پاورپوینت کامل همیشه کوثر ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همیشه کوثر ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همیشه کوثر ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل همیشه کوثر ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

هفت سال پیش،توفیق عزیمت به یک کشور آفریقایی؛جهت انجام مأموریتی تبلیغی و اداره
یک مرکز آموزش اسلامی دست داد.عهد کرده بودم،قرآن کریم را به علاقمندانی که در آن
مرکز ثبت نام کرده و به آنجا رفت و آمد می نمودند،تعلیم دهم و تدبر در ایات قرآن را
با مشارکت خود آنان اساس کار خود قرار داده بودم.گاهی هم که فرصتی پیدا می کردم،
سری به محلات فقیر نشین یا دور افتاده از مرکز شهر می زدم.در آن جا نیز،بر اساس
همان عهد معهود،اولین سخن نیز تعلیم قرآن بود و قرآن.

در کشوری با ده ها میلیون جمعیت، با اکثریتی غیر مسلمان،کشوری ورشکسته و زخم خورده
از جنگ و تلخ کام از مصایب رنگارنگ،رفتن به درون مناطق فقیر و پر جمعیت و سراغ
آلونک هایی که نام خانه را بر خود داشت و نشستن در کنار کودکانی سیه چرده با
چهره هایی چین و چروک از تلخی های زندگی،اما با دلی صاف و فطرتی الهی که معنی محبت
را بسیار خوب می فهمید و دیدار با آنان که بر روی خاک و یا در نهایت،بر روی حصیری
رنگ و رو رفته نشسته، نگاه ها را بر دهان معلم خود دوخته و ایات قرآن را با او
تکرار می کردند، همه خاطره هایی بودند،فراموش ناشدنی.

یکی از روزها،سوار بر خودرو و همراه راننده مرکز،در حال گذر از یکی از محله ها
بودم، ناگاه، دخترکی خردسال، دوان دوان و سرشار از شور و شادی به سمت خودروی من
آمد.از راننده خواستم؛تا خودرو را متوقف کند.دخترک، در آن محیط شلوغ و میان آن
جمعیت غیر مسلمان، جمله «سلام علیکم» را بر زبان آورد و من را با لفظ«مولانا» خطاب
کرد(عنوانی که در آن جا به مبلغان دینی داده می شد).دخترک حدوداً هفت ساله، ضمن این
که کم حرف و خجالتی می نمود،با زبان محلی سخن می گفت.دیداری کوتاه بود و با کلماتی
اندک،اما نغز و پر مغز.

تمام حرف او این بود:«من با معلم ابراهیم هستم و پیش او کوثر می خوانم».

اما ابراهیم که وی از او سخن گفت، خود پسری جوان بود، حدوداً بیست ساله و از
دانشجویان آن مرکز آموزشی.بین این مرکز و محله آن دخترک بیست کیلومتر فاصله
بود.ابراهیم،روزها،با مشقت و با نبود وسیله نقلیه منظم خود را به مرکز
می رساند؛تا درس خود را فرا گیرد.پس از فراگیری درس،به منزل خود در همان منطقه
مورد اشاره باز می گشت و با امکاناتی در حد صفر،دختران و پسرانی خردسال و مشتاق را
که همگی از خانواده هایی غیر مسلمان بودند،گرد خود می آورد و به آنان همان
آموخته ها را باز می آموخت.شب های جمعه نیز،آنان را گرد هم می آورد و در اتاقی
بسیار ساده و در نور شمع، با هم دعای کمیل می خواندند.گاهی نیز،شاگردان خود را با
پای پیاده،به سبب کمبود امکانات از خانه هایشان تا مرکز می آورد و برمی گرداند.به
طوری که آنان برای شرکت در برخی برنامه ها مثل احیای شب قدر یا مراسم عاشورا یا
میلاد رسول اکرم(ص) حاضر بودند،تا چهل کیلومتر راه را طی کنند.هر چند مرکز مورد
اشاره، بعدها برخی مساعدت ها را برای رفت و آمد آنان فراهم نمود،اما این حالت
شگفت،نگارنده را به یاد این ایه از سوره مبارکه توبه انداخت که هنگامی که پای
امری بسیار مهم،همانند جنگ و امنیت جامعه نوپای اسلامی در میان بود،گروهی نزد
پیامبر آمدند؛تا آنان را به میدان جنگ بفرستد،حضرت فرمودند:وسیله ای در اختیار
ندارم و آنان با دیدگانی سرشار از اشک حسرت بازگشتند و خداوند متعال، این حالت
شکوهمند را در کتاب خود جاودانه فرمود:«لیس علی الضعفاء ولا علی المرضی و لا علی
الذین لایجدون ما ینفقون حرج إذا نصحوا للّه ورسوله ما علی المحسنین من سبیلٍ و
الله غفور رحیم.و لا علی الذین اذا ما اتوک لتحملهم قلت لا اجد ما احملکم علیه
تولّوا و أعینهم تفیض من الدّمع حزناً ألاّ یجدوا ما ینفقون؛بر ناتوانان، بیماران و
تهی دستان که هزینه سفر جنگ را ندارند، جهاد واجب نشده است؛تا بر اثر آن دچار رنج
و سختی شوند،از این رو،سزاوار کیفر و نکوهش نیستند،به شرط آنکه برای خدا و پیامبرش
خیرخواهی کنند و از خیانت به خدا و رسول بپرهیزند و کارها را بر ضدّ پیامبر و
مؤمنان وارونه نکنند،اینان از نیکوکارانند و هیچ راهی برای سرزنش نیکوکاران نیست و
خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. و نیز جهاد بر کسانی واجب نشده است که وقتی