پاورپوینت کامل مصاحبه با آیه الله سیدمصطفی خوانساری ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصاحبه با آیه الله سیدمصطفی خوانساری ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصاحبه با آیه الله سیدمصطفی خوانساری ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصاحبه با آیه الله سیدمصطفی خوانساری ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۹

حوزه : با سپاس فراوان از حضرت عالی که قبول زحمت فرمودید ومصاحبه با مجله ما را پذیرفتید، خواهشمندیم ، به گوشه ای از خدمات و
آثار آیه الله بروجردی اشاره بفرمایید.

استاد: آیه الله بروجردی ، خدمات گوناگونی انجام داده اند:

تهیه و چاپ کتابهای مفید، که برخی از آنها ناشناخته بودند، مانند:
[خلاف] ، شیخ طوسی ،[ جامع الرواه] ،اردبیلی ،[ مفتاح الکرامه] ،[ قرب
الاسناد]،[ جعفریات] و[ جامع الاحادیث شیعه] که به نظارت خود حضرت
آیه الله بروجردی تهیه ، تنظیم و چاپ شد.

تعمیر و ساختن مسجد، مدرسه ، حسینیه ، درمانگاه ، کتابخانه و…از
جمله : مسجداعظم قم ، کتابخانه عظیم آن که چهار هزار جلد کتاب خطی و
متجاوزاز بیست هزار جلد، چاپی دارد. مدرسه علمیه خان ، رضویه ، جانی
جان ، بیمارستان نکویی (ثلث اموال مرحوم نکویی دراختیارایشان بود.
از آن ثلث ، بیمارستان نکویی را ساختند)، قبرستان وادی السلام قم
و… در شهرستانها هم مدرسه ، مسجد و… بنا کردند،از جمله : در شهر
باختران ، مدرسه علمیه ، کتابخانه و مسجد ساختند.البته دراین که چه
کسانی این مدارس و مساجد را دراختیار بگیرد واداره کند، دقت
داشتند. لذا برای اداره مدرسه و مسجد باختران ، شهیداشراقی و مرحوم
حاج شیخ عبدالجواد جبل عاملی سده ای را فرستادند. که مرحوم جبل
عاملی ، دوام نیاوردند، ولی شهیداشراقی ماندگار شدند تا عاقبت الامر
به شهادت رسیدند. در کربلا نیز، حسینیه ساختند. در نجف اشرف ، بهترین
مدرسه را در سه طبقه ، با کتابخانه بنا کردند. برای این کتابخانه ۳۵
صندوق کتاب ،از قم فرستادند.

در سامراء، ناصبیه، زوارائمه اظهار( ع ) را مورد آزار و
اذیت قرار می دادند لذا حسینیه ای ، با تجهیزات کامل بهداشتی و رفاهی ،
برای استفاده زوار ساختند.

راجع به حوزه علمیه قم ، باید بگویم : علت مبقیه حوزه علمیه قم
بودند زیرا پس از فوت آیه الله حاج شیخ عبدالکریم یزدی ، در تمام
حوزه ، بیش از چند صد طلبه به چشم نمی خورد. آن هم شمشیر میرغضب ،
رضاخان ، بالای سرشان . رضاخان ، نفسها را بریده بود.ایشان به حوزه
علمیه قم ، رونق علمی بخشید. حوزه رااحیا کرد. به طالب علم آبرو
داد.

حوزه : آیه الله بروجردی ، بی شک ، مایه عزت مسلمین بود، لطفا دراین باره توضیح بفرمایید.

استاد: به نظر من آیه الله بروجردی ، عز مسلمین بوده و هست .

آیه الله بروجردی ، خوابی بود که مردم دیدند و دیگر نخواهند دید!

حوزه :ازابعاد علمی آن بزرگ ، صحبت بفرمایید.

استاد: عالمی به این جامعیت من ندیده ام . دراکثر علوم صاحب نظر
بود. به گفته خودش : برای هر موضوع فقهی ، پرونده ای تهیه کرده بود و
به تمام زوایای آن رسیدگی کرده بود.از مطالعه خسته نمی شد. می فرمود:

[من ناراحتیها و خستگیهای خود را با مطالعه برطرف می کنم].

در علم اصول ، یقین، کمتراز معاصرین خود نبود. حاشیه ایشان بر
کفایه ،از حواشی محققانه کفایه است .

(متاسفانه این حاشیه پرارزش تاکنون چاپ نشده است ).

ایشان ، با مرحوم قوچانی ، محشی کفایه ، مقرر درس مرحوم آخوند بودند.

می فرمودند: حاج میرزا کلباسی ، که دراصفهان ، مسائل را نزد ایشان
خوانده بودم ، در نجف اشرف ، در جلسه تقریر من از درس آخوند، شرکت
می کرد.

بااین حال ، فقه را مبتنی براصول نمی دانست . می توانست ، تمام فقه
ر، بدون نیاز به اصول ، بحث و مطرح کند. درباره مقام رتبه علمی
آیه الله بروجردی ، نمونه ای نقل می کنم :

مرحوم آیه الله حاج سیدجمال الدین گلپایگانی ، که از فقهاء و عارفان
بزرگ بود،از آیه الله بروجردی پرسیده بود:اعلم نجف کیست که
موقوفه ای را به وسیله او به طلاب برسانیم .

آیه الله بروجردی ، در پاسخ نوشتند: آیه الله حاج سیدجمال الدین !

آیه الله حاج سید جمال الدین گلپایگانی ، برای معالجه به تهران آمده
بود و در بیمارستان بازرگانان (نجمیه ) بستری بود. وقتی به ملاقات
ایشان رفتیم ، فرمود:

[به حاج آقا حسین سلام مرا برسانید و بگویید:اگر بنا بود
سیدجمال ، مقلد باشداز شما تقلید می کرد].

و فرمود:
[ما تصور می کردیم که : بعداز مرحوم حاج میرزا حسین نائینی ،اعلمی
وجود ندارد، ولی هنگامی که آیه الله حاج آقا حسین بروجردی را دیدیم ،
از مرحوم نائینی یادمان رفت]! از آن جهت که مرحوم آیه الله حاج
سیدجمال الدین گلپایگانی ،اهل معنی و عرفان بود، به آسانی به کسی
[آیه الله] نمی گفت اما نسبت به مرحوم آیه الله بروجردی چنین تعبیر
می کرد.

حوزه : لطف، درباره مهر و عطوفت آن بزگوار، نسبت به طلاب و علمابزرگ صحبت کنید.

استاد: بسیار خدوم و با محبت بود. می فرمود:

[سحرها که بیدار می شوم ، به فکر حجره های مدارس قم و شهرستانها
هستم . به فکر پیرمردهای حوزه قم و دیگر شهرستانها هستم . فکر می کنم
که : فلان عالم از کارافتاده ، چگونه اداره می شود. بایداداره اش کرد].

توجه کنید: نمی فرمود: سحرها که بیدار می شوم ، نافله شب می خوانم
و… بلکه می فرمود:

در فکر طلاب و علما هستم که چگونه زندگی را
می گذرانند !

از آن جا که بسیار پر مهر و
محبت بودند،اگر در سر درس و یا محفل علمی ،از سخن کسی عصبانی واز
روی عصبانیت آن شخص را مورد خطابه قرار می دادند و مطلبی را می گفتند،
به شدت متاثر می شدند، به نحوی که تا رضایت طرف را جلب نمی کردند و
جبران آن برخورداز روی عصبانیت را نمی کردند، آرام نمی گرفتند.از
باب نمونه:

حضرت آیه الله بروجردی ، در مسجد عشقعلی ،اصول مباحث می کردند. روزی یکی از
فضلاء، به نام آقا شیخ علی چاپلقی اشکال کردند. حضرت آیه الله
بروجردی ، جواب دادند. آقا شیخ علی جواب آقا را رد کردند. آیه الله
بروجردی ، عصبانی شدند. به نحوی آقا شیخ علی متاثر شد و منقلب که
می خواست گریه کند. مباحثه تمام شد.

نماز مغرب را تمام کرده بودم که مشهدی رض،
خدمتکار آق، آمد و گفت : آقااز مباحثه که برگشتند، ما بنی در
کتابخانه واندرون ایستاده و متاثرند و فرمودند: بروید به آقای
خوانساری بگویید: بیاید.اینجانب ، با عجله ، نماز عشاء را خواندم و
پیش آقا رفتم . دیدم ایشان ، با حالت ناراحتی و تاثر شدید، بین در
کتابخانه واندرونی ایستاده اند! تا من رسیدم به من فرمودند:

[ این چه حالتی بود که از من صدار شد؟ یک نفر عالم ربانی را
رنجاندم .الان باید بروم و دست ایشان را ببوسم و حلالیت بطلبم که از من
بگذرد و بعد بیایم نماز و مغرب و عشاء را بخوانم]! عرض کردم :
ایشان ، در مسجد شاه زید،امام جماعت هستند و بعداز نماز مساله
می گویند و برای مردم موعظه می کنند لذا تا دو – سه ساعت از شب گذشته
منزل نمی آیند. من به ایشان اطلاع می دهم که : آقا فردا صبح به منزل
شما خواهند آمد.

آقا قبول فرمودند.

صبح شد، من رفتم حرم .از حرم که برگشتم ، دیدم : آقا سوار بر درشکه ،
در منزل م، منتظر من هستند. در خدمتشان رفتیم منزل آقا شیخ علی ،
وقتی آق، آقای شیخ علی را دیدند، می خواستند دست او را ببوسند که
نگذاشت .

می فرمودند : [از من بگذرید.از حالت طبیعی خارج شدم و به شما پرخاش
کردم و]…

آقا شیخ علی ، گفت :[ شما سرور مسلمین هستید. برخورد شم، باعث
افتخار من بود و]…

آق، تکرار کردند : [از من بگذرید. مرا عفو کنید].

بالاخره ،این برخورد موجب شد که : آقا
شیخ علی ، تا آخر عمر، مورد مراحم و عطوفت آیه الله بروجردی قرار
بگیرد.

روی همین مهر و عطوفت به علم، فضلا و طلاب بود که به بهانه های
مختلف ، در فکر نفع رسانی به آنان بود. حتی برخی را که از وضع علمی
آنان ، آگاه بوداما به نام لجنه تحقیقی نگه می داشت تا بهره ای
ببرند. کل،ایشان ، نسبت به اهل علم ، بسیاراحترام می کرد، حتی کسانی
که در گذشته نسبت به او خوشرفتاری نکرده بودند بسیار مهربان بود و
همه چیز را نادیده می گرفت .

حوزه :از توجه حضرت آیه الله بروجردی به امور معنوی بفرمایید که برای ما و طلاب عزیز سودمند خواهد بود.

استاد:او،اهل تظاهر نبود. وقتی که به نماز می ایستاد (مخصوصا
اگر تنها بود) حالش دگرگون می شد، به گونه ای که قادر به ادای کلمات
نبودازاین روی ، نمازش خیلی طول می کشید. موردی که در درس آنچنان
بلیغ بود، ولی اینجا کند حرکت می کرد. با تأنی و حضور قلب نماز
می گزارد.

حوزه : زیاد شنیده ایم که به امور معنوی طلاب توجه داشتند، لطفا دراین باره صحبت بفرمایید.

استاد: برای اصلاح حال طلاب ، خیلی می کوشید. برخی از روزهای چهارشنبه
و آغاز تعطیلات ، طلاب را نصیحت می کرد واین نصایح ، خیلی موثر واقع
می شد.

می فرمود : [ای کاش کسی مثل حاج میرزا علی