پاورپوینت کامل تأثیر انقلاب اسلامی بر پویایی شعر انتظار ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأثیر انقلاب اسلامی بر پویایی شعر انتظار ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأثیر انقلاب اسلامی بر پویایی شعر انتظار ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأثیر انقلاب اسلامی بر پویایی شعر انتظار ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

شعر مهدوی، یکی از زیر مجموعه های شعر مناقبی است که در قلمرو شعر آیینی، گستره دامنه داری دارد و از شکوه و منزلت خاصی برخوردار است. شعر آیینی فارسی، قبل از انقلاب اسلامی بیشتر از منظر مدح و مرثیه بر زبان شاعران جاری می شد و شعرها تنها در موارد محدود، از اندیشه های ژرف، عمیق و تازه برخوردار بودند. اما با پیروزی انقلاب اسلامی، شعر آیینی فارسی، در جریان فکری جدیدی قرار گرفت که پیش از آن سابقه نداشت. پرداختن به مفاهیمی همچون شهادت، مبارزه با طاغوت، مواجهه با معاندان سیاسی و فکری انقلاب، همدردی با مستضعفان جهان و مضامینی از این دست، در شعر شاعران قرار گرفت. شعر این دوره کاملاً پویا و فعال، و شاعر نیز به دنبال موعود، در حرکت است. در شعر این دوره، دیگر خبری از ایستایی و جامد بودن شعرهای دوره قبل از انقلاب نیست. نوشتار زیر به بررسی اجمالی تأثیر انقلاب اسلامی بر شعر انتظار می پردازد.

تعریف شعر انتظار

شعر انتظار از مهم ترین زیر مجموعه های شعر مهدوی در زبان فارسی می باشد. شور و حالی که در شعر انتظار موج می زند، روایتگر انقلاب درونی شعرای شیعی است که ظهور مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف را لحظه شماری می کنند و هر کدام از منظری به این مسأله می نگرند و شوق درونی خود را به تصویر می کشند.[۱]

پیشینه شعر مهدوی و انتظار

در شعر کهن، مهدویت و انتظار در حاشیه قرار دارد. در واقع، بسیاری از شاعران قدیم، در شعرهای خود، به عنوان یک تلمیح یا اشاره ای تاریخی به موضوع ظهور پرداخته اند و یا در حد یکی دو بیت در آن درنگ کرده اند. مثلاً سنایی غزنوی در یکی از قصایدش، چنین تصویری را از ظهور آن حضرت ارائه می کند:

گرچه آدم صورتانِ سگ صفت، مستولی اند هم کنون باشد کز این میدان، دل عیاروار

جوهر آدم برون تازد، بر آرد ناگهان زین سگان آدمی کیمُخت و خَر مردم، دِمار

گر مخالف خواهی، ای مهدی، درا از آسمان ور موافق خواهی، ای دجّال، یکره سر برآر

یک طپانچه مرگ و زین مردار خواران یک جهان یک صدای صور و زین فرعون طبعان، صد هزار

باش تا از صدمت صور سرافیلی شود صورت خوبت نهان و سیرت زشت آشکار

تا نبینی موری، آن خس را که می دانی امیر تا ببینی گرگی، آن سگ را که می خوانی عیار[۲]

می بینیم که شاعر به شکل گزارش گونه ای با مسأله ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برخورد، و به صورتی سطحی از آن عبور کرده و آنگونه که باید، سخن از انتظار به میان نیامده است.

نکته جالب دیگر این است که در بیشتر مواردی که نام حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در شعر حضور دارد، شاعران به تناسب معنی، به دجّال نیز اشاره کرده اند. گویا کوشیده اند در شعر خویش، نمادهای خیر و شر را در تقابل هم قرار دهند:

گر مخالف خواهی ای مهدی درآ از آسمان ور موافق خواهی ای دجّال، یکره سر برآر

انتظار و شعرای معاصر

قبل از انقلاب، مفهوم انتظار در آثار شاعران اهل بیت علیهم السلام، مذهبی و هیأتی و به صورت معدودی در آثار شاعران حرفه ای مسلمان حضور داشت، هم چون آثار شاعرانی چون شهریار، امیری فیروز کوهی، ابوالحسن ورزی که قابل مقایسه با آثار شاعران پس از انقلاب نیست. در واقع می توان گفت با انقلاب اسلامی، انقلابی در شعر آیینی، به ویژه در شعر عاشورایی و شعر مهدوی به وجود آمد که از میان آنها، شعر مهدوی، چه از نظر کمیت و چه از نظر کیفیت، قابل مقایسه با دوران قبل از انقلاب نیست. به عنوان نمونه، از شعر شاعران قبل از انقلاب در زمینه شعر مهدوی، می توان به ابیاتی از مثنوی مطول علی معلم با عنوان «رجعت سرخ ستاره» اشاره کرد:

باور کنیم رجعت سرخ ستاره را میعاد دستبرد شگفتی دوباره را

باور کنیم رویش سبز جوانه را ابهام مرد خیز غبار کرانه را

باور کنیم ملک خدا را که سرمد است باور کنیم سکه به نام محمدa است

راوی بخوان! بخوان که رستم افسانه می رسد جوهر فروش همت مردانه می رسد[۳]

شاعر در ابیات یاد شده مخاطب را فرا می خواند تا ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را باور کند؛ ظهوری که متأثر از شمشیر عدالت گستر موعود، سرخ و خونین است و عدالت و مردانگی، هدیه حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برای جهان و جهانیان خواهد بود. شاعر در بیت سوم، معتقد است که ما باید باور کنیم که حکومت از آن پروردگار و دین اسلام است که در جهان فراگیر خواهد شد. شاعر از هم نامی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بهره برده و آنچه در این شعر مشهود است، این است که شاعر، آمدن موعود را به مخاطب تذکر داده است.

در شعر مذکور که نمونه ای از شعر شاعران قبل از انقلاب است می بینیم که:

الف. مفهوم انتظار بسیار کلی و تئوریک مطرح شده است.

ب. در بستر شعر، عاطفه و صمیمیت چندانی احساس نمی شود.

در حالی که پس از انقلاب، عکس این دو نکته در شعر انتظار، به روشنی محسوس است؛[۴] مثل این مورد:

ای غایب از نظر که رخ از ما نهان کنی خود با هزار جلوه وجودت عیان کنی

ای آفتاب پرده نشین در سحاب غیب تأثیر نور خویش، نهان کی توان کنی؟

در انتظار بارش رحمت نشسته ام کی پرچمت بلند، چو رنگین کمان کنی؟

کی تکیه گاه خویش کنی بیت کعبه را اعلام سلطنت به تمام جهان کنی؟

کی قدرت عظیم خداداد خویش را صرف صلاح و مصلحت بندگان کنی؟ [۵]

انتظار و شعرای پس از انقلاب اسلامی

پس از انقلاب اسلامی، شاعران کوشیدند تا به مهدویت و انتظار از مناظر بایسته و جدیدی نگاه کنند و چنانکه می بینیم پویایی و هدفمندی ـ که جزء لاینفک انقلاب اسلامی ایران است ـ در زمینه شعر هم تأثیرگذار بوده و شاعران انقلاب سعی کرده اند در شعر خویش، تعریف جدیدی از انتظار را ارائه دهند؛ انتظاری که در آن، جایی برای رخوت و سستی نیست، و منتظر کسی است که در وجود او عشق به کمال موج بزند و همین عشق، وی را به حرکت، ابداع و آفرینش فرا خواند و او همان منتظر واقعی است:

تمام خاک را گشتم به دنبال صدای تو ببین باقی ست روی لحظه هایم جای پای تو

اگر کافر، اگر مؤمن، به دنبال تو می گردم چرا دست از سر من بر نمی دارد هوای تو

صدایم از تو خواهد بود اگر برگردی ای موعود