پاورپوینت کامل صورتی یا گلْ باقالی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صورتی یا گلْ باقالی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صورتی یا گلْ باقالی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صورتی یا گلْ باقالی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۵۷

قبل از ازدواج (دخترها)

تازگی، تعداد دخترهایی که مدرک تحصیلی دارند، از پسرها زده بالا؛ رو این حساب، بعضی
از این دخترها با افرادِ زیر لیسانس، کاری ندارند، برو بالاتر، انگار که می خواهند
با یک کاغذ پاره بنشینند و زندگی کنند. پس آن آدم هایی که مطالعه شخصی دارند و
آگاهی شان صد برابر من و توست، آنها چه؟

بعضی از دخترها هم دنبال همسری می گردند که یک زمانْ فالگیر ژولیده پولیده و پیری،
مشخّصاتش را داده است. بگذار آن قدر منتظر بمانند تا قیافه خودشان هم مثل آن فالگیر
ژولیده پولیده و پیر بشود.

بعضی از دخترها هم هنوز در انتظار آن شاه زاده سپید پوشند که البته این دوره، با
اسب سفید نمی اید؛ بلکه ممکن است با موتور لَقْ لَقو بیاید یا پراید قسطی. خیلی از
دخترها هم افتاده اند به پُز دادن، حالا پُز بده و کی پُز نده. افتخار می کنند که
تا حالا هزار تا خواستگار وزیر و وکیل داشته اند، از این که مورد انتخاب قرار
گرفته اند خوش حال اند و به خود می بالند؛ امّا هیچ گاه نشده فکر کنند که آنها
خودشان می توانند انتخاب کننده باشند… .

خیلی از دخترها هم … .

قبل از ازدواج (پسرها)

پسر با خودش می گوید: «خانه که خریدم، ماشین هم که دارم، فقط زن ندارم…». ننه
بابایش را می اندازد به جنب و جوش. گمان می کند حداقل این یکی، از خرید خانه و
ماشین راحت تر است. بابا ننه می گویند: «چه جور دختری می خواهی، الهی قربان قد و
بالایت بشویم؟!». پسر می گوید: «خوشگل باشد! پولدار باشد! بینی اش قشنگ باشد که پول
عملش نیفتد گردن من…». انگار که بگوید: ماشین مدل بالا باشد، رنگش آلبالویی باشد
و … .

بعضی از پسرها هم در به در دنبال ماه پیشانی و سیندرلّا می گردند. منتظرند تا آقا
خروسه برود بالای تنوری که ماه پیشانی زندانی است و بگوید: «قوقول قوقول،
ماه پیشانی تو تنوره». یا این که هر وقت در جوی آب، لنگه کفش یا لنگه دمپایی پاره
می بینند، می افتند ردش تا بلکه برسند به سیندرلّا، حالا می خواهد این لنگه کفش یا
لنگه دمپایی پاره، مال ننه جواهر باشد که خانه اش لب جو است یا مش کلثوم، فرقی
ندارد.

بعضی دیگر از پسرها هم، سوار ماشین بابا، دایی، پسرخاله یا هر کس دیگر می شوند. اگر
هم این نشد، ماشین کرایه ای، یک نوار دیش دیش هم می گذارند و راه بیفت تو خیابان و
… . ماشین هم نشد، موتور. قبل از ازدواج باید حتماً جلوی همسر اینده، چند تا
تک چرخ زد یا بدون گرفتن فرمان، چند متری رفت و … .

خواستگاری

آقا پسر، تا حالا چهل جا رفته خواستگاری و هیچ کدام از دخترها را نپسندیده است. آن
دختری را هم که خواسته بهش نداده اند. البته تنها آقا پسر به خواستگاری نمی رود،
اوّل عمه اش می رود دختر را ببیند، عمه که پسندید، خاله کوچکه می رود. خاله کوچکه
که بپسندد، زن دایی اش هم پسندیده است و … آخر، مادر پسر باید دختر را ببیند و
البته فقط دیدن دختر نیست، دیدن زیر فرش هم هست که مبادا خاک جمع شده باشد. دیدنِ
ته استکان چای هم هست که مبادا زرد باشد و … . تا برسد به خود دختر که مبادا کچل
باشد و صورتش جوش داشته باشد. بعد هم آقا داماد می اید، اگر پسندید که با هزار
منّت، دختر را دو دستی تقدیمش می کنند، اگر هم نپسندید، فدای سرش. چیزی که زیاد است
دختر است، می رود یک جای دیگر. دختر بیچاره هم که طبق معمول، منتظر خواستگار بعدی
است.

بعضی خانواده ها که معتقدند شانس، شانسِ اوّل است و آدم نباید به خواستگار اوّل
جواب رد بدهد، باید دختر را به او داد. حالا اگر معتاد و … بود، اشکال ندارد…
دختر بیچاره باید خودش را تمیز و مرتّب کند. بهترین لباسش را بپوشد. لبخند بزند
(باید بزند)، و چای ببرد. هیچ کس منتظر چای نیست، همه با چشم هایشان می خواهند دختر
را درسته قورت بدهند و با چشم و ابرو، به هم حالی می کنند که دختره، خوب است یا نه.
دختر، مثلِ گوسفند قربانی برانداز می شود. خانواده پسر، چه بادی کرده اند و خانواده
دختر، با شانه های فروافتاده، منتظر.

ازدواج

ما آدم ها برای خرید یک سنگ پای اعلا، شانصد تا مغازه را زیر و رو می کنیم. برای
خرید کیسه حمّام هم همین طور، کلّی کیسه ها را قاطی پاتی می کنیم. حاشیه این یکی
کیسه، صورتی است، حاشیه آن یکی، گلْ باقالی. آن قدر نگاهمان را از صورتی، به
گلْ باقالی، از گلْ باقالی به صورتی، حرکت می دهیم که اگر کسی نداند، فکر می کند
داریم چشم هایمان را ورزش می دهیم. آخرش هم کیسه گلْ باقالی را انتخاب می کنیم؛ چون
با کاشی های حمّام، سِت است؛ امّا همین ما آدم های حسّاس (این قسمتش را پروانه ای
بخوانید!) موقع انتخاب شریک زندگی که می رسد، هول می کنیم و همه چیز را می اندازیم
گردن قسمت و … تندی می رویم محضر و به خوبی و خوشی(!) زندگی مشترک را آغاز
می کنیم.

سکّه ها به تعداد سال تولّد دختر است با یک شاخه گل رز البته. چه عروس نازنین و کم
توقّعی! بادا بادا مبارک بادا…! چه بزن و بکوبی، همه مطمئن اند که عروس و داماد،
خوش بخت می شوند. عروس باید ساکت و آرام بنشیند و ناز کند. داماد هم شقّ و رق، با
یک گل سر جیب که عروس خانم گذاشته است. قیافه هر دوی شان واقعاً دیدنی است. فکر
می کنند تا آخر زندگی، هم