پاورپوینت کامل هنر از دیدگاه مکاتب بشری و ادیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هنر از دیدگاه مکاتب بشری و ادیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هنر از دیدگاه مکاتب بشری و ادیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هنر از دیدگاه مکاتب بشری و ادیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

هنر، فعّالیتی فکری ـ ذوقی و ناشی از سرشت (فطرت) و استعداد است و رسالتی دارد که
عبارت است از: انتقال و ابلاغ ارزش های معنوی، که یا حقایق نجاب بخش اند و یا
زیبایی های این جهانی و فضایل انسانی.۱ هنر، در تلطیف روح و ذهن انسان، نقشی اساسی
دارد. زندگی در این کره خاکی، بدون هنر، برای انسان، غیر قابل تحمّل است؛ چرا که
تمام عرصه های زندگی مادّی و معنوی بشر، از آن، رنگ پذیرفته و در سرشت انسان جای
دارد. لذا انکار یا حذف هر کدام از هنرها، باعث نقص و کاستی در زندگی بشر خواهد
بود.

از ابتدای تاریخ تا کنون، هنر و مذهب، نقش هایی اساسی در تمدّن انسانی ایفا
کرده اند و پیوندی ناگسستنی با هم داشته اند. بدین صورت که از یک سو، مذاهب، هنر را
در اشکال متفاوت برای نشان دادن باورها، اصول و عقاید خود، به کار گرفته اند و از
سوی دیگر، عاملی که بیش از عوامل دیگر در حسّ زیبایی شناسی انسان ها تأثیر داشته،
عامل مذهب و دین بوده است، تا جایی که به جرئت می توان گفت که هنرهای باستانی،
یکسره در دامان مذهب ظهور کرده اند.

هنر دینی

در یک تقسیم بندی کلّی، می توانیم هنر را در دو دسته شرقی و غربی جای دهیم و دیدگاه
مذاهب و مکاتب را در این دو دسته یادو حیطه، با هم مقایسه کنیم. البته همیشه و در
همه جا استثناهایی وجود دارد و نمی توان نسبت به مسائل، حکم کلّی داد؛ بلکه
تقسیم بندی، بنا بر شواهدی انجام می شود که جنبه اکثریت دارد.

در برابر بینش معناگرا ـ غیبْ باور» و شاعرانه ـ اساطیری» شرقی ها، غرب با
تفکّری مادّه گرا ـ تجربی» و ظاهرگرا ـ عقلْ محور» قرار می گیرد (یعنی تفکّری که
در آن، حقیقت به طور تجربی، قابل آزمایش و بررسی باشد) و در برابر فضاها و
زمان هایی که در شرق، به حالات درونی و معنوی وابسته است، غرب، فضاها و نمونه هایی
قرار می دهد که عاری از هر مضمون معادی و ماورای طبیعی باشد و نهایتاً می توان گفت
که هنر و ادبیات غرب، بویژه در قرون اخیر، رویکردی نیست انگارانه و پوچ گرایانه
داشته است.

پس از این تقسیم بندی کلّی، شاید بد نباشد قبل از این که به جزئیات بپردازیم و برخی
ادیان و مکاتب مهم را که در هنرهای گوناگونْ سرآمدترند، بررسی کنیم و مختصری از
شروع هنر و چگونگی دیدگاه تمدّن ها را نسبت به هنر، یادآوری نماییم.

نقّاشی بر سقف و دیوار غارها (پیش از تاریخ) که با نقوشی ساده و انتزاعی و بر پایه
ایمانی جادویی پدید می آمدند، به امید آن بود که افراد همزیست بتوانند در شکار
دسته جمعی خود، بر جانوارانی که غذای اصلی آنها را تأمین می کردند، چیره شوند و نیز
به امید آن که با مکرّر ساختن و تکثیر تصاویر جانواران بر صخره ها، تعداد آنها را
بیشتر و نسلشان را بارورتر کنند.

هنر مردم بین النّهرین، هنری بود دینی و تشریفاتی، مبتنی بر پرستش ربّ النّوع ها و
بزرگداشت فرمانروای روحانی خویش. این هنر، در وهله اوّل، موجب برپا شدن پرستشگاه ها
و کاخ ها و زینتکاری آنها می شد.

آشوریان، با هنر تکامل یافته خود که نقشْ برجسته کاری بود، شاه کار هایی به وجود
آوردند با موضوعات جنگ و لشکرکشی، شکار، مراسم دینی و… .

امّا هنر مصر، هنری است ایستا، ابدیت گرا، کاهنی و جادویی که وابسته است به
پدیده های مثبت و واقعی ای که به جنبه های امیدبخش زندگی می پردازد. از همان دوران
دیرین، ویژگی های بنیادی هنر مصر که بر سه محور (عالم ربّانی، حیات پس از مرگ، و
اُلوهیت مقام فرعون) استوار بود، تکوین یافت و تا حدود ۲۳۰۰ ق.م، به کمال رسید و
معیار ثابت دوره های بعد، قرار گرفت.

در هنر هخامنشی، ساختن تندیس های بُتان و پرستشگاه ها متداول نماند؛ زیرا زردشت، بر
کیش های چندخدایی (شرک)، قلم بطلان کشیده بود؛ بلکه نقوش برجسته ای که هخامنشیان از
خود بر جا گذاشته اند، شامل تصویر فَروَهْر و فرشتگان دین زردشت (مهر یا میترا و
ناهید…) و پادشاهان و موجودات افسانه ای بود.

هنر ساسانیان نیز نمایانگر نیروی آفرینندگی آنان است و حاوی عناصری که بعداً در
دوره اسلامی شکوفا شد و قالب ها و سنّت های بومی ایران را احیا کرد. معماری دینی
ساسانیان، به احداث آتشکده ها محدود نماند و در کاخ ها، کاروان سراها، برج و
باروها، سدها، آب انبارها و… نمود یافت. در هنر ساسانی و آثار آنان، همه جا
شخصیت های ربّانی (اهورا مزدا، آناهیتا، میترا و…) یا خود پادشاه نقش شده اند.

در سده ششم قبل از میلاد، بودا در هند ظهور کرد و کیش بودایی تکوین یافت. فرمانروای
هند (آشوکا) در هر شهر، پرستشگاهی بودایی برپا کرد که گاهی به شکل گنبد و گاهی چون
برج بود، با برجسته کاری های ریزنقش روی سنگ که به سه دسته تقسیم می شدند:

الف. کهن ترین آنها، نقوش گیاهی و جانوری است که در میانشان تصویر نیلوفر آبی،
اهمیت به سزایی دارد.

ب. تندیس های بودا در اندازه غالباً بزرگ.

ج. صحنه های گزارش از زندگی بودا، ولی بدون حضور خود او (مگر جای پایش، یا سریر و
متّکایش)؛ زیرا ذات متعالی او را فراتر از آن می دانستند که به تصویر دراید.

در همان سده ششم قبل از میلاد، اندرزهای اخلاقی و بشردوستانه کنفوسیوس و تعالیم
فلسفی و عرفانی لائوتسه در ذهن چینیان اثری عمیق گذاشت، تا جایی که مسیر بعدی فرهنگ
و هنر ایشان را ترسیم کرد. انسان گرایی و میل به زندگی و جاودانگی، محورهای اصلی
اندیشه این دو حکیم چینی بودند که هنر این سرزمین را به سوی تصویرگری و مجسّمه سازی
و آفریدن بناهای عظیم و ماندگار و… سوق دادند.

اینها نمونه هایی بود از هنر تمدّن های اوّلیه که بعدها و با پیشرفت تمدّن، عناصری
به آنها اضافه شد، امّا تغییری اساسی در آنها به وجود نیامد.

قسمت عمده آنچه گذشت، مربوط به هنر و تمدّن شرق است و آنچه با غرب ارتباط می یابد،
تحت عنوان هنر مسیحیت خواهد آمد.

هنر در ادیان و مذاهب

هنر مانَوی

مانی ـ که خود را صاحب کیش جدیدی می دانست ـ ، در زمان ساسانیان، در شرق ایران،
ظهور کرد و از طریق هنر خود، کوشید تا دینش را گسترش دهد. او هنرمند چیره دستی بود
که برای بیان مفهوم آمیختگی نور و ظلمت، رستگاری روح و توصیف بهشت نور، از سنّت
کلامی و تصویری ارزشمندی بهره گرفت و زیباترین نگاره ها و نوشته های زمان خویش را
پدید آورد. ارژنگ مانی (کتاب او)، نگارنامه ای بود درباره آفرینش و تکوین عالم و
جهان نور و ظلمت و چگونگی آزاد شدن پاره های نور و رسیدن آن به کشتی ماه و خورشید و
بهشت نور ازلی. هر چند ارژنگ مانی، به دست متعصّبان زمانه از میان رفت، امّا هنوز
قطعاتی از تفسیر ارژنگ، باقی مانده است.

در این کیش ( ایین مانوی)، مفهوم زیبایی، به گونه های مختلف، جلوه گر شده است و در
هنرهای چندگانه مانویان (نقّاشی، موسیقی، خوش نویسی، تذهیب و یا کتاب نگاری و شعرها
و سرودها) جلوه هایی از زیبایی را می بینیم. نهایت زیبایی در هنر و ادبیات مانوی
عبارت است از: نجات و رستگاری روح و عروج به بهشت نور و یا به عبارتی: همه نور شدن
و به خدا پیوستن.

هنر هندو ـ بودایی

هنر بودایی، از هندوستان و از طریق جنوب شرقی آسیا به اندونزی، تبّت، چین، شرق دور،
کره و ژاپن گذر کرد و در مسیر خود، چهره مراسم پرستشی هر یک از این مذاهب و مکاتب و
فرهنگ ها را به خود گرفت و تندیس سازی آنها را با مقاصد خود، تطبیق داد.

در هنر هندو، هم از س