پاورپوینت کامل فرار شاه از ایران ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرار شاه از ایران ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرار شاه از ایران ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرار شاه از ایران ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

سلام فرشته های در زنجیر!

مریم سقلاطونی

صبح، خروس خوان آوازهای دلکش آفتاب است. خیابان ها، خیابان های هلهله و شادی است. کوچه ها، کوچه های پایکوبی و جشن است.

سیاهی، چمدان بزرگ سیاه بختی را بسته است. تاریکی شب های طولانی فقر و توطئه، شب های طولانی بی چراغ، سرآمده است.

شهر، زنجیر گرسنگی و بدبختی را از پا درآورده است.

گلدسته های شهر و آبادی، به پیشواز فریادهای خونین آمده اند. مشت های گره خورده، به گُل نشسته اند. چهره ی عبوسِ کوچه های شناور در خون، گل انداخته است.

روزنامه ها لبخند می زنند. آخرین روزهای دی است. آخرین لحظه های مرگ و تباهی، آخرین دقایق زندگی طاغوت.

فریادهای پنهان، آهنگ «شاه رفت» سر می دهند و آواز رهایی بر لب دارند. کوچه های منتهی به «سعدآباد» به خیابان می ریزند و به تماشای فرو ریختن سقف های آینه ای گلستان می نشینند.

پنجره ها نفسی تازه می کنند وبه تماشای پوست انداختن عصر جاهلی طاغوت سرگرم می شوند.

آخرین روزهای سردی و رخوت است. روزهای سلام فجر!، روزهای سلام بهمن!، روزهای سلام استقلال و روزهای سلام فرشته های در زنجیر!!

آخرین روزهای تاریکی است. آخرین روزهای خیانت و ستم و آخرین دقایقِ شب های بی رحم.

صبح به خیر سرزمین من!

حسین هدایتی

«شاه رفت»؛ این فریاد جماعتی است که قرن ها یوغ اهریمن را برگرده ی ستم دیده ی خویش کشیده است. «شاه رفت»؛ این نعره ی جگرخراش بشریت است که از حلقوم به ریسمان کشیده ی این سرزمین، فوّاره زد. دیو تاریکی پنجه ی سفّاک خویش را از گلوی این خاک خونین برداشت تا نفس های حبس شده، تا فریادهای خفته رها شوند. این شیطان است که در سوگ فتنه های خویش می نالد. این سیاهی است که چشمانش را گستاخانه به مشت های گره کرده ی خورشید دوخته است. سرودها و سنگفرش ها اگر می رقصند، از شوق شکوفایی چشم های خورشید است. صبح به خیر سرزمین من!

«شاه رفت» تا زنگ قرن ها