پاورپوینت کامل کتابنامهء امام ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کتابنامهء امام ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کتابنامهء امام ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کتابنامهء امام ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۰۳

سیری در تألیفات

فقهی و اصولی حضرت امام

از برکات و ثمرات عمر پر بار حضرت امام , قدس سرّه , آثار مکتوب بسیاری است که اینک مورد استفاده عموم جامعه , بویژه
دانش پژوهان قرار گرفته است .

حضرت امام , در عین برخورداری از بیان و تقریر روشن و جالب , در تدریس و خطابه , در نوشته و کتاب نیز دارای قلمی روان
و شیوا بودند.

امام , در رشته های بسیاری از جمله : فقه , تفسیر, کلام و عرفان تبحّر داشتند.
سیاست و روش کشور داری , برخاسته از آن دانش قوی بود که در بسیاری از علوم اسلامی بهره مند بودند.
قبل از پرداختن به یک یک تألیفات حضرت امام و تبیین هر یک , برخی از ویژگیهای کلی آثار مکتوب آن عزیز را بر
می شماریم , به امید آن که دستور العملی باشد برای مشتاقان .

بر اساس نیاز انسان

با مطالعه آثار حضرت امام به این نکته پی می بریم که آن حضرت , بر اساس ذوق و تفریح چیزی نمی نوشته اند, بلکه آثار
مکتوب ایشان برخاسته از نیاز جامعه و مردم بوده است . بدین جهت , اکثر تألیفات عرفانی و علمی حضرت امام به اصرار
طلاب و مشتاقان صورت گرفته است که نمونه ای از آن را در نامه اخیر حضرت امام به فاطمه طباطبایی دیدیم . ؟

اخلاص و تقوی

در سطر سطر نوشته های امام , خلوص و تقوی جریان دارد. شهرت طلبی و فضل نمایی , که در بسیاری از نوشته ها و مقالات
به عیان می شود دید, در نوشته های امام راحل جایی ندارد که بر این مدعا دلایل بسیار داریم , از جمله : چاپ برخی از آثار
امام است , بی نام و نشان .

اما, راضی نمی شدند که در آثار شان نام مؤلف بیاید و می گفتند: لزومی ندارد. در چاپهای اولیه (کشف الاسرار ) , امام , راضی
نمی شدند که نامی از ایشان برده شود و در این باره می گفتند: من این کتاب را برای رضای خدا نوشته ام , نه برای نام آوری
خودم . و؟

و یا منع شدید ایشان از این که : القاب و عناوین کذایی روی رساله نوشته شود.

سادگی و روانی

امام , مطالب مشکلو معضلات علمی را ساده و روان نوشته اند و کمتر از کلمات مغلق و اصطلاحات پیچیده استفاده کرده اند.

اگر در موردی عبارت و یا نوشته هایی موهم این معناست , از روی ناچاری بوده است , مانند: اصطلاحات خاص علم مورد
نظر, که بدون آن مقصود حاصل نمی شده است و یا قصد بر اخفا و ذخیره کردن آن علم برای دستیابی اهلش بوده است و در
واقع , جنبه رمز داشته است .این مطلب را در برخی از کتب عرفانی امام , مثل :

حاشیه بر مصباح الانس , می توان مشاهده کرد.

حضرتش دربارهء این گونه تصنیفات فرموده اند:

اینها را برای کسانی نوشته ام که در راه هستند.

مختصر و پر بار

تألیفات امام , در عین پر باری و اتقان , مختصر است و از عبارت پردازی و تکرار جملات و واژه ها به دور است . معانی بلند و
عمیق را در عباراتی کوتاه بیان کرده اند, مگر در مواردی که مطلب از پیچیدگی بر خوردار بوده و نیاز به توضیح بیشتر داشته
است .

تنقیح و تفکیک

از خصوصیات دیگر مکتوبات حضرت امام , تفکیک مطالب و به دور بودن از خلط و درهم آمیختن مباحث و علوم است .۸
مسلم است که برای شخصیتی جامع و فقهیی مسلط بر اصول و فلسفه , تفکیک مباحث هم مرز, امری است مشکل وبسیاری
از مؤلفین دارای این ویژگیهای فوق , ولی امام , این مطلب را رعایت فرموده و هر مبحث را در جای خود بدون اختلاط با
مبحث دیگر نوشته و یا تقریر کرده اند.

نظم

نظم و همآهنگی حاکم بر زندگی حضرت امام در نوشته های ایشان نیز حاکم است . مطالعه مکتوبات و کتب مفصل ایشان , از
آغاز تا پایان , این مطلب را به ثبوت می رساند که نویسنده , هدفی واحد را تعقیب می کرده است . معمولاً, کتاب را به فصول
مختلف تقسیم می کنند و با نتیجه گیری در پایان هر فصل , وارد بحث جدید می شوند.

صراحت و قاطعیت :

امام , همانطور که در سخن , از صراحت قاطعیت برخودار بودند, در نوشته نیز, از مسامحه به دور بودند و مخاطبین خود را
صریحاً مورد خطاب قرار می دهند:

افسوس که ما از معارف الهیه و از مقامات معنویهء اهل الله و مدارج عالیه اصحاب قلوب محرومیم .

یک طایفه از ما, و آنها شاید اکثریت را تشکیل دهند, به کلی مقامات را منکر و اهل آن را به خطا و باطل می دانند و کسی که
ذکری از آنها کند, یا دعوتی او را شطح محسوب دارند.

…نمی دانم این گروه با فقرات مناجات شعبانیه چه می کنند…

یک طایفه دیگر, آنانند که : مقامات اهل معرفت را منکر نیستند و عناد با اهل الله ندارند, ولی اشتغال به دنیا و تحصیل آن و
اخلاد به لذات فانیه , آنها را از کسب علمی و عملی و ذوقی و حالی بازداشته . اینها, مریضانی را مانند که تصدیق مرض
خویش را دارند, ولی شکم , آنها را نمی گذارد که به پرهیز و خوردن دوای تلخ اقدام کنند…

یک طایفه دیگر, آنانند که : به کسب علمی پیدا کردند, ولی از حقایق معارف و مقامات اهل الله , به اصطلاحات و الفاظ و به
زرق و برق عبارات اکتفا نموده اند…

در اینان , یک دسته پیدا شود که خود را می شناسد, ولی برای ترأس بر یک دستهء بیچاره , این اصطلاحات بی مغز را مایه
کسب معیشت قرار داده اند…

اینها, شیاطینی هستند: انسی , که خطرشان از ابلیس لعین کمتر نیست …

علامت این طایفه , آن است که : به ارشاد اغنیا و بزرگان , بیشتر توجه دارند, تا ارشاد فقرا و درویشان , بیشتر مرید اینها از
صاحبان جاه و مال است و خود آنها نیز به زی اغنیا و صاحبان جاه و مال هستند… ۰

تتبع و تحقیق

در آثار امام , تفکر و تعمق جایگاه بلندی دارد و نقل اقوال و مطالب دیگران , که متأسفانه در حوزه های علمیه و کتب
نویسندگان رواج تام دارد, جایگاهی ندارد.

امام , هر موضوعی را به دقت و وسواس تام تحقیق کرده و خواننده را به سوی تفکر و تعمق و ابتکار هدایت می کنند.

حال که به اجمال با خصوصیات کلی نوشته های حضرت امام آشنا شدیم , می پردازیم به ویژگی برخی از موضوعاتی که امام

مورد بحث قرار داده اند:

اصول و فقه

علم اصول و فقه , اصلی ترین علوم حوزه و سرچشمه استنباط و درک قوانین اسلام می باشد که بدون تفحّص و بررسی آن ,
ابعاد گوناگون اسلام ناشناخته خواهد ماند, بدین جهت , این دو رشته , همواره , مورد توجه عالمان دین بوده است .
حضرت امام , در اصول و فقه از تبحر خاص برخودرار بودند و صاحب دیدگاههای بلند و عمیقی در آن دو, می باشند.
سالهای بسیاری از عمر خود را در تعمق و بررسی زوایای اصول و فقه و تدریس آن سپری کردند وکتب بسیاری را در زمنیه
مسائل اساسی فقهی , از خود, به یادگار گذاشته اند.

اصول از نظر امام

از خصوصیات اصول حضرت امام این است که : نه به دنبال قیل و قال و افزودن مسائل غیر ضروری است و نه در پی اقناع
اذهان , با مجادله های فلسفی و کشف مناقشه در کلمات دیگران , بلکه در پی کشف واقع و سیراب کردن عطش روانها و
دستیابی به حقاق می باشد.

از این روی مسائل اصولی را ریشه ای و از اساس , آن را مورد بررسی قرار می دادند, تا به ریشه های اصلی این علم دست یافته
و مشتاقان را به سرچشمه های اصلی رهنمون باشند. اصول امام , بیشتر, ناظر به فقه باشد; همان روشی که شیخ انصاری , در
کتاب رسائل دنبال می کنند که در هر مسأله اصولی , به فقه پایان می پذیرد و طالب , کاربرد آن را در فقه مشاهده می کند. امام ,
طالبان را از افراط و تفریط در اصول بر حذر داشته و تنها علم به مهارت مسائل اصول فقه را دخیل در اجتهاد می شمارد.

طالبان این دانش را به ترک مسائل کم ثمر و تدقیقات متداول ذهنی , تشویق می کنند و آنان را به مسائل اهم توجه می دهند:

انسان عاقلی که در فکر که در فکر بهره گرفتن از عمر خویش است , ناچار است که : عمر خویش را در اموری که محتاج به
آنهاست : ( معاش و معاد ) صرف کند.

از جمله : مسائل فقه ; زیرا مسائل فقه , در بردارندهء قانون معاد و معاش و راه نزدیک شدن به پروردگار ( بعد از علم به معارف )
است , از این روی , طالب علم و معارف , ناچار است که به علم اصول , به مقداری که در استنباط مسائل فقه محتاج به اوست
بپردازد و از بحثهای زاید اجتناب کند .

فقه از نظر امام

آنچه در سرتا سر مباحث فقهی حضرت امام مشهود است , بررسی یک یک احکام فردی , بدون توجه به سایر مسائل ومبانی
کلی , نیست ; بلکه نگرشی است کلی بر همهء ابعاد و جوانب شریعت . در بررسی یک یک مسائل , توجه به مسائل : اعتقادی
اقتصادی , عدالت اجتماعی و سایر اصول داشته است . هر جا مسأله ای , کوچکترین بر خوردی با اصول و مبانی داشته است ,
آن را صریحاً رد کرده اند.

این نگرش امام به فقه , منشأ برکات و دستاوردهای بسیاری شده است که به چند نکته آن اشاره می کنیم :

۱- احیای احکام متروک

دور بودن فقه از صحنهء عمل , موجب شده بود که بسیاری از احکام فقهی اسلام , متروک گردند و از صحنه عمل خارج گردند,
تا جایی که فقهای عظام , طرح آن را بی فایده می دانستند.

ولی امام , قدم به میدان گذاشتند و با طرح و کتابت مسائلی همچون : امر به معروف نهی از منکر, تقیه , دفاع از اسلام ولایت
فقیه و… فقه را به صحنه زندگی آوردند.

۲- طرح مسائل مستحدثه

از خصوصیات کتب فقهی امام , طرح مسائل مستحدثه و مورد نیاز جامعه است . ایشان طرح این گونه مباحث را از بزرگترین
فلسفه وجودی اجتهاد و مجتهد معرفی کرده اند و با طرح مسائل نو و مورد نیاز جامعه , همچون : دیه در زمان حاضر, پیوند
اعضاء, خون گرفتن , مسائل حکومتی , احکام مورد ابتلا در فضا, مسائل سر قفلی و انتقال حقوق , بانک و… باب جدیدی
دراین راه گشودند.

۳- نقش زمان و مکان در فقه

دخالت دادن عنصر زمان و مکان در استنباط را می توان از ابتکارات فقهی امام برشمرد. امام ,
زمان و مکان و شرایط مختلف را در اجتهاد وفتوی دخالت داده و شناخت زمان و مکان و آگاهی از جامعه و مکاتب و
مذاهب مختلف را از شرایط اجتهاد و مجتهد می دانندو بر این نظرند که : مجتهد, بدون دخالت عنصر زمان و مکان و دیگر
عناصر دخیل , حق فتوی ندارد.

۴- دخالت عرف

از ویژگیهای فقهی امام , توجه به عرف و کارشناسی در فتوی و فقه است . ایشان برای مجتهدین و متخصصین در فقه , در موقع
فتوا در عامور اقتصادی , اجتماعی و… مراجعه به متخصص وکارشناس را ضروری می دانند و عمل بر طبق آن را حکم الله
مفروض داشته اند. ۸

و در واقع , امام , این مسأله را که : فهم موضوعات , کار فقیه نیست و فقیه را با خارج چه کار؟ نا صحیح دانسته و در موارد
بسیاری از احکام , رجوع به کارشناس را لازم دانسته اند.

۵- تکیه بر روایات

در طرح مباحث و تحقیقات , امام توجه بسیار به روایات داشته و آن را به عنوان اصلی مهم مورد توجه قرار داده اند و
نگریستن به روایات , نه به عنوان تأییدی بر مستنبطات عقلی و نه هم به عنوان تبرک , بلکه به عنوان اصلی مهم در استنباطات
مورد توجه قرار می گیرد .

۶- آزادگی , در عین احترام به آرای قدما.

امام , در عین توجه به آرای قدما و فقهای گذشته , در بررسی مباحث فقه , از آزادگی و حریت مخصوص به خود, برخوردار
است و این روش را درکتب ایشان مشاهده می کنیم . به گفته محققان , امام فقه را از صورت نقلی خارج کرد و به آن رنگ تتبع و
تحقیق داد. تا قبل از ورود امام به نجف , مباحث فقهی در آنجا, اساس نقل اقوال دیگران و بدون بررسی انجام می گرفت . امام
این روش را تغییر داد و با نقد و بررسی دقیق اقوال گذشتگان به فقه تحوّل داد.

الرسائل ۲ جلد

امام خمینی , مع تذییلات لمجتبی الطهرانی , انتشارات اسماعیلیان , ۲۱۲صفحه .

این کتاب , شامل چند رساله است بدین شرح : ( لا ضرر ) , ( استصحاب ) , تعادل و تراجیح , اجتهاد و تقلید و تقیه .

امام امت , مفصلاً به بررسی عناوین فوق الذکر پرداخته و آن را تنقیح کرده اند:

رساله لاضرر

ایشان پس از نقل اقوال فقها در این مسأله , بررسی مفردات حدیث , به تبیین مختار خود در مسأله می پردازند. حضرت بعد از
نقد اقوال دیگران , مسألهء لا ضرر را جزء احکام ( ثانوی و حکومتی ) قرار داده اند.

بعد از مقدماتی د رذکر شؤونات مختلف پیامبر و امامان , از جمله : شأن سلطنت و حکومت و وجود احکام سلطانیه برای
آنان , می فرماید:

تأمل در صدور ذیل شأن صدور حدیث , برای انسان قطع آور است که : لا ضرر و لا ضرار حکمی است که صادر شده است
به نحو: امر و حاکمیت از ناحیه سلطان , به جهت دفع ظلم از رعیت خویش . انصاری , چون مورد ظلم واقع شده بود و با ورود
بدون اجازه سمره بن جندب بر اهلش , متضرر می گشت , از این روی , شکایت به پیش پیامبر, به عنوان سلطان , برد, تا از وی
دفع ظلم کند. پیامبر سمره بن جندب را خواست و به وی گفت : مراعات اهل خانه بکن .

سمره بن جندب , سر بر یافت .

آنگاه پیامبر دستور به کندن درخت و دفع فساد داد. نباید در حوزهء سلطنت و حکومت من , مظلومی مورد ستم واقع شود.
پس مقام , مقام بیان حکم الله و این که در احکام واقعی ضرری نیست و خداوند هست , تعدی ظالمی است بر مظلومی و
تخلف و سرکشی از فرمان سلطان خویش که در هنگام تخلف , سلطان , با کندن درخت , از رعیت دفع ظلم و ستم نمود.

رساله استصحای

این رساله در بردارندهء مباحث مفیدی است , از جمله : تعریف استصحاب , شک در مقتضی و رافع , اخبار استصحاب ,
استصحاب احکام وضعی , استصحاب کلی , استصحاب عدم تزکیه , استصحاب در زمانیات , استصحاب حکم فعلی , اصل
مثبت , مراد از عرف , تعارض استصحابین , تعارض اصول و امارات , تعارض استصحاب با قاعدهء ید و تجاوز و فراغ , اصاله
الصحه.

رسالهء تعادل و تراجیح

در این رساله , بحث از: علل اختلاف بین عامه و خاصه در احادیث و تأخیر بیان مخصص , دوران بین نسخ و تخصیص ,
بررسی اخبار ترجیح و دیگر مسائل می باشد.

رسالهء اجتهاد و تقلید

این رساله , در بردارندهء شؤونات فقیه , شرایط اجتهاد, مناصب قضیه و اجتهاد و تقلید می باشد.

امام در شرایط اجتهاد, مسائلی را ذکر می کنند که ذکر خلاصه آن برای طلاب و رهروان این راه فواید بسیاری را در بر دارد:
اجتهاد حاصل نمی آید, مگر با تحصیل مقدمات بسیاری که عبارتند از:

۱ آگاهی به فنون عربیّت و ادبیات عرب به مقداری که در فهم کتاب و سنّت بدان احتیاج هست و خصوصیات کلام عرب در محاورات آنان …

۲ انس به محاورات عرفی و فهم موضوعات عرفی و خارجی , از آنچه درکتاب و سنت بر طبق محاورات عرفیه مشی شده
است . بپرهیزید از مخلوط کردنبین دقتهای فلسفی و معانی عرفی که چه بسیار از طلاب و روندگان راه اجتهاد, بر اثر خلط بین
دقتهای فلسفی ومعانی عرفی به اشتباه افتاده و این گرفتاری در اصول , امروز به چشم می خورد.

۳ آگاهی به منطق , به مقدار تشخیص قیاسها و حدود… امّا تفاصیل قواعد و دقتهایی که در عرف و محاوره به کار نمی رود
مورد احتیاج روندگان راه استنباط نخواهد بود.

۴ علم به مهمات اصول فقه , به مقداری که دخیل در فهم احکام شرعیه هست بدون افراط و تفریط خ .

۵ علم رجال , به مقداری که در تشخیص روایات احتیاج است , گر چه با مراجعه به کتبی که برای این کار آماده شده است .

۶ معرفت کتاب و سنت و فحص در معانی لغوی آنها و قراین حال نزول و صدور, به قدر امکان و رجوع به شأن نزول آیات و
کیفیّت استدلال ائمه به آیات و مهم در این باب , انس به اخبار و کیفیّت محاورات ائمه است .

۷ تکرار تفریع فرع به اصل ( به کار بردن اصول در فقه رجوع فرع به اصول ) تا قوهء اجتهاد حاصل شود.

۸ جستجوی کامل , از کلمات قوم و روش قدما, در فتوی و رجوع به متون , خصوصاً کتب شیخ طوسی و صدوق .

۹ جستجو در فتاوی عامه , خصوصاً, در مورد تعارض اخبار… .

رسالهء فقیه

آخرین رساله این کتاب , رساله تقیه است که شامل : تعریف تقیه و موارد آن می باشد. امام تقیه را در یک تقسیم کلی , به تقیه از
روی خوف و تقیه برای مدارات تقسیم کردند. مورد تقیه خوفی را, خوف بر نفس , عرض و… قرار داده اند و مورد تقیه
مداراتی را تقیه ای شمرده اند که به خاطر مدارا و همبستگی با اهل سنت , می توان از انجام اعمال مخصوص شیعی , چشم
پوشید وبر طبق مذهب آنان عمل کرد, گر چه خوف و ترسی در میان نباشد.

استثنائات تقیه , موارد ترخیص در تقیه , اجزاء عمل اضطراری و روایات تقیه مداراتی از بحثهای پایانی این رساله است .

امام پس از ذکر روایاتی در مضون تقیه و ترک عمل به خاطر مدارا با عامه می