پاورپوینت کامل عفاف و حضور اجتماعی دختران ۹۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عفاف و حضور اجتماعی دختران ۹۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عفاف و حضور اجتماعی دختران ۹۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عفاف و حضور اجتماعی دختران ۹۹ اسلاید در PowerPoint :

حجاب و عفاف

انسان ها، زیباپسند هستند. گرایش به انواع زیبایی ها مانند زیبا پوشیدن، زیبا سخن گفتن و خود را آراستن، از فطرت انسان ها سرچشمه می گیرد. در این میان، آنچه اهمیت بیشتری دارد، نگه داشتن حریم ها و خارج نشدن از اعتدال در این زیباپسندی است.

حجاب و عفاف، به عنوان دو ارزش برجسته، در جوامع انسانی مطرح است که به دلیل همراهی این دو کلمه با یکدیگر، گاه آنها را هم معنا می دانند، ولی با جست وجو در فرهنگ های گوناگون لغت، این حقیقت آشکار می شود که حجاب و عفاف، دو معنای مجزا و متفاوت از هم دارد.

فرهنگ لغت عمید، آنچه را حائل و مانع میان طالب و مطلوب باشد و آنچه را مانع تجلی حقایق گردد، «حجاب» معنا می کند.۱ در برخی دیگر از لغت نامه ها، «حجاب» را به معنای پنهان کردن و مانع از دخول می دانند. دائره المعارف لغات فارسی در تعریف از واژه «عفاف» می نویسد: «خودداری از کار زشت و ناروا، پاک دامنی، پرهیزکاری.»۲ راغب اصفهانی نیز در مفردات القرآن می نویسد: «عفت، حالتی درونی و نفسانی است که توسط آن از غلبه شهوت جلوگیری می شود».

از معانی بیان شده درمی یابیم که «حجاب»، امری ظاهری و با جسم در ارتباط است. اگرچه این پوشش، از عقاید و باورهای درونی افراد سرچشمه می گیرد، ولی ظهور آن به صورت مادی و طبیعی است. در مقابل، «عفاف»، امری درونی است که انسان را از گناه باز می دارد.

از مجموع معانی بیان شده برای عفاف و حجاب، نتیجه می گیریم حفظ چشم، گوش، قلب و همه اعضا و جوارح از هر گونه خطا و گناه، عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش ظاهری است. به تعبیری لطیف تر، «حجاب، میوه عفاف است و عفاف، ریشه حجاب».

گاه دیده می شود افراد حجاب و پوشش ظاهری دارند، ولی از عفاف بی بهره اند و آن طهارت باطنی را در خود ایجاد نکرده اند. برای این گروه، حجاب، پوسته ای است ظاهری و بی معنا. از دیگر سو، برخی افراد ادعا می کنند درونی پاک دارند و خداوند نیز به قلب ها می نگرد. در پاسخ به این نگرش باید گفت درون پاک، بیرون پاک را می پروراند. بنابراین، دو واژه عفاف و حجاب، اگرچه در معنا، متفاوتند، ولی در اصل، هم سو و لازم و ملزوم یکدیگر هستند.

۱. حسن عمید، فرهنگ عمید، ص۶۸۰.

۲. همان، ص۱۲۵۷.

نگاهی تاریخی به وجود عفاف و حجاب

در ادیان الهی، سفارش های فراوانی به حفظ حجاب و عفاف شده است و در بیشتر این سفارش ها، دختران و زنان مخاطب بوده اند و آنها را به عفیف بودن دعوت کرده اند و با تأکید از آنها خواسته شده، خود را با لباس های پوشیده مزین سازند.

در رساله «پولس» در عهد جدید می خوانیم: «زنان، خویشتن را به لباس مزین به حیا و پرهیزکاری بیارایند، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گران بها».۱

دکتر مناخم برایر، استاد ادبیات در دانشگاه یشیوه۲ در اثری به نام زنان یهودی آورده است: «زنان یهودی را رسم بر آن بوده که بدون روسری از خانه بیرون نروند، آنها گاهی اوقات جز یک چشم، تمام صورت خود را می پوشاندند».

از برخی مجسمه ها و کتیبه ها و نقش برجسته های تاریخی می توان نتیجه گرفت که سرما و گرما، دلیل اصلی لباس پوشیدن نبوده، بلکه دلیل آن، حیا و پوشانیدن بدن بوده است.۳

فرید وجدی در این باره می نویسد: «حجاب زنان، قدمتی طولانی دارد.» وی به نقل از دائره المعارف لاروس می نویسد: «زنان یونانی، در دوره های گذشته صورت و اندامشان را تا روی پا می پوشاندند. سخن در مورد «حجاب»، در لابه لای کلمات قدیمی تر مؤلفین یونانی به چشم می خورده، حتی در برخی منابع ذکر شده، «بنیلوب»، همه پادشاه «عولیس» نیز با حجاب بوده. همچنین زنان شهر «تیب» دارای حجاب خاص بوده اند تا جایی که حتی صورت خود را با پارچه می پوشاندند. «حجاب» در زنان سیبری و ساکنان آسیای صغیر نیز وجود داشته و زنان رومانی هم از حجاب شدیدتری برخوردار بوده اند».۴

بررسی این موارد نشان می دهد که حیا و عفت، صفتی انسانی است و آدمیان به حکم نهاد و آفرینش خویش به آن تمایل دارند و ادیان آسمانی و انسان های بزرگ نیز به این موضوع توجه ای ویژه داشته اند.

۱. عهد جدید، ص۳۳۶.

۲. Yeshiva.

۳. «پوشش و ریشه های تاریخی»، مجله پیام زن، ج۱۹، ص۶۹.

۴. فرید وجدی، دائره المعارف، ج۳، ص۳۳۶.

ضرورت رعایت حجاب و عفاف برای دختران

وقتی از عفت و سلامت روانی در جامعه، سخن به میان می آید، نمی توان در میزان وظیفه زن و مرد تفاوتی قائل شد. حتی در دین مبین اسلام، آیات و روایات فراوانی در سفارش به مردان برای حفظ و رعایت عفاف وجود دارد و آنان نیز به رعایت برخی حریم ها و حجاب ها ملزم هستند.

عفت، امری درونی است و زنان به زیبا بودن و زیبا ماندن ـ در همه زمینه ها ـ به صورت غریزی ـ تمایل بیشتری دارند. ازاین رو، وظیفه آنها نیز در قبال امر عفت و عفیف بودن، به مراتب سنگین تر و حیاتی تر از مردان است.

حجاب، ارزشی است که رعایت آن به دختران، پاکی و امنیت می بخشد و آنها را چون گوهری در میان صدف، از آسیب ها، وسوسه ها و آلودگی ها مصون نگه می دارد و به خدا نزدیک تر می کند. دختران و زنان بی حجاب، بی شک، در فلسفه حجاب نمی اندیشند و تعقل نمی کنند و این گونه، آلت دست وسوسه های نفسانی خود قرار می گیرند.

خودنمایی و خودآرایی در صحنه اجتماع، به شخصیت عفیف زن آسیب می رساند و با وقار بودن دختر و رعایت کردن حریم ها میان محرم و نامحرم به او اصالت می بخشد و او را در دید همه ارزشمند و محترم می سازد. حجاب در حقیقت، مصونیتی است برای دختر که او را از فرو ریختن شخصیت نجات می دهد و از دیگر سو پسران جوان را از خطر انحراف باز می دارد. در جوامعی که بی حجابی را ترویج می کنند، دختران، بازیچه دست قدرت های استعمارگران می شوند و استواری شخصیت، تقدیس و عفتی را که شایسته دختری پاک دامن و عفیف است، از دست می دهند.۱

مراعات حجاب در میان دختران، موجب سلامت جسم و روح و موفقیت آنان در زندگی آینده می شود. دختران جوان با رعایت حجاب، خود را به خدا نزدیک می کنند و با کمک آن، امنیت و آرامش می یابند و از گزند افراد لاابالی و منحرف و نگاه های آلوده و ناپاکشان مصون می مانند.

از دیگر سو دختری که حریم حجاب را رعایت کند و خود را از دسترس نامحرمان دور نگه دارد، چون گوهری باارزش در درون پوشش، ارزش و احترام خود را نزد همگان افزایش می دهد و از ابتذال در امان می ماند. دختران با حجاب، مانند غنچه ای هستند که هیچ کس دست طمع به سوی آنها دراز نمی کند. حجاب، چون سیم خارداری است برای حفظ حریم دختران و چون دیوار بلندی است برای حفظ عفت و پاک دامنی و آسایش دختران. حجاب، برای دختران راحتی و آسایش، ارزش و زیبایی، امنیت و مقام و منزلت در پی دارد و اگر حجاب برداشته شود، محیط برای حضور دختران در جامعه، ناامن می شود، همان گونه که وقتی دیوار خانه ای کوتاه باشد یا خانه ای دیوار نداشته باشد یا در خانه ای باز باشد، آن خانه ناامن است.۲

وراثت و محیط، از جمله مواردی هستند که در رفتار فرد تأثیر مستقیم دارند. محیط تربیتی فرد؛ یعنی محیطی که در آن متولد و تربیت می شود، در سعادت وی بسیار مؤثر است. بسیاری از مشکلات اجتماعی و آلودگی های اخلاقی و بی عفتی ها از محیط های خانوادگی سرچشمه می گیرد و نتیجه تربیت نادرست یا نظارت نداشتن والدین بر تربیت فرزندان است. تربیت دخترانی عفیف، سطح آرامش و سلامت روانی را در جامعه افزایش می دهد و مهم تر از آن، مادران آینده و نسل آینده، به سطح ایدئالی از امنیت و آرامش روانی و اجتماعی نزدیک می شوند.

تجربه نشان داده است هرگاه زنان جامعه ای مقام والا و رسالت اصلی خود را بشناسند و در رشد شخصیت خود اهتمام ورزند، افزون بر حفظ منزلت و محبوبیت خود، جامعه را از بسیاری ناهنجاری ها دور نگه می دارند. اگر به زن به عنوان انسانی فعال در فرآیند توسعه بنگریم یا به ویژگی های منحصر به فردش به عنوان مادر، خواهر، دختر و همسر توجه کنیم، هیچ تفاوتی در میزان وظیفه اش نسبت به حفظ حجاب و عفاف وجود ندارد. در حقیقت، ثبات شخصیت، آرامش روحی و امید زن به آینده است که به جامعه توانی بالا می بخشد و زمینه های لازم را برای حرکت او در مسیر درست فراهم می سازد.

خداوند در قرآن کریم، حکم حجاب را به گونه ای صریح و آشکار مطرح کرده و افزون بر ظرافت های ویژه ای که در پوشش زنان باید وجود داشته باشد، دلیل رعایت حجاب را حفاظت از نگاه های ناپاک و حفظ احترام زنان بیان کرده است: «ای پیامبر! به زنان و دخترانت و زنان مؤمن بگو، پوشش خود را بر خود فرو پوشند. این برای آن است که شناخته شوند و آزار نبینند». (نور: ۳۱)

به اعتقاد مفسران، هرگاه خداوند در قرآن درباره حجاب سخن می گوید، برای حرمت و احترام زنان حفظ شود.

۱. زینب منفر، دختران ریحانه اند، ص۷۷.

۲. آیت الله حائری شیرازی، تمثیلات.

پی آمدهای عفت ورزی

عفاف و خویشتن داری در برابر کشش های نفسانی، ویژگی انسانی است که حالتی درونی و نشانه هایی بیرونی دارد که در گفتار و رفتار و پوشش تجلی می یابد.

شهید مطهری درباره مسئله حجاب و عفاف می نویسد: «وقتی زن، پوشیده و سنگین از خانه بیرون می رود و جانب عفت و پاکدامنی را رعایت می کند، افراد فاسد و مزاحم جرئت نمی کنند متعرض شوند».

ایشان در ذیل آیه ۶۱ سوره نور می نویسد: »می توان از این آیه یک قانون کلی را استنباط کرد و آن، امنیت [است] که از نظر اسلام، هر قدر زن جانب عفاف و ستر و پوشش را مراعات کند، پسندیده تر است…».

درباره پی آمدهای عفت ورزی به این موارد می توان اشاره کرد:

۱. استحکام خانواده

اگر عفاف و حجاب در جامعه ای رعایت شود، حریم روابط زن و مرد در بیرون از محیط خانه حفظ می شود و خانواده از ثبات بیشتری برخوردار خواهد بود.

۲. آرامش روانی

عفاف، بازدارنده بسیاری از احساسات و هیجان های روحی است. اسلام با تعدیل این احساسات از راه محدود کردن نگاه، خضوع در کلام، پوشش و رعایت عفاف در همه زمینه ها، برای فرد آرامش روحی و روانی به ارمغان می آورد.

۳. سلامت اجتماع

حضور زنان و مردان در جامعه، چنان که هیچ شائبه ای به همراه نداشته باشد، آن جامعه را استوار و محکم می کند و عفت ورزی آنان در محیط تحصیل، کار، اداره و بازار، زمینه ساز سلامت، پیشرفت و تعالی جامعه خواهد شد.

۴. حفظ طراوت و زیبایی

امام صادق علیه السلام می فرماید: «حجاب زن برای طراوت و زیبایی اش مفیدتر است».

۵. تمرکز حواس

با رعایت عفاف و حجاب، امتیازها، آراستگی ها و زیبایی های ظاهری، شکلی صحیح می یابد و از انحراف فکر و ذهن جلوگیری می کند.

۶. بهداشت و سلامت جسمی

عفت ورزی، زمینه فساد و انحراف را که به رشد و ترویج بسیاری از آلودگی های جسمی می انجامد، از بین می برد.

حجاب و فعالیت های اجتماعی دختران و زنان

پوشش و حجاب دختران و زنان، مانع حضور آنها در فعالیت های اجتماعی و محصور کردن آنان در خانه نیست. خداوند در قرآن کریم از عفت دختران شعیب در حال چوپانی و آب دادن به گوسفندان در جمع مردان، سخن می گوید و عفت و پاکدامنی مریم را در معبدی که همگان؛ چه زن و چه مرد به پرستش می آیند، می ستاید.

از دیدگاه اسلام، حجاب و پوشش به معنای گوشه گیری و انزوا نیست و با حضور اجتماعی دختران و زنان منافات ندارد، چنان که همه زنان نمونه که در قرآن از آنان یاد می شود، در جامعه فعال و پویا هستند.

با بروز انقلاب صنعتی و پدید آمدن جوامع شهری و لوازم خاص آنها، «کار زنان» در صدر مسائل اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و حقوقی قرار گرفت. آنچه در این میان کمرنگ و حتی به تدریج، نادیده گرفته شد، «عفت حجاب» در محیط کار زنان بود. به دنبال انقلاب صنعتی و گسترش کارخانجات، سرمایه داران و صاحبان صنایع بر آن شدند تا به گونه ای از نیروی کار زنان ـ به دلیل ارزان بودن دستمزدها ـ برای بال برن سود خود استفاده کنند. ازاین رو، کوشیدند به نام «آزادی» و «حق کار زنان»، با شیوه های گوناگون، زنان را به سوی بازار کار بکشانند.

تا پیش از انقلاب صنعتی، زنان به راحتی می توانستند میان فعالیت های اجتماعی و وظایف خود مانند همسر بودن، مادر بودن و دختر بودن، تعادل ایجاد کنند، ولی امروزه زنان در برقراری این تعادل دچار مشکل شده اند و امروزه، اشتغال زن به معنای باز ماندن از انجام دادن وظایف زنانه اش است. خطرهایی چون فردگرایی، کم رنگ شدن پیوندهای عاطفی و خانوادگی، ازهم پاشیدگی خانواده، انحراف های اخلاقی، سوء تربیت فرزندان و مانند آنها از کمترین پی آمدهای کار زنان به سبک و گونه غربی است.

اشتغال و آسیب های موجود برای زنان

اشتغال زنان در اسلام، به عنوان حقی برای آنان، به رسمیت شناخته شده و در کنار آن به جایگاه و شخصیت زنان نیز توجه ای ویژه شده است. این در حالی است که غرب به دلیل نیاز به جسم زنان ـ نیروی کار ارزان ـ به آنان توجه دارد. اسلام به اشتغال زنان به عنوان حقی برای آنان می نگرد و زنان می توانند در برخی مشاغل و کارها حضور فعالانه داشته باشند. البته اسلام به برخی مشاغل برای زنان، توجه و تأکید ویژه دارد و دلیل آن، نگرانی دین مبین اسلام درباره به خطر افتادن امنیت اجتماعی زنان و نادیده گرفتن حرمت زنان در برخی مشاغل و ضدیت برخی مشاغل با مصالح و بنیاد خانواده و اجتماع است.

توجه اسلام به استقلال مالی زنان، از جمله نکات جالب توجه است. استقلال مالی زنان با حق کار کردن، رابطه تنگاتنگ دارد؛ زیرا اگر حق کار را در زنان به رسمیت بشناسیم، ولی استقلال مالی را از آنها بگیریم، نتیجه کار زنان از آن خودشان نخواهد بود. اسلام به زن استقلال اقتصادی داد، ولی به قول ویل دورانت، خانه براندازی نکرد. این در حالی است که غرب به ویژه اروپا، به زن استقلال اقتصادی داد و برای وارد کردن او به بازار کار، اساس خانواده ها را متزلزل و زندگی فردی را به جای زندگی خانوادگی ترویج کرد.

از دیگر آسیب های اجتماعی کار زنان، برابر نبودن حق کار زنان و دستمزد آنان با مردان است. زن و مرد در کنار هم یک کار را انجام می دهند، ولی میزان دستمزد آنها متفاوت است. از دیدگاه اسلام، زن یا مرد بودن، معیار پرداخت حقوق نیست، بلکه خود کار و شرایط آن، ملاک میزان حقوق است.

شرایط عمومی حضور زنان در جامعه، از جمله مواردی است که رعایت آن در محیط های کاری الزامی است. از جمله این شرایط عمومی، رعایت حجاب است. دین اسلام بر این باور است که حجاب، نه تنها نیروی کار زن را فلج نمی کند، بلکه موجب تقویت نیروی کار اجتماع نیز می شود.

از دیگر آسیب های محیط کاری، اختلاط و رعایت نکردن حریم هاست که باعث شکستن حصار عفاف و پاکدامنی می شود. شهید مطهری می گوید: «سنت جاری مسلمین از زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله همین بوده ـ نه حبس و نه اختلاط ـ زنان از شرکت در مجالس نهی نمی شدند، ولی همواره اصل حریم رعایت می شده است. زنان امروز باید در کنار وظایف اجتماعی، خودشان را موظف به رعایت وظایف دینی نیز نموده و عفت عمومی را حفظ کنند و با توجه به آن عفت عمومی، مشغول انجام کارهای اجتماعی و سیاسی شوند.

از دیگر موارد توجه اسلام به انتخاب مشاغل برای زنان، نهی آنان از انجام دادن کارهای سخت و سنگین است؛ کارهایی که با وضعیت فیزیکی و روحی زنان متناسب نیست و نوعی ستم بر آنان است. در حقیقت، اسلام تجویز کارهای سنگین و طاقت فرسای خارج از توان زنان را نه تنها خدمت به زنان نمی داند، بلکه آن را ستمی