پاورپوینت کامل امام شناسی:راه های شناخت امام حق از پیشوای باطل ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام شناسی:راه های شناخت امام حق از پیشوای باطل ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام شناسی:راه های شناخت امام حق از پیشوای باطل ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام شناسی:راه های شناخت امام حق از پیشوای باطل ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

قبل از ورود به موضوع مورد نظر، سزاوار است که واژه «امام»، به یعتیت ال، مورد بررسی قرار گیرد. ست که واژه امام، صورت اجمال، مورد بررسی قرار گیرد. از نظر لغت، امام «آن است که از وی پیروی و به وی اقتدا شود؛ خواه انسان باشد یا کتاب یا غیر آن و حق باشد یا باطل. جمع آن نیز ائمّه است».[۱]

قرآن کلمه امام را بر هر دو مورد حق و باطل اطلاق کرده است. در یک جا در مورد امامان حق می فرماید: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنا[۲]؛ ما آنها را پیشوایانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می کردند». همچنین در وصف ائمه باطل می فرماید: «أَئِمَّهً یدْعُونَ إِلَی النَّارِ[۳]؛ پیشوایانی که مردم را به سوی آتش می خوانند».

با توجه به جایگاه تأثیرگذار رهبران در جامعه و سرنوشت انسان ها، شناخت امامان حق از امامان باطل، به عنوان پیش درآمد چرایی اطاعت و پیروی از آنها ضروری است. لذا برای شناخت این دو رهبر جامعه، باید به ملاک هایی که در متون دینی آمده توجه نمائیم. آنچه در ذیل می آید، گوشه ای از این معیارهاست:

۱ ـ الگو قراردادن کتاب الهی و سنت نبوی

قرآن به عنوان آخرین کتاب تشریعی، در بردارنده برنامه ای کامل برای نجات انسان خاکی و نیل او به درجه علیین و ابرار است و پیامبر گرامی(ص) به عنوان آخرین نبی، مجری برنامه های اسلامی است. امام و پیشوای جامعه، باید اولاً خود تربیت یافته اسلام باشد و ثانیاً کتاب الهی و سنت نبوی(ص) را برای خود الگو، و مسیر حکومت خود را در چارچوب این صراط مستقیم قرار دهد. چنانچه امیر المؤمنین علیه السلام می فرمایند: «همانا مردم دو دسته اند؛ گروهی پیرو شریعت و دین، و برخی بدعت گزارند که از طرف خدا دلیلی از سنّت پیامبر، و نوری از براهین حق ندارند».[۴]

علاوه بر آن، امام باید با بدعتهایی که خلاف کتاب الهی و سنت نبوی(ص) پایه گذاری می شود، با قاطعیت مبارزه کند. هم چنان که حضرت علیj می فرمایند: «ما دانستیم آنچه را رسول خدا(ص) به گفتار صحیح به ما آموخت، من سنت پیامبرt را زنده می کنم و بدعت را می میرانم».[۵] لذا پیشوایی مثل یزید که تربیت یافته مکتب اسلام نبوده و به مقابله با این دین مقدس می پردازد و پایه گذار بدعت است، پیشوای باطل شمرده می شود.

یزید صراحتاً موضوع رسالت و نزول وحی بر حضرت محمد صلی الله علیه و آله را انکار می کرد و همچون جد خود ـ ابوسفیان ـ همه را پنداری بیش نمی دانست، چنانکه پس از پیروزی ظاهری بر حضرت حسین بن علی علیه السلام ضمن اشعاری گفت: «هاشم با مُلک و حکومت بازی کرده است؛ نه خبری از عالم غیب آمده و نه وحی ای نازل شده است»![۶]

اما حضرت مهدی (علیه السلام) امام بر حقی است که در آینده خواهد آمد و چون مطیع دستور های خداوند است و روش و سنت اجداد طاهرینش را دارد، اطاعت از او واجب می باشد.

حضرت علی علیه السلام در این باره می فرمایند: «او (حضرت مهدی علیه السلام) خواسته ها را تابع وحی می کند، هنگامی که مردم، هدایت را تابع هوس های خویش قرار می دهند و در حالی که مردم به نام تفسیر، نظریه های گوناگون خود را بر قرآن تحمیل می کنند، اندیشه ها را تابع قرآن می سازد».[۷] امام باقر علیه السلام نیز می فرمایند: «همانا دنیا به پایان نمی رسد، تا آنکه خداوند عزّوجلّ مردی از خاندان مرا برانگیزد که به کتاب خدا عمل کند».[۸]

۲ ـ پرهیز از دنیا زدگی

ثروت و متاع دنیا اگر در مسیر صحیح قرار بگیرد، نه تنها بد نیست، بلکه نیاز حقیقی جامعه و کمک بزرگی در راه کمال حقیقی انسان است. بر این اساس، اگر حاکم جامعه خود، در مسیر صحیح اقتصادی باشد و مردم را به این مسیر، راهنمایی کند امام حق است، چنانچه امام مهدی علیه السلام می فرمایند: «اما پیشوایی که خود در مسیر مال اندوزی باشد و حتی چشم خیانت به بیت المال مسلمین بدوزد و از مال مردم، کاخ و اسباب خوش گذرانی برای خود و اطرافیان خود فراهم کند، پیشوای باطل است». امام علی علیه السلام نیز در این باره فرموده اند: «و لکنّکم کثّرتم الأموال،