پاورپوینت کامل قاری شهید ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قاری شهید ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قاری شهید ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قاری شهید ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

۵۱

از قبیله بنو مشرق ـ تیره ای از قبیله همدان ـ بود؛ قبیله ای که امیرمؤمنان
درباره آن فرمود: «اگر دربان بهشت باشم، اجازه ورود بدیشان داده و خوش آمدشان
خواهم گفت».۱

در کوفه می زیست و از بزرگان آن شهر به شمار می آمد. استاد فن قرائت بود.۲ در عبادت
سرآمد بود. زهد و بی علاقه گی به دنیا، او را از تعلّقات جدا کرده بود.

دور از چشم جاسوسان حکومت راه مکه را پیش گرفت. عشق و علاقه به امام(ع) او را از
دیار خود بیرون کشید. پشت به کوفه و رو به قبله آمال ـ حسین(ع)ـ می رفت و او کسی
جز «بُریر بن خضیر همدانی» نبود.

با اینکه سن و سالی از او گذشته بود و مُسن به نظر می رسید؛ ولی همچون جوانان شاداب
بود. او که همچون بسیاری از کوفیان بر سر دو راهی سرگذشت واقع شده بود، راه سعادت
را ـ سعادت دیدار و با حسین(ع) بودن را ـ برگزید.

بالاخره عبادت و زهد صحیح او را یاری داد و دل از تعلّقات کند.

بریر که چشمانش به روی زیبا و دلربای سالار شهیدان افتاد، اشک شوق از چشمانش سرازیر
گشت. یاد و خاطره با علی(ع) بودن، در ذهن و یادش زنده شد که بیست و پنج سال قبل
یاریش کرده بود و اکنون این فرزند علی(ع) است که برای زنده کردن دین جدش راه نبرد
را در پیش گرفته است.

بریر در زمره یاران حسین(ع) منزل به منزل به همراه امام است.

هرازگاهی صدای صوت قرآن از قافله عشق بلند می شود. شاید آن قافله برای قرائت،
استادِ کوفه، بُرَیر را برگزیده و مقدّم می دارند.

همچنان قافله به پیش می رفت تا به منزل «ذی حسم» رسید. از اینجا به بعد نقش بُریر و
دیگر یارانِ با وفای حسین(ع) برجسته تر می گردد.

همراهان امام حسین(ع) و لشگر دشمن در این منزل به هم رسیدند. امام حسین(ع) در این
هنگام خطبه ای خواند و اوضاع زمان خود را تشریح کرد. از بی وفایی مردم و از دوری
آنها و از دین و حقیقت سخن به میان آورد.

«أَلاتَرونَ أَنَّ الْحَقَّ لایعمَل بِهِ وَ أَنَّ الْباطِلَ لایتَناهی عَنه…» و «…
فَاِنّی لا أَرَی الْمَوتَ الا السَّعاده و الْحَیاه مَعَ الظّالِمینَ إِلاّ
بَرَما».۳

امام حسین(ع) در کربلا بعد از تعریف از یاران ـ که بهتر از شما کسانی را سراغ
ندارم ـ فرمود: «… مرا این جا تنها بگذارید که مقصود این گروه من هستم». در این
هنگام ابتدا خاندان امام، سپس یاورانِ باوفای امام از تصمیم بر یاری امام سخن
گفتند. در این هنگام بریر به این نکته تأکید کرد، حتی از امام اجازه خواست به نزد
عمر سعد ـ فرمانده لشگر دشمن ـ