توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امیراسماعیل سامانی ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امیراسماعیل سامانی ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امیراسماعیل سامانی ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

امیر اسماعیل سامانی

نخستین کسی که از سامان بر تخت سروری نشست سرور جلیل امیر اسماعیل است و او پادشاهی ست متخلق به اخلاق کریمه و از جمله اخلاق مرضیه اش آنکه در مبادی حال از قبل برادر بزرگترش که نصر نام داشت حاکم بعضی ولایت بخارا بود و آئین عدالت را شعار خود ساخته رعایای اطراف میل به رعیتی او نموده مملکت او به غایت آبادان شد.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخ و موسس دولت سامانی
۲ – جهاد با ترکان
۳ – جنگ با محمد بن زید علوی
۴ – طغیان محمد بن هارون
۴.۱ – انتقام از خون محمد بن زید
۵ – جنگ با عمرو لیث صفاری
۵.۱ – حمایت خلیفه از اسماعیل
۵.۲ – تحریک اسماعیل توسط خلیفه
۵.۳ – پیشدستی اسماعیل برای جنگ
۵.۴ – خطبه اسماعیل در جنگ
۶ – پانویس
۷ – منبع

تاریخ و موسس دولت سامانی

عموم مورخین سال ۲۷۹ق؛ یعنی سال استقلال “امیراسماعیل” را تاریخ تاسیس این سلسله می‌دانند و بعضی نیز “نصر”، برادر بزرگتر او را هم جز امرای مستقل سامانی دانسته و امرای سامانی را ده تن شمرده‌اند، ولی اکثرا اسماعیل را موسس واقعی دولت سامانی دانسته‌اند، چرا که بعد از مرگ امیرنصر، اسماعیل بر سراسر ماوراالنهر امارت یافته سایر امرای محلی سامانی تحت فرمان وی بودند. بخصوص اسماعیل در ایام امارت خود ممالک سامانی را وسعت بخشیده. خراسان، گرگان، طبرستان، سیستان، ری و قزوین را هم بر قلمرو خود اضافه کرده است و پس از مرگ وی امرای محلی تحت اطاعت او بودند. اسماعیل در سال ۲۸۰ فرمان امارت ناحیه ماوراءالنهر را از “معتضد” خلیفه عباسی دریافت کرد و تا صفر سال ۲۹۵ با استقلال تمام پادشاهی کرد. وقایع دوره امیراسماعیل جنگ‌هایی است که وی با مدعیان قلمرو سامانیان داشته است. «آورده‌اند که نخستین کسی که از سامان بر تخت سروری نشست سرور جلیل امیر اسماعیل است و او پادشاهی ست متخلق به اخلاق کریمه و از جمله اخلاق مرضیه اش آنکه در مبادی حال از قبل برادر بزرگترش که نصر نام داشت حاکم بعضی ولایت بخارا بود و آئین عدالت را شعار خود ساخته رعایای اطراف میل به رعیتی او نموده مملکت او به غایت آبادان شد».

[۱] قاضی غفاری، احمد بن محمد، تاریخ نگارستان، ص۹۶.

جهاد با ترکان

امیراسماعیل پیش از درگیری با صفاریان در سال ۲۸۰ (ه. ق) با لشگرکشی به شهر دورافتاده طراز در ترکستان و شرق ماوراءالنهر و برانداختن حکومت این شهر خیال خود را از پشت جبهه که در اختیار ترکان همیشه مهاجم به شهرهای ماوراءالنهر بود آسوده کرد. ظاهرا امیر طراز و بسیاری از دهقانان در پی شکست از امیرسامانی اسلام آورده بودند، کلیسای شهر تبدیل به مسجد جامع شده بود و پس از خوانده شدن خطبه به نام معتضد امیراسماعیل با غنیمت زیاد به بخارا بازگشت.

[۲] نرشخی، محمدبن جعفر، تاریخ بخارا، ص۱۱۹.

جنگ با محمد بن زید علوی

هنگام استیلای امیراسماعیل بر خراسان، گرگان و طبرستان تحت حکومت “محمد بن زید داعی” بود. داعی می‌دانست که امیراسماعیل عامل مستقیم خلیفه عباسی به امر خلیفه یا جهت خوش آیند وی دیر یا زود به فکر تسخیر نواحی تحت نفود وی خواهد افتاد، «وقتی محمد بن زید خبر یافت که اسماعیل بن احمد، عمرو بن لیث را اسیر گرفته با سپاهی انبوه سوی خراسان روان شد که در آن طمع بسته بود به این پندار که قلمرو اسماعیل بن احمد، از آن چه در ایام ولایتداری عمرو بن لیث صفار بر خراسان بوده بود، تجاوز نمی‌کند و کسی او را از خراسان باز نمی‌دارد که عمرو اسیر شده بود و سلطان عاملی آن جا نداشت.»

[۳] طبری، تاریخ طبری، ج۸، ص۲۰۴.

و بدین جهت برای جلوگیری از حمله احتمالی وی سپاهیانی در گرگان گرد آورد اسماعیل نیز لشگریانی به سرکردگی “محمد بن هارون سرخسی” سردار خود تهیه و به دفع وی فرستاد. داعی در معرکه تیر خورد و کشته شد محمد بن هارون سر او را با پسرش به بخارا به خدمت امیراسماعیل فرستاد «امیرالمؤمنین المعتضد فرمان فرستاد به امیر اسماعیل: تا بلاد طخارستان و گرگان از دست امیر محمد زید علوی که در ضبط خود گرفته بود مستخلص گردانید. امیر اسماعیل احمد هارون را بر مقدمه لشکر امیر کرد و پیش فرستاد و میان امیر محمد زید علوی و امیر اسماعیل مقاتله عظیم رفت، و امیر محمد علوی شهادت یافت.»

[۴] جوزجانی، منهاج سراج، طبقات ناصری، ج۱، ص۲۰۵.

طغیان محمد بن هارون

امیر اسماعیل پس از کشته شدن داعی سردار خود “محمد بن هارون” را حکومت طبرستان داد محمد یک سال و نیم بعد؛ یعنی در سال ۲۸۸ بر مخدوم خود اسماعیل عاصی شد. محمد بن هارون به نیابت امیر اسماعیل در جرجان حاکم گشت و چون امیر اسماعیل او را طلب داشت تمرد و عصیان پیش گرفته نیامد و در آنجا استقلال تمام پیدا کرد.

[۵] قاضی احمد تتوی، آصف خان قزوینی، تاریخ الفی، ج۳، ص۱۲۷۸.

اسماعیل سپاهیانی تهیه دید و به طرف وی حرکت کرد و توانست بر محمد غلبه کند محمد بن هارون به گیلان پناهنده شد. در نتیجه این لشگرکشی، ری و قزوین نیز به تصرف اسماعیل درآمد اسماعیل حکومت طبرستان و گرگان را به “ابوالعباس عبدلله بن محمد بن نوح” پسرعم خود و حکومت ری را به “احمد بن سهل” سپرد. و خود به نیشابور رفت. محمد بن هارون پس از پناهنده شدن به گیلان برای آن که انتقام خود را از امیرسامانی بکشد. به سمت دعات علوی کشیده شد و دست بیعت به “حسن بن علی” ملقب به “ناصر کبیر” که خیالی جز کشیدن انتقام خون “محمد بن زید” در سر نداشت داد و او را در پس گرفتن طبرستان و طرد عمال سامانی از آن دیار جدی تر کرد. محمد بن هارون بعد از چندی به استدعای مردم ری عازم آن شهر شد حاکم ترک و عامل خلیفه را کشته آن جا را تحت نفوذ خود درآورد اسماعیل به ری رفت محمد بن هارون به گیلان گریخت. اسماعیل به راحتی وارد ری شد و ابوصالح منصور بن اسحاق پسرعم خود را در این شهر گذاشت. او همان کسی است که “ابوبکر محمد بن زکریای رازی” کتاب معروف خود “طب منصوری” را بنام وی تالیف کرده است. بدین ترتیب برای نخستین بار پس از فروپاشی ساسانیان حکومت ری در سال ۲۸۹ (ه. ق) رسما به دست ایرانیان افتاد. مکتفی نیز در فرمانی به تاریخ دوم محرم ۲۹۰ فرمانداری ری ر ابه نام امیراسماعیل صادر کرد و همراه هدایای برای او فرستاد.

[۶] ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۸۱.

انتقام از خون محمد بن زید

حسن بن علی (ناصرکبیر) که به فکر انتقام از خون محمد بن زید بود اقدام به لشگرکشی به طبرستان نمود، ناصرکبیر در زمستان ۲۹۰ به اتفاق محمد بن هارون به طبرستان حمله برد. بعد از جنگ سختی که چهل روز طول کشید لشگریان “ابوالعباس عبدالله بن محمد بن نوح” حکمران سامانی طبرستان و متحدین وی “اسپهبد شهریار” پسر فاذوسبان و “اسپهبد شروین” پسر رستم بن قارن را شکست داد. علت این شکست را خصومت احمد پسر اسماعیل و ابوالعباس می‌دانند. ابوالعباس احمد را مامور به این کار می‌کند. احمد به علت خصومتی که با ابوالعباس داشت در راه خود را معطل کرد تا جنگ به ضرر ابوالعباس خاتمه یافت. در این شکست بیش از هفت هزار تن از سپاه سامانی کشته شدند. ابوالعباس یکی از سران سپاهی خود را به ری فرستاد. او به حیله توانست بر محمد بن هارون دست یابد.

[۷] ابن اسفندیار، محمدبن حسن، تاریخ طبرستان، ص۲۶۰.

او را به بخارا خدمت امیرسامانی فرستاد و بدین ترتیب فتنه محمد بن هارون پایان یافت. ناصرکبیر به دیلمان بازگشت و طبرستان بار دیگر تحت نفوذ ابوالعباس درآمد.

[۸] ابن اسفندیار، محمدبن حسن، تاریخ طبرستان، ص۲۶۰.

جنگ با عمرو لیث صفاری

یکی از جنگ‌های مهم تاریخی که باعث انقراض سلسله‌ای شد، جنگ امی