پاورپوینت کامل عماد مغنیه، موسیقی مرگ مرکاوا ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عماد مغنیه، موسیقی مرگ مرکاوا ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عماد مغنیه، موسیقی مرگ مرکاوا ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عماد مغنیه، موسیقی مرگ مرکاوا ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

مصاحبه اختصاصی با «ابومحمد»، یکی از سربازان جنگ سی وسه روزه و از اعضای حزب الله لبنان

اشاره: به او گفتم، آن اندکی که ما از جنگ سی وسه روزه شنیدیم، برای ما یادآور خاطرات جبهه های خودمان بود. معنویت، شجاعت و مظلومیت، همراه با صلابتی که در رزمندگان حزب الله لبنان دیده شد و کراماتی که از آن جنگ نقل شد، همه و همه به این شباهت گواهی می دهند و این نیست؛ جز به خاطر ریشه الهی و دینی مشترک نقش آفرینان این دو!

کلامم را تأیید کرد و برای ما از آن جنگ الهی و آثار و دست آوردهایش گفت و سپس از توصیف حالات رزمندگان و فرمان دهان جنگ نیز بهره مندمان ساخت. او که جوانی کم تر از سی سال می نمود، خود در بخش هایی از این جنگ، شرکت داشته است. توفیق گفت وگو با او، برای ما مغتنم بود و آن را با شما خوانندگان گرامی تقسیم می کنیم.

اهداف استراتژیک آن ها در منطقه

این جنگ، جنگی بود که اسرائیل می خواست در آن اهداف خصمانه اش را محقق کند. اسرائیل، اساساً یک دولت ظلم بنیاد است. اسرائیل و غرب در اهداف استراتژیکشان، در صدد تقطیع منطقه اسلامی و عربی ما می باشند. اهداف اصلی آن ها از این اقدام، نخست، به برپایی خود دولت اسرائیل و دوم، به منافع اقتصادی و سیاسی غرب در این کشورها مربوط است. اینک، صهیونیست های مسیحی، اهداف چندبعدی فراوانی را در این منطقه مورد پی گیری قرار داده اند. مرحله بعدی اهدافشان هم به خود لبنان مربوط است. لبنان کشوری است که اسرائیل به آن احتیاج دارد؛ چرا که برای دست یابی به هدف کشور «از نیل تا فرات»، باید آن را نیز در اختیار بگیرد.

تصرف لبنان با یک گروه موسیقی!

از این گذشته، خصوصاً پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، اسرائیل احساس خطر کرد و تصمیم گرفت تا اهداف متوسط و نزدیک تری را مورد توجه قرار دهد که یکی از آن ها تصرف لبنان بود. «گلدمایر» گفته بود که لبنان هدف سختی نیست و می توان با یک گروه موسیقی آن را تصرف کرد.

لبنان، برای آن ها نوعی سرزمین خودی محسوب می شد، اما وقتی حزب الله لبنان شکل گرفت، به عنوان سد و عایقی مقابل اسرائیلی ها عمل کرد و پس از پیروزی های اولیه، به عنوان خطری بزرگ و استراتژیک برای آن ها به حساب آمد؛ این ها بعد از حمایت ایران و سوریه از آن بود. پس از آن که توان نظامی خود را علیه حزب الله چشیدند و برخلاف تصورشان شکست خوردند، احساس خطرشان بیش تر و بیش تر شد و دشمنی شان افزون گشت و جنگ سی وسه روزه نیز در راستای این دشمنی قدیمی، قابل تحلیل است.

بهانه ای برای تحقق اهداف استراتژیک

البته اهداف مستقیم و خاصی نیز برای جنگ سی وسه روزه وجود دارد. حزب الله به دنبال بازگرداندن مزارع «شبعا» به کشور است و اعلام کرده است که آن ها باید از سیطره اسرائیل خارج شوند. در این مناطق، حزب الله، عملیات هایی هم در خلال آن ها چند اسرائیلی را کشت و برخی را هم دستگیر کرد تا بتوانند برای مبادله با اسرای فراوان لبنانی که در زندان های رژیم صهیونیستی هستند، از آن ها استفاده کند. اسرائیل از این فرصت استفاده کرد تا به اهداف استراتژیکی که به آن ها اشاره شد، دست یابد. کسی باور نمی کند که به خاطر دو اسیر، لبنان را تخریب کنند و این نشان می دهد که آن ها به دنبال اهداف کلانشان، به ما حمله کردند. آن ها اگر بتوانند، این کار را برای کشورهای دیگر؛ مثل سوریه هم انجام خواهند داد.

دشمنی با «خط ممانعت»

دشمنی اصلی اسرائیل، فقط با حزب الله نیست، با چیزی است که به آن «خط ممانعت» گفته می شود و حزب الله، ایران و سوریه جزو آن ها هستند. طمع اسرائیل به کل لبنان و حتی بیش تر از لبنان است، اما کسی که در خط مقدم درگیری با او قرار دارد و مقابل او ایستاده و مانع اوست، حزب الله و مردمان شجاع جنوب لبنان هستند؛ بنابراین با شیعیان و حزب الله لبنان، بیش تر دشمنی دارد. فعلاً برادران سنی و مسیحی برای آن ها خطر محسوب نمی شوند؛ چرا که درگیری اسرائیل با آن ها نیست. هم راهی حزب الله با ایران و سوریه که مخالفان اصلی اسرائیل در منطقه اند نیز بر این عوامل افزوده است. البته برخی برادران سنی و مسیحی با حزب الله موافق اند و از آن حمایت می کنند، اما شیعیان در خط مقدم قرار دارند. لبنان، کشوری با ترکیب طائفه ای است و نمی توان آن را کشوری یکسان دید؛ بنابراین وقتی شیعیان درگیر مسأله ای می شوند، الزاماً مسیحیان هم وارد آن نمی شوند. ورود شیعیان لبنان به جبهه مبارزه با اسرائیل، علت اصلی دشمنی اسرائیل با آن ها و تبلیغ علیه آن هاست. اگر خط ممانعت با تسلیم و سازش کنار بیاید، شاید دشمنی ها هم کنار گذاشته شود.

دشمنت را بشناس!

حزب الله در سال های اخیر، بر اساس قاعده «دشمنت را بشناس»، فعالیت های بسیار گسترده ای را برای شناخت توان اسرائیلی ها به کار برد و از روش های متفاوت، به اطلاعات زیادی از دشمن دست یافت. در حزب الله، افرادی متخصص زبان عبری هستند که مدام دشمن را رصد می کنند. اجرای این قاعده نشان داد که حزب الله قادر است در مقابل این دشمن موفق شود و اهمیت این اطلاعات، خودش را در پیروزی جنگ سی وسه روزه نشان داد. حداقل این بود که حزب الله مانع تحقق اهداف آن ها شد و این کافی و مهم بود. این فرآیند ما را به پیروزی رساند که تا آن زمان، هیچ یک از اعراب موفق به آن نشده بودند.

گوشه ای از توان رژیم صهیونیستی

حزب الله در برابر دشمنی تا دندان مسلح ایستاده بود که آمریکا و اروپا همه جوره از او پشتیبانی می کردند؛ حتی روسیه، چین و کشورهای منطقه نیز هم کاری هایی با او داشتند. از نظر حمایت های نظامی و توان رزمی، هیچ کشوری مانند رژیم اشغالگر صهیونیستی نداریم؛ چرا که این رژیم برای غرب، اهمیت بسیار زیادی دارد. از نظر اطلاعاتی و امنیتی نیز دولتی مشابه آن وجود ندارد. همه دستگاه های اطلاعاتی به آن ها کمک می کنند و پول زیادی برای حفظ آن ها خرج می کنند. آن ها امکان دسترسی ساده ای به لبنان نیز دارند و نفوذ اطلاعاتیشان زیاد است. هم چنین تجهیزاتی مثل تانک «مرکاوا» دارند که به دلیل امکانات فوق پیشرفته ضد موشکی که دارد، تصور می کردند می توانند سوار آن ها شوند و تا بیروت پیش بیایند؛ چرا که نمی دانستند حزب الله، حتی برای رویارویی با آن نیز آماده است. نسل های سوم و چهارم مرکاوا، چنان تجهیزاتی دارند که هر کسی که آن ها را دارد، چنین غروری دارد.

دلایل پیروزی در برابر دشمن مجهز

حال، با این همه حمایت سیاسی، اطلاعاتی، امنیتی، نظامی و…. آن چه باعث پیروزی ما شد چه بود؟ نخستین و مهم ترین عامل، توکل به خدا و ایمان به یاری او بود. عوامل دیگری هم هستند. رهبری حکیمانه حزب الله و جنگ، که «سید حسن نصرالله»، شهید «حاج عماد مغنیه» و دیگر فرمان دهان آن را به عهده گرفتند و در بدنه نیروها نیز جاری کردند.

عامل دیگر، محرمانه و مخفیانه بودن فعالیت های حزب الله است. مخفیانه بودن فعالیت ها، از جمله مهم ترین عوامل موفقیت حزب الله بود؛ چرا که دشمن را غافل گیر، و توان ما را برای او مخفی می کرد؛ مثلاً دشمن اصلاً نمی دانست که ما سلاح «کرنت» را برای رویارویی با مرکاوا دارا هستیم. دشمن با آن تصور، سی وسه تانک مرکاوای نسل جدید را وارد لبنان کرد که آن تعداد، برای تسخیر منطقه ای بزرگ کافی بود، ولی همگی نابود شدند و برنامه دشمن به هم ریخت.

عامل نهایی هم تلاش حزب الله برای شناخت اسرار نظامی دشمن و برنامه های آن ها بود. این کار، نیروهای متخصص خود را دارد و نتیجه آن، شناسایی مراکز نظامی آن ها حتی در «حیفا» بود که بعضی از آن ها مورد حمله ما قرار گرفتند. همه این تلاش ها که بر اساس قاعده «و اعدوا لهم مااستطعتم من قوه» انجام می شدند، توانستند به پیروز شدن حزب الله در آن جنگ کمک کنند.

دست آوردهای جنگ سی وسه روزه

پیش از این جنگ، عالم اسلام و هم چنین مستضعفان جهان، به دلیل شکست های پیاپی، وارد مرحله ای از یأس و ناامیدی شده بودند. حکومت های اسلامی یا تسلیم شده بودند و یا زیر فشار ابرقدرت ها، سکوت کرده بودند. چیزی از عزت مسلمان ها دیده نمی شد و ملت های علاقه مند به عزت، سرکوب شده و عده ای نیز خنثی شده بودند و با آن حال، کنار آمده بودند. غیر از ایران، مسلمان های دیگر کشورها، به این حس مبتلا بودند.

صدای معدود رسانه های آزاده جهان اسلام نیز در لابه لای صدای بلند رسانه های غربی شنیده نمی شد. در فضایی که ظلم حاکم بود و کسی دم نمی زد، گویی جهان اسلام منتظر یک عنصر فداکار بود. خداوند وعده داده است که «ان تنصروا الله ینصرکم» ولی کسی نصرت نمی کرد و آن گاه که کسانی او را نصرت کردند، قلب میلیون ها نفر نیز به اذن او حرکت کرد. حزب الله در جنگ پیروز شد و حتی بسیاری از غیرمسلمان ها، چنان چه برای ما نقل شده است، به این پیروزی افتخار کردند؛ به خصوص شیعیان، مستضعفان و مسلمان های آزاده، آن را گرامی داشتند. در جهان عرب، که تا پیش از آن به «جمال عبدالناصر» و امثال