پاورپوینت کامل داستان قرآنی ; بانوی خردمند و باشکوه قرآن ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل داستان قرآنی ; بانوی خردمند و باشکوه قرآن ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل داستان قرآنی ; بانوی خردمند و باشکوه قرآن ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل داستان قرآنی ; بانوی خردمند و باشکوه قرآن ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

علم و دانش و عقل و خرد دو موهبت الهی از جانب خداوند متعال به انسان است.انسان موجودی است که در آغاز آفرینش به سبب این دو ویژگی و تفضل الهی بر سایر موجودات برتری یافت.و از این روست که انسان به سبب تعلیم اسماء الهی بر ملائکه نیز فائق آمد و انسان مسجود ملائکه و جنیان شد.و به سبب ویژگیها و استعدادهایی که در اوست،خداوند او را بر موجودات بری و بحری برتری داد.

و خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:و سخّر لکم الشمس والقمر دائبین(سوره ابراهیم،آیه ۳۳)

خداوند متعال در قرآن مجید به آن دسته از بندگان خود را که عقل و اندیشه خویش را به کار می گیرند و با دیدن آیات الهی به تفکر می پردازند،و به ایمانشان نسبت به خداوند افزوده می گردد اولوالالباب می نامد.

لب در لغت به معنای مغز است و مقصود آن در قرآن عقل. راغب اصفهانی لب را به معنای عقل خالص و ناآلوده آورده است.زیرا عقل و خرد خالص کنند هم معانی است که در وجود انسان هست مانند مغزها و مغز و اهل هر چیز (همچون مغز بادام و گردو) مفهوم لب برتر و والاتر از معنی عقل است.۱

پس هر لبی عقل است ولی هر عقلی لب نیست.و از این جهت خدای متعال فهمیدن و درس احکامی که عقل های کامل و پاک آنها را می فهمند مربوط به اولوالالباب می داند.پس اولوالالباب یعنی فرزانگان و صاحبان عقل ها و خردهای کامل.۲

از آن جائی که انسان سرشار از استعدادهای بالقوّه است.جهت به فعلیت رساندن این استعدادها احتیاج به الگو و اسوه دارد.قرآن نیز با عنایت به این خواسته جهت تکمیل نقش تربیتی انسان به شرح حال کوتاه و گاهی بلند برخی از پیامبران و یا انسان هایی که مقارن با عصر آنها بودند می پردازد.از جمله در سور نحل در ذیل داستان زندگی شگفت انگیز حضرت سلیمان(ع) به بانوی خردمند و با شکوه و سیاستمدار اشاره می کند،که با اقتدار و عظمت و تدبیر در سرزمین سبا حکومت می کرد.سبأ:نام قوم و مملکتی است که در قسمت جنوب غربی عربستان که اکنون یمن نام دارد،قرار گرفته بود.آنان را نخستین قوم عربستان جنوبی برشمرده اند که در تاریخ در هزار اول قبل از میلاد به آستانه تمدن گام نهاده اند.این سرزمین به جهت حاصلخیزی و نزدیکی به دریا و نیز قرار گرفتن آن بر سر راه هند مزیتی برای آن فراهم آورده بود۳ داستان این ماجرا در زمان پادشاهی قوم بنی اسرائیل در دوران سلیمان نبی(ع) اتفاق افتاده است.حضرت سلیمان(ع) تصمیم گرفت بیت المقدس را از روی نقش همان خیمه ای که موسی(ع) در بیابان سینا معروف به قبه الرمان بود بنا نماید و به سرعت هر چه تمام آن بنا را تمام کرد.ولی آرزوی دیگری نیز داشت و آن زیارت خانه خدا وادای فریض حج بود.پس از بازگشت از سفر حجّ به شهر صنعا آمده و تصمیم گرفت در آن سرزمین آبی جاری سازد.وقتی پستی و بلندی ها را وارسی کرد،اثری از آب ندید،ناراحت شد.درمیان پرندگان به جستجوی هدهد پرداخت تا او را به آب راهنمایی کند و بگوید در زیر چه قسمت از زمین و در عمق چند متری آب هست.۴ او که با دقت مراقب اوضاع حکومت و وضع کشور خود بود.درمیان سپاهیان هدهد را ندید.در جستجو برآمد و علّت را جویا شد. و گفت اگر دلیل قانع کننده ای برای غیبتش نداشته باشد او را ذبح می کنم.اما غیبت هدهد چندان به طول نیانجامید که به حضور سلیمان(ع) حاضر شد.و هنگامی که آثار خشم را در چهر سلیمان مشاهده کرد.با صراحت و بی پرده و بدون تعارف به وی گفت:ای رسول خدا من به چیزی آگاهم که تو از آن آگاه نیستی.سپس به شرح حال سرزمین سبأ پرداخت که »من به سرزمین سبأ رفته بودم،زنی را در آنجا یافتم که بر آنها حکومت می کرد و همه چیز را در اختیار داشت خصوصاً اینکه تخت عظیمی هم داشت. و مساله عجیب و ناراحت کننده ای که من در آنجا دیدم این بود که مشاهده کردم آن زن و مردمش در برابر خورشید،نه در برابر خدا سجده می کنند.و شیطان برآنها تسلط یافته و اعمالشان را در نظرشان زینت داده یعنی افتخار می کنند که در برابر آفتاب سجده می کنند.آن چنان در بت پرستی فرو رفته اند که فکر نمی کنم آنها هدایت شوند.«سلیمان نبی(ع) فرمود:«ما تحقیق می کنیم ببینیم راست گفتی یا از دروغگویان هستی».سپس نامه ای کوتاه و پر محتوی نوشت و به هدهد داد و گفت:«این نامه را ببر و نزد آنها بیفکن،سپس برگردد و در گوشه ای ببین آنها چه عکس العملی نشان می دهند.« هدهد نامه را گرفت و به طرف سرزمین سبأ پرواز کرد و نامه را در حضور همه درباریان و دستگاه حکومتی در حالیکه ملکه در میانشان بود افکند،ملکه نامه را برداشت و از مضمون آن آگاه شد،و بدون آنکه در اصالت نامه احتمال جعل یا تردیدی به خود راه دهد رو به بزرگان دربار کرد و گفت: نام با ارزشی دریافت کرده ام که این گونه آغاز شده است:این نامه از سوی سلیمان است و محتوایش اینست به نام خداوند بخشایش گر مهربان.به شما توصیه می کنم که برتری جوئی در برابر من نکنید و به سوی من آئید و تسلیم حقّ شوید.سپس رو به درباریان حکومتی کرد و گفت:صاحب نظران رأی خود را در این کار مهم بدهید من هیچ کار مهمی را بدون نظر و بی حضور شما انجام نداده ام.آنها گفتند:ما قدرت کافی داریم و مرد جنگ نیز هستیم.اما تصمیم نهایی با توست.ملکه با تأمّل در جواب سخن آنان گفت:پادشاهان هنگامی که وارد سرزمین آبادی می شوند آنجا را به فساد و تباهی و ویرانی می کشانند و خراب می کنند.عزیزان و بزرگان آن سرزمین را به اسارت و آوارگی می کشانند سپس با دور اندیشی به اطرافیان خود گفت:باید قبل از هر کاری سلیمان و اطرافیان او را امتحان کنیم و ببینیم او پادشاه است یا پیامبر خدا.ملکه با دور اندیشی خود می خواست ببیند اگر سلیمان پادشاه است که مانند سایر پادشاهان با دادن هدایا و خراج راضی می شود. اما اگر پیامبر خدا باشد و قصدش هدایت مردم و تسلیم آنان در برابر پروردگار جهانیان باشد چه واکنشی