پاورپوینت کامل عدالت مهدوی و ادیان[۱] ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عدالت مهدوی و ادیان[۱] ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عدالت مهدوی و ادیان[۱] ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عدالت مهدوی و ادیان[۱] ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۴۵

نصرت الله آیتی

برخوردهای آغازین امام مهدی(عج) با اهل کتاب چگونه است؟ عادلانه و همراه با رأفت و
مدارا یا سهمگین و همراه خشونت؟ در قسمت نخست نوشتارحاضر ، ؟؟؟ بر مسالمت آمیز بودن
رفتار امام مهدی(عج) با اهل کتاب ذکر شده است.

بر اساس این، قرآن تنها شماری از اهل کتاب ـ که متعصبانه حق را انکار می کنند ـ در
جریان فتح دنیا به دست سپاه امام مهدی(عج) کشته خواهند شد و اکثریت آنان راه
رستگاری و فلاح را در پیش خواهند گرفت و در پایان، به بررسی روایاتی پرداخته شده
است که از برخوردهای سپاه امام مهدی(عج) با اهل کتاب سخن به میان آورده اند. نتیجه
کنکاش در روایات، این است که آنها نه تنها تعارضی با مدعای فوق ندارند، بلکه آن را
تأیید نیز می کنند.

از دیرباز، اندیشه خرافی برخوردهای تند و خشونت­بار سپاه امام مهدی (عج) با
انسان­های عصر ظهور در اذهان بسیاری نفوذ کرده است و گاه این تصور به دور از واقعیت
و تصویر تاریک از عصر پرفروغ ظهور، انسان­های نادان را به مرز بی رغبتی و احیاناً
تنفر از درک آن روزگار پرشکوه کشانده است. براساس این دیدگاه، وقتی برخورد امام
مهدی(عج) با مسلمانان و شیعیان چنین باشد، غیرمسلمانان جای خود دارند. فرورفتن در
منجلاب فساد و تباهی و دوری از فضیلت­ها و آرمان­های اخلاقی، غیرمسلمانان را سزاوار
برخوردی سهمگین و انتقامی سخت کرده است و سپاه مهدی موعود (عج) از سوی خداوند متعال
مأمور گرفتن این انتقام است.

اما میراث فرهنگی پیشوایان دینی (ع) سخنی جز این دارد و واقعیت را به گونه­ای دیگر
ترسیم کرده است. مهدی (عج) نه مهدی مسلمانان که مهدی همه امت­ها است؛ «السلام علی
مهدی­الامم».[۲] و عدالت او نه مخصوص مسلمانان که برای همگان است: «یسع عدله
البروالفاجر»[۳]. او مظهر رحمت واسعه­ الهی است: «السلام علیکَ ایها الرَحمه
الوَاسِعَه»[۴] و رحمت الهی همگان را فراگرفته است. ]رحمتی وُسِعَت کل شی[[۵]. او
بهار مردمان است: «السلام علی ربیع­الانام»[۶] و خرمی روزگاران: «ونضره الایام»[۷]
و چونان بهار، خرمی و طراوتش را به همگان هدیه می­کند.

از عدالت مهدوی در ارتباط با معتقدان دیگر ادیان الهی در ابعاد مختلف می­توان سخن
گفت. عدالت در دعوت (تبیین، دادن فرصت فکر و تصمیم­گیری و…)، عدالت قضایی، عدالت
اقتصادی و… از ابعاد مختلف برخوردهای عادلانه امام مهدی (عج) است و این مواجهه
گاه از مرز عدالت خارج شده و به حوزه احسان وارد می­شود. نزول عیسی ع از آسمان و
شرکت دادن او در تشکیل حکومت عدل جهانی و نیز سپردن نقش محوری به ایشان در کشتن
دجال و سفیانی ـ به عنوان دو جبهه از مهم­ترین جبهه های مخالف حکومت جهانی امام
مهدی (عج) ـ و در نتیجه، شکل گرفتن احساس مشارکت و بلکه مالکیت نسبت به این حرکت
جهانی در میان اهل کتاب، از اقدامات محسنانه امام مهدی (عج) خواهد بود.

ما از میان ابعاد مختلف عدالت مهدوی در مواجهه با اهل کتاب، تنها به این سؤال پاسخ
خواهیم داد که آیا آن حضرت در آغاز حرکت جهانی خویش با اهل کتاب برخوردی عادلانه،
مسالمت­آمیز و همراه با رأفت و رحمت خواهد داشت و یا این که بسیاری از آنان را از
دم شمشیر خواهد گذراند؟ قراین کدام دیدگاه را تأیید می­کنند و از روایات مربوط کدام
نظریه را می­توان تایید کرد؟

نوشتار حاضر پاسخی کوتاه به سؤال فوق است.

به اعتقاد ما، استفاده امام از حربه قتل، جنگ و خشونت در کم­ترین حد ممکن خواهد بود
و درصد بسیار اندکی از اهل کتاب در رویارویی با امام، به قتل خواهند رسید. آن هم
اهل کتابی که از لجاجت و عناد خود دست برنداشته و حق آشکار را انکار کنند. این
دیدگاه را می­توان به وسیله قراین متعددی تأیید و تقویت کرد از جمله:

بی­گمان، امام مهدی (عج) براساس موازین فقهی و اسلامی پیش از لشکرکشی و آغاز جهاد،
اهل کتاب را به اسلام خوانده و اهداف خود از جهاد را به آنان اعلام خواهد فرمود. آن
اهداف عبارتند از گسترش توحید، معنویت، عدالت… . رساندن این پیام به گوش جهانیان،
با توجه به فن­آوری موجود در امر اطلاع­رسانی و ارتباطات امری ساده خواهد بود. با
رسیدن پیام حضرت به گوش جهانیان، این پیام آسمانی در دل انسان­های خسته و مأیوس نور
امیدی می­تاباند و انسان­های تشنه معنویت و عدالت و خسته از پوچی و ظلم و فساد را
به جنبش و تحرک وا می­دارد و در درون کشورهای مسیحی و یهودی گروه­ها و جماعت های
زیادی خود به خود و به صورت خودجوش شکل گرفته و خود را برای کمک به امام که در حال
حرکت به سوی آن­هاست آماده می­کنند. امام صادق ع می­فرماید:

اذا خرج القائم خرج من هذالامر من کان یری انه من اهله و دخل فیه شبه عبده الشمس
والقمر[۸]

چون قائم (عج) قیام کند، کسی که گمان می­رفت اهل این امر باشد از آن خارج می­شود. و
در مقابل، افرادی که مانند خورشید و ماه­پرستان هستند به آن می­پیوندند.

گرچه در این روایت تعبیر «مثل خورشید و ماه­پرستان» آمده، ولی به قرینه صدر روایت
منظور کسانی است که از آن­ها پیوستن به امام مهدی (عج) توقع نمی­رفت و این تعبیر
شامل تمامی غیرمسلمانان می­شود. هم چنین بسیاری از اهل کتاب امروز جهان، به اسم،
اهل کتابند و از نظر عمل و اعتقادات و اخلاقیات به ماه و خورشیدپرستان بی شباهت
نیستند. به هر حال «با شکل گرفتن این گروه­ها و جماعت­ها، حکومت­های این مناطق
هرچند هم که مصمم بر مقاومت و جنگ باشند، ناگزیر از نرمش و اقدام مسالمت­آمیز
خواهند بود؛ چرا که حاکم در چنین شرایطی مانند شخص غیرمسلحی است که هیچ توان و
نیرویی ندارد. و تدریجاً دولت­های کافر درمی­یابند که آینده جهان در دست امام مهدی
(عج) خواهد بود و این حقیقتی است که گریزی از آن نیست یا این­که دست کم حکومت امام
مهدی (عج) هم چون دولت بزرگی خواهد بود که جبهه­گیری و رویارویی با او بسیار مشکل
خواهد بود. بنابراین بهترین روش، نزدیک شدن به او و داشتن برخوردی محترمانه
است».[۹]

با وجود چنین نرمشی از سوی دولت­ها، به یقین، جنگ و کشتار به پایین­ترین سطح ممکن
خواهد رسید.

در روایات فراوانی به این نکته اشاره شده است که امام مهدی (عج) با ایجاد رعب از
سوی خداوند یاری می­شود. (منصور بالرعب) برخی از آن روایات به این شرح­اند:

الف) امام باقر ع :

… الرعب یسیر مسیره شهر امامه و خلفه و عن یمینه و عن شماله.

… رعب به فاصله یک ماه پیشاپیش او، پشت سر او و از راست و چپ او حرکت می­کند.[۱۰]

ب) امام باقر ع :

… یسیرالرعب امامه شهراً و خلفه شهراً امدّه الله بخمس الاف من الملائکه
مسومین[۱۱]

رعب به فاصله یک ماه پیشاپیش او و به فاصله یک ماه پشت سر او حرکت می­کند. خداوند
او را با پنج هزار فرشته نشانه­دار کمک می­کند.

اثر آشکار این رعب و هراس تضعیف روحیه مخالفان امام مهدی (عج) و به حداقل رسیدن
مقاومت آن­ها و در نتیجه، به حداقل رسیدن درگیری و تلفات خواهد بود.

روایات فراوانی به مسالمت­آمیز بودن رفتار امام مهدی (عج) با اهل کتاب گواهی
می دهد. پیش از آوردن آن­ها، تذکر دو نکته مفید به نظر می­رسد:

سید محمد صدر پس از آوردن برخی از روایاتی که بر قتل مخالفان امام (عج) دلالت
می­کند می گوید:

ممکن است این سؤال در ذهن خطور کند که ظاهر روایات یادشده این است که قتل زیاد
مخصوص مسلمانان بوده و غیرمسلمانان را دربرنمی­گیرد. به راستی دلیل این مسئله چیست؟
با آن­که می­دانیم که کافر و مشرک از حق دورتر و نسبت به قتل از مسلمان منحرف
سزاوارترند؟

ما می­توانیم به این سؤال دو پاسخ متفاوت بدهیم:

الف) ما دلالت این روایات بر اختصاص کثرت قتل به مسلمانان را انکار می­کنیم؛ زیرا
این روایات دو دسته­اند:

دسته اول، روایاتی که مطلق­اند و هیچ اشاره­ای نسبت به اختصاص به مسلمانان در آن ها
وجود ندارد، بلکه ظاهر آن­ها عام است و شامل همه مردم می­شود. مانند این روایات:
«القائم یسیر بالقتل…»، «لایستتیب احداً…»، «ما هو الاالسیف…»، «فلا یزال
یقتل اعداء الله حتی یرضی الله عزوجل» و امثال این­ها.

دسته دوم، اخباری که در آن­ها از برخی گروه­ها نام برده شده است. مانند: قریش،
بتریه،[۱۲] اهل سواد، عرب، فارس، ۷۰ قبیله از عرب. از این گروه­ها، بتریه طبق فرض،
منحرف­اند و مستحق قتل، ولی نسبت به دیگر گروه­ها این­ها عناوینی هستند غیردینی که
در هر کدام از آن­ها مسلمان ـ با مذاهب متفاوت ـ و غیر مسلمان ـ با دین­های متفاوت
ـ به نسبت­هایی یافت می­شوند. آمدن اسامی این گروه­ها در برخی از اخبار به معنای
عدم شمول قتل نسبت به دیگر گروه­ها نیست؛ زیرا قانون «کلّم الناس علی قدر عقولهم؛
با مردم به اندازه عقلشان سخن بگو»، باعث شده است که پیشوایان اسلامی اسامی همه
گروه هایی که مشمول حکم قتل­اند را بیان نکنند؛ زیرا سطح فکری و فرهنگی مردم عصر
صدور این روایات ظرفیت فراگیری آن را نداشته است.

ب: ما اگر از پاسخ اول کوتاه بیاییم و بپذیریم که ظاهر روایات این است که کثرت قتل
مخصوص مسلمانان است، این، امر بعید و دور از ذهنی نیست. بلکه می­تواند مطابق با
قواعد عمومی اسلامی و برنامه­های کلی الهی باشد؛ زیرا ما پیش­تر اشاره کردیم که
تسلط امام مهدی (عج) بر غیرمسلمانان و کشورهای غیر اسلامی برنامه ویژه و مخصوصی
دارد و ما روایاتی که این معنی را تأیید می­کنند در آینده خواهیم آورد. آن برنامه
مخصوص، تسلطی است که بیش تر آن جنبه مسالمت­آمیز دارد. هم چنان­که مسلمانان و
کشورهای اسلامی نیز برنامه­ای ویژه به خود را دارند که آن برنامه، کثرت قتل آن­ها
می­باشد و روایات یادشده بر این مطلب دلالت داشتند. این کثرت قتل به منظور تسلط
نیست؛ به خاطر پاک سازی جامعه از عناصر سوء است».[۱۳]

در ادامه، سید محمد صدر علل مختلفی را برای تفاوت رفتار امام (عج) با مسلمانان و
غیرمسلمانان بر می­شمارد. یکی از مهم­ترین آن دلایل این است که:

دلیل و حجت حقانیت دین اسلام برای مسلمانان در محدوده وسیعی آشکار و واضح است. به
خلاف غیرمسلمانان که چنین وضوحی برای همه و در سطح واحدی فراهم نشده است. وجود این
ویژگی در مسلمانان، اقتضا می­کند که مسلمانان از بالاترین رتبه­های ایمان و اخلاص
برخودار باشند و بهترین نمونه و الگوی نظریه­ای باشند که خود آن را طرح کرده­اند.
مسلمانانی که این گونه نباشند، به زودی یا در دراز مدت در امر رهبری و نیز اجرای
تئوری عدالت کامل، در سرزمین خود و سراسر گیتی اخلال ایجاد می­کنند و این با هدف
بلند امام (عج) منافات دارد.[۱۴]

گرچه در این روایات، واژه اهل کتاب به کار نرفته است، ولی از سرزمین­هایی چون روم
نام برده شده است و از آن­جا که بیش تر مردمان مغرب زمین اهل کتاب اند، شیوه
رویارویی امام (عج) با مغرب زمین همان شیوه امام با اهل کتاب خواهد بود.

به هرحال، برخی از روایاتی که بر مسالمت­آمیز بودن رفتار امام مهدی (عج) با اهل
کتاب دلالت می­کنند به قرار ذیل است:

الف) امام علی ع می­فرماید:

ثم یسیر و من معه من المسلمین لایمرون علی حصن ببلد الروم الا قالوا علیه لااله
الاالله فتتساقط حیطانه ثم ینزل من القسطنطنیه فیکبرون تکبیرات فینشف خلیجها و یسقط
سورها ثم یسیر الی رومیه فاذا نزل علیه کبرالمسلمون ثلاث تکبیرات فتکون کالرمله علی
نشز.[۱۵]

سپس او و همراهانش حرکت می­کنند. در کشور روم به دژی برنمی­خورند؛ مگر این­که با
گفتن ذکر لااله اله الله دیوارهایش فرو می­ریزد. سپس در قسطنطنیه (استامبول) فرود
می­آیند و با گفتن چند تکبیر رودخانه­اش می­خشکد و حصارهایش فرو می­ریزد. آن­ها سپس
به سمت رومیه حرکت می­کنند و با گفتن سه تکبیر، آن­جا چون شنزاری بر بلندی می­شود.

ب) امام باقر ع :

… و یبعث جنداً الی القسطنطنیه فاذا بلغوا الخلیج کتبوا علی اقدامهم شیئاً و مشوا
علی الماء فاذا نظر الهیم الروم یمشون علی الماء قالوا هولاء اصحابه یمشون علی
الماء فکیف هو؟ فعند ذلک یفتحون لهم ابواب المدینه فیحکمون فیها ما یشائون.[۱۶]

… و مهدی (عج) سپاهی را به سوی قسطنطنیه گسیل می­دارد. چون به رودخانه رسیدند، بر
پایشان چیزی نوشته و بر آب راه می­روند. چون رومیان این صحنه را مشاهده کردند،
می گویند اصحاب او بر آب راه می­روند، پس خود او ـ امام مهدی (عج) ـ چگونه خواهد
بود؟ در این هنگام، درهای شهر را بر آنان می­گشایند و سپاه امام وارد شهر شده و هر
چه اراده کند انجام می­دهد.

ج) امام علی ع :

… و یسیر المهدی حتی ینزل بیت المقدس و تنقل الیه الخزائن و تدخل العرب و العجم و
اهل الحرب و الروم و غیرهم فی طاعته من غیر قتال[۱۷]

… مهدی (عج) حرکت کرده در بیت­المقدس فرود می­آید. تمام خزاین نزد او برده می­شود
و عرب، عجم، ستیزه جویان، رومیان و دیگران بی­جنگ و درگیری اطاعت او را گردن
می نهند.

این مضمون ـ برخورد مسالمت­آمیز با اهل کتاب ـ را می­توان با روایات دیگری نیز
تأیید کرد از جمله:

امام علی ع فرمود:

… فیسیر المهدی (عج) بمن معه لایحدث فی بلد حادثه الا الامن و الامان
والبشری.[۱۸]

… سپس مهدی و همراهانش حرکت می­کنند. در هیچ شهری جز امن و دادن امان و بشارت
اتفاقی رخ نمی­دهد.

چهارمین زاویه­ای که می­توان از آن به مسئله رویارویی امام (عج) با اهل کتاب نگریست
و می تواند قرینه­ای بر استفاده حداقل امام مهدی (عج) از حربه قتل باشد، مسئله مدت
جنگ و نبرد امام (عج) برای فتح دنیاست. برخی از روایات این موضوع بدین قرارند:

الف: عیسی الخشاب می­گوید به امام حسین ع عرض کردم آیا شما صاحب این امر هستید؟
حضرت فرمودند:

لا ولکن صاحب الامر الطرید الشرید الموتور بابیه المکنی بعمه یضع سیفه علی عاتقه
ثمانیه اشهر[۱۹]

خیر، ولی صاحب این امر طردشده رانده شده­ای است که کسی برای پدرش خون­خواهی نکرده،
او هم کنیه عموی خود است و شمشیر را هشت ماه بر دوش می­گذارد.

ب) امام باقر ع :

… و یضع السیف علی عاتقه ثمانیه اشهر یقتل هرجا…

… شمشیر را برهنه کرده، هشت ماه بر دوش می­گذارد و بسیار می­کشد…[۲۰]

ما مدت حکومت امام مهدی (عج) را به هر میزان که بدانیم، براساس روایات یادشده هشت
ماه آن که قاعدتاً هشت ماه آغازین ظهور است، مدت زمانی است که امام با مخالفان خود
به جنگ و نبرد خواهد پرداخت. با توجه به دو نکته می­توان این احتمال را تقویت کرد
که درگیری­های امام (عج) با غیرمسلمانان بسیار اندک خواهد بود و آنان در برابر امام
مقاومت چندانی نخواهند کرد و امام با کم ترین درگیری، سرزمین­های آنان را فتح خواهد
نمود.

نکته اول: روایاتی که در آن­ها به نبرد امام با دیگر گروه­ها اشاره شده است، مانند
درگیری با قریش، بنی شیبه، اهل بصره، اعراب و سفیانی در نقاط مختلف و… . برخی از
این روایات از این قرارند:

الف: امام باقر ع :

اذا بلغ السفیانی ان القائم قد توجه من ناحیه الکوفه یتجرد بخیله حتی یلقی
القائم… فیقتتلون یومهم ذلک حتی ان الله تعالی یمنح القائم واصحابه اکتافهم
فیقتلونهم حتی یفنوهم… .[۲۱]

چون سفیانی مطلع می­شودکه قائم (عج) از جانب کوفه به سوی او رهسپار شده است او نیز
همراه با سوارانش حرکت می­کند تا این­که با قائم (عج) روبه رو می­شود… پس آن روز
با یکدیگر می­جنگند. سپس خداوند قائم (عج) و یارانش را بر آن­ها مسلط می­کند تا
این­که آن­ها را کشته و از بین می­برند.

ب: امام صادق ع :

اذا قام القائم (عج) من آل محمد صلوات الله علیه اقام خمسمأه من قریش فضرب اعناقهم
ثم اقام خمسمأه فضرب اعناقهم ثم خمسمأه اخری حتی یفعل ذلک ستّ مرات. قلت: و یبلغ
عدد هولاء هذا؟ قال: نعم منهم و من موالیهم.[۲۲]

چون قائم آل محمد (عج) یام کرد پانصد نفر از قریش را گردن می­زند. سپس پانصد نفر
دیگر را گردن می­زند و سپس پانصد نفر دیگر را و این کار را شش بار تکرار می­کند.
راوی می­گوید: عرض کردم قریش این مقدار هستند؟ فرمود؟ آری از آن ها و از دوستانشان.

این­ها نمونه­هایی است از جنگ­ها و درگیری­های امام مهدی(عج) با دشمنان به منظور
پاک کردن دنیا از وجودشان.

نکته دوم: اندک بودن مدت زمان هشت ماه برای فتح کل دنیا؛

با پیوست کردن این دو نکته، یعنی جنگ­ها و درگیری­های حضرت با گروه­های گوناگون در
خاورمیانه از یک­سو و اندک بودن مدت زمانی که حضرت طی آن بر تمام دنیا مسلط می­شود،
می­توان این احتمال را تقویت کرد که درگیری­های امام (عج) با اهل کتاب و دیگر
ملت­ها بسیار اندک خواهد بود؛ چرا که جنگ­های حضرت در خاورمیانه، طبیعتاً بخش
عمده­ای از هشت ماه را به خود اختصاص خواهد داد. بنابراین اگر فتح مغرب زمین و دیگر
نقاط دنیا نیز همراه با جنگ و درگیری و قتل و کشتار باشد، فتح دنیا در هشت ماه امری
بعید خواهد بود؛ به ویژه با توجه به وسعت فوق­العاده مناطق مسکونی کره زمین.

نکته قابل توجهی که مؤید مدعای ماست، این است که این احتمال وجود دارد که هشت ماه
یاد شده، مدت زمان فتح و تسلط بر دنیا نباشد، بلکه مدت زمانی باشد که امام دنیا را
از شر دشمنان و منحرفان پاک می­کند؛ به این معنی که امام نخست کل دنیا را فتح
خواهند کرد. طبیعتا پس از فتح دنیا انسان­های معاند و منحرفی نیز هستند که به دنبال
ضربه زدن به نظام امام مهدی (عج) و مخالفت با اهداف و آرمان­های حضرت باشند و امام
چاره ای جز درگیری با این گروه نخواهد داشت. سید محمد صدر معتقد است هشت ماه یادشده
تنها زمان فتح دنیا نیست؛ بلکه مدت زمانی است که اولاً امام (عج) دنیا را فتح
می­کند و ثانیاً دنیا را از لوث وجود معاندان و منحرفان پاک می­کند.[۲۳]

براساس این احتمال، فتح دنیا در مدتی بسیار کم­تر از هشت ماه اتفاق خواهد افتاد و
مدت زمان فتح مغرب زمین ـ سرزمین اهل کتاب ـ بسیار بسیار اندک خواهد بود. در نتیجه،
قتل و درگیری به کم­ترین میزان خود خواهد بود.

قرینه پنجمی را نیز می­توان بر مدعای برخورد مسالمت­آمیز و به دور از جنگ و
خون ریزی امام مهدی(عج) با اهل کتاب اقامه کرد. آن قرینه این است که براساس تعداد
چشم گیری از روایات، پیش از ظهور، قتل و مرگ به شکل گسترده­ای بر بشریت سایه خواهد
افکند و درصد بسیار بالایی از انسان­ها بر اثر جنگ­ها و حوادث طبیعی از میان خواهند
رفت. بی­تردید وجود این دو عامل به ویژه عامل اول ـ جنگ و درگیری ـ توان نظامی و
دفاعی بشریت را به شدت کاهش خواهد داد و کشورها را از نظر نظامی آسیب پذیر خواهد
نمود. به یقین، بشریتی که امروزه به مرگبارترین سلاح­های کشتار جمعی مجهز است و
برخی از نیروی اتمی در اختیارش برای متلاشی کردن کل کره زمین کفایت می کند، در صورت
وقوع جنگی فراگیر، از توان نظامی خود تا حد ممکن استفاده خواهد کرد و بسیار طبیعی
خواهد بود که در صورت وقوع چنین جنگی، نیروهای متخاصم و