پاورپوینت کامل کودکان جهان ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کودکان جهان ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کودکان جهان ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کودکان جهان ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۹۲

من یک فلسطینی مبارزم

عرفان یوسفی

ای ترانه ناسروده من!

تابلویی از تو خواهیم کشید، با هیبت تمام شیرهای جهان.

فلسطینِ زخم خورده!

شهرهای پُر آوازه ات را دوباره خواهیم ساخت، با همان نام اصلی.

از تو کشوری می سازیم، بالنده تر از روزهای گم شده ات، سرسبزتر از چمن زارها و یا
باغ های زیتون و شهرهای خون گرفته ات را آبادتر از هزار بهار خواهیم ساخت، با عطر روزهای
فتح.

در چهره ام خوب بنگرید!

من یک فلسطینی مبارزم.

ای فلسطینِ کوچه پس کوچه ها!

ای فلسطین دور و نزدیک!

از خون شهدایت، مدرسه ای بنا می کنیم، با شاگردانی از فولاد و سنگ، شاگردانی کوبنده تر از
توفان و گردباد؛ شاگردانی که لحظه ای آرام نگیرند و به یاد آسمان گرم «نابلس» مبارزه کنند.

بعد از پیروزی پشت میز چوبی مدرسه، کتاب های درسی را ورق بزنند و کودکانِ بی مدرسه
و کلاس را فراموش نکنند.

هوای پاکِ «فلسطین» را تنفس کنند و در خاطرشان باشد که ما، در آرزوی نسیمی خالی از
بوی باروت و خاک، سرکردیم.

آزادانه و بی واهمه در خیابان قدم بزنند و بدانند که این جا هرگز از خون های تازه، خالی نبوده
است، و از خاطرشان نرود که اردوگاه ها، زندان آرزوهای ما بود.

از تمام درخت های شکسته شهرمان کوتاه ترم، ولی به قدر کوه های غم گرفته وطنم، سختی
کشیده ام.

من نوجوانی پانزده ساله ام، ولی مرگ کودکان بی شماری را به چشم دیده ام، آن قدر که کودکی
از یادم رفته است.

من نوجوانی پانزده ساله ام و روزی نبوده است که برای ظهور مهربان ترین انسان اشک
نریخته باشم.

ای پیامبر روشنی و شکوه!

ای فریاد رسِ نزدیک!

یا ابا صالح المهدی (عج)!

شبی نبوده است که بی یاد تو خوابم برده باشد.

صبحی نبوده است که با نام تو بر نخاسته باشم.

روزی نبوده است که آسمان اردوگاه ها را فریاد امداد خواهیم، پُر نکرده باشد. ساعتی نبوده
است که برای ظهورت به پروانه های دور شونده، به یاد کریم های خسته «قدس» دخیل نبسته باشم.

دقیقه ای نبوده است که آمدنت را در چشم های لرزان مادرم ندیده باشم.

کدام جمعه خجسته است که به ناله هایمان پاسخ می دهی؟

کدام روز مبارک است که پرچم مقدست را بر فراز «قدس» به اهتزار در می آوری؟

کدام لحظه شیرین است که انتقاممان را از صهیونیست های حریص می گیری؟

فرزند آب های «فُرات»!

ای روشنای پایان ناپذیر!

ای منجی «قدس»!

پس کی فرمان جهاد می دهی؟

طعم زندگی

معصومه حیدری

برای تو می نویسم؛ برای تو که هر روز صبح، در میان خانه های ویران شده به دنبال عروسک
خواهر کوچکت می گردی. آری! تو که تحمل اشک ریختن خواهرت را نداری و آن قدر بزرگ
شده ای که بهانه بازی را در دل پنهان کنی.

تو که در گوشه ای می نشینی و به یاد روزهای خوشی، بغض می کنی و یاد خانواده، بادکنک
خاطراتت را می ترکاند و آن قدر گریه می کنی تا به خواب می روی.

با تو سخن می گویم، ای بزرگ مرد کوچک! می دانم دوست داری هر چه بدی در دنیا وجود
دارد تمام شود و دوباره توپ به دست در کوچه به دنبال دوستانت و با خیالی آرام، شب ها در کنار
خانواده ات چشم بر هم بگذاری.

و من هر شب از پنجره کوچک دلم به آسمان آبی کشورم نگاه می کنم و دعا می کنم که آسمان
آبی دل تو