پاورپوینت کامل در حریم خلوت خدا ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در حریم خلوت خدا ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در حریم خلوت خدا ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در حریم خلوت خدا ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

مبند دل به کسی، جز به مِهر آن معبود.

ز «خلق» و «خود» بگذر، رو به آستان «خدا» کن.

تویی که بنده آن آفریدگار کریمی!

دل از تباهی و غفلت، ز دام و دانه جدا کن.

به اشک نیمه شبی، ناله سحرگاهی

و یا به سجده شکری

سپاس نعمت بی منتهاش، اداکن.

نوای شوق، زنای دل، عاشقانه برآور.

خدای عالمیان را

ز عمق جان و دل خویش، عاشقانه صدا کن.

گاهی نسیم ملایمی از معنویت می وزد و جانت را طراوت می بخشد. حس می کنی درمان تمام خسته دلی ها و افسردگی هایت، در آن نسیم، نهفته است. همچون خسته از راه رسیده ای هستی که به چشمه آبْ دست یافته، یاگرمازده ای که با پای خسته و پرآبله، به سایه ساری در کویری سوزان رسیده.

دوست داری سر بر شانه آن نسیم بگذاری، دست در گردنت اندازد و از عطر جان بخش خود، مدهوش و سرشارت کند. می خواهی خلوت مسجدی و جذبه محرابی پیدا کنی تا دور از هیاهوی زندگی، با خود و خدای خود، خلوت کنی و حرف دل را بر زبان نیاز، جاری کنی و کامِ جان را از چشمه «ذکر» او سیراب کنی و عطشت را با برکه «یاد خدا» فرونشانی و روح خود را تازه و با نشاط سازی.

دلت می خواهد به راحتی و بدون تردید و رودربایستی با خدا، پیشانی بر خاک بگذاری و سجده ای پُر اشک را به آستان آن «بی نیاز»، هدیه کنی.

هستی را با همه عظمتش، مانند یک «معبد» می بینی و آسمان برافراشته را یک «محراب»، و خود را یک «بنده»؛ بنده ای که دل و جانش با چراغ معرفت، روشن است، و راه دراز خاک تا افلاک را با راهنمایی «اشک» طی می کنی و برای بی پناهی و دلگیری خود، پناهگاه و دلداری چون خدا می یابی و احساس می کنی که در خلوت محراب نیاز، مستحقّ یک اجابت ناب هستی و با چشمی بیدار و دلی هشیار، برای اشتیاق سبز خود، راهی جز راز و نیاز نمی شناسی.

می بینی که در درونت، در سویدای جانت، در ضمیر پنهانت، یک «خودِ الهی» و «فطرت توحیدی» نهفته است که هرگاه از آن صحبت می شود. حرف ها را آشنا می یابی و هر وقت به آن دعوت می شوی، دعوتی صمیمی را شاهدی.

نباید بگذاری آن خودِ الهی و آن جلوه ربوبی که در سرشت توست، زیر لایه های ضخیم غفلت و غرور، نابود شود و در پسِ پرده های تیره عصیان و لذّت پرستی بمانَد.

گناه، دل را سیاه می کند و توبه، آن سیاهی ها را می زداید و روشنایی را دوباره به دل می تاباند. چرا این روزنه نور را بر دل خویش ببندیم و در ظلمت گناه به سر بریم؟

ندای خداجویی، در عمق وجود تو سر می کشد. مبادا خاموشش کنی؟ تو را به بیداری می خوانَد، مبادا به خواب روی؟

هستی، تنها همین چیزی نیست که با چشم می بینیم و با گوش می شنویم. در ورای این «عالم محسوس»، عوالمی وجود دارد و در عمق این «جهان فیزیکی»، حقیقت نابی هست فراتر از مادّه. آن جهانِ غیب و غیبِ جهان را، آن نادیدنی ها را، باید با چشمی و نگاهی دیگر دید،… با چشمِ دل!

در این