پاورپوینت کامل وصیّت نامه فقیه و رجال شناس وارسته محمدباقر موسوی خوانساری ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وصیّت نامه فقیه و رجال شناس وارسته محمدباقر موسوی خوانساری ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وصیّت نامه فقیه و رجال شناس وارسته محمدباقر موسوی خوانساری ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل وصیّت نامه فقیه و رجال شناس وارسته محمدباقر موسوی خوانساری ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۷

در مهد علم, چشم به جهان گشود. جد بزرگوارش, سید جعفر خوانساری فقیه و محدّثی مسؤولیت بان بود. پدرش میرزا زین العابدین, فقیهی ژرف اندیش بود. مادرش, به خاندان علم و تقوی نسب می برد.

سال تولد میرزا محمد باقر را پدر بزرگ وی, پیش از ظهر دوشنبه, بیستم صفر یک هزار و دویست و بیست و شش, ثبت کرده است. پدر دانشورش, همه تلاش را در پرورش و کمال او به کار گرفت. پدربزرگ شهد دین داری و مسؤولیت پذیری را در کام او ریخت. پدر, افزون بر تربیت, خود آموزش وی را بر عهده گرفت, دانشهای پیش نیاز و مقدمات را به نیکی بدو بیاموزاند.

پدر, پس از رحلت پدربزرگ, به اصفهان هجرت کرد, تا او و دیگر برادرانش, ره کمال را با راهنمایی استادان فن و مردان سیر و سلوک در حوزه اصفهان بپیمایند. اصفهان آن روز هنوز رونقی درخور داشت و عالمان بزرگ و ژرف اندیشی در رشته های گوناگون دانش در آن در کار تربیت نسل جوان بودند. با توجه به جایگاه خانوادگی و این که جد اعلای ایشان روزگاری شیخ الاسلام اصفهان بود, نزد علما, مکانتی ویژه داشت و همین بستری شد که او از فرصتها, به نیکی بهره برد و خود را به دانشهای گوناگون مجهّز کند.۱

درحوزه اصفهان از محضر محقق وارسته سید صدرالدین عاملی, شیخ محمد تقی رازی اصفهانی, صاحب حاشیه بر معالم, سید محمدباقر شفتی, حاج محمد ابراهیم کرباسی صاحب اشارات, میر سید محمد شهشهانی و… بهره های علمی و معنوی برد.

با مرحوم سید صدرالدین صدر, اُنسی ویژه داشت و اهمیت سیره و تاریخ علما و رجال را از او دریافت.۲ در سال یک هزار و دویست و پنجاه و سه, به سفارش پدر, به نجف اشرف رخت کشید, تا در آن حوزه به دانسته ها و دانشهای خویش, ژرفا دهد و دامنه آنها را بگستراند.

در نجف اشرف از بزرگانی چون صاحب جواهر۳ بهره گرفت و رفت و آمد او بیش تر با صاحب ضوابط, سید ابراهیم قزوینی بود. پس از تلاشهای بسیار, به مقام والایی از اجتهاد و تقوا رسید. با این که استادش از بازگشت او به اصفهان ناخوشنود بود و ماندن در نجف را به او سفارش می کرد, روحیّه مسؤولیت شناس و خدمتگزار او, انذار قوم را بر کرسی تدریس در نجف برگزید.

در اصفهان, به تدریس و تربیت شاگرد بسنده نکرد, به جای زعامت حوزه و کاوش در فقه و اصول, کارهای مانده و بایسته انجام را می جست. اقدام شایسته او در نگارش دائره المعارف بزرگ رجال و تراجم: (روضات الجنات فی احوال العلماء والسّادات) برخاسته از همین نگاه بود.

ادیبی اریب بود, هم در زبان فارسی و هم در زبان عربی. به هر دو زبان می نوشت و به هر دو زبان شعر می سرود. نوشته های او در عقاید, معارف, اخلاق, اصول, آن هم به نظم, ترجمه رساله های فقهی عربی به فارسی و نگارش کتابهایی چند به زبان فارسی, برخاسته از همان دغدغه ارشاد و هدایت مردم و همگانی کردن دانشهای اسلامی برای بهره برداری توده های علاقه مند به اسلام بود.

اگر هیچ نگارشی از او جز (روضات الجنات) به جا نمانده بود, نام او در شمار مرزبانان میراث شیعی بود. او, در روز دوشنبه نهم جمادی الاولی سال هزار و سیصد و سیزده به درود حیات گفت و با تشییعی پرشکوه در بالای سر مسجد مصلی, نزدیک تکیه آقا رضی, پیش روی قبر مرحوم آقا حسین جیلانی مشهور به لبنانی, به خاک سپرده شد.۴

چو فارغ گشت از روضات جنّات

ریاض جنّتش جولانگه آمد

برای اطلاع بیش تر از زندگی او, ر.ک. روضات الجنات, ج۱۰۵/۲; مکارم الآثار, ج۷۹۸/۳; فوائد الرضویه۴۰۳/.

مخاطب وصیت, فرزند او, فقیه و اصولی بنام, آقا سید محمد مهدی چهارسوقی اصفهانی۵, است.

سید محمد مهدی, شرح استدلالی بر تبصره علامه نوشته است. وی, پس از هفتاد و سه سال و سه ماه, به گاه غروب آفتاب, آفتاب عمرش غروب کرد و در تخت پولاد و در بقعه پدر بزرگوارش دفن شد.مکارم الاثار, ج۱۳۹۰/۴.

وصیت نامه عربی, به تعبیر دقیق تر بخش عربی وصیت نامه او, که سفارشهای اخلاقی او را در بر دارد, در شماره ۸۳ / ۵۵ ترجمه و چاپ شده است.

این بخش از وصیت نامه, فارسی است و در چهل و یک سالگی, به گاه رفتن به زیارت امام هشتم(ع) در منزل و مکانی بیرون از اصفهان نوشته است. بخشی از آن, سفارشهای اخلاقی است و برخی سفارشهای خصوصی, ما تمام آن را با همه ریزه کارییها آوردیم و این با شماره ویژه نامه مجلّه سازگارتر می نمود.

امید است خدا پاس پیروی از راه و مرام این بزرگان را بهره ما کناد. ان شاء اللّه.

عزیز من! نماز را به وقت بکن.۶ اذان در خانه را, بلند بگو که باعث دفع همه ناخوشیهاست.۷

دعای صبح و مساء [شب] را بخوان و به جمیع اهل خانه, امر کن که بخوانند.۸

با والده۹ و برادران و همشیرگان خود, بسیار سلوک خوش کن و دل هر یک را به دست آور که هم خدا و هم پدر و هم استاد تو, که پدر تو باشد, از تو راضی باشند.

روزها را مشغول مطالعه و علم باش و بیکارکنندگان را بخود راه مده.۱۰

از خداوند عالم مسألت کن, عزّت دنیا و آخرت را که بنده, گربه ای را نمی تواند عزیز کند.۱۱

هر روز علی الحساب, یک حزب از قرآن تلاوت نما که باعث اصلاح امر معاش و رسیدن به مراد می باشد.

در شبها و روزهای جمعه, اموات خود را سیّما [بویژه] أهل حقوق از ایشان را به سوره یس, با الرّحمن۱۲ یا غیر آن شاد نما که خدا تو را شاد کند.

هرساله گوسفند صحیح را قربانی کن, اگر چه به قرض کردن باشد, چنانچه پیغمبر, صلی اللّه علیه واله, امر فرمود.۱۳

در دهه عاشورا, لامحاله, ده مجلس روضه و مصیبت داری جناب سیدالشهداء, علیه التحیه والثناء, بر پا نما.۱۴

پدر و مادر خود را از یاد خود بیرون مکن, اگر چه در قنوت نمازت باشد.

صبح زود برخیز که وقت أذان, لامحاله, بیدار باشی, تا خداوند وسعت به روزی تو دهد.۱۵

تصدّق در هر ماه و هفته را ترک مکن۱۶ و هر آرزویی که اطفال می کنند, بی تأمل برآور.۱۷

خانه را متوجه تعمیرش باش و در وقت باران و برف ملاحظه ناودان و بامهای آن را بنما و درها را نیکو متوجه باش و در وقت خوابیدن به خدا بسپار و آیه الکرسی را بر اطراف خانه بدم.

سائل را ناامید مکن, اگر چه به چیز کمی باشد.

در حساب و کتاب فریب مخور که پیغمبر, صلّی اللّه علیه واله, فرمود: (المغبون لامحمود و لامأجور.)

و بدون اتّفاق بزرگ تر از خود, جائی مرو.۱۸ معاشرت با ناجنس مکن و احترام بزرگ تر را بسیار بدار.

و وصیّت در ضمن که اصل در این باب است به یک اعتبار, بعد از این که پدر تو را قضای حق در رسید و داعی حق را لبیک اجابت گفت, ربع اموال پدرت را که به تصرّف او بوده از منقول و غیر منقول و مطالبات و رقبات و اسباب و غیرها, بعد از تقویم نمودن به عادله وقت, صرف نما در آنچه که عمّ جلیل تو و نورچشمی ام, میر محمد هاشم۱۹, اصلح به حال این جانب بداند از صلوه و صوم و خمس و رد مظالم احتیاطی و وجوه برّ و خیرات و صدقات جاریه و ختم کلام اللّه متّصل از اشخاص عدول, حسن القرائه و امثال ذلک, بعد از تأمل بسیار; امّا به شرط تعجیل که من طاقت انتظار کشیدن در قبر ندارم و از تو نخواهم راضی شد اگر طول بدهی و هر چه صرف می کنی به نیّت قربت, بی شائبه ریا و رؤیایی مرید و دوست, صرف کن و باقیات و صالحات بجائی [بمورد] از همین ربع مال حلال برای پدرت, باقی بگذار که چون به هم رسیدیم در عالم برزخ و آخرت, خواهی دید که منفعت او بیش تر عاید خود تو خواهد گردید و حجّ میقاتی بخر. البتّه البتّه و نصیب برادران و همیشرگان خود را از سه ربع میراثی دیگر مال زیادتر و بهتر از خودت عطا کن و نورچشم من میرزا مسیح۲۰ را برّ و صله بسیار بکن که من

او را بسیار دوست می دارم و اگر دوست پدر را بعد از پدر دوستی نکنی, عاق خواهی بود و او را اصلاً و مطلقاً مرنجان و در وقت غضب, به پدرت ببخش. احمد۲۱ و عطاء اللّه۲۲ را که دیگر نمی دانم چه سفارش کنم و آن دو دختر عزیزم۲۳ را که شیره جان منند, پدری کن که از شما رنجه نباشند و از پدر و مادر خود راضی باشند. و این وصیت نامه را در مدّت عمر پیوسته مطالعه نما و آن را نسخه متعدّد کن که به مرور دهور دست به دست و نسلاً بعد نسل باقی بماند و دستورالعمل ذریه و اولاد حقیر باشد که مرا از یاد ندهند و به یکدیگر تعلیم نمایند و تا زنده باشی, اگر ماهی یک دفعه اقلاً این وصیت نامه را مطالعه نکنی, از تو راضی نمی شوم و اگر آن را سواد کنی: (بنویسی) و همگی بخوانند, بهتر است.

ان شاء اللّه تعالی خداوند به حرمت اجداد طاهرین عاقبت ما و شما, همه را به خیر و عافیت فرماید و هیچ یک از ما و شما را بر خود وامگذارد. آمین رب العالمین.

پی نوشتها:

۱. (روضات الجنات), محمدباقر موسوی خوانساری, ج۱۰۶/۲. (قد تطفّلت فی حلال تلک الاحوال علی عالی مجلس جماعه من ارباب الکمال واصحاب الفضائل والإفضال.)

۲. (مکارم الآثار), ج۸۰۰/۳.

۳. (جواهر الکلام), شیخ محمد حسن نجفی۳/, مقدمه. (ثم ان صاحب الرّوضات و هو ممّن عاصر الشیخ و حضر درسه….)

۴. (مکارم الآثار), ج۸۱۵/۳.

۵. (زندگی آیت اللّه چهار سوقی)۸۸/. (وکتب فی منزل انوشیروان عند الخروج من اصفهان الی زیاره العتبات العالیات فی یوم الجود باالخاتم من شهور سنه ۱۲۶۷.)

۶. نماز را به وقت گذاردن, نشانه عشق آفریده به آفریننده است. عاشق معبود پیش از وقت انتظار می برد و برای سخن گفتن با محبوب, لحظه شماری می کند. وانهادن نماز در اول وقت نشان از اهمیت دادن به کار یا حالتی است که در آن وقت انجام می دهد و این ناسپاسی پروردگاری است که همه قدرت, عزت, حیات و… از او است.

(لیس عمل احبّ الی اللّه, عزوجلّ, من الصلاه فلایشغلنّکم عن اوقاتها بشئ من امور الدّنیا. فان اللّه, عزوجل, ذمّ اقواماً فقال: (الذین عن صلواتهم ساهون) یعنی انّهم غافلون, استهانوا بأوقاتها.)

جامع احادیث الشیعه, ج۱۰۰/۴.

آن که شیعه امام است, در اموری که امامان(ع) به آنها اهتمام می ورزیده اند, باید اهتمام ورزد:

امام علی(ع) می فرماید:

(علیکم بالمحافظه علی اوقات الصلاه فلیس منّی مَنْ ضیّع الصلوه.)

درروایت دیگر می فرماید:

(تو که اوّل وقت نماز نمی خوانی, آیا زندگی و حیات خود را پس از آن وقت تضمین کرده ای؟)

در روایتی دیگر واپس انداختن نماز را از اوّل وقت, بدون عذر, مصداق گناهانی شمرده است که پشیمانی را به ارث می گذارند:

(قوله: الذّنوب الّتی تورث الندم: قتل النفس (الی ان قال) و ترک الصلوه حتّی یخرج وقتها.)

البته فقیهان این حدیث را به قضا شدن نماز معنی کرده اند.

روایات بسیاری در سفارش به نمازگزاردن در اوّل وقت و زنهار از واپس انداختن آن رسیده است.ر.ک. جامع احادیث الشیعه, ج۱۰۰/۴ به بعد.

۷. اذان, دعوت به بار عام الهی است. دعوت مسلمانان به معراج است: (الصلوه معراج المؤم