پاورپوینت کامل وهابیت (قسمت سوم) ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وهابیت (قسمت سوم) ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وهابیت (قسمت سوم) ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وهابیت (قسمت سوم) ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

بیان شد که سلفیه، پدیده ای ناخواسته و نوخاسته است که انحصار طلبانه، مدعی مسلمانی است و همه را جز خود، کافر می شمرد؛ فرقه ای خود خوانده، که با انتساب به سلف صالح و با ادعای وحدت در فضای بی مذهب! با بنیاد وحدت، مخالف است؛ سلفیه، (یعنی همان که بستر وهابیت است) مدعی است، هیچ مذهبی وجود ندارد و باید به عصر سلف، (یعنی دوران صحابه، تابعین و تابعینِ تابعین) بازگشت و «اسلام بلا مذهب» را اختیار کرد.

سلفیه با دستی پرچم دعوت به وحدت را بلند کرده، می گویند: بیایید با کنار گذاشتن همه مذاهب به سوی یگانه شدن رویم و با دستی دیگر شمشیر تکفیر،[۱] بر کشیده، با حذف دیگران از جامعه اسلامی و راندن آنان به جمع کفار، مدعی آنند که جامعه اسلامی را یکدست می کنند.

روشن است دعوت به کنار گذاشتن «مذهب» در دوران قبل از ظهور، امری ناشدنی است، چرا که پیروان مذاهب به سادگی از مذهب خود دست نمی کشند و به سوی نقطه ای مجهول و تاریک ـ که سلفیه مدعی آن است ـ نمی روند به ویژه آن که در پشت این دعوت به «بی مذهبی»، نوعی مذهب نهفته است و بلکه این دعوت، خود، نوعی مذهب است، آن هم مذهبی، گرفتار چنگال جمود و تنگ نظری که اسلام را به صورت دینی بی تحرک، بی روح، ناقص، ناتوان و بی جاذبه معرفی می کند و با احیای روح خشونت و تعصب، راه را بر هرگونه نزدیک شدن به همدیگر می بندد و به جای آن، فضایی از درگیری ها و بدبینی ها را ایجاد می کند و دست همگان را به شمشیر پیکار می گشاید با این بیان کوتاه، وارد مباحث می شویم.

سلفی از ریشه سلف به معنای پیشین است

ابن منظور می گوید: سَلَف، یسلف، سلفاً و سلوفاً، یعنی پیشی گرفت.[۲] سالف، یعنی پیشی گیرنده. سَلَف، سلیف و سلفه، یعنی جماعت پیشی گیرنده.

ابن فارس می گوید: سلف: س ل ف، اصلی است که دلالت بر تقدم و سبقت دارد؛ پس سلف، کسانی هستند که گذشته اند.[۳]

جوهری نیز می نویسد: سَلَف، یسلف، سلفاً به معنای «مضی»، یعنی «گذشت» آمده است و سلف الرجل، یعنی پدران گذشته مَرد.[۴]

از این عبارات استفاده می شود که «سلف» در لغت به معنای تقدم زمانی است؛ بنابراین هر زمانی، نسبت به زمان آینده، سَلَف و نسبت به زمان گذشته، خَلَف است.[۵] به بیان دیگر، معنای لغوی «سلف» مانند واژه «قبل» دارای، معنای نسبی است.

معنای اصطلاحی سلف

در معنای اصطلاحی سلف، اختلاف زیادی است.

۱. دکتر محمد سعید رمضان البوطی می گوید: سلف در اصطلاح بر کسانی اطلاق می شود که در سه قرن اول اسلام می زیسته اند.[۶]

۲. برخی دیگر، آن را بر خصوص صحابه، تابعین و تابعینِ تابعین اطلاق نموده اند.[۷]

۳. دکتر یوسف قرضاوی می گوید: سلف، عبارت است از همان قرن های اول ـ که بهترین قرن های این امت است ـ قرن هایی که در آن ها فهم اسلام، ایمان، سلوک و التزام به آن تحقق یافت؛ سلفی گری نیز عبارت است از: رجوع به آنچه سلف اول در فهم دین؛ اعم از عقیده، شریعت و سلوک داشتند.[۸]

با این بیان، منظور از «سلف»، همان سه قرن نخست حیات امت اسلامی است.

منشأ این اصطلاح

بنابر نقل دکتر محمد سعید رمضان البوطی از اندیشمندان بزرگ اهل سنت در کتاب السلفیه مرحله زمنیه مبارکه لامذهب اسلامی منشأ این اصطلاح، روایتی است که ابن مسعود به نقل از بخاری و مسلم (از کتب بسیار مهم حدیثی اهل سنت) از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل می کند، او می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله به روایت ابن مسعود فرمود: «بهترین مردم، ]مردمان[ قرن من هستند؛ سپس کسانی که در پی ایشان می آیند و سپس دیگرانی که در پی آنان می آیند؛ پس از ایشان مردمانی می آیند که گواهی هر یک، سوگندشان و سوگند هر کدام، گواهشان را نقض می کند».[۹]

گذشته از اشکال اساسی که به متن این حدیث وارد است که خواهم گفت؛ این سؤال اساسی اینجا مطرح می شود که مقصود از این «سه قرن اولیه» ـ طبق حدیثی که اهل سنت در صحیح مسلم و بخاری