پاورپوینت کامل رهنمودهای مقام معظم رهبری در دیدار با نویسندگان مجله حوزه ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رهنمودهای مقام معظم رهبری در دیدار با نویسندگان مجله حوزه ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رهنمودهای مقام معظم رهبری در دیدار با نویسندگان مجله حوزه ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رهنمودهای مقام معظم رهبری در دیدار با نویسندگان مجله حوزه ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۳

بسم الله الرحمن الرحیم

یعقوبی .

ویراستار: مجتبی احمدی .

امور فنی : حمیدبلوری متمدن .

دو روز پیش از تشرف مقام معظم رهبری به شهر علم و شهادت قم دیدار
خصوصی آن بزرگوار مشعوف و شادمان ساخت . روز دوشنبه ساعت ده و سی
دقیقه صبح ۱۳۷۰/۱۱/۱۳ توفیق زیارتشان را یافتیم . آن بزرگوار با روی
گشاده و صمیمیتی ویژه حال و هوای روزهایی که در مشهد مقدس از
محضرشان بهره می بردیم در یادمان زنده کرد.

پس از گزارش کوتاهی از روند گذشته و برنامه های آینده مجله در
انتظار رهنمودهایشان لحظه شماری می کردیم که با فروتنی شکوهمندانه
مورد لطف قرارمان دادند.

به امیداین که بتوانیم ازاین رهنمودها بهره گیریم .

عرض کنم که : مجله الحمدلله خوب است . یعنی یک چیز خوبی دراین
مجله هست و آن حس اعتماد به نفس و نوآوری است که ازاول در مجله
مشهود بود.الان هم الحمدالله هست .این بایستی حفظ بشود. یعنی هر
چیز نوی که امروز نو باشد چند سال دیگراین نو نیست . بایستی اقتضاء
نو بودن را در هر زمانی پیدا کرد. باید گروهی مثل گروههای طرح و
برنامه که در واحدهای بزرگ و مجتمعهای بزرگ هستند باشد. درارتش
فرض کنیداداره ای است .اداره پنجم .این اداره پنجم کارش این است
که هر روز نگاه کند ببینداین ترکیب و قالب که وجود دارد کجایش کم
است کجایش زیاد. ممکن است امروز همه چیز کامل باشد کم و زیاد
نباشد. فردا به همین که نگاه کنیم ببینیم ای قسمت کج است یااین
خطی که این جوری کشیده شده است بایدانحنایش کمتر یا بیشتر بشود .

طرح و برنامه باید در مجله (که شاید هم داشته باشید) دائم در در
فکر نوآوری برحسب اقتضاء باشد.

نوآوری به خودی خود یک ارزش نیست . نوآوری بر حسب اقتضاءات ارزش
است . فی نفسه نوآوری ارزش نیست . چیز نوی بیاوریم که خوب نباشد چیز
خوبی نیست .

بدعت نوآوری است و بداست . در شرع مقدس
اسلام بدعت بداست . بایدابتکاراتی براساس نیازها واقتضاءات
وجود داشته باشد.

این را شما شامل همه چیز بدانید: طرح مجله صفحه بندی مجله
(صفحه بندی خوب است . من در صفحه بندی این هیچ اشکالی ندارم . یعنی
صفحه بندی مدرن و زیبایی است ولی در عین حال کدام چیز زیبایی است
که زیبانتر نشود.) حتی عدد حروف رقم حروف یعنی فرم حروف قالبها و
بزرگ کردن حروف و تیربندی حروف و… بعد سراغ تقسیم بندی و توزیع
مطالب . حالا شما فرض برمایید توزیع مطالبتان بین حوزه وسائل عمومی
در چه حدی است بالاخره یک معیاری دارید که چگونه توزیع کنید مسائل
را. مسائل حوزه چقدر باشد مسائل خارج حوزه و غیرحوزه چقدر باشد.
خوب این قابل تجدید نظراست . یعنی هر وقتی انسان می تواند روی این
تجدید نظر کند. بنابراین یک نکته همین نو به نو کردن و روز به روز
نوآوری وابتکاراست .

درباره مسائل حوزه
قبل ازاین که به مسائل خارج حوزه برسیم .البته سرمقاله ها و مسائلی
که نوشته می شود در خارج مسائل حوزه خوب است .البته تا آن جایی که
می توانم ببینم والان در ذهن دارم . حوزه موجود متحولی است گر چه
تحولش خیلی کند و بطیی و ناسازگار با ضرورت واقتضاست لکن به
هرحال دارد تحول پیدا می کند.

یقین حوزه امروز با حوزه اول انقلاب حتی دو – سه سال اول
انقلاب یکسان نیست .الان ارزشهایی در حوزه مطرح است که آن روز مطرح
نبود. شایداین ارزشهارزشهای واقعی باشد. مثلا فرض کنید مساله
نظام بخشیدن به حوزه و تمرکز دادن به اداره حوزه تحول حوزوی توجه
بیشتری می خواهد. دراوایل انقلاب اصل طلاب یادشان نبود که یک چنین
چیزی لازم دارند. فرصت خوبی را دراین ۱۲۱۰ سال تقریباز دست
داده ایم . فرصت حضورامام را. ما باید در زمان حضورامام از آن
فرصت به نحوی استفاده می کردیم که نشد. (ما که می گویم یعنی طلبه ها
و عناصر علاقه مند به مسائل حوزه ) هرکسی جوری گرفتار بوده است . بعضی
در دولت بعضی در مبارزات بعضی در مسائل گوناگون دیگر.این فرصت
از دست رفت . نباید بیشترازاین برود.الان من می بینم از درخواستهایی
که سراغ ما می آید چیزهایی که از ما می خواهند طلبه ه فضل حتی
بعضی از فضلای قم از آنانی که شاید آدم اگراسمشان را بیاورد کسی
باور نکند که این درد را دارند.اینان گاهی اوقات می آیند و شکوه
می کننداز مسائل حوزه وابراز علاقه می کنند که دستی بیاید کاری بکند.
خوب این نشان دهنده درخواست است . واقعا ما باید بفهمیم مشکل حوزه
چیست .این احتیاج به نوعی نگرش دقیق پخته و همه جانبه دارد من
سالهااز حوزه منفک هستم . مسائل عمومی حوزه را شما می دانید. مسائل
ریزی است که بلاشک من نمی دانم . کسی که در حوزه زندگی می کند به قول
عربها:[ یعیش الحوزه] این مسائل را می فهمد .

مسائل حوزه را (آنچه که باید
انجام بگیرد؟ باید بدانیم . نظرات خوبی هم هست . بچه های مشهدی خودمان
بعضی ها پیش ما می آیند و می روند. گاهی اوقات نامه می دهند. چیزهایی
می نویسند. حرفهای خوب حرفهای بکر در کارشان وجود دارد. خوب اینها
کفایت می کند. حقیقتا کافی است برای کسی که بخواهد کاری برای حوزه
بکند توی همین نظرات می توانداینها را پیدا بکند. ولو خود آدم
ابتکاری نداشته باشد می توانداستفاده کند. کن استفاده می کنم ازاین
نظرهایی که داده می شود. شاید خود آنان هم خیال نمی کنند مااین قدر
استفاده کنیم . فکر می کنند که به نظرات آنان اعتنایی نمی شود در حالی
که حقیقت قضیه این است که من استفاده می کنم و چیزی به دست می آورم .
این چیز خیلی مهمی است در زمینه ها حوزه ها.

یک مساله این است که تحول مطلوب و آن هیکل مطلوب را که برای
حوزه ها لازم ولوایده آلی به نظر برسد بگذارید برسد.اگرایده آلها
نباشند حرکت کند خواهد شد. یعنی مقداری ازایده آلهای دست نیافتنی به
واقعیت همواره باید در نظر ما باشد.اگر ما چنانچه قهرمانی نداشته
باشیم سازندگی نخواهیم داشت . فلسفه امام هم این است . وجودامام
در تفکرات کلامی مااین است .امام مثال آن عقابهایی که چیزی بالای
سرشان می بینند دائم پر می زنند تا برسند به آن . ممکن است هیچ وقت به
آن نرسند. ولی آن باید باشد. همان مرکز دست نیافتنی است تا مااین
حرکت را با شور و شوق انجام دهیم .

بنابراین ایده آلها را تحمل کنیم . آن مقداری که واقعیت است جوری
برخورد کنیم و آن مقداری که دوراز واقعیت است جور دیگر برخورد
کنیم .

یک بخش از مسائل حوزه اینهاست . بخش دیگر خلاهای فکری آنهاست .

من نمی دانم این مباحث : تفسیر عقاید سیاسی و همین هایی که در مجله
حوزه هست آیا شما با آماری به اینها می رسد که الان در حوزه مورد
نیازاست . یعنی طلبه برای منبر خودش برای قرار گرفتن در جایگاه
سیاسی خودش حتی برای درون خودشن به این مساله احتیاج دارد یا نه .
روزی هست که ما بایداثبات توحید بکنیم اثبات نبوت بکنیم . یک روز
هست که بایستی درباره عدم وابستگی سیاسی بحث بکنیم .این هم الان یک
مساله حوزه است .این جزء مسائل حوزه است .این را شما در شمار مسائل
بیرون حوزه جستجو نکنید. یعنی اگر شما نتوانید (شما که می گویم آن
مجموعه ای است که غم مسائل طلبه ها را می خورد) طلبه ای را که الان در
حوزه زندگی می کند واکنون نهالی است و روزی درخت تناوری می شود با
ایمان خودش حفظ بکنید خیلی خسارت است .این ایمان چگونه حفظ می شود؟

گاهی ممکن است طلبه فکر بکند درگیری و مقابله تمام نشدنی که با
قدرتهای بزرگ داریم چه لزومی دارد؟

اگراین سوال برای طلبه ای پیش بیاید برای او جوابی فراهم می کنید
یا نمی کنید؟ موظف هستید جوابی فراهم بکنیم .

من در
دوران ریاست جمهوری سفری به قم داشتم . جلسه پرسش و پاسخ گذاشته
بودند.

انگیزه من برای تشکیل این جلسه از آن جا شروع شد که طلبه ای در
اهواز به من گفت: [ شما دانشگاه می روید آیا حوزه از دانشگاه کمتر
است ؟]این سخن در ذهنم بود تا در وقت مناسب این کار را کردم و به
حوزه آمدم . طلبه ها هم آمدند و سؤالاتی را مطرح کردند. من دیدم عجب
مساله ای را مطرح کرد که تا آدم برخورد نکند نمی فهمد.

خوب ما مقاله می نویسیم کتاب می نویسیم . حالااین که ما می