پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; جعبه ابزار شما ، فکر شماست! ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; جعبه ابزار شما ، فکر شماست! ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; جعبه ابزار شما ، فکر شماست! ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; جعبه ابزار شما ، فکر شماست! ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

گفتگو با استاد مرتضی مقدّمی پور (پژوهشگر اجتماعی و روان شناس
کار)

مرتضی مقدّمی پور ، به سال ۱۳۲۳ در جیرفت به دنیا آمد .
کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی و کارشناسی ارشد جامعه شناسی را
از دانشگاه تهران گرفته است . در دانشگاه های تهران تدریس می کند
و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد (واحد تهران شمال) است .

از او دو کتاب «روان شناسی کار» (چاپ اول : ۱۳۷۸؛ چاپ پنجم :
۱۳۸۴) و «مدیریت استرس» (ترجمه از انگلیسی ، نوشته جرارد
هارگریوز ، چاپ ۱۳۸۳) ، و چندین مقاله در زمینه های اجتماعی و
روان شناختی منتشر شده است ، از جمله : بی هنجاری جوانان؛ رابطه
توسعه با صنعتی شدن؛ آثار فردی ، اجتماعی و عملکردی استخدام
موقت؛ اشتغال معلولان؛ روان شناسی تیم فوتبال ایران .۱

استاد! هیچ تعریف جامعی از کار یا شغل در جهان مطرح است که کار
یا شغل را از فراغت و از فعالیت های مشابه در زندگی جدا کند؟

بله ، در هر کدام از رشته های علوم اجتماعی ، تعریفی خاص از
«کار» (به معنای اصطلاحی آن، یعنی شغل) ارائه شده است . مثلاً از
دیدگاه آمار و جمعیت شناسی ، «کار» عبارت است از هر نوع فعالیت
فکری و بدنی که به منظور کسب درآمد نقدی و غیرنقدی صورت
گیرد و قانونا مجاز باشد . در علم حقوق نیز کار عبارت است از هر نوع
خدمتی که بنا به سفارش کارفرما و در ازای دریافت دستمزد ، توسط
کارگر انجام پذیرد . در روان شناسی به عنوان رشته ای عام ، ما به هر
نوع فعالیتی که از آدمی سر می زند و موجب صرف انرژی می شود ،
کار می گوییم . امّا مسلما در «روان شناسی کار» یا روان شناسی
صنعتی که رشته های تخصصی از روان شناسی اند ، به همه
فعالیت های انسانی کاری نداریم ، بلکه در این جا منظور از «کار» ، آن
نوع از فعالیت هایی است که در چارچوب وظایف شغلی انجام بشود .
بنا بر این ، می توان گفت از دیدگاه روان شناسی کار ، «کار» عبارت
است از هر نوع فعالیتی که تحت عنوان وظایف شغلی از آدمی سر
می زند .

ملاحظه می فرمایید که این تعاریف ، کار به معنای شغل را در سایر
فعالیت های انسان از قبیل تفنّن و تفریح و گذران اوقات فراغت،
متمایز می کنند .

کار ، با این تعریفی که ارائه کردید ، از چه دوره یا زمانی در زندگی باید
شروع بشود تا اثر مفید و سازنده داشته باشد؟

به طور قطع ، کودکان تا قبل از سنّ بلوغ، به هیچ وجه نباید به
شغلی اشتغال داشته باشند . به همین دلیل ، در قوانین همه کشورها
به کار گماردن کودکان کمتر از پانزده سال ، منع شده است . کار و
اشتغال باید از سن هجده سالگی آغاز شود ، اما نوجوانان (پانزده تا
هجده سال) می توانند در شرایطی خاصی به برخی از فعالیت ها که از
لحاظ جسمی و روانی به آنان آسیبی وارد نمی کند ، اشتغال داشته
باشند . در این چنین موارد ، نه تنها نوع کار ، بلکه محیط کار
(بخصوص محیط انسانی کار) هم مورد توجه قرار می گیرد . البته
مجوز به کار گرفتن نوجوانان، منوط به تأیید مراجع خاصّی است که
هم آمادگی جسمی نوجوان را مورد بررسی قرار می دهند و هم
شرایط کار را .

جوان ها خیلی دوست دارند بدانند که به درد چه کاری می خورند و
استعدادشان را در چه شغلی باید بیندازند . هیچ فرمولی هست که بشود به
این مسئله پی برد؟

بله . در بسیاری از کشورها ، دفاتر راهنمایی و مشاوره شغلی
وجود دارد و تست هایی را به کار می گیرند که نه تنها توانایی ها و
استعداد داوطلبان شغل را می سنجند ، بلکه علاقه های شغلی آنان را
هم تعیین می کنند؛ چرا که خیلی از آدم ها ، علائق شغلیِ خود را
نمی شناسند . به بعضی از این آزمون ها در کتاب های روان شناسی کار
و صنعتی از جمله کتاب «روان شناسی کار» من اشاره شده است؛ اما
در حقیقت ، سنجش قابلیت ها و استعدادها باید در دوره آموزش در
مدارس راهنمایی انجام بگیرد که دانش آموزان را از طریق انتخاب
رشته تحصیلی در جهت علائق و توانمندی های شغلی خودشان
هدایت کنند .

اگر جوان نتوانست متناسب با شخصیت و استعدادش کار پیدا کند ،
چه باید بکند؟ کار کردن از روی بی میلی ، تغییر شغل ، تحصیل برای تغییر
شغل دومی که مطلوب تر است و … از جمله مشکلات و دغدغه های
جوان های امروزند …

البته در کشورهایی که مواجه با پدیده بی کاری هستند ، انتخاب
آزاد شغل ، دشوار است . بی شک، عدم علاقه به کار ، موجب کاهش
ثمر بخشی کار می شود . یکی از عوامل پایین بودن بهره وری نیروی
انسانی هم همین است . تغییر شغل و تحصیل مجدّد برای شغل هم
باعث از دست دادن فرصت ها از یک سو و اتلاف سرمایه های ملّی
از سوی دیگر می شود . اما حقیقت این است که ما امروز بیش از آن
که به کارگر نیاز داشته باشیم ، به کارآفرین نیاز داریم .

مطمئن باشید اگر جوانی، اهل کار کردن باشد ، بدون تردید ، کار
مورد علاقه و منطبق با توانمندی هایش را خواهد یافت؛ ولی خیلی
از اینهایی که شما آنها را بی کارمی دانید ، بی کار نیستند ، بلکه
بی کاره اند؛ یعنی نه تنها کار بلد نیستند و هیچ مهارتی ندارند و از
خلاقیت ، بی بهره اند، بلکه دنبال آموختن هیچ مهارتی هم نیستند .
جامعه ما تشنه کار است . هنوز در مقایسه با کشوری چون ژاپن ،
می توان گفت که تقریبا هیچ تلاش جدّی برای کارآفرینی و تولید
فرصت های شغلی (به نسبت پتانسیل های موجود) در مملکتمان
انجام نشده است . ژاپنی ها به ما می گویند : ما هیچ نداشته ایم و همه
چیز شده ایم ، امّا شما همه چیز دارید و هیچ چیز نیستید .

آیا بهتر نیست جوانان ما به جای جستجوی کار ، به دنبال آفرینش
کار باشند؟ از این طریق ، هم خود به کار مورد علاقه و در خور
قابلیت هاشان مشغول خواهند شد و هم عدّه ای دیگر را به کار
می گمارند . البته حکومت هم باید از آنها حمایت کند .

چه عواملی باعث افزایش دلبستگی به کار و رعایت بیشتر اخلاق و
انضباط محیط های کاری می شوند؟

عوامل فردی و اجتماعی متعدّدی در میزان دلبستگی افراد
نسبت به کارشان دخالت دارند . یکی از آنها همان علائق شغلی است
که در پرسش قبلی مطرح شد . علاوه بر آن ، تئوری های گوناگونی
سعی دارند به نحوی انگیزش فرد را در کار و شغل ، تبیین کنند .

به طور کلی می توان گفت که انسان ، موجودی است زیستی ،
روانی و اجتماعی که هر کدام از این ابعاد ، نیازهایی را برای او پدید
آورده است . بنا بر این ، اساسا آدمی ، هنگامی از کارش خرسند است
که بتواند نیازهای زیستی ، روانی و اجتماعی او را برآوَرَد؛ اما در
نگاهی تحلیلی تر باید گفت هر فرد ، خواسته هایی دارد و در عین
حال ، واجد نظامی از ارزش هاست و هنگام رو آوردن به یک شغل ،
انتظاراتی از آن شغل دارد . میزان همخوانی یا تغایر این سه عنصر
می تواند میزان رضایت او از کارش را تعیین کند . از طرفی ، رابطه
بین داده ها و ستانده ها و نسبت بین آنها در مقایسه با دیگران ، عامل
بسیار مهمی در رضایت شغلی است؛ یعنی نسبت آنچه را که فرد ،
نثار شغلش می کند به آنچه که در شغل ، نصیبش می شود که در
مقایسه با دیگران باید منصفانه باشد .

برخی معتقدند یادگیری اجتماعی (یعنی مشاهده رفتار انگیزشی
همکاران باسابقه تر) ، برای کارکنان تازه وارد می تواند سرمشق باشد .
همچنین باید گفت که انسان ها کاری را انجام می دهند که می دانند
یک نوع پاداش را به دنبال دارد . بنا بر این ، هر نوع عامل تقویت
کننده می تواند موجب تکرار فعالیت های ثمربخش در شغل باشد و
بالاخره مطالعات اخیر نشان داده است که رضایت شغلی می تواند
عامل ژنتیک هم داشته باشد . به این معنا که بعضی آدم ها پیوسته از
شغل خود راضی اند و تفاوت ندارد که چه شغلی باشد . اینان کسانی
هستند که به طور کلی از زندگی در سراسر عمرشان راضی اند .

اما در مورد اخلاق کار و انضباط در محیط کار سؤال فرمودید ، از
یک سو به فرهنگ جوامع بستگی دارد که بخشی از آن، مربوط به
آموزه های دینی است و همین جا باید گفت متأسفانه علیرغم
توصیه های مؤکّد دین مبین اسلام بر رعایت اخلاق کار ، این عنصر
در جامعه ما، در حال کم رنگ شدن است .

از سوی دیگر ، عوامل اجتماعی و اقتصادی می توانند موجب
تغییرات قابل ملاحظه ای در رفتار کار از بُعد اخلاقی بشوند . همچنان
که ما ، در گذشته آدم های متقلب و نادرست، بسیار کم داشته ایم ، اما
امروز به دنبال تحولات اجتماعی و اقتصادی، در حال افزایش اند .
گرانی ، تورم ، توزیع نابرابر درآمد و ثروت ، رانت ، تشکل کانون های
قدرت اقتصادی ، نارسا بودن قوانین ، تساهل و تسامح سازمان های
مربوط و مهم تر از همه، عدم کنترل و نظارت اجتماعی (بخصوص
نظارت اجتماعی غیر رسمی) ، از جمله عواملی هستند که مردم را از
اخلاق کار ، دور می سازند .

بعضی از مردم به خواست خودشان یا به ناچار ، دائما در حال کارند ،
در حالی که بعضی دیگر ، تفریح و استراحت و فراغتشان سر جای خودش
است یا بیشتر به چشم می آید . اسلام در این موضوع اظهار نظر کرده و کار
کردن در حداکثر یک سوم روز را مطلوب شمرده است . می خواهم بدانم آیا
روان شناسی هم برنامه روشنی برای این تقسیم بندی روزانه یا برای کار
کردن در روز و هفته و ماه و … یا برای نوجوانی و جوانی و میان سالی و …
دارد؟

به نکته جالبی اشاره کردید . زمانی را که دین اسلام از یک روز
فرد برای کارش توصیه کرده همان مدتی است که تقریبا در تمام دنیا
پذیرفته شده است؛ یعنی حدود هشت ساعت در روز ، معادل یک
سوم شبانه روز ، روان شناسی هم توصیه می کند که میزان فعالیت
انسان از چهل ساعت در هفته تجاوز نکند .

روان شناسی همچنین می گوید اگر بیش از شصت درصد از وقت
خود را کار کردید ، حتما به عوارضی ناشی از کار زیاد مبتلا خواهید
شد و یا اگر حداقل ده درصد از وقت خود را صرفا برای خودتان
اختصاص ندادید ، دچار استرس خواهید شد .

البته ما می توانیم قدری بر ساعات کار روزانه خود بیفزاییم به
شرطی که از تعداد روزهای کار در هفته بکاهیم ، به نحوی که جمع
ساعات کار در هفته، حدود چهل ساعت باشد. برای کار ، برنامه های
متنوع روزانه و هفتگی وجود دارد که هر کدام ، آثار متفاوت فردی ،
جسمانی ، روانی و اجتماعی خاصّ خود را دارد .

بعضی از ملت ها (مثلاً ژاپنی ها ) مشهور به کار زیاد هستند و بعضی
دیگر (کویتی ها و سعودی ها) مش

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.