پاورپوینت کامل ۳۱۷;۴۳۸ کیلومتر مربع زندان!سفرنامه ی زیارتگاه های کشور عراق(بخش چهارم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ۳۱۷;۴۳۸ کیلومتر مربع زندان!سفرنامه ی زیارتگاه های کشور عراق(بخش چهارم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ۳۱۷;۴۳۸ کیلومتر مربع زندان!سفرنامه ی زیارتگاه های کشور عراق(بخش چهارم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ۳۱۷;۴۳۸ کیلومتر مربع زندان!سفرنامه ی زیارتگاه های کشور عراق(بخش چهارم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۷

توی هول و ولای انتظار، تابلوها از جلوی چشمم رد می شوند. زائرسرای امام رضا – ثامن الحجج – امام سجاد – ابوالفضل العباس و بعد رستوران ولی عصر(عج) تأسیس ۷۷ و بعد تابلوی دیگری، «راه کربلا» و همه نشان دهنده ی یک اشتغال جدید و رونقی بعد از باز شدن راه سفر و زیارت در این شهر مرزی و بعد تابلوی شورای اسلامی شهر با آیه ی «و امرهم شوری بینهم» و صندوق قرض الحسنه ی بسیجیان و اداره ی آموزش و پرورش و سالن بهره برداری از تلفن «راه کربلا» و مرکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، که ساختمان رو به راهی داشت و چراغهایش روشن بود و داخلش کاغذها و مقواهای رنگی آویزان به در و دیوار، و اینها همه حوالی ساعت چهار صبح؛ و اتوبوس به دنبال جایی برای مستقر شدن و اطراق کردن و «رنگی» می آمد پایین و زنگ می زد و در را می کوبید و بعد می آمد، سوار می شد به دنبال نشانی ای تازه.

دستم که به نوشتن خاطرات سفر گرم می شود، یاد نوشته های ایتالیا می افتم که مثل چیزهای دیگر ماند وخاک خورد و فکر اینکه کاش می شد هر دو سفرش را یکی می کردم برای جمع و جور کردن یک کتابچه و دوباره نهیب، که بدبخت! مسافر کربلایی مثلا… بی خیال!

دو کیوسک مطبوعاتی هم دیدم یکی دایر، با نوشته ی «همشهری، مطبوعات، ارزش» و دیگری بایر و خرابه، گویا یادگار دورانی و تابلوی «کیهان».

دوباره حواسم می رود به پیر مردی که دو تا صندلی جلوتر از ما کنار زنش نشسته و در طول شب و اول سردی هوا، هِی به زنش می رسید و پتو و عبایش را روی پیر زن می انداخت و چه شیرین مراعات مادرانه می کرد و باز عین یک پرستار و رفیق و مادر و فرزند… نه همسر دارد مراقبت می کند.

و بالاخره ساعت چهار و نیم است که می رسیم به ساختمان، گویا مربوط به همان زائرسرای ثامن الحجج، که البته هنوز تابلو ندارد. زن ها جایی و مردها جایی با هم مثل موقع ناهار و ایضاً شام، هتل باباطاهر و تا ساعت ده دقیقه به هفت، که بخواهم نماز بخوانم. فرم ها را برای پاسپورت ها درست می کنم و می نویسم ۳۸نفر مسافر در لیست های شرکت نسیم صبح هست که از اینجا کار را از شرکت صراط تحویل می گیرد و به این عنوان می روی