پاورپوینت کامل بیم و امید(۱) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیم و امید(۱) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیم و امید(۱) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیم و امید(۱) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

کوچه های شهر هنوز چندان شلوغ نبود، بسیاری در خواب بودند و چند تن سحرخیز، سکوت
صبحگاهی را در زیر گامهایشان می شکستند. جوانی بلند بالا با قدمهایی مردّد و سیمایی
اندیشمند در جمع سحرخیزان آرام آرام راه می رفت. اندیشه فاش شدن رازی که بیش از
سی سال در گوشه دلش پنهان کرده بود، آزارش می داد و با خود می اندیشید:

ـ اگر این راز بر ملا شود، چه دنیای تاریک و سختی فرا رویم خواهد بود. دیگر هیچ
نقطه این شهر جای امنی برایم نخواهد بود. مأموران جای جای شهر را برای یافتن من
جست و جو می کنند تا دستگیرم کنند و اگر دستگیر شوم…

وقتی اندیشه دستگیری در ذهنش نقش می بست، قلبش به تپش می افتاد و آثار ترس در
چهره اش نمایان می شد و زیر لب زمزمه می کرد:

ـ آیا بهتر نیست خود را هر چه زودتر، از این دلشوره جانکاه و کشنده نجات دهم؟! تا
کی می توانم حقیقت را نهان کنم؟ روزی همه خواهند فهمید من کیستم، از کجا آمده ام و
چگونه با چهره ای دیگر بیش از سی سال زندگی کرده ام. پس چه بهتر خود رازم را فاش
کنم و بگویم من از کدام خاندانم و فرزند کیستم و خویشتن را برای همیشه از فشار و
اضطراب رها سازم.

آن گاه ندای دیگری در درونش طنین می انداخت و در گوش دلش زمزمه می کرد: نه، صبر کن.
شاید فرجی حاصل شود و راهی فرا رویت باز شود. از کجا معلوم که کسی به این راز
پی برده باشد؟ مگر در این سی سال کسی از آن آگاه شده است که پس از این آگاه شود؟

جوان، وقتی با این کلمات خود را دلداری می داد، آرامشی کوتاه مدّت بر جانش سایه
می افکند، گامهایش را استوارتر بر می داشت و خون امید در رگهایش جاری می شد؛ ولی
طولی نمی کشید که باز کابوس «راز پنهان» ظهور می کرد و جوان را دوباره در دریای غم
فرو می برد و به دست امواج سرکش ترس و دلهره می سپرد.

«نه، نمی شود این راز را پنهان کرد. به خصوص با آنچه که دیروز پیش آمد. حتماً همه
چیز لو خواهد رفت» و آن گاه خودش را سرزنش می کرد: تو با این گذشته ات چرا دست به
این کارها می زنی؟ مرد! چرا به این محلّه ها می آیی که خود را درگیر کنی؟ چرا برای
خودت مشکل درست می کنی؟

ـ آخر نمی شود از کنار هر حادثه ای چشم بسته گذشت. من، نه، هر که به جای من بود
کاری می کرد. پس جوانمردی کجا رفته است. زورگویی یقه بیچاره ای را بگیرد و هرچه به
دهنش می آید نثار او بکند و تو در کنارش ساکت و آرام بایستی و تماشا کنی. نه،
نمی شود.

جوان، درگیرِ جنگی پایان ناپذیر در درون خویش بود. نمی دانست که این ماجرا به کجا
می انجامد. در یک لحظه ،داد و فریاد دو متخاصم، پرده افکار جوان را از هم درید.
جوان در یک آنْ همه چیز را فراموش کرد. خونِ عدالت جویی در رگهایش به جوش آمد و
بی درنگ به سوی حادثه دوید. مردی که دیروز جوان به کمکش شتافته بود، درگیر ماجرای
دیگری شده بود. مرد از جوان کمک خواست و او بی آنکه به گرفتاری خویش بیندیشد، یقه
آن را که زور می گفت، گرفت و تکان محکمی داد و بر سرش فریاد کشید: «تو به چه حقی
زور می گویی؟ فکر کردی خیلی پرقدرتی؟ خجالت نمی کشی گریبان یک ناتوان را می گیری؟
این آخرین باری باشد که دست روی زیردست بلند می کنی.» آن گاه او را تکان محکمی داد
و رهایش کرد. جوان، با احساس شیرینِ رضایت از انجام وظیفه، راه خود را پیش گرفت.
چند گامی برنداشته بود که ناگهان بر جای خود میخکوب شد. گویی سطل آب سردی بر فرقش
ریختند. حرفهای مخاصم زورگو چون پتکی سهمگین بر سرش فرود آمد و یکباره دنیا را در
چشم او تیره و تار کرد.

ـ حتماً خیلی پشتت گرم است که چنین محکم حرف می زنی؟! آره، پشتت گرم است. اگر نبود
که نمی توانستی دیروز کسی را بکشی و امروز یقه مرا بگیری و قصد جان من کنی. اگر کسی
پشتش محکم نباشد که نمی تواند کسی را بکشد و راست راست در خیابان قدم بزند. بله، هر
کس هم مثل تو عزیز و دُردان