پاورپوینت کامل از دریچه زمان روز بزرگداشت ابوعلی سینا ـ روز پزشک ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از دریچه زمان روز بزرگداشت ابوعلی سینا ـ روز پزشک ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از دریچه زمان روز بزرگداشت ابوعلی سینا ـ روز پزشک ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از دریچه زمان روز بزرگداشت ابوعلی سینا ـ روز پزشک ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

یکشنبه

۱ شهریور ۱۳۸۳

۵ رجب ۱۴۲۵

۲۰۰۴ .Aug. 22

بذر شکوفای اندیشه

امیر مرزبان

دردهای این مردم روزی پایان خواهد گرفت.

روزی که مردانی از جنس خورشید، علوم سبز را فرا خواهند گرفت.

مردی از بُخارا برمی خیزد که علم و عمل را در هم آمیزد و با جهل زمانه بستیزد.

منجمّی که این طالع سعد را دیده بود، از طلعت خورشید بخارایی سرزمینم می گفت

حسین، نام عشق، نام کودکی بود که آمد و بوی معرفت داشت.

از همان اوان کودکی، جانش را وقف سلسله سلام و صبح کرده بود.

پور سینا، خورشید را به میهمانی اندیشه اش می برد

سال ها تبعید، فقط به خاطر یک «نه» بزرگ که به تمام حکام زور می گفت

سال ها فرار مردی بزرگ، که می خواست آزاد باشد و آزادی را هدیه کند.

مردی که هر کجا می رفت، بذر شکوفای اندیشه می کاشت و جان های دردمند را می نواخت.

به گمانم عشق، در رگ رگ او جاری بود!

مگر می توانی جز با جذبه ای عاشقانه، از عشقی ازلی بگویی؟

«سلامان و ابسال»، قصه «حی بن یقظان»، «شفا» و «قانون»، اینها مگر چیزی جز وسعت عشق
را در خود بازتاب می کردند؟

فیلسوف فرزانه شرقی، این راهی بزرگ ترین راه های آسمان، این کاشف دقیق ترین
لحظه های زمین، دلتنگ زخم های زمان بود.

خورشیدی که تهمت دروغ هزارها آدم شب پرست، جانش را می گداخت. کافر؟! زندیق؟!
خارجی؟! قرمطی؟! این ها همه طعنه های جاهلان بود بر جان مردی که شیفته فضل بود.

مردی که می خواست خودش باشد و خدایش، تا در خدمت خلق، خدایش را بجوید و از
شاهان زمانه بپرهیزد تا مردم عادی، گرمای دست های شفا بخشش را بچشند.

پورسینا، راهی نور بود؛ از «بخار» تا «ری» از «ری» تا «طبرستان» از «طبرستان» «تا «قاف» از
«قاف» تا «خدا» راهی نبود که نپیموده باشد، با جانی خسته و روحی تبدار.

مرد فرزانه سرزمینم، زندان را به کاخ های این همه نامرد ترجیح می داد.

مرد روشن سرزمینم، سال ها طعنه و تبعید کشید تا عَلَم لکه دار ننگ سلاطین نشود.

روحی که در همدان آرام گرفت، قرن هاست که سرچشمه های روشنی و نور و معرفت را به
جان های ما ریخته است؛ باشد که میراث دار این همه شکوه سبز باشیم.

میراث دار علم و اخلاق، میر