پاورپوینت کامل میلاد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ـ روز اخلاق و مهرورزی ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ـ روز اخلاق و مهرورزی ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ـ روز اخلاق و مهرورزی ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ـ روز اخلاق و مهرورزی ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

کتاب های آسمانی پیشین و بشارت به آمدن رسول خاتم

سیدمحمود طاهری

اشاره

چنان‎که از قرآن کریم استفاده می شود، در کتاب های آسمانی تورات و انجیل، به رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بشارت داده شده است. این بشارت ها افزون بر آنکه به معنای آماده سازی ذهنی و روحی یهودیان و مسیحیان برای ورود خاتم پیامبران و استقبال از او، و تأییدی بر رسالت و نبوت او از قرن ها پیش از ظهور آن حضرت است، به طور ضمنی یهودیان و مسیحیان را به تأمل در آیین آسمانی اسلام و پذیرش آن فرامی خواند.

نکته قابل توجه در این باره آنکه «گرچه شواهد قطعی تاریخی و همچنین محتویات کتب مقدسه یهود و نصاری (تورات و انجیل) نشان می دهد اینها کتاب های آسمانی نازل شده بر موسی و عیسی علیه السلام نیستند و دست تحریف به سوی آنها دراز شده است، بلکه بعضی از میان رفتند و آنچه امروز به نام کتب مقدسه در میان آنهاست، مخلوطی است از زاییده های افکار بشری و قسمتی از تعلیماتی که بر موسی علیه السلام و عیسی علیه السلام نازل گردیده است، در نتیجه در آنها جمله هایی که صراحت کامل درباره بشارت ظهور پیامبر اسلام داشته باشد، دیده نمی شود، با این حال در همین کتب تحریف یافته، عباراتی دیده می شود که اشاره قابل ملاحظه ای به ظهور این پیامبر بزرگ دارد که جمعی از دانشمندان ما آنها را در کتاب ها یا مقاله هایی که در این موضوع نگاشته اند، جمع آوری نمودند». (مکارم شیرازی، ۱۳۷۹: ج ۲۴: ۴۰۳)

محمد بیرم ازبک، جهانگرد انگلیسی نقل می کند در کتابخانه مخصوص پاپ در واتیکان، نسخه ای از انجیل را دیده که پیش از بعثت پیغمبر اسلام نگاشته شده است و مسیح علیه السلام در آن می گوید: «من بشارت دهنده پیامبری هستم که پس از من خواهد آمد و نام او احمد است» و این، کلمه به کلمه موافق نص قرآن [یعنی آیه ۶ سوره صف] است. پس در کتابخانه واتیکان، بقایایی از آن انجیل و کتاب هایی که در قرون اولیه ممنوع شد وجود دارد، که اگر ظاهر شود، دیگر شبهه ای درباره انجیل برنابا و انجیل های دیگر نیست. (نک: برنابا، ۱۳۸۱؛ نقل از: مقدمه محمد رشیدرضا: ۵۱ و ۵۲)

نوشتار پیش رو، بشارت هایی است که در کتاب‎های آسمانی تورات و انجیل و دیگر کتب آسمانی درباره ظهور حضرت رسول خاتم صلی الله علیه و آله آمده است.

۱. بشارت عیسی مسیح علیه السلام به آمدن رسول خاتم صلی الله علیه و آله از زبان قرآن کریم

قرآن کریم در دو آیه، از موضوع بشارت تورات و انجیل به آمدن رسول خاتم صلی الله علیه و آله یاد کرده است:

الف) آیه نخست

وَإِذْ قَالَ عِیسَی ابْنُ مَرْیمَ یا بَنِی إِسْرَائِیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیکم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَینَ یدَی مِنَ التَّوْرَاهِ وَ مُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ؛ و هنگامی را که عیسی پسر مریم گفت: ای فرزندان اسرائیل، من فرستاده خدا به سوی شما هستم. تورات را که پیش از من بوده، تصدیق می کنم و به فرستاده ای که پس از من می آید و نام او «احمد» است، بشارت می دهم. (صف: ۶)

علامه طباطبایی رحمه الله در تفسیر این آیه می نویسد:

این را می دانیم که بشارت، عبارت است از خبری که شنونده از شنیدنش خوشحال می گردد؛ و خبری که از بعثت پیامبر و دعوت او انتظار می رود این است که با بعثتش، باب رحمت الهی بر روی انسان ها باز شود و در نتیجه، سعادت دنیا و آخرت به وسیله عقاید حقه و یا اعمال صالح و یا هر دو، تأمین گردد.

بشارت به آمدن پیامبری بعد از پیامبری دیگر ـ با در نظر گرفتن اینکه پیغمبر سابق دعوتش پذیرفته شده و جا افتاده، و با در نظر داشتن وحدت دعوت دینی در همه پیامبران ـ وقتی تصور می شود و دارای خاصیت بشارت است که پیامبر دوم، دعوتی والاتر و دینی کامل تر آورده باشد؛ دینی که مشتمل بر عقاید حقه بیشتر و شرایع عادلانه تر برای جامعه، و نسبت به سعادت بشر در دنیا و آخرت، فراگیرتر باشد؛ وگرنه انسان ها از آمدن پیامبر دوم چیز بیشتری عایدشان نمی شود، و از بشارت آمدنش خرسند نمی گردند.. ..

در نتیجه، کلام عیسی بن مریم را باید این طور معنا کرد که: من فرستاده ای هستم از ناحیه خدای تعالی به سوی شما، تا شما را به سوی شریعت تورات دعوت کنم، و بعضی از آنچه بر شما حرام شده را برای‎تان حلال کنم، و این همان شریعتی است که خدای متعال به دست من برای‎تان آورده و به زودی آن را با بعثت پیامبری به نام احمد صلی الله علیه و آله که بعد از من خواهد آمد، تکمیل می کند. (طباطبایی، ۱۳۶۶: ج ۱۹: ۵۱۱)

علامه طباطبایی در جای دیگر در این باره می نویسد:

خدای متعال از پیغمبران و امت های شان پیمان گرفت چون کتاب و حکمت به آنان فرستاد، و رسولی که تصدیق کننده آنان است آمد، به کتاب و حکمت ایمان آوردند و رسولش را یاری کنند؛ و عمل به این پیمان از طرف انبیا تصدیق نمودن پیغمبر سابق و معاصر، و بشارت به پیغمبر لاحق و توصیه امت درباره اوست. (همان: ج ۳۳: ۵۵۲)

ب) آیه دوم

الَّذِینَ یتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِی الأُمِّی الَّذِی یجِدُونَهُ مَکتُوبًا عِندَهُمْ فِی التَّوْرَاهِ وَالإِنْجِیلِ؛ آنان که از این فرستاده، پیامبر درس نخوانده ـ که [نام] او را نزد خود، در تورات و انجیل، نوشته می یابند ـ پیروی می کنند». (اعراف: ۱۵۷)

آیت الله طالقانی در این باره که بر اساس دو آیه یاد شده، نمی توان پذیرفت در تورات و انجیل، نام آن حضرت نیامده باشد، می نویسد:

در قرآن با صراحت خبر می دهد که نام آن حضرت در تورات و انجیل ذکر شده است: «یجِدُونَهُ مَکتُوبًا عِندَهُمْ فِی التَّوْرَاهِ وَالإِنْجِیلِ» (اعراف: ۱۵۷) و «وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ» (صف: ۶)

صرف نظر از اینکه قرن ها میلیون ها مردم در عین اختلاف در افکار و اندیشه، قرآن را کتاب وحی و حق دانسته و می دانند، آیا می توان باور کرد آیاتی از این کتاب زیر گوش یهودیان متعصب یثرب و یمن، و مسیحیان نجران و بیت المقدس ـ که از برگزیدگان و دانایان یهود و نصارا بودند ـ مطلبی را با این صراحت اعلام نماید که یکسره دروغ باشد؟ و اگر این گونه تصریحات قاطع قرآن دروغ بود، آیا پیش از کشیده شدن شمشیرها و برافراشته شدن نیزه ها و جاری شدن خون ها و از دست رفتن کشورها، آسان تر نبود که با ارائه تورات و انجیل، این دروغ را بر همه آشکار می نمودند و آن نیرویی که مسلمانان از قرآن گرفته بودند، ناتوان می کردند؟

به یقین اگر کلیساهای یهودی و مسیحی که بر قسمتی از جزیره العرب احاطه و در داخل آن نفوذ داشتند، چنین اقدامی کرده بودند، از همان وقت اعلام می شد و به صورت مهم ترین حوادث در تاریخ اهل کتاب ثبت می گردید. مورخان اسلام، سبب هجرت اقوامی از یهود را به سرزمین حجاز و سکونت در دهکده گمنام و بی نشان یثرب و پیشی گرفتن مشرکان آن سرزمین را به اسلام، همین پیش بینی ها و پیش گویی ها می دانند.

اگر این استدلال و اسناد تاریخی را بپذیریم، ناچار باید بگویم اسناد اصلی عهدین در این باره پنهان شده، یا از میان رفته، یا آنچه درباره این گونه بشارات است، حذف یا تأویل یا تحریف شده، یا مسکوت مانده است. (طالقانی، ۱۳۸۹: ج۱: ۳۲۵ و ۳۲۶)

عطار گفته است:

حق تعالاش از کمال و احترام

برده در تورات و در انجیل نام (عطار، ۱۳۸۷: ۲۴۶)

هندوی او شد مسیح نامدار

زان مبشر نام کردش کردگار (همان: ۲۴۸)

۲. تورات

تورات از کتاب های آسمانی ای است که در آن به کنایه به آمدن رسول خاتم صلی الله علیه و آله بشارت داده شده است. در بخش‎هایی از این کتاب می خوانیم:

الف) در سِفر پیدایش آیه های ۱۸ تا ۲۰ می خوانیم: «و ابراهیم به خدا گفت کاش که اسماعیل در حضور تو زیست کند. خدا گفت: به تحقیق زوجه ات ساره برای تو پسری خواهد زایید و او را اسحاق نام بنه و عهد خود را با وی استوار خواهم داشت تا با ذریت او بعد از او عهد ابدی باشد و اما در خصوص اسماعیل، تو را اجابت فرمودم،اینک او را برکت داده بارور گردانم و او را بسیار کثیر گردانم، دوازده رئیس از وی پدید آیند و امتی عظیم از وی به وجود آورم».

ب) علامه اَربلی در کتاب کشف الغُمّه می نویسد: «یکی از یهودیان برای من از تورات نقلی کرد و من هم آن مضمون را در تورات عربی مشاهده کردم و راویان نیز از آن نقل کرده اند که: حق سبحانه و تعالی فرمود که من نماز اسماعیل را قبول کردم و او را برکت و نموّ و افزونی دادم و بسیار گردانیدم عدد اولاد او را به «ماذ ماذ»، که معنای آن (ماذ ماذ) محمد است و عدد حروف او ۹۲ حرف است.۱ به زودی از نسل او دوازده امام بیرون آورم که هریک به منزله ملکی باشد در پاکیزگی و عصمت، و او را قومی بسیار دهم». (اربلی، بی تا: ج ۱: ۲۹)

ج) محدّث بزرگ فیض کاشانی می نویسد: «از جمله بشارت هایی که در کتب آسمانی پیشین درباره آمدن رسول خاتم آمده است، عبارت است از بشارت های موسی در سفر اول، و بشارت های ابراهیم علیه السلام در سفر ثانی، و در سفر پنجم، و نیز مِزمار پنجاه و سوم از مزامیر داود علیه السلام ». (فیض کاشانی، ۱۳۸۴: ج۱: ۵۶۲)

آیت الله طالقانی می نویسد:

در این گونه پیش گویی ها گاهی نام کلمه به اجمال واگذار شده است: جبل۲ فاران که در سفر تثنیه (۳۳:۲) و کتاب حَبَقوق (۴:۳) آن را محل درخشندگی خداوند و ظهور قدسی وی نشان داده کجاست؟ آیا نباید همان کوهی باشد که به گفته سِفر پیدایش (۲۱:۲۱)، هاجر با فرزندش در صحرای آن ساکن شدند؟

پیمبری که در سفر تثنیه (۱۸: ۱۵ و ۱۸) از آمدنش خبر می دهد که از میان بنی اسرائیل برمی خیزد و مانند موسی است و باید از وی شنوا باشند و کلام خود را در دهان او می گذارد، نباید از فرزندان اسماعیل برادر اسحاق باشد؟

آن بنده دستگیر شده و گزیده ای که به گفته اشعیا (۱۱ و ۲۸ و ۴۲) «روح خداوند در او نهاده شود وخوشی او ترس از خداوند است و داوری را به قانون و عدل دهد و با عصای قدرت بر سر اشرار زند و حکم بالای حکم و قانون بالای قانون آورد و با زبان ناشناس با یهود تکلم نماید و خدا از او خشنود، و متین و آرام باشد، و برامت ها به انصاف