پاورپوینت کامل «شریف حسین»، امضایی به رنگ خیانت ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «شریف حسین»، امضایی به رنگ خیانت ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «شریف حسین»، امضایی به رنگ خیانت ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «شریف حسین»، امضایی به رنگ خیانت ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

نگاهی به نقش «شریف حسین» در تأسیس دولت جعلی صهیونیستی

این که امروز ملت عرب به پانزده شانزده دولت کوچک و بزرگ، بی دفاع، آسیب پذیر و گرفتار تبدیل شده است و صهیونیست ها شب و روز از جوانان فلسطینی با آتش، بمب، موشک و نارنجک پذیرایی می کنند، نخست ریشه در ساده لوحی؛ دوم، خیانت سران؛ و سوم بازنشناختن دوست از دشمن دارد و بررسی آن، نیاز به وقت و مطالعه فراوان خواهد داشت.

در این جا برای نمونه و به اختصار اشاره ای به یکی از این موارد خواهیم کرد. نخستین ملاقات و اولین قرارداد بین «ملک فیصل» که آن روز به نام «قائد عرب» و «منجی اعراب» شناخته می شد و «وایزمن»، پیشوای حرکت ناشناخته صهیونیزم که روزنامه ها از او به عنوان دوست اعراب و آباد کننده سرزمین های فلسطین یاد می کردند ، فرجام دردناکی داشت و نشان می داد که در پس این گفت وگوهای ساده لوحانه، چه مصیبت های بزرگی خوابیده است.

«امیر فیصل»، پسر ارشد «شریف حسین»، والی مکه و مدینه بود. خاندان شریف حسین خود را از سادات حسنی می دانند و چون او را به نام خادم الحرمین الشریفین می شناختند، مورد توجه ملت عرب بود. می گویند او آدمی اهل شعر و ادبیات، جاه طلب، ساده لوح و خوش باور بود. چند کتاب ترجمه شده از انقلاب کبیر فرانسه هم خوانده و با اصطلاحاتی هم چون آزادی، برابری، برادری و استبدادستیزی آشنا شده بود. او به شدت معتقد بود که انگلیسی ها دوستدار اعراب هستند و اعتقاد داشت که سرمایه داران یهود می توانند زمین های بایر و بی آب و علف اعراب را به زمین های کشاورزی تبدیل کرده و تمدن غرب را وارد سرزمین های اسلامی کنند. با این ویژگی ها جاسوس های انگلیسی و خبرنگاران دست آموز، هم آهنگ و دسته دسته به دیدار او می رفتند و در گوش او می خواندند که باید حساب اعراب را از حساب ترکان خلافت عثمانی جدا کند و برای محو استبداد عثمانی، اعلان جنگ دهد. باید اقدام به تأسیس خلافت اسلامی کند و برای اعراب، یک انقلاب کبیر؛ مانند انقلاب آزادی بخش فرانسه به راه اندازد.

پیشنهاد انقلاب کبیر و اتحاد اعراب و به تعبیر روزنامه های آن زمان، «الثوره العربیه الکبری» و «حرکه التحریر» (جنبش آزادی بخش) تیتر بسیاری از روزنامه های منتشره در دمشق، قاهره، بیروت، عراق و دیگر سرزمین های عرب شد و دولت های اروپایی، اقلیت های مسیحی، یهودی و مارونی از این شعار استقبال کردند و به اندیشه های شریف حسین که توسط «ادوارد لورنس» انگلیسی به او القا شده بود، خوش آمد گفتند.

از طرفی «ماکماهون»، فرمانده انگلیسی، به شریف حسین قول داد که اگر اعراب علیه ترکان عثمانی وارد جنگ شوند، حتما دولت فخیمه بریتانیای کبیر با تأسیس یک دولت متحده عربی و بازگشت خلافت به دست شخص شریف حسین موافقت خواهد کرد. شریف حسین و ایل و تبارش با بهره گیری از عنوان سیادت و انتساب به خاندان رسالت که البته از طرف بعضی از محققان مورد شک واقع شده است و تحت نام پر طمطراق الثوره العربیه الکبری، به خیال رسیدن به خلافت جهان اسلام و انتقال خلافت از ترکان مستبد عثمانی به خاندان شریف و نجیب شریف حسین و به امید وعده های دولت بریتانیا وارد این جنگ شدند. هزاران هزار عرب و ترک مسلمان با راهنمایی و تشویق لورنس انگلیسی، «آلنبی» یهودی و صدها جاسوس، کارشناس، سرهنگ و کلنل انگلیسی، کشته و مفقود شده و لشکریان اعراب به سرپرستی امیر فیصل، روانه سوریه و اردن شدند.

سربازان انگلیسی با لباس های عربی، چفیه عگال، روانه لبنان و فلسطین شدند. پرچم اعراب بر فراز قصرهای دمشق، و پرچم انگلستان بر فراز بیت المقدس به اهتزاز درآمد و به همین سادگی، شریف حسین و دودمانش که پیوسته دم از عرق ملی و تعصب عربی می زدند، امت اسلام را به دو گروه ترک و عرب تقسیم کردند و از اتحاد خارج ساختند.

آن ها به جز این که اعراب را به سود انگلیسی ها، در برابر ترک های مسلمان وارد جنگ کردند، سربازان انگلیسی را هم از طریق خلیج عقبه با ساز و برگ و ادوات جنگی وارد اراضی مسلمان ها و خانه های اعراب کردند.

هنگامی که امیر فیصل وارد دمشق و قصر حکومتی شد، خودش را به عنوان پادشاه عرب معرفی کرد و مردم بی اطلاع نیز از او استقبال کرده و پیروزی او را جشن گرفتند؛ اما به زودی مشخص شد که فرماندهان انگلیسی توجه چندانی به او ندارند، پادشاه انگلستان و دولت بریتانیا، تبریکی برای او نمی فرستند و از او به عنوان پادشاه سوریه و عراق نام نمی برند و نامی از شریف حسین نیز در میان نیست. بنابراین امیر فیصل روانه انگلستان شد، ولی ج