پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمد تقی «جوادالائمه» علیه السلام ۹۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمد تقی «جوادالائمه» علیه السلام ۹۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمد تقی «جوادالائمه» علیه السلام ۹۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمد تقی «جوادالائمه» علیه السلام ۹۹ اسلاید در PowerPoint :

چهارشنبه

۲ تیر ۱۳۸۹

۱۰ رجب ۱۴۳۱

۲۳.june. 2010

حدیث

در منابع شیعه و سنی، از امام جواد علیه السلام حدود ۲۵۰ گوهر ماندگار در زمینه های گوناگون فقهی، اخلاقی و اجتماعی نقل شده است که به چند نمونه اشاره می کنیم، به این امید که این جمله های نورانی، مشعل فروزانی در کوره راه های دشوار زندگی مان شود.

«مَنِ اسْتَغْنی باللهِ اِفْتَقَرَ النّاسُ اِلَیهِ وَمَنْ اِتَّقی اللهََ اَحَبَّهُ النّاسُ؛ کسی که با تکیه بر خدا، روی نیاز از مردم بگرداند، مردم به او نیازمند شوند و آن که پرهیزکاری پیشه سازد، محبوب مردمان شود».۱

«مَنْ اسْتَحْسَنَ قَبِیحاً کانَ شریکاً فِیهِ؛ آن که کار زشتی را نیکو شمارد، در آن کار شریک است».۲

«عُنْوانُ صَحیفَهِ الْمُسْلِم حُسنُ خُلقِهِ؛ سرآغاز نامه عمل مسلمان در قیامت، نیک خلقی اوست».۳

«العُلَماءُ غُرَباءٌ لِکثْرهِ الْجُهّالِ بَینَهُم؛ دانشمندان، با زیاد بودن جاهلان، غریب اند».۴

«مَنْ وَعَظَ اَخاهُ سِرّاً فَقَدْ زادَهُ وَ مَنْ وَعَظَهُ عَلانِیهً فَقَدْ شانَهُ؛ آن که برادر مؤمن خود را پنهانی پند دهد، او را آراسته و کسی که وی را آشکارا و در حضور دیگران نصیحت کند، چهره اجتماعی او را زشت ساخته است».۵

«اَلْکمالُ فِی الْعَقْلِ؛ کمال آدمی، در خردمندی است».۶

علی بن اسباط، با واسطه از امام جواد علیه السلام روایت کرده است: «نگه داشتن عمل از انجام دادن آن دشوارتر است.» راوی عرض کرد: «نگه داشتن عمل چیست؟» حضرت فرمود: «کسی بخشش و احسانی می کند و برای رضای خدای یگانه، به معیشت دیگری کمک می کند که پاداش آن، نهانی برایش نوشته می شود. سپس [احسان کننده،] آن را بازگو می کند و کار او از فهرست ثواب های نهانی، محو و در فهرست ثواب های آشکار ثبت می شود. آنگاه برای بار دوم به زبان می آورد که از فهرست ثواب ها محو و در فهرست کارهای ریایی، درج می شود».۷

«نیکوکاران، به انجام دادن کار نیک نیازمندتر هستند از کسانی که به کار خیر آنها نیاز دارند؛ زیرا پاداش و افتخار و آوازه کار نیک، از آن آنهاست. بنابراین، هرگاه کسی کار نیکی انجام دهد، به یقین، به سود خود و برای خود کرده است. پس شایسته نیست سپاس آنچه را به خود کرده است، از دیگری بخواهد».۸

«مؤمن، به توفیق از جانب خدای متعال و پنددهنده ای از وجود خویش و پذیرفتن نصیحت خیرخواهان نیازمند است».۹

حسن بن علی بن یقطین، از امام جواد علیه السلام روایت کرده است: «هرکس به گوینده ای گوش سپارد، چنان است که او را بندگی کرده است. بنابراین، هرگاه گوینده، پیام خدای متعال را بیان کند، شنونده، خدای متعال را بندگی کرده و چنانچه پیام شیطان را القا کند، شنونده، شیطان را بندگی کرده است».۱۰

۱. شبلنجی، نورالابصار، صص ۱۸۰ و ۱۸۱.

۲. همان.

۳. همان.

۴. اعلام الهدایه، ج ۱۱، ص ۲۴۰؛ بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۱۰۹.

۵. نورالابصار، صص ۱۸۰ و ۱۸۱.

۶. الفصول المهمه، ص ۲۸۹.

۷. کافی، ج ۲، ص ۲۹۶، ح ۱۶.

۸. کشف الغمه، ج ۲، ص ۳۴۷.

۹. تحف العقول، ص ۴۵۷.

۱۰. کافی، ج ۶، ص ۴۳۴، ح ۲۴.

اشاره

پلک اول

فاطره ذبیح زاده

امام نهم شیعیان، حضرت جواد علیه السلام، در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری در مدینه به دنیا آ مد. نام زیبایش، محمد، معروف به جواد و تقی است. آن حضرت القاب دیگری چون رضی، متقی، متوکل، زکی، مرتضی و قانع نیز داشته، ولی تقی از همه معروف تر است. کنیه آن حضرت، ابوجعفر، پدر بزرگوارش، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام و مادرش، سبیکه یا خیزران است که هر دو نام در تاریخ زندگی آن حضرت ثبت شده است. امام محمد تقی علیه السلام، هنگام وفات پدر، حدود ۸ سال داشت. پس از شهادت جان گداز امام رضا علیه السلام در اواخر ماه صفر سال ۲۰۳ هـ. ق، امامت، به فرزند ارجمندش حضرت جوادالائمه علیه السلام رسید.

مأمون، خلیفه عباسی که چون دیگر خلفای بنی عباس، از پیشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم علیهم السلام و گسترش فضایل آنها در میان مردم می هراسید، کوشید ابن الرضا را تحت مراقبت ویژه خویش درآورد. به همین منظور، دختر خویش، ام الفضل را به ازدواج امام جواد علیه السلام درآورد تا مراقبی همیشگی و خانگی بر امام گمارده باشد. رنج هایی که این مأمور خانگی بر امام جواد علیه السلام روا کرده، در تاریخ معروف است.

از روش هایی که مأمون برای مبارزه با امام رضا علیه السلام به کار می بست، تشکیل مجالس بحث و مناظره بود. مأمون و پس از او معتصم عباسی، به گمان باطل خود، می خواستند از این راه، امامان معصوم علیهم السلام را در تنگنا قرار دهند. ازاین رو، برای فرزندش امام جواد علیه السلام نیز چنین روشی را به کار بستند. آن حضرت در کودکی به امامت رسید، ولی مأمون نمی دانست مقام ولایت و امامت که موهبتی الهی است، به کمی و زیادی سن بستگی ندارد. ازاین رو، همواره امام را مورد سنجش و امتحان قرار می داد.

هم زمان با امامت جوادالائمه علیه السلام، فرقه های گوناگون اسلامی و غیراسلامی، میدان رشد و نمو یافته بودند. دانشمندان بزرگی در این دوران می زیستند که از علوم و فنون دیگر ملت ها نیز آگاهی داشتند. همچنین، کتاب های بسیاری به زبان عربی ترجمه شده و در دسترس قرار گرفته بود. امام جواد علیه السلام با کمی سن، وارد بحث های علمی شد و با سرمایه خدایی امامت که از دریای ولایت مطلقه و الهام ربانی سرچشمه گرفته بود، احکام اسلامی را مانند پدران و اجداد بزرگوارش گسترش داد. همچنین، آ ن حضرت به تربیت و ارشاد خلق پرداخت و به مسائل بسیاری پاسخ گفت. از میان مناظره های پرشور حضرت، می توان به مناظره ایشان با قاضی القضات دربار مأمون، یحیی بن اکثم، اشاره کرد که شگفتی حاضران در مجلس را برانگیخت. اهمیت جایگاه و محبوبیت امام جواد علیه السلام در میان مردم، پس از این مناظره ها بیشتر شد.

امام جواد علیه السلام در مدت هفده سال امامت خویش، به نشر و تعلیم حقایق اسلام پرداخت و شاگردان و اصحاب برجسته ای تربیت کرد که هر یک خود، سرچشمه ای از فرهنگ و آموزه های اسلامی بودند. از آن جمله می توان به ابن ابی عمیر بغدادی، ابو جعفر محمد بن سنان زاهری، احمد بن ابی نصر بزنطی کوفی، ابوتمام حبیب بن اوس طائی شاعر شیعی معروف)، ابوالحسن علی بن مهزیار اهوازی و فضل بن شاذان نیشابوری اشاره کرد.

شاگردان حضرت نیز هر کدام به گونه ای تحت تعقیب یا زندانی بودند.

امام جواد علیه السلام شیعیان خود را از خطر فرقه های آن دوران آگاه می کرد. یکی از این فرقه ها، فرقه مجسِّمه بودند که خدا را جسم می پنداشتند. واقفیه، از دیگر فرقه های گمراه و مشکل ساز بودند که در برابر شیعیان قرار گرفتند. آنها پس از شهادت امام کاظم علیه السلام بر آن حضرت توقف کردند و امامت فرزندش علی بن موسی الرضا علیه السلام را نپذیرفتند. غُلات نیز گروه دیگری بودند. آنها در بدنام کردن شیعه سهم بسزایی داشتند. ازاین رو، مورد تنفر امامان معصوم علیهم السلام بودند. آنها به نام ائمه، روایت هایی جعل می کردند و شیعیان را به انحراف می کشاندند. امام جواد علیه السلام به سران غلات لعنت می فرستاد و شیعیان خود را به دوری از فرقه های گمراه سفارش می کرد.

امام جواد علیه السلام در سال ۲۲۰ هـ. ق در بغداد از دنیا رفت. آن حضرت در علم و حلم و فصاحت و عبادت و دیگر فضایل اخلاقی ممتاز بود. هوشی سرشار و زبانی بلیغ و گویا داشت و مسائل علمی را به سرعت پاسخ می داد. امام جواد علیه السلام با وجود کمی سن، در علوم و حکمت و فضایل بی مانند بود. ادعیه و احادیث ایشان در کتاب هایی چون اخبارالرضا، تحف العقول، مناقب، بحارالانوار و دیگر کتاب های حدیثی و تاریخی به ثبت رسیده است.

گفتار مجری

میلاد مبارک!

فاطره ذبیح زاده

دل ها ز قدوم دوست شاد است امشب

سیراب ز چشمه مراد است امشب

بشکفته تقی، شکوفه باغ رضا علیه السلام

فرخنده ولادت جواد است امشب

دکتر قاسم رسا

ماه رجب، ماه میلاد بابرکت امام جود و کرم، مولود با برکت خاندان عصمت و نور، ابوجعفر ثانی، امام محمد تقی علیه السلام است. این ولادت فرخنده را به پیشگاه آقا ثامن الحجج علیه السلام تبریک عرض می کنیم و این جشن و سرور عارفانه و آسمانی رو به شما عاشقان اهل بیت علیهم السلام شادباش می گوییم.

گفتند جواد آمده در ملک وجود

نوید حضوری شگرف

سید علی اصغر موسوی

چندین بهار از عمر امام رضا علیه السلام گذشته بود، ولی خانه او هنوز از گرمای وجود کودکی بهره مند نشده بود. جز خود حضرت که از عوالم غیب خبر داشت، همه خویشان و دوستان و شیعیان، از این امر نگران بودند؛ نگران ادامه امامت و تمام آنچه معصومین علیهم السلام از آینده گفته بودند. چگونه می شود وعده حضرت حق محقق نشود؟! چگونه ممکن است تولد کسی که پیامبر وعده داده، تحقق نیابد، درحالی که پیامبر تمام دوازده جانشین خویش را معرفی کرده بود؟!

دهم رجب سال ۱۹۵ هـ. ق است. آسمان مدینه، سرشار از نور بشارت دهنده تولد امامی دیگر از آل رسول الله صلی الله علیه و آله است؛ امامی که تولدش، امامتش، و سراسر زندگی اش، همه و همه معجزه بود.

از ولادت تا امامت

سید علی اصغر موسوی

جد بزرگوار امام جواد علیه السلام، امام موسی کاظم علیه السلام میلاد آن حضرت را بشارت داده بود. پیش از امام جواد علیه السلام، هیچ امامی در خردسالی به امامت برگزیده نشده بود. آن حضرت به القابی چون امین و امانت دار مبارک، مشهور است. این القاب نشان می دهد ایشان، بهره مند از حکمت علوی و وارث آموزه های ائمه پیش از خود است. تقی است؛ زیرا آیینه تقوای جواد است، آیینه سخاوت و ایثار است. عالم است؛ زیرا فرزند عالم آل رسول الله صلی الله علیه و آله است؛ عالم به تمام علوم زمینی و آسمانی، چنان که حتی کودکی نیز مانع سخنوری و دانایی وی نیست. گرچه بیش از هفت سال ندارد، حجت خداوند در زمین است؛ حجتی که پس از سه روز از ولادتش، زبان به ثنای حضرت حق گشود، کلمات آسمانی توحید بر زبانش جاری شد و به یگانگی خداوند و رسالت جدش، رسول خدا، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله شهادت داد.

حضرت امام جواد علیه السلام، از بزرگ ترین معجزه های دین اسلام است؛ زیرا در کودکی و نوجوانی، نه تنها امور اعتقادی جهان اسلام، بلکه در مقام حجت خداوند در زمین، نبض امور هستی را در اختیار گرفت. ازاین رو، فتنه بازان اهریمن نژاد، به مقابله اش برخاستند تا شاید با تمام تلاش و ترفند و دانش محدودشان، بر او پیروز شوند، ولی وی با فقاهت علوی و بصیرت رضوی اش آنان را به خاک مذلت نشاند.

حجتی برای حجت

وجود امام جواد علیه السلام و ولایت و امامت او در کودکی، بشارت و نشانه روشن امامت حضرت مهدیعج) است تا امت اسلام، بهانه ای برای پذیرش حُجیت و امامت و رهبری او در خردسالی، نداشته باشد. حضور معجزه گونه امام جواد علیه السلام در میان بنی عباس، با تمام دسیسه ها و فتنه گری آنان و عظمت روز به روز او و شکست ناپذیری اش در مناظره های علمی و دینی، نشان حقانیت مذهب امامیه است! حقانیتی که حتی جهان امروز و فردا بدان نیازمند است. انسان، همواره نیازمند امامی است که جز راه خدایی نپوید و جز با خدا سخنی نگوید؛ رضایش، رضای خدا و صفایش، صفای بندگان خدا باشد. گرچه جز پاکان امت، حرمت امام جواد علیه السلام را پاس نداشتند، امامت حضرت در عصر خلیفه سیاست باز و حیله گری چون مأمون عباسی، دلیل یگانگی فرزند امام رضا علیه السلام در لیاقت و شایستگی اش برای ولایت بود؛ چرا که خداوند به تمام امور آگاه است و اولیای ایشان نیز آیینه جمال و کمال الهی هستند.

امام جواد علیه السلام، با وجود کم سن و سالی، در فروع و اصول فقاهت مهارت والایی داشت، چنان که عالمان و عاملان دستگاه عباسی را شگفت زده می کرد.

آن حضرت، بیش از ده سال نداشت که هزار مسئله را در مجلسی پاسخ داد. نه خستگی و نه بسیاری پرسش ها، مانع پاسخ گویی حضرت به پرسش ها نشد؛ زیرا نور ـ آن هم نوری ازلی و ابدی ـ که آیینه نور خداوندی است، نه از تراویدن خسته می شود و نه از بهره مند کردن دیگران از نور خویش، بلکه هرچه بتواند، به تابیدن ادامه می دهد. وجود حضرت امام جواد علیه السلام در عصر مأمون و معتصم نیز همان نور خداوندی بود تا ظلمت آباد بغداد را با نور معرفت خویش روشن کند. تولد او نه تنها خانه امام رضا علیه السلام را نورانی کرد، بلکه تمام گیتی از حضور آسمانی اش منور شد. درود خداوند بر او آنگاه که متولد شد، آنگاه که زیست، آنگاه که به شهادت رسید و آنگاه که برانگیخته می شود!

درود خداوند بر تو ای حجت خداوند، ای آیینه سخاوت و ایثار، ای جوادالائمه علیه السلام!

دست ارادت ما و آستان سخاوتت!

نکته ها

امام محمدتقی علیه السلام، معروف به جوادالائمه علیهم السلام، نهمین پیشوای معصوم و جوان ترین امام شهید است. آن حضرت در طول عمر کوتاه، ولی پربرکت خویش، میراث ماندگار تشیع را پاس داشت. آن امام همام، در زندگی ۲۵ ساله خود شگفتی هایی را آفرید. ازاین رو، به القاب گوناگونی مشهور است.

پیامبر خدا برای امام نهم، القابی چون المحمود، المطهر و اطهرالناس برشمرده است.۱

حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا علیه السلام نیز القابی به فرزندش امام جواد علیه السلام نسبت داده است. شیخ صدوق، دراین باره می نویسد: «امام رضا علیه السلام فرزندش را که بعد از وی، زعامت و امامت مسلمین را به دست گرفت، همیشه با این القاب صدا می زد: صادق، صابر، فاضل، قره اعین المؤمنین و غیظ الملحدین».۲

القابی که معاصران امام جواد علیه السلام برای آن حضرت برشمرده اند و نشان از مقام رفیع آن حضرت دارد، عبارت است از: اعجوبه اهل البیت، نادره الدهر، بدیع الزمان، عیسی ثانی، ذوالکرامات، المؤید بالمعجزات و سلاله رسول الله…. ۳

۱. الصراط المستقیم، ج ۲، ص ۱۴۰.

۲. فرهنگ نامه کوثر، سال نهم، بهار ۸۵، ص ۳۰.

۳. مجموعه نفیسه، ص ۲۲۶.

تقی

شیخ صدوق درباره این لقب نوشته است: «امام نهم را تقی لقب داده اند؛ زیرا از خداوند می ترسید. پس آن گاه که گروهی مسلح، شبانه و با حال مستی، به فرمان مأمون به خانه وی حمله کردند و با شمشیرهایشان او را به خیال خود مضروب ساختند، خداوند امام محمد تقی علیه السلام را از شر مأموران سفاک عباسی حفظ کرد».۱

۱. معانی الاخبار، ص ۶۵؛ بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۶، ح ۲۳.

ابوجعفر ثانی

امام باقر علیه السلام، مکنی به «ابوجعفر» بوده است. ازاین رو، امام جواد علیه السلام به ابوجعفر ثانی مشهور شد.۱

۱. فصول المهمه، ص ۲۶۵.

ابن الرضا

علامه مجلسی دراین باره می نویسد: «امام عسکری علیه السلام و پدر بزرگوارش هادی علیه السلام و جد بزرگوارش، امام جواد علیه السلام، هر کدام در عصر خود، به لقب ابن الرضا معروف بوده اند.۱

۱. بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۸.

تیمورا

در تورات، القاب قصیر العمر و طویل الأثر؛ یعنی دارای عمر کوتاه و آثار بلند، برای امام جواد علیه السلام بیان شده است.۱ همچنین به آن حضرت تیمورا گفته شده است.۲

۱. الصراط المستقیم، ج ۲، ص ۱۴۱.

۲. اعجوبه اهل بیت:، ص ۲۷.

دیگر القاب امام نهم

الزکی، المرتضی، التقی، القانع، الرضی، المرضی، الوصی، المختار، المتوکل، الجواد، المتقی، المنتخب، العالم الرّبانی، الهادی، حبیب الله، حجه الله، خلیفه الاوصیاء، خلیفه النبیین، خیره الله، الداعی الی الله، الداعی الی الحق، دیان الدین، نورالهدی، وارث الائمه، وارث المرسلین، ولی الله و ترجمان القرآن از دیگر القاب امام جواد علیه السلام است.

برخی ویژگی های امام نهم

صبر و بردباری

امام جواد علیه السلام، در برابر مصائب و گرفتار