پاورپوینت کامل در جست و جوی دنیای از دست رفته ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در جست و جوی دنیای از دست رفته ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در جست و جوی دنیای از دست رفته ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در جست و جوی دنیای از دست رفته ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۸۹

یادداشتی بر فیلم بلند سینمایی هفت (SEVEN)، ساخته دیوید فینچر

ویلیام سامرست (Somerset)، کارآگاه کهنه کار پلیس که یک هفته به بازنشستگی اش مانده است، و دیوید میلز
(David Mills)، کارآگاه جویای نام پلیس که قرار است جایگزین سامرست شود، درگیر یک پرونده عجیب قتلهای زنجیره ای می شوند. قاتلِ موعظه گری پیدا شده است که قربانیان خود را، بنابر آنچه در متون قدیمی درباره گناههای کبیره هفت گانه و سزای مرتکبین آنها آمده است انتخاب می کند و به وسیله خودشان به قتل می رساند. جنازه قربانیان گناههای «شکم بارگی
(Gluttony)»، «حرص (Greed)»، «تنبلی (Sloth)»، «شهوت (Lust)» و «غرور (Pride)» پیدا می شود. دو جنازه دیگر باقی مانده است. «خشم
(Wrath)» و «حسد (Envy)».

در این میان و در حالی که تلاش سامرست و میلز برای یافتن قاتل، نتیجه روشنی در پی نداشته است، او، (جان دو) خود را به اداره پلیس معرفی می کند…

هفت (Seven)، محصول سال ۱۹۹۴ امریکا، از بهترین فیلمهای دهه نود و یکی از تأثیرگذارترین فیلمهای تاریخ سینما محسوب می شود. این فیلم که نخستین تجربه «دیوید فینچر
(David Fincher)» در فیلم سازی بلند بود، به عنوان یک فیلم جریانساز (حتی در ساختار سینمایی) مطرح شد و این گونه، فینچر با نخستین فیلم خود، به عنوان یک کارگردان مؤلف شناخته شد.

«هفت»، توانایی نفوذ و تأثیرگذاری خود در تماشاگر را – گذشته از ساختار فوق العاده که کارگردان بلندپروازی چون فینچر برایش در نظر گرفته – مدیون فیلمنامه فوق العاده «اندرو کوین واکر
(Andrew Kevin Walker)» و داستان تکان دهنده ای است که برای آن تدارک دیده است.

مسئله بشر و گناههایی که به ارتکابشان خو گرفته است دستمایه داستان فیلمهای گوناگونی در تاریخ سینما بوده است. در هر حال، «هفت» نخستین فیلمی است که به این صراحت، اساس داستانش را بر تاختن بر جرأتی که انسان امروز بر نافرمانی پروردگارش یافته است قرار می دهد و به تصویر کردن سرانجام این سنت عصیان که در گیر و دار زندگی مادی دور از خدای امروز شدت گرفته است می گذارد.

«هفت» انسان مست غافل را با ماهیت گناههایی که روزانه در هر گوشه ای می بیندشان، امّا به این دلیل که به آنها عادت کرده است در چشمش ناچیز جلوه می کنند روبه رو می کند و پلیدی آنها را به رخ او می کشد تا چشمهایش را باز کند و به خود آید. فیلم بنابر آموزه های دینهای آسمانی ساخته شده است. اعتقاد به پلیدی ذاتی گناههای انسان و اینکه عذاب انسان در دنیای دیگر، مواجه شدن با همین گناههایی است که در زندگی خود آنها را ایجاد کرده است، و آن، هنگامی است که پرده ها کنار می روند و او حقیقت اعمال خود را می بیند و ظهور قاتلی که گناه انسان را در همین دنیا – که آن را از آخرت جدا نمی دانیم – نیز به او باز می گرداند بر اساس همین آموزه هاست. گذشته از آن، تأثیر متون کهن ادبیات کلاسیک جهان در شکل گیری داستان «هفت» آشکار است. فیلم، صراحتاً بر محور این جمله که: «بهشت از دست رفته است
(Paradise lost)» (شاهکار میلتون) شکل می گیرد و بر اساس ساختار «کمدی الهی» دانته روایت می شود.

در کمدی الهی، سفر معنوی دانته از دوزخ آغاز می شود؛ طبقات دوزخ را، بنابر سنگینی گناهان می پیماید و پس از گذراندن تمام آنها به برزخ و سرانجام به بهشت و به نوبه خود، طبقات گوناگون آن می رسد. کمدی الهی بر راهی که هر انسان در مسیر کمال خود باید از میان دوزخ بپیماید و به عبارتی از تمام وسوسه ها و خاستگاههای گناه به سلامت بگذرد تأکید دارد (و إنْ مِنْکم إلّا وارِدُها ؛ سوره مریم، آیه ۷۱). این گونه است که جمله میلتون نیز معنا می یابد: «راهی است صعب و طولانی که از دوزخ برمی آید و به سوی نور فرا می شود».

بدین گونه «اندرو کوین واکر» داستان متفاوت و جذابی را تدارک می بیند و پس از حدود سه سال تأمّل و چند بار بازنویسی، آن را به فیلمنامه ای تکان دهنده تبدیل می کند که بی تردید یکی از بهترین فیلمنامه های تاریخ سینماست؛ فیلمنامه ای کامل، شسته رفته و کوبنده که البته نمی توان انکار کرد که به اندازه کمدی الهی دانته و جمله مذکور میلتون خوش بینانه نیست.

در بررسی ساختار «هفت» و به داوری نشستن درباره اینکه فینچر تا چه اندازه در پروراندن این فیلمنامه و پدیدآوردن هفتی که گذشته از هویت ادبی اش در فیلمنامه، هویتی سینمایی نیز داشته باشد موفق بوده است، پیش از هرچیز باید بر آشکار بودن نگاه شخصی فینچر در اثر و عیان بودن حضور کارگردانی که این دنیا را باور دارد و در آن زندگی می کند، آن را می شناسد و به آن منتقد است و بی محافظه کاری بر آن می تازد اذعان کرد.

«هفت» جلوه های سینمایی ای دارد (اعم از صدا و تصویر) که خارج از فیلمنامه اندیشیده و اجرا شده اند و آن قدر با فیلمنامه همراه و در ساختن فضای مناسب داستان و نفوذ دادن آن در وجود تماشاگر مؤثرند که هیچ کس (حتی مخالفانی که امروز این سو و آن سو برای فینچر پیدا شده اند) در اینکه هفت بی شک یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینما از لحاظ کارگردانی و فضاسازی از کار درآمده است تردید نمی کند.

در «هفت» دغدغه ای بیش از سخن گفتن از ارتکاب گناه و پیامد آن نمود می یابد؛ فیلم صراحتاً بر این نکته تأکید می کند که گذشته از نقش و اختیاری که هر انسان به عنوان یک فرد در آلوده شدن خود (و احیاناً دیگران) به گناه دارد، شرایط زندگی مدرن امروز نیز به خودی خود، فاکتور مهمی است که این دنیای گناه آلود و این فضای تاریک، زاییده آن است و در آن تاریک و تاریک تر می شود.

«هفت»، آشکارا بر زندگی مدرن می تازد و آن را زیر سؤال می برد. در این میان، فیلمنامه نویس، مخاطب را با این پارادوکس جدی چهره به چهره می کند که آیا این زندگی است و یا نه و نقش انسان در کشاکش نیروهای شری که به او هجوم می آورند و نیروهای نیک که هر روز کمرنگ تر می شوند چیست و آیا اصولاً با توجه به شرایطی که فعلاً پیش آمده است آیا کاری از انسان بر می آید که از این «زندگی» و مختصات آن رها شود یا نه؟

میزانسنی که «فینچر» برای غرق کردن مخاطب در این فضای تاریک و القای حس استیصال و درماندگی حاصل از گناهان بی شمار انسان و زندگی عصر مدرنیته به او می اندیشد فوق العاده است.

«هفت» در فیلمبرداری، شیوه نامأنوسی را در پیش می گیرد؛ «داریوش خنجی» فیلمبردار ایرانی الاصل فرانسوی که یکی از پنج فیلمبردار برتر حال حاضر دنیاست، در «هفت» از نور طبیعی و نماهای متزلزل استفاده می کند. فیلمبرداری فیلم در شرایط نور طبیعی، نماهای تاریک، گنگ و توهم آمیزی را تدارک دیده است و در کنار استفاده از رنگهای تیره، کدر، مات و مرده – که رنگ غالب و به عبارتی، تنها رنگهایی که در فیلم به چشم می آیند است – در پدید آو