصرف کند. پیامبر نیز از اموال خدیجه علیهاالسلام بدهکاران را آزاد می کرد، به تهی دستان یاری
می رساند و به بینوایان و تهی دستان رسیدگی می کرد. بیشترین ثروت حضرت خدیجه علیهاالسلام در دوران
محاصره شعب ابی طالب به مصرف رسید؛ زیرا بنی هاشم و پیامبر در شِعْب ابی طالب در محاصره
اقتصادی مشرکان بودند و هیچ گونه غذایی نداشتند. خدیجه علیهاالسلام با کمال ایثار و مقاومت، از جان
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و بنی هاشم که مدافع پیامبر بودند، پاسداری می کرد و آنچه را داشت، در این راه به
مصرف رساند. اینجاست که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اسلام جز به شمشیر علی علیه السلام و ثروت
خدیجه علیهاالسلام به پا نشد».

د) مباهات معصومان علیهم السلام به وجود شریف حضرت خدیجه علیهاالسلام

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره حضرت خدیجه علیهاالسلام فرمود:

خدای عزوجل از زنان عالم چهار زن را برگزید: مریم دختر عمران، آسیه دختر مزاحم،
خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله . به خدا سوگند که هرگز بهتر از وی نصیبم
نشده است. خدیجه هنگامی به من گروید که دیگران تکفیرم می کردند و هنگامی مرا
تصدیق کرد که دیگران به تکذیبم می پرداختند و هنگامی با دارایی اش به یاری من شتافت
که دیگران محرومم ساختند و خداوند از او فرزندانی نصیبم کرد که از دیگر همسرانم به
من عنایت نکرد.

ـ همچنین روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد، در حضور مردم در شأن «حسنین» چنین فرمود:

«ای مردم! آیا شما را خبر بدهم به بهترین انسان از جد و جدّه؟ حاضران گفتند: «آری، خبر بده.»
فرمود: «آنها حسن و حسین علیهماالسلام هستند که جدّشان رسول خدا صلی الله علیه و آله است و جدّه آنها خدیجه دختر
خویلد است».

ـ امام سجاد علیه السلام در مجلس شاهانه یزید در دمشق، در خطبه معروفش، خود را چنین معرفی کرد:

اَنا بْنُ خدیجهَ الکبری.

من پسر خدیجه بانوی بزرگ اسلام هستم.

ـ در فرازی از دعای ندبه چنین می خوانیم:

این ابْنُ النبیّ الْمُصْطَفی وابْنُ علیِّ المرتَضی وابنُ خدیجهَ الغَرّ