پاورپوینت کامل نیمه ی شعبان ولادت امام زمان(عج) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیمه ی شعبان ولادت امام زمان(عج) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیمه ی شعبان ولادت امام زمان(عج) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیمه ی شعبان ولادت امام زمان(عج) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

سه شنبه

۳۰ مهر ۱۳۸۱

۱۵ شعبان ۱۴۲۳

۲۰۰۲ oct 22

پیام های تبریک

نیمه ی شعبان، زادروز خلف صالح اولیا، وارث انبیا و اوصیا، حجت خدا، و حضرت بقیه اللّه الاعظم روحی له الفدا مبارک باد!۱

میلاد احیاگر آیین محمّدی، تبلور شجاعت علوی، تجسم صبر حسن و منتقم خون حسین تهنیت باد!۲

ولادت قائم آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم، مهدی امت احمد، موعود مستضعفان، منتقم خون شهیدان، حضرت مهدی صاحب الزمان(عج)، بر منتظران خجسته باد!۳

۱- عبداللطیف نظری.

۲- همان.

۳- همان.

تا همیشه ی بهار

جواد محمدزمانی

تو می آیی! این را نسیم، سرِ گلدسته ی سرو فریادزده است و شکوفه ها باور کرده اند. هر صبح قناری دل تنگی ام، بر شاخه ی نیاز می نشیند و برای استقبال از تو، سرود آماده می کند. هر غروب گُل های نرگس بر رشته های چادرِ مادرت بوسه می زنند تا فرزندش زودتر باز آید. باور کن تمامِ باغ تو را می خواهد؛ دیگر بی تو، عطرِ سیب هم چنگی به دل نمی زند.

تو می آیی! از پشتِ زمان ها، از لابلای قرون، از سابقه ی تاریخ، از کنارِ برکه ی آرزوها، تنهای تنها و سوار بر اسبی به رنگ شکوفه ها. وقتی که بیایی، بهار به شوقت می ماند و نوبت به فصل دیگر نمی رسد. خورشید از آسمان پایین می آید و گلْ میخِ آستانه ی خانه ات می شود.

تو می آیی! و به همراهت سبزینه ی ایمان می آوری. بر منبرِ گل های امید می ایستی و خطبه ی طراوت می خوانی. آن روز، متنِ سخنانِ تو را بر برگ های گلِ آفتاب گردان می نویسند و چلچله ها، با الهام از آن نغمه خوانی می کنند. آن طرف تر، خارهای ستم، از رعدِ فریادت آتش می گیرند.

تو می آیی! آخر تو از نسلِ آمدنی، از نسل بشارت، از نسل «جاء الحق و زهق الباطل». هم زمان با آمدنت، هزاران پرنده از قفس می پرند و آسمان در بی شماری پروازها، مشبَّک می شود. چشم ها خیره ی بوسه های نسیم بر تحت الحَنَک تو خواهد ماند و گوش ها، جرعه جرعه، اذان خواهد نوشید. آن روز، لشکر لشکر گُل، دعای باغبان خود را آمین خواهند گفت!

و اکنون، در جشن میلادت، آن روز را به انتظار می نشینیم.

مردی می آید

مهدی خلیلی

و از آن سوی غبارها، مردی می آید؛ با قامتی به بلندی ابدیت که گوش های ما را با نغمه های افلاک، آشنا می کند و رجعت روزهای ارغوانی را به ما بشارت می دهد.

و از آن سوی ابرها، مردی می آید که باران نگاهش، دشت های مرده را به هیجان می آورد.

و از آن سوی آیینه ها، مردی می آید که با نامش، تمام کوچه های بن بست، چراغان می شود و بر شب های ما، صبح محشر می بارد…

و شبی از راه می رسد که باید دل از دنیا، برگرفت؛ چشم از هر آن چه دیدنی است فرو بست و در انتظار دیدارش نشست! و زاد روز او، روز پنجره های رو به دریاست؛ روز خانه های خورشیدی، روز فرصت های پرواز، روز گلواژه های عشق، روز دوبیتی های سپید، روز بوستان های نجابت، روز روح های سبز، روز آرزوهای گم شده، روز صداهای اشتیاق، روز دل های آسمانی، روز سماع های شوریده، روز زمزمه های مستی، روز دست های دعا، روز سبزینه های احساس، روز نغمه های انس، روز شعله های شوق، روز منظومه های عاشقانه، روز عشق های بی غروب، روز سلام های آفتابی، روز نگاه های بارانی و… باید «اندیشه»، «گفتار» و «رفتار» ما، هم اکنون آن سان باشد که دلبستگی و شیفتگی هامان را، گواهی راستین!

و جای بسی شگفت است که در آرزوی «وصال» او هستیم و در فراقش آرام نشسته ایم! و ما «ظهور»ش را، پیوسته آرزو داشته ایم اما افسوس «حضور»ش را نادیده انگاشته ایم! پس برای دیدار او که برترین نعمت هاست و بزرگ ترین آرزوها، زیباترین زیارت ها را بخوانیم و در انتظار آمدنش بمانیم.

آفتاب نیمه ی شعبان۱

جواد محدثی

… وعده ی خدا حتمی است.

امام مهدی علیه السلام نوید بخش نجات و رهایی است و آمدنش، تحقّق آرزوی دیرینه ی انسان در پهنه ی زمان و گستره ی زمین است.

آمدنش، «فجر اسلام» را دوباره از افق تاریخ، تابنده خواهد ساخت، آن گونه که انقلاب اسلامی و امام راحل رحمه الله با معجزه ی «خون» و سلاح «شهادت»، انفجاری در عصر ظلمت و سکون و سکوت پدید آورد و لرزه بر بنیان طاغوت ها و ابرقدرت ها انداخت.

حکومت جهانی آن پیشوای پنهان، درخشش دوباره ی ایمان و تجلّی قدرت الهی در پهنه ی گیتی خواهد بود که در «آخر الزمان»، به دست «صاحب زمان» انجام خواهد یافت.

سالاری از دودمان رسول، امامی از تبار عصمت و ولایت، و پیشوایی از نسل زهرا علیه السلام ظهور خواهد کرد که آن «پرچم هدایت» را که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم برافراشت و به دست علی و آل علی سپرد، در مقطعی دیگر از تاریخ، دوباره برخواهد افراشت؛ تا جهان را در سایه ی آن رایتِ بلندخدایی، بار دیگر به ساحل امن و به وادی ایمن برساند.

«نیمه ی شعبان»، نوید بخش برآمدن این آرزوهای دیرین است.

و… آن روز، روزی دیدنی و شیرین است.

روزی که جز «حق»، هیچ چیز حاکمیت نداشته باشد،

روزی که جز «عدالت»، هیچ سکه ای رواج نداشته باشد،

و قانونی جز «قرآن» اجرا نگردد،

و حاکمی جز مهدی علیه السلام فرمان نراند.

تحقّق این امید و آرزو، تلاشی عظیم و مجاهدتی سترگ می طلبد تا همه ی زمینه ها فراهم آید و موانع برچیده شود.

اراده ی الهی نیز پشتوانه ی این تحوّل تاریخی و فرا رسیدن آن «عصر درخشان» است؛ ولی آمادگی همه جانبه ی امّت انقلابی نیز شرط آن است.

مگر می توان هم آغوش «فجر» شد؛ بی درافتادن با پنجه های ظلمت و پرده های شب؟

امروز، رسالت عظیم «تمهید» و زمینه سازی، بر دوش امّتی سنگینی می کند که با شهیدان، برای تداوم راه، پیمان خون بسته است.

باید از ثمره ی خون شهیدان، پاسداری کرد،

باید «باغ شهادت» را آبیاری نِمود،

باید علف هرزه های فساد را از مزرعه ی حیات، با داس «نهی از منکر» برچید و دور افکند.

این، همان فلسفه ی «انتظار» و مبنای امید بستن به «فرج آل محمّد» است.

آری… آن روز، دیدنی است!

ما در انتظار طلوع خورشید نیمه شعبان از «افق کعبه»ایم.

و برای برآمدن این انتظار، دستی به دعا بر می آوریم و نیاز به درگاه بی نیاز می بریم، تا این دستها و دیده ها را سرشار از لطف عیان و نهان خویش سازد.

این، آرزو امید ماست،

امید به تابش فروغ حیاتبخش امام عصر، بر همه اعصار و امصار!…

خدایا… امیدمان را برآور

و آن ذخیره ی «پرده نشین غیبت» را برسان!

۱- رواق روشنی، صص ۱۱۹ ـ ۱۲۲.

دست های عدالت

علی خیری

نفس بادصبا مشک فشان شد و با طلوع صاحب آخرین تکه تاریخ، عالم پیر و فرسوده، جان و جوانی از سر گرفت.

چه شبی بود، شب آمدنت؛ شبی که ماه و ستارگان تا سحر، لحظه ای دیده بر هم نگذاشتند. تورا نه فقط پدر، که هستی از ازل چشم به راه بود. تو، ذخیره ی خدا برای رهایی بشری. اگر رسول رحمت ـ جان عالمی به فداش ـ بیست و سه سال در سخت ترین طوفان ها بسان کوه ایستاد و ماند و اسلام را د