پاورپوینت کامل دیدگاه ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیدگاه ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیدگاه ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیدگاه ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

اشاره

آنچه در این بخش آمده خلاصه ای است از مباحث میزگرد و مصاحبه کارشناسان درباره بحران سیل در بهار ۱۳۹۸؛ که توسط خبرگزاری های رسمی کشور انجام شده است.

امیر آقاکوچک[۱]

در خیلی از مناطق ما در سد سازی افراط کرده ایم. باید از نگاه سازه محور فاصله گرفته و به روش هایی چون آبخیزداری و کاهش الگوی مصرف فکر کنیم.

«اگر سطح آب زیرزمینی به مقدار قابل توجهی افزایش پیدا کند، بدون تغییر در الگوی مصرف آب زیرزمینی، باز هم به شرایط قبلی یا بدتر باز خواهد گشت.»

این سیل توسط سامانه ای بسیار پر قدرت ایجاد شد که بارندگی شدید آن از حدود یک هفته قبل قابل پیش بینی بود. حداقل مدل جی اف اس آمریکا بارندگی بالاتر از میلی متر در روز را در برخی نقاط از یک هفته قبل نشان می داد. من و سایر همکارانم پیش بینی ها را از یک هفته قبل در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذاشتیم و مرتب به روز می کردیم.

البته هر بارندگی به سیل تبدیل نمی شود ولی بیش از میلی متر بارندگی در روز اغلب موجب یک سیل بسیار مخرب می شود.

پیش بینی این چنین حوادثی از چند هفته قبل متاسفانه ممکن نیست چون دقت مدل های هواشناسی در پیش یینی های بیش از یک و دو هفته پایین می آید. ولی به طور کلی این یک حادثه قابل پیش بینی بود چون اتفاقی که افتاد با چیزی که مدل های هواشناسی از یک هفته قبل نشان می دادند تطابق داشت.

برای سیل، یک هفته زمان کمی نیست و شاید با مدیریت بهتر منطقه ای خسارات کمتری وارد می شد.

یک مساله مهم این است که فقط اعلام پیش بینی از سوی هواشناسی برای کاهش خسارت یا جلوگیری از تلفات کافی نیست. قطعا اعلان پیش گیری خیلی مهم هست ولی اصلا کافی نیست. برای هر نوع بلای طبیعی از جمله سیل، باید از قبل برای تخلیه و جابجایی مردم برنامه داشت.

برای مسدود کردن راه های خطرناک و همچنین یک طرفه کردن مسیرهای تخلیه باید از قبل برنامه مدون در اختیار مجریان در سازمان های مرتبط باشد. چون قطعا یک هفته (با فرض اینکه ما پیش بینی خوبی برای یک هفته آینده داشته باشیم) برای برنامه ریزی تخلیه در مقیاس بزرگ کافی نیست؛ ولی برای اجرای مرحله به مرحله تخلیه بر اساس برنامه قبلی کافی ا ست.

مثلا وقتی هشدار سیل برای یک منطقه داده می شود، پلیس باید بداند کدام راه ها باید بسته شوند، کدام منطقه ها باید اول تخلیه شوند. مردم باید به کجا منتقل شوند و غیره. بدون برنامه های از پیش تهیه شده متاسفانه باید شاهد تصاویر دردناکی از مردم گرفتار روی سقف خانه هایشان باشیم.

برخی هشدارهای جای تامل داشت. مثلا در حین بارندگی شدید هشدار می آمد که مردم مثلا غرب پل دختر و یا بالادست رودخانه کوهدشت باید منازل خود را ترک کنند. ولی هشدار توضیح نمی داد این افراد باید کجا بروند، از کدام راه مطمئن باید بروند و کدام ارگان جابجایی را هماهنگ و اجرا می کند.

من در صحنه نبودم ولی با توجه به شواهد و تصاویر مخابره شده از خسارت و مردم گرفتار در سیل، به نظر می رسد که مدیریت بحران ما دچار بحران مدیریت جدی است. باید از حوادث این چنین درس بگیریم و برنامه های مدونی برای مدیریت بحران برای حوادث طبیعی مختلف در آینده داشته باشیم. (سایت خبر فوری)

پروین غفاریان[۲]

منبع رطوبتی اولین سامانه ای که در ۲۹ اسفند باعث بارش در دو استان مازندران و گلستان شد، دریای خزر بود که الگوی آن جزو موارد نادر بوده است. دومین سامانه نیز به علت فشار کم در جنوب مدیترانه و شمال دریای سرخ باعث شد تا رطوبت بسیار زیادی از سمت اقیانوس هند وارد کشور شود.

در زمان گذر از فصل سرما به گرما و به علت تضاد دمایی امکان بارش های شدید یک موضوع طبیعی بوده که این سامانه با توجه به سابقه الگویی خود در خاورمیانه که موسوم به سامانه «سودانی» است، در گذشته نیز باعث بارش های شدید در جنوب و جنوب غرب کشور شده بود و از این جهت قابل پیش بینی بوده و الگوهای آن به وضوح قابل رویت بوده است. طول عمر این سامانه ها نیز از یک روز تا هفت روز متغیر است و حتی ممکن است تا دو هفته نیز دوام داشته باشند. (خبرگزاری تسنیم)

حجت میان آبادی[۳]

تعیین مدیر راهبردی سیلاب در سطح ملی را به عنوان یک ضرورت در کشور باید جدی گرفت.

تغییر دادن و سیال بودن مدیریت کلان سیلاب در برهه های مختلف زمانی میان وزارتخانه های کشور، راه، نیرو و یا ستاد بحران، باعث سردرگمی شده است. راه حل درست آن است که اولا مدیر راهبردی سیلاب و یا خشکسالی به طور مشخص، تعیین شود و ثانیا به جای «مقابله» با سیل و خشکسالی با تشکیل ستادهایی مانند ستاد مقابله با سیل، به «مدیریت» این پدیده ها پرداخت چنانکه یک کنفرانس جهانی نیز در این باره برگزار شد که نام آن «از مقابله با سیل تا مدیریت آن» بود.

سومین مسئله ای که باید به آن توجه داشت نیز آن است که مدیریت این قبیل مسائل نیازمند طراحی فرایند است ولی متاسفانه در کشور ما به چشم پروژه به آنها نگاه می شود.

از لحاظ ساختارهای سیاست گذاری نیز، پیشگیری از مشکلات مربوط به سیل و خشکسالی بیش از آنکه الزامات فنی و مهندسی داشته باشد نیاز به توجه درخصوص ابعاد طبیعی و انسانی آن دارد.

در گذشته، هلند و انگلیس در شرایط مشابهی نسبت به میزالن بارش ها و دانش فنی مواجهه با سیلاب های ناشی آن بودند، اما اتحادیه اروپا با مطالعه و مقایسه میان این دو کشور به این نتیجه رسید که اگر مشکلات انگلیس در مواجهه با سیلاب ها بیشتر است به علت مباحث مربوط به جامعه آنجاست وگرنه به لحاظ فنی و مهندسی هر دوی این کشور ها در وضعیت برابر نسبت به مدیریت سیلاب قرار داشتند. (خبرگزاری تسنیم)

علی محمدرضایی[۴]

تجربه نشان داده است که تفاوت قوت عملکرد ادارات هواشناسی در استان های مختلف، خود باعث تفاوت عملکرد در مواجهه با مشکلاتی نظیر سیلاب شده است. به همین خاطر تقویت ایستگاه های استانی ذیل سازمان هواشناسی نیز یکی از اولویت ها جهت ارتقاء کیفی پیش بینی هاست. (خبرگزاری تسنیم)

علی سلاجقه[۵]

توجه ناکافی به مسئله آبخیزداری در مدیریت منابع آبی کشور در درازمدت یکی از عوامل گرفتاری مسئولان اجرایی در مدیریت سیلاب ها بود. استراتژی کلان کشور در مدیریت منابع دچار خطا بوده است. چرا باید ظرفیت سدهای مورد نیاز ما و حجم مفید آنها در مواقع این چنینی تمام شود تا برای مدیریت بحران، مجبور به تخلیه آنها شویم؟ علت آن است که توجه به راه حل هایی نظیر آبخیزداری و حوزه های آبخیز در مدیریت منابع آبی ناکافی بوده است.

در حادثه اخیر سیلاب، بسیاری از افرادی که کارشناس نبودند نسبت به منشاء سیلاب ها اظهار نظر داشتند و

آنها پوشش داده می شد، اما متاسفانه کمتر از متخصصان حوزه منابع طبیعی استفاده شد که جای تاسف دارد. برخی سخن از لایه روبی به میان آوردند اما مقام معظم رهبری به درستی به آبخیزداری و جنگلداری حول این سیلاب ها اشاره کردند.

استفاده صحیح از راه حل ها و تعیین درست سهم سد ها و آبخیزداری در مدیریت منابع می توانست هم مانع خشکسالی گردد و هم مانع وقوع سیلاب های ویرانگر؛ پس در نظرگرفتن حوزه آبخیز به عنوان یک سیستم پویا و داینامیک یک ضرورت است و باید توجه داشت که نسبت به سدسازی دچار افراط و تفریط نشویم و ما هم معتقدیم که باید به هر دوی این راه حل ها به صورت توامان نگریست. حکمرانی حوزه آبخیز و توجه به اصالت طبیعت امروزه در دنیا مورد اتفاق است و پایداری اکوسیستم را تقویت می کند. (خبرگزاری تسنیم)

هدایت فهمی[۶]

مدیریت ریسک و خطرپذیری در کنار مدیریت بحران یکی از احتیاجات ما در مواجهه با شرایط اضطراری است. همچنین در کشوری که همواره ممکن است در خطر وقوع سیلاب قرار گیرد نیاز است تا بیمه سیل در آن پیگیری گردد.

وقتی ما رودخانه، یعنی خانه ی رود را اشغال می کنیم، آن سیستم طبیعی نیز پاسخ خود را با حادثه به ما نشان می دهد. اگرچه حوادثی مانند سیل شیراز قابل پیشگیری بود، اما باید توجه داشت که در تمام دنیا نیز همه ی مشکلات ناشی از پدیده های طبیعی قابل پیشگیری تام نیست و همان طور که سایرین گفتند به جای مقابله با آنها باید به مدیریت شان پرداخت.

کانال های انتقالی از سدها در مواقع اضطراری، مدیریت بهینه آب های آزاد شده از سدها جهت افزایش منابع زیرزمینی و ایجاد سیستم تاخیری در سازه سد های آتی، را از جمله اقدامات زیرساختی مهمی استدانست که باید انجام شود. (خبرگزاری تسنیم)

فرود شریفی[۷]

سال گذشته یکی از کم آب ترین سال ها در ۵۰ سال گذشته بوده و امسال شاهد یکی از پرآب‎ترین سال ها در کشور بوده ایم.

تبدیل معاونت آبخیزداری در وزارت نیرو به یک معاونت در سازمان جنگلداری و مراتع، را نمونه ای از تضعیف این روش از مدیریت منابع آبی است که به اشتباه در سیاست های اجرایی کشور رخ داده است.

برخی از مسئولان عنوان کردند که ما به سدسازی اجحاف کردیم، اما واقعیت آن است که ما در کشور به اندازه کافی سد داریم و اگر این تعداد را دو برابر هم کنیم باز هم در مواقع مشابه دچار همین مشکلات می شویم، چرا که راه حل، ساخت سدهای بیشتر با هزینه های گزاف نیست و باید از راه حل های دیگری نظیر آبخیزداری که تقریبا به فراموشی سپرده شده است، استفاده کنیم. باید از حرف های عوام فریبانه دست کشید و به راه حل های کارشناسی روی آورد. (خبرگزاری تسنیم)

ضیاءالدین شعاعی[۸]

تعیین دقیق تر میزان بارش در پیش بینی ها، پیگیری ها در حوزه های مختلف با توجه به جنس زمین را می تواند نسبت به وقوع سیلاب و یا آب گرفتگی تسهیل نماید. روی آوردن به ساخت سدهای متعدد کوچک به جای یک سد بزرگ نیز از مواردی است که می تواند مدیریت را به نسبت خوبی راحت تر ک ننماید.

مدیریت روان اآب ها با استفاده از حوزه های آبخیز و آبخوان داری مسئله ای است که با رودربایستی در کشور مطرح می گردد و تنها کسی که با صدای بلند آن را مطرح کرد، مقام معظم رهبری بود تا توجه ها به این نوع از راه حل ها نیز جلب گردد و دانست که در کنار سدسازی می توان از کمک آبخیزداری نیز بهره مند