پاورپوینت کامل آسیب شناسی:معارف مهدوی ، نیازمند نقشه راه ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آسیب شناسی:معارف مهدوی ، نیازمند نقشه راه ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آسیب شناسی:معارف مهدوی ، نیازمند نقشه راه ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آسیب شناسی:معارف مهدوی ، نیازمند نقشه راه ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

سلام خلق الله

از یک خاطره شروع کنم. سال ۱۳۸۲ در ایام جشن های ماه شعبان، قرار شد شهر را به هم بریزیم!

فکر کنم حدود صد هزار برگ عریضه به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چاپ و درب منازل شهر توزیع کردیم.

مسأله این بود: فلان روز، ساعت ۵ عصر، روی فلان پل بالای رودخانه قرارمان باشد، تا دل نوشته ها و آرزوها و حرفهایمان را روی برگه ها نوشته و عریضه هایمان را به رودخانه بریزیم. این برنامه مثل توپ صدا کرد! تا جایی که مسئولین امر بنا به مصالحی تصمیم گرفتند برنامه را لغو کنند! صدا و سیما مکرر اعلام کرد که برنامه تعطیل است، با این وجود جمعیتی بیش از ده هزار نفر با پاکت و نامه و دسته های گل آمدند و صحنه های زیبا و جالبی را آفریدند.

اما در اولین جمعه پس از این اتفاق، خطیب محترم ضمن نقد این حرکت به آلوده شدن آب رودخانه بواسطه انداختن نامه ها و پاکت های عریضه اعتراض نمودند!

گذشت. …

چند روز بعد جزوه ای به دستم رسید در معرفی راههای برقراری ارتباط با حضرت و از جمله تأیید عریضه نوشتن، جزوه را بنیادی چاپ کرده بود که خطیب گرامی، عضو (یا فکر کنم رئیس هیئت امناء )آن بود!

در آن زمان از این داستان به نتیجه رسیدیم که: تکلیفمان با خودمان هم روشن نیست چه برسد به اینکه بخواهیم خلق الله را هدایت کنیم!

***

یادم نمی رود زمان نوجوانی و روزهایی را که با خواندن کتاب:” عصر ظهور” و پس از آن “یاد مهدی” خادمی شیرازیو”مکیال المکارم” و “روزگار رهایی” و “مهدی موعود”مرحوم دوانی، شور و شوقی عجیب درونم را فرا گرفته بود. از اینکه چه خبرهایی قرار است در آینده رخ دهد و ما اصلاً اینها را برای جوانان و مردم نگفته ایم!

اخبار و احادیثی که حتی ریزترین و جزئی ترین نکات آن حوادث عظیم که اتفاقاً بخش مهمی از آن در ایران حادث

می شود را بیان کرده است. و اینکه با بیان و طرح آنها چقدر می شود به جامعه امید داد و انگیزه، برای حرکت بیشتر در مسیر تعالی دینی.

***

بعدترها اما مسائل را به گونه ای دیگر ارزیابی می کردم:نسخه واحد معتبر از مفاهیم مهدویت نداریم!

نداریم نه اینکه وجود ندارد، نه، یعنی بزرگان اهتمام به جمع آوری دیدگاهها و مباحثه و بالاخره یک نظر راارجح و اولی دانستن، نکرده اند.

و به طبع آن به این مسأله رسیدم که نقشه راه و نسخه واحد مورد اجماع از مفاهیم مهدویت است که می تواند همه افراد و گروههای فعال را در مسیر و وظیفه ای مشخص هم جهت کند، تا هر کدام به اندازه توان و سلیقه شان ضمن تعالی این فرهنگ، مکمل گروهی دیگر باشند.

خلاء، نبود نقشه راه است.

***

می دانم که در گفتار بزرگان دینی مان نقاط ودیدگاههای بعضا روشن و مشخصی داریم، اما چقدر در جمع آوری و تدوین آنها و ارائه متنی کامل و جامع که در فضای امروز جامعه کاربرد داشته باشد اهتمام شده است؟

نقطه اول همین اجماع است. در این اجماع و اهتمام که به تعبیر بنده مقدس است، افراد جدای از نام و نشانشان، ذوب در حقیقت ماجرا می شوند و آنوقت خروجی کار تأثیر گذار خواهد شد.

پس از تهیه و ارایه متن واحد است که می توان و باید به سمت معرفت افزائی رفت. امری که باید عاقلانه و عالمانه صورت بپذیرد و با عواطف و احساسات تزیین شود. جدا شدن این دو از یکدیگر هر کدام در کم شدن تأثیر و عمق نفوذ فرهنگ مهدویت نقش دارد.

میزان معرفت عموم مردم از فرهنگ مهدویت (و نه عواطف و احساسات) بسیار اندک است. به نظر می رسد ایندو مسیر، (عقل و عواطف) به یک اندازه و بر اساس یک نقشه راه مشخص در جامعه نفوذ و رشد نیافته اند. در جایی که توسعه عواطف مهدوی، روز به روز در محتوا و نوع عرضه، متنوع می شود، اما طرح عاقلانه و عالمانه فرهنگ مهدویت شاید به دلیل جنس و محتوای آن حرکتی بطیء دارد.امروز شاید نیاز به باز تعریف واژگان مرتبط با فرهنگ مهدویت مطابق با فهم عموم داریم.

“انتظار فرج” یکی از همین موارد است. انتظار فرج قیام است یاقعود؟ انقلاب اجتماعی است، یا خودسازی فردی؟ و یا….

وظیفه دیگر در حوزه معرفت افزائی، نشان دادن جایگاه فعلی و وضعیت فرهنگی جامعه با همه نقاط ضعف و کاستی ها و قوّت ها در مقایسه با نقطه ایده آل فرهنگ مهدوی است. بیان فاصله ما تا جامعه مهدوی، ایجاد انگیزه برای اصلاح را

می آفریند و به این واسطه خواست و ذائقه و سطح توقع مردم از فرهنگ مهدوی افزایش می یابد. آنوقت دیگر نگاه عموم از انتظار فرج تنها رفع گرفتاری یا حوایج شخصی نشده و بودن یا نبودن امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف با هم یکسان نمی شود. بلکه با نشان دادن ایده آل ها ونکات برتر جامعه مهدوی و مقایسه آن با وضعیت موجود، علاقه و انگیزه برای تلاش در جهت رسیدن به فرج نهائی،تعریف درست می یابد.

ضمن اینکه با این کار بازار مکاره مدعیان دروغین ارتباط با حضرت رو به تعطیلی

می گراید. توجه به این مسأله بسیار مهم است، که اگر ما تفسیر و تحلیل درست و ناب از شرایط و وقایع دوران آخر الزمان و پیش از ظهور ارائه ندهیم، جامعه بر اساس نیازش، خود به سمت تأمین آن از مجاری گوناگون خواهد رفت و آن وقت است که بازار انجمن حجتیه، سیاسی کارها، بهائیت و غرب گرم می شود.

این مسأله در دیگرزمینه ها هم صدق می کند. جامعه و بخصوص جوانان بر اساس برخی از نیازهای فطری شان، تشنه دریافت راههای برقراری اتصال با خداوند و آخرین امام هستند.

زلال عرفان حقیقی از سرچشمه گفتار و کردار اهل بیت علیهم السلام نشأت گرفته واز سوی مراکز و منابع و مراجع قابل اطمینان و اندیشمند شیعه بر جامعه جاری می شود که این امر علاوه بر ایجاد نشاط و شور معنوی که مایه جلا یافتن و عمیق شدن و نفوذ دینداری در جامعه است، سدّی محکم در برابر خرافه گرائی و عرفان های نوظهور وکاذب ایجاد می کند. در نبود عرفان ناب اسلامی و عدم ترویج درست آن و معرفی عارفان حقیقی است که نظایر پائولوکوئیلو، بودا، آنتونی رابینز، اشو، سای بابا و. .. جا باز می کنند.

نکته ظریف در این بحث تأکید بر عرضه عرفان و فرهنگ ناب مهدویت از سوی مراجع و مصادر است. چرا که نباید چوب حراج به هر آنچه که جزو داشته های شیعه است زده شود. بیان حقایق مکتب تشیع توسط کارشناسان آن و بر اساس زمان شناسی و سطح فهم و عمق جامعه باید با دقت وسواس و ظرافت صورت بپذیرد. این امری است کارشناسانه و کاملا

حرفه ای که مرز بین آنچه باید ارائه شود از یک سوو اسرار اهل بیت علیهم السلام از سوی دیگر، کجاست؟

امام صادق علیه السلام می فرمایند: “کسی که اسرار ما را فاش سازد چون کسی است که شمشیر به روی ما کشیده است” و نیز می فرمایند:” پسر نعمان! هر که حدیثی به زیان ما نقل کند، ما را به عمد کشته است نه به خطا.”

اکنون جا دارد تا نگاهی نقّادانه به وضعیت فکری و اعتقادی فرهنگ مهدویت در جامعه و درمیان عوام بیاندازیم.چند درصد از عموم مردم در معرض دریافت حقایق و مفاهیم و معرفت های ناب مهدویت از سوی مراجع ذیصلاح هستند و چند درصد در ملغمه پیام های درست و نادرست سطحی و جعلی غوطه می خورند؟چقدر از پیام های فرهنگ مهدویت به آه و ناله فراق و دل نوشته های تکراری و شعارگو