پاورپوینت کامل میلاد حضرت مسیح علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت مسیح علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت مسیح علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت مسیح علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

آموزه های تربیتی حضرت مسیح علیه السلام

ابراهیم اخوی

اشاره

پیامبران با دانش ویژه ای که خداوند به آنها بخشیده است، سخنانی سرشار از حکمت و رهنمون هایی زندگی بخش از خود به جا نهاده اند که بهترین نسخه برای تعالی و سلامت نفسانی است. از نگاه اسلام، همه پیامبران، شایسته تعظیم و پیروی هستند و بهره گیری از راهنمایی های آنان لازم است. حضرت عیسی علیه السلام نیز همانند دیگر انبیا، سفارش هایی دارند که شایسته توجه و پیروی است. برخی از توصیه های حضرت را که در منابع اسلامی آمده است، مرور می کنیم.

سرزنش های بجا

روش سرزنش همراه با تکریم، اثربخش است و می تواند سبب بیداری مخاطبان شود. حضرت عیسی علیه السلام، در سخنانی از این روش استفاده کرده است. ایشان اهل علم و دانایان را مخاطب قرار داده، آسیب های فراروی آنها را به روش انذارکننده چنین بیان می دارد:

«چگونه از جمله اهل علم باشد کسی که خدا را در آنچه برایش حکم و مقدّر کرده است، متّهم می سازد و از آنچه به او می رسد، خشنود نیست؟؛ چگونه از شمار اهل علم باشد کسی که دنیای خود را بر آخرتش ترجیح می دهد و به دنیا روی آورده است و آنچه را به او زیان می زند، بیشتر دوست دارد تا آنچه به او سود می رساند؟؛ چگونه از اهل علم باشد کسی که سخن را فرا می گیرد برای اینکه بازگو کند و فرایش نمی گیرد برای اینکه به آن عمل کند؟ چگونه از شمار اهل علم است کسی که رهسپار آخرت است اما به دنیا رو کرده است و آنچه را به او زیان می زند دوست تر دارد تا آنچه به او سود می رساند؟» (محمدی ری شهری، ۱۳۷۷، ج۸، ص۱۰۰، ح ۱۴۲۰، ۱ تا ۱۴۲۰۴)

دنیاگرایی

کسب درآمد از راه صحیح، وظیفه و نیاز است. تا زمانی که این مهم در مسیر اعتدال و با هدف بی نیاز شدن از دیگران دنبال می شود، مانعی برای دیگر پیشرفت های انسانی نیست، آنگاه که این رویکرد چیره شود و زراندوزی و حرص بر جمع آوری مال، تمام ساحت های روانی افراد را درگیر کند، آسیب زا خواهد بود تا جایی که دانش و هنر می تواند قربانی آن شود و از ارزشمندی برون افتد. حضرت مسیح علیه السلام در سخنی به این آسیب این گونه می پردازد: «الدِّینارُ داءُ الدِّینِ، والعالِمُ طَبیبُ الدِّینِ، فإذا رَأیتُمُ الطَّبیبَ یجُرُّ الدّاءَ إلی نَفسِهِ فَاتَّهِموهُ، وَاعلَموا أنَّهُ غَیرُ ناصِحٍ لِغَیرِهِ؛ دینار، مرض دین است وعالِم، پزشک دین. پس، هرگاه دیدید که پزشک به این مرض مبتلا شده است به او بدگمان باشید و بدانید که او خیرخواه دیگران نیست.» (شیخ صدوق، ۱۴۱۴، ص ۱۱۳، ح ۹۱)

نگاه عاقل اندر سفیه!

ارتباط موثر با دیگران در سایه ارتباطی برابر و همسان اتفاق می افتد. زمانی که یکی از دو طرف ارتباط، خویشتن را در پله ای بالاتر تصور کند، از عمر ارتباط و میزان سودمندی آن نیز به میزان زیادی کاسته می شود. این قانون در جایی که قرار باشد تغییری اتفاق بیفتد، مهم تر است. مانند زمانی که فرد در ارتباط خود می خواهد اشکالی را در فرد مقابل خود، شناسایی و گوشزد کند و برطرف سازد.

در این هنگام با تغییر رتبه ها، تحولی اتفاق نمی افتد. ازاین رو، در سخنی از حضرت عیسی علیه السلام آمده است: «لا تَنظُروا فی عُیوبِ النّاسِ کالأربابِ، وَ انظُروا فی عُیوبِهِم کهَیئَهِ عَبیدِ النّاسِ؛ به عیب های مردم چون خواجگان منگرید، بلکه به عیب هایشان چون غلامان نگاه کنید.» (ابن شعبه حرّانی، ۱۴۰۴، ص ۵۰۲) یافتن اشکال در دیگران، گنج یابی نیست که ما خود را چون مالک آن تصور کنیم، بلکه خدمت به انسان دیگری است تا سبب رفع آن عیب باشیم. همچنین در سخنی دیگر از حضرت می خوانیم: «یا عَبیدَ السّوءِ، تَلومونَ النّاسَ عَلَی الظَّنِّ، و لا تَلومونَ أنفُسَکم عَلَی الیقینِ؛ ای بندگان بد! مردم را بر اساس گمان سرزنش می کنید و با یقینی که به بدی ها و عیب های خود دارید، خویشتن را سرزنش نمی کنید؟!» (همان: ص ۵۰۱)

خودمهارگری

هیجانات با تنوعی که در ابراز کردن دارند، بخشی از شخصیت ما را تشکیل می دهند. وجود هیجان هایی چون غم، شادی، ترس و خشم، از موهبت های الهی است که هنگام نیاز و گاهی برای دفاع از خود و حفظ تعادل روانی، فعال می شوند و کارآیی مثبتی دارند. انسان سالم، کسی است که این هیجانات را شناخته، در مهار آن موفق است. پیامبران در مجموعه آموزه های دینی، سفارش هایی برای مدیریت بهتر کرده اند.

در سخنی از حضرت عیسی علیه السلام نیز که به نقل از امام رضا علیه السلام بیان شده، با نگاهی معنوی به این مهم می خوانیم: «حواریون از حضرت عیسی علیه السلام پرسیدند: سخت ترین چیزها چیست؟ حضرت فرمود: سخت ترین چیزها خشم خداست. بیان کردند: چگونه می توان خود را از خشم خدا نگه داشت؟ فرمود: به اینکه خشمگین نشوید.» (محمدی ری شهری، ۱۳۷۷، ج۸، ص۴۳۰) ایشان در شناسایی ریشه خشم منفی در انسان ها چنین فرمود: «الکبرُ، والتَجَبُّرُ، ومَحقَرَهُ الناسِ؛ خودبزرگ بینی، گردن فرازی و حقیر شمردن مردم». (همان: ص ۴۳۱: ح ۱۵۱۷۸). در واقع وجود اختلال خودشیفتگی در انسان ها، سبب می شود تا خودبرتربین شده، نداشته های شخصیتی خود را در قالب خشم بروز دهند و و آن را نمایش دهند.

چهار شگفت انگیز

برخی ویژگی ها به دلیل نقشی که در تحول افراد دارند، امتیاز اختصاصی می گیرند. این خصوصیات در سخنان پیامبران به شیوه های مختلف برجسته شده است روی آنها تأکید بیشتری می شود. حضرت عیسی علیه السلام نیز به چهار قانون تربیت کننده انسان به روش زیر پرداخته است: «أربَعٌ هُنَّ عَجَبٌ، ولا یحفَظنَ إلاّ بِعَجَبٍ: الصَّمتُ، وهُوَ أوَّلُ العِبادَهِ، وذِکرُ اللّه عَلی کلِّ حالٍ، وَالتَّواضُعُ، وقِلَّهُ الشَّیءِ؛ چهار چیز مایه شگفتی اند وجز به شگفتی حفظ نمی شوند: سکوت که سرآمدِ عبادت است؛ یاد خدا در هر حال؛ فروتنی؛ ودارایی کم». (همان، ج ۹ ص ۱۷۸، ح ۱۶۱۷۸» این چهار ویژگی سبب می شود افراد روی خویشتن تمرکز بیشتری داشته باشد و مراقبت های لازم را برای صیانت از خود به عمل آورند. ایشان در جمله ای دیگر، در پاسخ به این سؤال که: «برترین مردم کیست؟» فرمود: «مَن کانَ مَنطِقُهُ ذِکرا، وصَمتُهُ فِکرا، ونَظَرُهُ عِبرَهً؛ کسی که سخنش ذکر خدا باشد و سکوتش تفکر و نگاهش عبرت آموز» (همان، ص ۱۵۲، ح۱۶۰۷۷). با دقت در انسان های مدرن و صنعتی شده درمی یابیم که جای این ویژگی ها بسیار خالی است. به همین سبب، آمار ابتلا به بیماری های روانی در کشورهای مختلف رو به فراوانی است.

منابع:

ابن بابویه قمی، محمد بن علی شیخ صدوق (۱۴۱۴). الخصال. قم: مؤسسه نشر اسلامی.

حرّانی، الحسن بن علی(ابن شعبه)(۱۴۰۴). تحف العقول. تحقیق: علی اکبر غفاری، قم: مؤسسه نشر اسلامی.

محمدی ری شهری، محمد (۱۳۷۷). میزان الحکمه. قم: درالحدیث.

بخش هایی از مواعظ اخلاقی و عرفانی حضرت عیسی علیه السلام

حسن اردشیری لاجیمی

حضرت عیسی علیه السلام در متون دینی ما به ویژه روایات صادره از ائمه معصوم علیه السلام چهره ای اخلاقی وعرفانی دارد و بسیاری از توصیه های اخلاقی آن پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله در متون روایی و کتاب های اخلاقی و عرفانی آمده است. در این مقال تعدادی از این مواعظ را ذکر می کنیم.

زهد

یکی از ویژگی های اخلاقی حضرت عیسی علیه السلام، زهد آن پیامبر بزرگ است. او همچون پیامبران دیگر، خود را از تشریفات و زیبایی های دنیا و نعمت های رنگارنگش دور نگه می داشت و از واگذاری کارهای خود به دیگران پرهیز می کرد. دراین باره، حضرت علی علیه السلام می فرماید: «بالشتش سنگ و لباسش خشن و غذایش ناگوار بود. خورشتش گرسنگی و چراغش در شب، ماه و سایبانش در روز، شرق و غرب زمین بود. میوه و سبزی اش، گیاهانی بود که در مناطق مختلف می رویید» (صبحی صالح،۱۴۱۴ه-. ق، ص۲۲۷).

حضرت عیسی نیز دائم چنین می گفت: «خادم من دستانم و مرکبم پاهایم و فرشم زمین و بالشم سنگ است. در زمستان، سرزمین های شرقی مرا گرم خواهند کرد. چراغ شب هایم ماه است و خورشتم گرسنگی. شعارم ترس و لباسم پشم و میوه و سبزیجاتم، چیزهایی است که زمین برای حیوانات وحشی و چارپایان رویانده. وقتی می خوابم چیزی ندارم و وقتی بیدار می شوم نیز چیزی ندارم ولی کسی ثروتمندتر از من روی زمین وجود ندارد» (دیلمی، ۱۴۱۲ه-. ق، ج ۱، ص ۱۵۷ – ۱۵۸).

شرم از خداوند

یکی از ویژگی هایی که در صورت توجه انسان به آن انسان سبب می شود تا از بسیاری گناهان دوری کند، شرم و حیاست. از همین رو، حضرت عیسی علیه السلام بر آن بسیار تأکید داشت و فرمود: «همچنان که از مردم در عیان شرم دارید، از خداوند هم در نهان شرم داشته باشید» (ابن شعبه، ۱۳۶۶، ص ۵۳۶).

تعادل در خوف و رجا

یکی از صفاتی که باید یک مؤمن آن را دارا باشد، داشتن ح