پاورپوینت کامل اعتراض و افشاگری حضرت امام خمینی(ره) علیه پذیرش کاپیتولاسیون ۷۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اعتراض و افشاگری حضرت امام خمینی(ره) علیه پذیرش کاپیتولاسیون ۷۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اعتراض و افشاگری حضرت امام خمینی(ره) علیه پذیرش کاپیتولاسیون ۷۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اعتراض و افشاگری حضرت امام خمینی(ره) علیه پذیرش کاپیتولاسیون ۷۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۳

شنبه

۴ آبان ۱۳۸۷

۲۵ شوال ۱۴۲۹

۲۰۰۸. October. 25

ـ زلال وحی

ـ یک جرعه آفتاب

ـ اشاره

ـ گفتار مجری

ـ زلال قلم

ـ شعر

ـ کوتاه و گویا

ـ آورده­اند که …

ـ نظر شما چیه؟

ـ نظر ما اینه…

ـ کتابستان

زلال وحی

«لَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَیی الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً؛ خداوند هرگز
برای کافران نسبت به مؤمنان راه تسلطی قرار نداده است». (نساء: ۱۴۱)

نکته: این آیه شریفه، یکی از وعده­های تخلف­ناپذیر خداوند است. تسلط نداشتن کافران
بر مؤمنان در این آیه به طور مطلق آمده است و هیچ قیدی ندارد تا منظور از آن غلبه
نداشتن از جهت نظامی یا در منطق باشد؛ بلکه از آیه می­توان فهمید که کافران نه تنها
از نظر منطق، بلکه از نظر سیاسی و نظامی و فرهنگی و اقتصادی و همه نظر بر افراد
باایمان چیره نخواهند شد. اما این­گونه نیست که مؤمنین بدون علت و تلاش به این
پیروزی همیشگی برسند. بلکه آنان باید ملتزم به لوازم ایمان خود باشند.[۱] پس اگر
پیروزی­هایی از کفار بر مسلمانان در عرصه­های مختلف می­بینیم، به این دلیل است که
مسلمانان به لوازم ایمان پای بند نبوده­اند و مسئولیت­ها و رسالت­های خود را از یاد
برده­اند.

همچنین بسیاری از فقها در مسائل مختلف به این آیه، برای عدم تسلط کفار بر مؤمنان،
از نظر حقوقی و حکمی استدلال کرده­اند.[۲]

«فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ؛
(فرعون) قوم خود را سبک شمرد، درنتیجه از او اطاعت کردند آنان قومی فاسق بودند!».
(زخرف: ۵۴)

نکته: حکومت حاکمان بر مردم در نظام باطل، براساس استخفاف و تحقیر مردم است ولی
اطاعت مردم در نظام حق، براساس انتخاب احسن است، «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ
فَیَتَبِعُونَ أَحْسَنَهُ».

آن هم همراه با محبت، «لَوْ کَنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقََلْبِ لَانْفَضُّوا
مِنْ حَوْلِکَ؛ اگر تو خشن و سنگدل بودی، از تو دور می­شدند».[۳]

پیام­ها

۱. اطاعت در نظام فاسد براساس تحقیر مردم است. «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ
فَأَطَاعُوهُ» ۲. خودباختگی و تهی شدن از هویت سبب تسلیم شدن در برابر طاغوت­ها
است. «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ» ۳. سرسپردگی و اطاعت کورکورانه، ریشه در
فقر فرهنگی، کوته­بینان فکری و سطحی­نگری انسان­ها دارد. «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ
فَأَطَاعُوهُ» ۴. جامعه­ای که از خط الهی خارج شد، خود را باور نمی­کند و خفت­پذیر
می­شود. «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ … إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ» («فسق»
به معنای خارج شدن از مدار حق است).[۴]

یک جرعه آفتاب

امام علی(ع):

«اَیُّهَا النّاسُ، اِنَّ المَنِیَّهَ قَبْلَ الدَّنِیَّهِ و التَجَلُّدَ قَبْلَ
التَبَلَّد؛ ای مردم! مردن به از زبون زیستن است و صلابت و سربلندی به از
خواری».[۵]

امام حسین(ع):

«مَوتٌ فی عِزٍّ خَیرٌ مِن حَیاهٍ فی ذُلٍّ؛ مرگ باعزت بهتر از زندگی با ذلت است».
[۶]

امام علی(ع):

«ساعَهُ ذُلٍّ لاتَفِی بِعِزِّ الدَهر؛ یک ساعت ذلت به عزت روزگار نمی ارزد». [۷]

امام علی(ع):

«لاتَکُن عَبدَ غَیرِکَ وَ جَعَلَکَ اللّهُ حُرّاً؛ بنده دیگری مباش، که خداوند
تو را آزاد آفریده است».[۸]

امام صادق(ع):

«اِنَّ اللهَ تَبارَکَ و تعالی فَوَّضَ اِلَی الّْمُؤْمِنِ کُلَّ شَیءٍ اِلّا
اِذلالَ نَفسِهِ؛ خدای تبارک و تعالی اختیار هر کاری را به مؤمن داده است، مگر
اختیار خوار کردن خویشتن را».[۹]

اشاره

قانونی علیه انسانیت

حمید رحمانی

کاپیتولاسیون، به قراردادهایی اطلاق می­شود که به موجب آن، اتباع یک دولت در قلمرو
کشور دیگر، مشمول قوانین کشور خود می­شوند. کاپیتولاسیون به لحاظ تاریخی، سابقه­ای
طولانی دارد. این قراردادها اغلب میان دولت­های اروپایی با دولت های آسیایی و
آفریقایی بسته می­شدند؛ چرا که از نظر اروپائیان، دادگاه­ها و دستگاه های قضایی این
کشورها قادر به حمایت کافی از اتباع خود نبودند. در صورتی که قدرتی اروپایی بر یک
کشور تسلط پیدا می­کرد، اتباع آن از تمامی حقوق و امتیازات برخوردار بودند؛ به این
معنا که حتی اگر در آن کشور یک فردی را به قتل می­رساندند، دستگاه قضایی آن کشور
نمی­توانست فرد خاطی را طبق قوانین کشور خودش محاکمه کند و تنها کنسولگری یا
سفارت خانه آن کشور مسلط، حق داشت که به این پرونده رسیدگی کند.

این قانون در نوع خود از ضدانسانی ترین قوانینی است که داعیه­داران حقوق بشر، مرتکب
آن شده­اند و با روح قوانین ادیان الهی، به­ویژه، شریعت اسلام، ناسازگاری و ضدیت
دارد.

سابقه کاپیتولاسیون در ایران

در ایران، به سبب ضعف پادشاهان و حکام، همواره امتیازاتی یک­طرفه در ارتباط با
کشورهای اروپایی به آنان داده شده است. نفوذ بیگانگان و دخالت آنان در مصالح کشور و
نیز غارت سرمایه­های آن، بیشتر از همین راه، یعنی کاپیتولاسیون بوده است.

کاپیتولاسیون، به مفهوم کامل آن در زمان قاجاریه و با امضای قرارداد تجاری
ترکمن چای در ایران برقرار شد که به وسیله روس­ها به ایران تحمیل شد. این قرارداد
موجب شد تا دیگر دولت­های خارجی هم، کاپیتولاسیون را به نفع اتباع خود در ایران به
دست آورند. برخی از دولت­ها در ضمن قراردادهای خود، صریحاً از کاپیتولاسیون نام
می­بردند و به این امتیاز دست می­یافتند و برخی نیز با عناوین دیگری مثل قرارداد
صلح، دوستی و تجارت از این امتیاز بهره می­بردند.[۱۰]

پس از روی کار آمدن رضاشاه و انقراض قاجاریه که خیال انگلیسی­ها از یک حکومت قوی
ضدکمونیست در ایران راحت شده بود، انگلیسی­ها مانعی ندیدند که رضاشاه برخی از
امتیازات را که دیگر بی­فایده شده بود، لغو کند تا به این وسیله به وجهه و اعتبار
خود بیفزاید. یکی از این امتیازات که لغو شد، کاپیتولاسیون بود که به دست رضاشاه و
با نظر موافق انگلیس در سال ۱۳۰۶ لغو شد.[۱۱]

کاپیتولاسیون در قرن بیستم رفته رفته برافتاد. نخستین کشوری که آن را لغو کرد ژاپن
و پس از آن ترکیه، تایلند، ایران، مصر و چین بودند؛ ولی با کمال تأسف، این قانون
ننگین در سال ۱۳۴۳ دوباره به نفع اتباع امریکا به تصویب رسید. تصویب این لایحه در
روزگار سیاه دولت اسدالله علم و حسن­علی منصور بود.[۱۲]

تقابل عزت با ذلت

پس از تصویب فرمایشی لایحه کاپیتولاسیون در مجلس سنا و مجلس شورای ملی که در فضایی
آکنده از سانسور و خفقان صورت گرفت، امام خمینی، فرزند برومند ایران در دفاع از
عزت، ملیت و اسلامیت، با این لایحه ننگین به مخالفت برخاست.

امام خمینی(ره)، مردم و علما را به قیام دعوت کرد. او با پیام و سخنرانی افشاگرانه
خود، خواب خوش دستگاه ستم­شاهی و اربابان امریکایی­اش را آشفته کرد. امام با اعلام
عزای عمومی، شاه و مجلس و دولت و امریکا را به شدت مورد انتقاد قرار داد.

فریادی در سکوت

امام خمینی(ره)، در فضایی لب به اعتراض علیه شاه و آمریکا گشود و بر آنان نهیب زد و
خروشید که کسی توان و جرئت و جسارت این کار را نداشت. اما او با پشتوانه الهی و
اعتقاد به توکل بر خداوند، در برابر قانونی که استقلال و عزت ایران را به خطر
می­انداخت، مردانه ایستاد و پس از آن سخنرانی، رنج­های تبعید چند ساله از وطن را به
جان خرید.

بخشی از پیام و سخنرانی روشنگرانه و افشاگرانه امام خمینی علیه لایحه ننگین
کاپیتولاسیون چنین است:

«مجلس به پیشنهاد دولت، سند بردگی ملت ایران را امضا کرد… بدون اطلاع ملت با چند
ساعت صحبت­های سرّی، ملت ایران را در تحت اسارت امریکایی­ها قرار داد… اکنون من
اعلام می­کنم که این رأی ننگین مجلسین، مخالف اسلام و قرآن است».[۱۳]

«ما را فروختند، استقلال ما را فروختند و باز هم چراغانی کردند و پایکوبی کردند.
اگر من به جای اینها بودم… می­گفتم بیرق سیاه بالای سر بازارها بزنند… به حسب
این رأی ننگین، اگر یک مستشار امریکایی یا یک خادم مستشار امریکایی به یکی از مراجع
تقلید ایران، به یکی از افراد محترم ملت، به یکی از صاحب­منصبان عالی رتبه ایران هر
جسارتی بکند، هر جنایتی بنماید، پلیس حق بازداشت او را ندارد؛ محاکم ایران حق
رسیدگی ندارند؛ ولی اگر به یک سگ آنها تعرض بشود، پلیس باید دخالت کند، دادگاه باید
رسیدگی نماید!»[۱۴]

پی آمدهای احیای کاپیتولاسیون

۱. تبعید امام خمینی

اقدام جسورانه امام خمینی بر ضد منافع نامشروع آمریکا، هیئت حاکمه را وادار ساخت،
شتاب­زده و بزدلانه، اقدام به دستگیری و تبعید امام به ترکیه کنند. به دنبال آن،
اعتراض­ها و اقدام­های مسلحانه آغاز گردید که به قتل حسن­علی منصور از مسببان تصویب
لایحه کاپیتولاسیون انجامید. امام خمینی در مصاحبه­ای در پاریس در سال ۱۳۵۷ درباره
تبعات مخالفتش با لایحه کاپیتولاسیون فرموده است:

«پانزده سال قبل که شاه قصد داشت به دستور امریکا، لایحه مصونیت مستشاران امریکایی
را به تصویب برساند، من این خیانت شاه را نسبت به ملت ایران در طی یک سخنرانی و
صدور یک اعلامیه محکوم نمودم و ملت ایران را از این سیاست استعماری مطلع ساختم، که
پس از چند روز مرا از ایران، پس از آن که شبانه به منزلم در قم حمله کردند، دستگیر
و سپس به ترکیه تبعید نمودند. و در آنجا هم دولت ترکیه تحت فشار افکار عمومی از
دولت ایران خواست که محل تبعید مرا کشوری غیر از ترکیه قرار دهد، که سرانجام به
عراق تبعید شدم و سرانجام پس از حدود پانزده سال، دولت عراق تحت فشار شاه، مخالفت
خود را با فعالیت­های اسلامی من علیه رژیم سلطنتی و شاهنشاهی ابراز کرد و از این
جهت، تصمیم گرفتم که به کویت که یک کشور اسلامی است بروم. تا در آنجا در محل مورد
اقامتم تصمیم بگیرم و با داشتن ویزای آن کشور، دولت کویت از ورود من به آن کشور
جلوگیری نمود و به ناچار به فرانسه آمدم».[۱۵]

۲. نقص استقلال و حاکمیت ایران

تصویب لایحه کاپیتولاسیون، در واقع نقض آشکار استقلال و حاکمیت و حیثیت ملی ایران
بود. ازاین­رو بود که هر که ماجرای این لایحه را می­شنید، نسبت به دولت و شاه
خشمگین می­شد. قبح این مسئله تا جایی بود که امام خمینی از آن به «سند بردگی ملت
ایران» تعبیر کرد.

۳. هجوم گسترده امریکاییان به ایران

اعطای مصونیت قضایی برای مستشاران امریکایی که بعدها خانواده­های آنان و نیز
کارکنان غیرنظامی را هم دربرگرفت، هزینه­های سنگینی بر دولت و دوش مردم ایران تحمیل
کرد؛ به طوری که تنها بین سال­های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸ میلادی، تعداد امریکایی های حاضر در
ایران از کمتر از هشت هزار نفر به حدود پنجاه هزار نفر رسید.[۱۶]

۴. فساد فرهنگی و اخلاقی

حضور گسترده امریکایی­ها در ایران و برخورداری آنان از مصونیت قضایی، زمینه­ مناسبی
برای افزایش جرایم و اشاعه فساد فراهم ساخت. تعارض­های فرهنگی موجود و رفتار
اهانت­آمیز آنان نسبت به آداب و رسوم جامعه مسلمان ایران، حس مذهبی مردم را می­آزرد
و موجب اوج­گیری احساسات ضدامریکایی می گردید.[۱۷]

پایان کاپیتولاسیون در ایران

سه ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با تصویب شورای انقلاب، دولت موقت لایحه
کاپیتولاسیون را لغو کرد. امریکاییان که تا قبل از آن در ایران همه­کاره بودند، از
شنیدن خبر لغو این لایحه وحشت­زده شدند و برای باقی مانده آنان در ایران
محدودیت­های زیادی ایجاد شد. نکته درخور تأمل این است که چند ماه پس از آغاز سلطنت
محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰، فعالیت مستشاران امریکایی در ایران شروع شد و چند ماه
پس از سقوط او، فعالیت این مستشاران پایان یافت. این نکته خود گواه دیگری بر
وابستگی ذلیلانه محمدرضا پهلوی به امریکا بود.[۱۸]

گفتار مجری

لایحه ننگین

در تاریخ معاصر ایران، قضاوت کنسولی یا کاپیتولاسیون، مسئله­ای اساسی است. دخالت و
نفوذ بیگانگان، بیشتر از همین راه بوده است. به موجب این قرارداد، اتباع خارجی اگر
در ایران مرتکب جرم و جنایتی می­شدند، دادگاه­ها و محاکم قضایی کشور حق محاکمه آنان
را نداشتند. بلکه حکم قضایی آنان تابع محاکم و قوانین دولت متبوعشان بود. با تصویب
لایحه کاپیتولاسیون در دهه ۴۰ شمسی در مجلس شورای ملی و مجلس سنا، تحت فشار امریکا
و شاه، ایران در عمل، استقلال و حیثیت سیاسی خود را از دست داد و به منزله مستعمره
امریکا در ­آمد.

امام خمینی(ره) تنها شخصیتی بود که با آگاهی یی که از عمق فاجعه به خطر افتادن
استقلال کشور داشت، در تاریخ ۴ آبان ۱۳۴